Να μια σημαντική ερώτηση.
Here's a question that matters.
[Είναι ηθικό να εξελίξουμε το ανθρώπινο σώμα;]
[Is it ethical to evolve the human body?]
Γιατί αρχίζουμε να μαζεύουμε τα εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε. Μπορούμε να εξελίξουμε τα βακτήρια, τα φυτά και τα ζώα. Οπότε φτάνουμε στο σημείο όπου πρέπει να αναρωτηθούμε, είναι ηθικό και θέλουμε να εξελίξουμε τον άνθρωπο; Καθώς λοιπόν το σκέφτεστε, αφήστε με να σας μιλήσω για την προσθετική. Την προσθετική στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.
Because we're beginning to get all the tools together to evolve ourselves. And we can evolve bacteria and we can evolve plants and we can evolve animals, and we're now reaching a point where we really have to ask, is it really ethical and do we want to evolve human beings? And as you're thinking about that, let me talk about that in the context of prosthetics, prosthetics past, present, future.
Αυτό είναι το σιδερένιο χέρι ενός Γερμανού κόμη, ο οποίος το έχασε πολεμώντας σε μια από τις μάχες του. Κανένα όμως πρόβλημα, έφτιαξε μια πανοπλία και τη φόρεσε. Η τέλεια προθετική. Από εδώ προήλθε ο όρος διοικώ με «Σιδερένια Πυγμή».
So this is the iron hand that belonged to one of the German counts. Loved to fight, lost his arm in one of these battles. No problem, he just made a suit of armor, put it on, perfect prosthetic. That's where the concept of ruling with an iron fist comes from.
Και φυσικά η προσθετική γίνεται ολοένα και πιο χρήσιμη, ολοένα και πιο σύγχρονη. Μπορείτε να κρατήσετε βραστά αυγά. Μπορείτε να έχετε τον απόλυτο έλεγχο και καθώς το σκέφτεστε αυτό, υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι όπως ο Χιου Χερ, οι οποίοι φτιάχνουν ασυνήθιστα προσθετικά όργανα. Οπότε η υπέροχη Έιμι Μούλινς θα πει πόσο ψηλή θέλω να είμαι απόψε; Ή ο Χιου θα πει σε τι βουνό θέλω να ανέβω σήμερα; Μήπως θέλει κάποιος να τρέξει στον μαραθώνιο ή να χορέψει; Καθώς λοιπόν τα προσαρμόζετε, το ενδιαφέρον κομμάτι είναι ότι αυτά μπορούν να μπουν μέσα στο σώμα. Τα προσθετικά όργανα γίνονται δηλαδή τεχνητά γόνατα ή τεχνητοί γοφοί. Και έχουν εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι απλώς ωραίο να τα έχεις, αλλά αναγκαίο να τα έχεις.
And of course these prosthetics have been getting more and more useful, more and more modern. You can hold soft-boiled eggs. You can have all types of controls, and as you're thinking about that, there are wonderful people like Hugh Herr who have been building absolutely extraordinary prosthetics. So the wonderful Aimee Mullins will go out and say, how tall do I want to be tonight? Or Hugh will say what type of cliff do I want to climb? Or does somebody want to run a marathon, or does somebody want to ballroom dance? And as you adapt these things, the interesting thing about prosthetics is they've been coming inside the body. So these external prosthetics have now become artificial knees. They've become artificial hips. And then they've evolved further to become not just nice to have but essential to have.
Οπότε καθώς μιλάμε για έναν προσθετικό βηματοδότη δεν θα είναι σαν να λέμε «Μου λείπει ένα πόδι», αλλά σαν να λέμε «Αν δεν το βάλω, θα πεθάνω». Σε αυτό το σημείο είναι που δημιουργείται μια σχέση συμβίωσης μεταξύ του οργάνου και του ανθρώπινου σώματος.
So when you're talking about a heart pacemaker as a prosthetic, you're talking about something that isn't just, "I'm missing my leg," it's, "if I don't have this, I can die." And at that point, a prosthetic becomes a symbiotic relationship with the human body.
Τέσσερις από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που έχω γνωρίσει -- Εντ Μπόιντεν, Χιου Χερ, Τζο Τζέικομπσον, Μπομπ Λάντνερ -- δουλεύουν σε ένα Κέντρο Ακραίας Βιονικής. Και το ενδιαφέρον σε αυτό που βλέπετε μόλις τώρα είναι ότι τα προσθετικά όργανα έχουν ενοποιηθεί με το κόκκαλο. Έχουν ενοποιηθεί με το σώμα. Έχουν ενοποιηθεί με τους μύες. Και μια άλλη πλευρά του Εντ σκέφτεται πώς θα μπορέσει να συνδέσει άμεσα τον εγκέφαλο, χρησιμοποιώντας το φως ή άλλους μηχανισμούς, απευθείας σε πράγματα όπως αυτα προσθετικά όργανα. Αν το κάνουμε αυτό, τότε μπορούμε να αλλάξουμε θεμελιώδεις πτυχές της ανθρωπότητας. Η ταχύτητα αντίδρασης σε κάποιο ερέθισμα θα εξαρτάται από τη διάμετρο του νεύρου. Και φυσικά, αν έχετε εξωτερικά ή προσθετικά νεύρα με τη βοήθεια του φωτός ή υγρού μετάλλου μπορείτε να αυξήσετε τη διάμετρο και θεωρητικά να αυξήσετε και τον βαθμό στον οποίο είστε σε θέση να αποφύγετε μια σφαίρα, αν δείτε τη λάμψη που βγαίνει από την κάννη. Αυτό είναι το μέγεθος των αλλαγών για τις οποίες μιλάμε.
And four of the smartest people that I've ever met -- Ed Boyden, Hugh Herr, Joe Jacobson, Bob Lander -- are working on a Center for Extreme Bionics. And the interesting thing of what you're seeing here is these prosthetics now get integrated into the bone. They get integrated into the skin. They get integrated into the muscle. And one of the other sides of Ed is he's been thinking about how to connect the brain using light or other mechanisms directly to things like these prosthetics. And if you can do that, then you can begin changing fundamental aspects of humanity. So how quickly you react to something depends on the diameter of a nerve. And of course, if you have nerves that are external or prosthetic, say with light or liquid metal, then you can increase that diameter and you could even increase it theoretically to the point where, as long as you could see the muzzle flash, you could step out of the way of a bullet. Those are the order of magnitude of changes you're talking about.
Αυτά αποτελούν το τέταρτο επίπεδο προσθετικής. Είναι ακουστικά βαρηκοΐας της εταιρείας Phonak και ο λόγος που είναι τόσο ενδιαφέροντα έγκειται στο γεγονός ότι καθιστούν την προσθετική από βοήθημα των «ανάπηρων» σε κάτι που κάποιος που θεωρείται «φυσιολογικός» μπορεί να θελήσει να έχει, γιατί αυτά τα ακουστικά κάνουν κάτι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Δεν βελτιώνουν απλά την ακοή, μπορείτε να στοχεύσετε την ακοή σας, έτσι ώστε να ακούσετε μια συζήτηση εκεί πέρα. Μπορείτε να έχετε υπερακοή. Θα έχετε ακοή 360 μοιρών και καθαρό ήχο. Θα μπορείτε να ηχογραφήσετε και να συνδέσετε το κινητό στο αυτί σας. Έτσι λειτουργούν ως ακουστικό βοήθημα, αλλά και ως τηλέφωνο. Και ίσως κάποιος θελήσει να βάλει ένα προσθετικό όργανο οικειοθελώς.
This is a fourth sort of level of prosthetics. These are Phonak hearing aids, and the reason why these are so interesting is because they cross the threshold from where prosthetics are something for somebody who is "disabled" and they become something that somebody who is "normal" might want to actually have, because what this prosthetic does, which is really interesting, is not only does it help you hear, you can focus your hearing, so it can hear the conversation going on over there. You can have superhearing. You can have hearing in 360 degrees. You can have white noise. You can record, and oh, by the way, they also put a phone into this. So this functions as your hearing aid and also as your phone. And at that point, somebody might actually want to have a prosthetic voluntarily.
Τα χιλιάδες αυτά, χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους, κομμάτια ενώνονται και είναι καρός να κάνουμε την ερώτηση πώς θέλουμε να εξελίξουμε τον άνθρωπο στους επόμενους αιώνες; Για την απάντηση στραφήκαμε σε έναν σπουδαίο φιλόσοφο ο οποίος είναι έξυπνος, παρά το ότι είναι οπαδός των Γιάνκις.
All of these thousands of loosely connected little pieces are coming together, and it's about time we ask the question, how do we want to evolve human beings over the next century or two? And for that we turn to a great philosopher who was a very smart man despite being a Yankee fan.
(Γέλια)
(Laughter)
Ο Γιόγκι Μπέρα έλεγε φυσικά ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις, ιδίως για το μέλλον.
And Yogi Berra used to say, of course, that it's very tough to make predictions, especially about the future.
(Γέλια)
(Laughter)
Οπότε αντί γι' αυτό ας δούμε τι συμβαίνει στο παρόν με ανθρώπους σαν τον Τόνι Ατάλα, o οποίος επανασχεδιάζει περίπου τριάντα όργανα. Ίσως η απόλυτη προσθετική δεν είναι να έχουμε ένα εξωτερικό όργανο, τιτάνιο. Ίσως είναι το να παίρνουμε τον ίδιο μας τον γενετικό κώδικα, και να διορθώνουμε τα όργανα μας, γιατί κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από την προσθετική.
So instead of making a prediction about the future to begin with, let's take what's happening in the present with people like Tony Atala, who is redesigning 30-some-odd organs. And maybe the ultimate prosthetic isn't having something external, titanium. Maybe the ultimate prosthetic is take your own gene code, remake your own body parts, because that's a whole lot more effective than any kind of a prosthetic.
Για να το κάνετε αυτό, αρκεί μια ματιά στη δουλειά των Κρεγκ Βέντερ και Χαμ Σμιθ. Ένα από αυτά που κάνουμε είναι να βρούμε πώς θα επαναπρογραμματίσουμε κύτταρα. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, θα μπορείς να αλλάξεις τα κύτταρα κάθε οργάνου. Και αν αλλάξεις τα κύτταρα ίσως μπορείς να κάνεις τα όργανα αυτά ανθεκτικά στην ακτινοβολία. Ίσως τα κάνεις να απορροφούν περισσότερο οξυγόνο. Ίσως τα κάνεις πιο αποτελεσματικά στο να απομακρύνουν ουσίες άχρηστες για το σώμα.
But while you're at it, then you can take the work of Craig Venter and Ham Smith. And one of the things that we've been doing is trying to figure out how to reprogram cells. And if you can reprogram a cell, then you can change the cells in those organs. So if you can change the cells in those organs, maybe you make those organs more radiation-resistant. Maybe you make them absorb more oxygen. Maybe you make them more efficient to filter out stuff that you don't want in your body.
Τις προηγούμενες βδομάδες, ο Τζωρτζ Τσερτς ήταν στις ειδήσεις, γιατί μιλούσε για το πώς θα πάρουμε ένα επαναπρογραμματίσιμο κύτταρο και θα εισάγουμε ένα ολόκληρο ανθρώπινο γονιδίωμα σε αυτό. Όταν πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο τότε θα προκύψει το ερώτημα: «Θέλουμε να προσδώσουμε σε αυτό καινούριες ιδιότητες;» Να δώσουμε στο ανθρώπινο σώμα καινούριες ιδιότητες; Και ποιες θα είναι αυτές; Πότε είναι ηθικό να ενισχύσουμε το ανθρώπινο σώμα και πότε δεν είναι ηθικό; Και εντελώς ξαφνικά, αυτό που κάνουμε είναι να έχουμε αυτήν την πολυδιάσταστη σκακιέρα στην οποία θα μπορούμε να αλλάξουμε την ανθρώπινη γενεσιολογία με τη χρήση ιών που θα επιτίθενται στο AIDS ή μπορούμε να αλλάξουμε τον γενετικό κώδικα μέσω γενετικής θεραπείας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε κληρονομικές ασθένειες ή να αλλάξουμε το περιβάλλον και την έκφραση των γονιδίων αυτών στο επιγονιδίωμα περνώντας τα στις επόμενες γενιές. Και εντελώς ξαφνικά, δεν έχουμε μόνο ένα μικρό κομμάτι, αλλά πολλά μικρά κομμάτια στιβαγμένα, που να μας επιτρέπουν να πάρουμε μέρη αυτών μέχρι να τα ενώσουμε όλα μαζί, δημιουργώντας κάτι εντελώς διαφορετικό.
And over the last few weeks, George Church has been in the news a lot because he's been talking about taking one of these programmable cells and inserting an entire human genome into that cell. And once you can insert an entire human genome into a cell, then you begin to ask the question, would you want to enhance any of that genome? Do you want to enhance a human body? How would you want to enhance a human body? Where is it ethical to enhance a human body and where is it not ethical to enhance a human body? And all of a sudden, what we're doing is we've got this multidimensional chess board where we can change human genetics by using viruses to attack things like AIDS, or we can change the gene code through gene therapy to do away with some hereditary diseases, or we can change the environment, and change the expression of those genes in the epigenome and pass that on to the next generations. And all of a sudden, it's not just one little bit, it's all these stacked little bits that allow you to take little portions of it until all the portions coming together lead you to something that's very different.
Πολλοί άνθρωποι τα φοβούνται πολύ αυτά. Η αλήθεια είναι ότι ακούγεται τρομακτικό και υπάρχουν ρίσκα. Οπότε για ποιον λόγο να θέλαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο; Γιατί να θέλουμε να αλλάξουμε ριζικά το ανθρώπινο σώμα;
And a lot of people are very scared by this stuff. And it does sound scary, and there are risks to this stuff. So why in the world would you ever want to do this stuff? Why would we really want to alter the human body in a fundamental way?
Η απάντηση θα βρεθεί εν μέρει στα λόγια του Λόρδου Ρις, βασιλικού αστρονόμου της Μεγάλης Βρετανίας. Ένα από τα αγαπημένα του ρητά ήταν ότι το σύμπαν είναι εκατό τοις εκατό εχθρικό. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν πάρουμε κάποιο από τα σώματα σας τυχαία και το πετάξουμε οπουδήποτε στο σύμπαν, το πετάξουμε στο διάστημα, θα πεθάνετε. Στον ήλιο, θα πεθάνετε. Στην επιφάνεια του Ερμή, θα πεθάνετε. Σε κάποιο σουπερνόβα, θα πεθάνετε. Αλλά ευτυχώς είναι μόνο ογδόντα τοις εκατό αποτελεσματικό.
The answer lies in part with Lord Rees, astronomer royal of Great Britain. And one of his favorite sayings is the universe is 100 percent malevolent. So what does that mean? It means if you take any one of your bodies at random, drop it anywhere in the universe, drop it in space, you die. Drop it on the Sun, you die. Drop it on the surface of Mercury, you die. Drop it near a supernova, you die. But fortunately, it's only about 80 percent effective.
Ένας σπουδαίος φυσικός κάποτε είπε, ότι είναι αυτές οι μικρές αντίθετες δίνες της βιολογίας που δημιουργούν μια τάξη μέσα σε αυτόν τον χείμαρρο της εντροπίας. Έτσι καθώς το σύμπαν σπαταλάει ενέργεια αυτές οι αντίθετες δίνες δημιουργούν μια βιολογική τάξη. Τώρα το πρόβλημα με τις δίνες είναι ότι τείνουν να εξαφανιστούν. Συνεχώς μετακινούνται. Και εξαιτίας αυτού, όταν μια δίνη μετακινείται, όταν η θερμοκρασία στη Γη μειώνεται ή αυξάνεται δραματικά, όταν η Γη χτυπιέται από αστεροειδείς, όταν έχουμε τεράστιες εκρήξεις ηφαιστείων, όταν έχουμε ηλιακές εκλάμψεις, όταν έχουμε τέτοια ενδεχόμενα επίπεδα καταστροφής όπως οι επικείμενες εκλογές --
So as a great physicist once said, there's these little upstream eddies of biology that create order in this rapid torrent of entropy. So as the universe dissipates energy, there's these upstream eddies that create biological order. Now, the problem with eddies is, they tend to disappear. They shift. They move in rivers. And because of that, when an eddy shifts, when the Earth becomes a snowball, when the Earth becomes very hot, when the Earth gets hit by an asteroid, when you have supervolcanoes, when you have solar flares, when you have potentially extinction-level events like the next election --
(Γέλια)
(Laughter)
τότε εντελώς ξαφνικά, μπορεί να έχουμε περιοδικές εξαλείψεις ειδών. Και, παρεπιπτόντως, αυτό έχει συμβεί ήδη πέντε φορές οπότε είναι πολύ πιθανό ότι το ανθρώπινο είδος κάποια στιγμή θα εκλείψει πάνω στη Γη. Όχι την επόμενη βδομάδα, ούτε τον επόμενο μήνα. Ίσως τον Νοέμβριο, αλλά ίσως και 10.000 χρόνια μετά. Καθώς σκέφτεστε τις συνέπειες αυτού, αν αποδεχθούμε ότι αυτές οι εξαλείψεις είναι συνηθισμένες και φυσιολογικές και συμβαίνουν περιοδικά, τότε οφείλουμε να δώσουμε στο είδος μας νέα χαρακτηριστικά.
then all of a sudden, you can have periodic extinctions. And by the way, that's happened five times on Earth, and therefore it is very likely that the human species on Earth is going to go extinct someday. Not next week, not next month, maybe in November, but maybe 10,000 years after that. As you're thinking of the consequence of that, if you believe that extinctions are common and natural and normal and occur periodically, it becomes a moral imperative to diversify our species.
Και οφείλουμε να το κάνουμε αυτό, γιατί θα είναι πραγματικά δύσκολο να επικοίσουμε τον Άρη αν δεν μετασχηματίσουμε το ανθρώπινο σώμα ριζικά. Σωστά; Από ένα κύτταρο, η μητέρα και ο πατέρας δημιουργούν ένα κύτταρο, το οποίο διαιρείται και προκύπτουν 10 τρις. Δεν γνωρίζουμε, αν αλλάξουμε σημαντικά τη βαρύτητα, αν το νέο σώμα θα δημιουργηθεί με τον ίδιο τρόπο. Ξέρουμε όμως ότι αν εκθέσουμε το σώμα μας στη τωρινή του κατάσταση σε πολλή ακτινοβολία, θα πεθάνουμε. Καθώς το σκέφτεστε, θα πρέπει να επανασχεδιάσετε κάποια πράγματα για να πάτε στον Άρη. Ξεχάστε τα φεγγάρια του Ποσειδώνα ή του Δία.
And it becomes a moral imperative because it's going to be really hard to live on Mars if we don't fundamentally modify the human body. Right? You go from one cell, mom and dad coming together to make one cell, in a cascade to 10 trillion cells. We don't know, if you change the gravity substantially, if the same thing will happen to create your body. We do know that if you expose our bodies as they currently are to a lot of radiation, we will die. So as you're thinking of that, you have to really redesign things just to get to Mars. Forget about the moons of Neptune or Jupiter.
Όπως είπε ο Νικολάι Καρντάσεβ ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τη ζωή κλιμακωτά. Οπότε ο Πρώτος Πολιτισμός θα είναι ένας πολιτισμός ο οποίος θα ξεκινά να αλλάζει την εμφάνισή του. Και το κάνουμε αυτό για χιλιάδες χρόνια. Έχουμε τις λιποαναρροφήσεις, έχουμε τις πλαστικές. Αλλάζουμε την εμφάνιση μας και μου έχουν πει ότι δεν γίνονται όλες οι αλλαγές για ιατρικούς λόγους.
And to borrow from Nikolai Kardashev, let's think about life in a series of scales. So Life One civilization is a civilization that begins to alter his or her looks. And we've been doing that for thousands of years. You've got tummy tucks and you've got this and you've got that. You alter your looks, and I'm told that not all of those alterations take place for medical reasons.
(Γέλια)
(Laughter)
Φαίνεται περίεργο.
Seems odd.
Ο Δεύτερος Πολιτισμός θα είναι κάτι διαφορετικό. Ο Δεύτερος Πολιτισμός θα αλλάζει θεμελιώδη τμήματα του σώματος. Χρησιμοποιώντας, για παράδειγμα, αυξητική ορμόνη το άτομο ψηλώνει ή με την ορμόνη Χ γίνεται πιο χοντρό ή χάνει μεταβολισμό ή αποκτά μια σειρά από καινούριες ιδιότητες. Μεταβάλλουμε όμως τις λειτουργίες σε ένα σημαντικό βαθμό.
A Life Two civilization is a different civilization. A Life Two civilization alters fundamental aspects of the body. So you put human growth hormone in, the person grows taller, or you put x in and the person gets fatter or loses metabolism or does a whole series of things, but you're altering the functions in a fundamental way.
Για να γίνουμε ένας διηλιακός πολιτισμός θα πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε τον Τρίτο Πολιτισμό, ο οποίος είναι διαφορετικός από ό,τι έχουμε μέχρι τώρα. Ίσως με το βακτήριο Δεινόκοκκκος Ραδιοντούρνας μπορέσουμε να επανενώσουμε κύτταρα έπειτα από εκτεταμένη έκθεση τους σε ακτινοβολία. Ίσως αναπνέοντας, το οξυγόνο να περνάει κατευθείαν μέσα στο αίμα αντί για τους πνεύμονες. Αυτή τη στιγμή λοιπόν μιλάμε για ριζικές αλλαγές και ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έγιναν την περασμένη δεκαετία είναι η ανακάλυψη καινούριων πλανητών, που κάποιοι μοιάζουν με τη Γη. Το πρόβλημα είναι, ότι αν ποτέ θελήσουμε να τους επισκεφτούμε, τα γρηγορότερα οχήματα που έχουμε όπως το Τζούνο και το Βόγιατζερ χρειάζονται δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να φτάσουν από εδώ στο κοντινότερο ηλιακό σύστημα. Οπότε αν θέλετε να εξερευνήσετε παραλίες κάπου αλλού, ή θέλετε να δείτε ηλιοβασιλέματα δύο ήλιων τότε μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό, γιατί θα πρέπει να αλλάξουμε τη ροή του χρόνου, αλλά και το ανθρώπινο σώμα με τέτοιο τρόπο ώστε αυτό τελικά ίσως γίνει αγνώριστο. Και αυτός είναι ο Τέταρτος Πολιτισμός.
To become an intrasolar civilization, we're going to have to create a Life Three civilization, and that looks very different from what we've got here. Maybe you splice in Deinococcus radiodurans so that the cells can resplice after a lot of exposure to radiation. Maybe you breathe by having oxygen flow through your blood instead of through your lungs. But you're talking about really radical redesigns, and one of the interesting things that's happened in the last decade is we've discovered a whole lot of planets out there. And some of them may be Earth-like. The problem is, if we ever want to get to these planets, the fastest human objects -- Juno and Voyager and the rest of this stuff -- take tens of thousands of years to get from here to the nearest solar system. So if you want to start exploring beaches somewhere else, or you want to see two-sun sunsets, then you're talking about something that is very different, because you have to change the timescale and the body of humans in ways which may be absolutely unrecognizable. And that's a Life Four civilization.
Τώρα δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πώς θα μοιάζει κάτι τέτοιο, αλλά αρχίζουμε να παίρνουμε μια μικρή γεύση εργαλείων που θα μας οδηγήσουν ακόμα πιο μακριά. Θα σας δώσω δύο παραδείγματα.
Now, we can't even begin to imagine what that might look like, but we're beginning to get glimpses of instruments that might take us even that far. And let me give you two examples.
Αυτός είναι ο υπέροχος Φλόιντ Ρόμσμπεργκ. Μία από τις τωρινές ασχολίες του Φλόιντ είναι το ότι πειραματίζεται με τη βασική χημεία της ζωής. Η ζωή έχει δημιουργηθεί από ATCG, τα γράμματα των αζωτούχων βάσεων του DNA. Όλα τα βακτήρια, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, οι αγελάδες και όλα τα υπόλοιπα. Και αυτό που έκανε ο Φλόιντ ήταν να αλλάξει δύο από αυτές τις βάσεις και να προκύψουν οι ATXY. Αυτό σημαίνει ότι τώρα έχουμε ένα παράλληλο σύστημα στο οποίο μπορεί να δημιουργηθεί ζωή, να γίνει αναπαραγωγή και εξέλιξη, που όμως δεν ζευγαρώνει με τα περισσότερα γήινα πλάσματα ή ίσως με κανένα γήινο πλάσμα. Ίσως φτιάξουμε φυτά ανθεκτικά σε όλες τις μορφές βακτηρίων ή φυτά ανθεκτικά σε όλες τις μορφές ιών. Γιατί αυτό είναι ενδιαφέρον; Γιατί σημαίνει ότι δεν είμαστε η μοναδική λύση. Σημαίνει ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε εναλλακτικές χημικά υπάρξεις, οι οποίες μπορεί να επιβιώσουν σε έναν τελείως διαφορετικό πλανήτη και να δημιουργήσουν ζωή και κληρονομικότητα.
So this is the wonderful Floyd Romesberg, and one of the things that Floyd's been doing is he's been playing with the basic chemistry of life. So all life on this planet is made in ATCGs, the four letters of DNA. All bacteria, all plants, all animals, all humans, all cows, everything else. And what Floyd did is he changed out two of those base pairs, so it's ATXY. And that means that you now have a parallel system to make life, to make babies, to reproduce, to evolve, that doesn't mate with most things on Earth or in fact maybe with nothing on Earth. Maybe you make plants that are immune to all bacteria. Maybe you make plants that are immune to all viruses. But why is that so interesting? It means that we are not a unique solution. It means you can create alternate chemistries to us that could be chemistries adaptable to a very different planet that could create life and heredity.
Το δεύτερο πείραμα ή μάλλον αυτό που υπονοεί το δεύτερο πείραμα αφορά το ότι οι ζωές σας βασίζονται σε 20 αμινοξέα. Αν δεν υποκαταστήσετε δύο αμινοξέα, αν δεν πείτε ATXY, αλλά ATCG + XY τότε από τα 20 δομικά στοιχεία πηγαίνουμε στα 172, κι εντελώς ξαφνικά έχουμε 172 δομικά στοιχεία από αμινοξέα με τα οποία μπορούμε να δημιουργήσουμε διαφορετικές μορφές ζωής.
The second experiment, or the other implication of this experiment, is that all of you, all life is based on 20 amino acids. If you don't substitute two amino acids, if you don't say ATXY, if you say ATCG + XY, then you go from 20 building blocks to 172, and all of a sudden you've got 172 building blocks of amino acids to build life-forms in very different shapes.
Το δεύτερο πείραμα με το οποίο πρέπει να προβληματιστούμε είναι αρκετά περίεργο και διεξάγεται στην Κίνα. Αυτός ο τύπος μεταμοσχεύει εκατοντάδες κεφάλια ποντικών. Σωστά; Και γιατί αυτό είναι ενδιαφέρον; Σκεφτείτε τις πρώτες μεταμοσχεύσεις καρδιάς. Οι γιατροί συνήθιζαν να φέρνουν τη σύζυγο ή την κόρη του δότη οπότε ο λήπτης θα μπορούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις: «Αναγνωρίζεις αυτό το άτομο; Το αγαπάς; Αισθάνεσαι κάτι γι' αυτό το άτομο;» Σήμερα γελάμε με αυτό. Γελάμε γιατί ξέρουμε ότι η καρδιά είναι μυς, αλλά για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ή μάλλον δεκάδες χιλιάδες «Μου 'χει πάρει την καρδιά. Μου σπάραξε την καρδιά». Πιστεύαμε ότι ήταν ένα συναίσθημα και ότι τα συναισθήματα μεταμοσχεύονται μαζί με την καρδιά. Όχι.
The second experiment to think about is a really weird experiment that's been taking place in China. So this guy has been transplanting hundreds of mouse heads. Right? And why is that an interesting experiment? Well, think of the first heart transplants. One of the things they used to do is they used to bring in the wife or the daughter of the donor so the donee could tell the doctors, "Do you recognize this person? Do you love this person? Do you feel anything for this person?" We laugh about that today. We laugh because we know the heart is a muscle, but for hundreds of thousands of years, or tens of thousands of years, "I gave her my heart. She took my heart. She broke my heart." We thought this was emotion and we thought maybe emotions were transplanted with the heart. Nope.
Οπότε τι γίνεται με το μυαλό; Έχουμε δύο πιθανά αποτελέσματα. Αν πάρουμε ένα ποντίκι το οποίο είναι λειτουργικό, τότε μπορούμε να δούμε αν με τον νέο εγκέφαλο θα είναι το ίδιο ή θα έχει επιπτώσεις. Δεύτερη επιλογή: Το νέο ποντίκι αναγνωρίζει τη Μίνι Μάους. Το νέο ποντίκι θυμάται τους φόβους του, πώς να βγει από τον λαβύρινθο. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε μπορούμε να κάνουμε μεταμόσχευση στη μνήμη και τη συνείδηση. Έτσι η πραγματικά ενδιαφέρουσα ερώτηση που προκύπτει είναι αν αυτό αποτελεί τον μοναδικό μηχανισμό εισόδου-εξόδου με το υπόλοιπο σώμα. Ή μπορούμε να μεταφέρουμε τη συνείδηση σε κάτι μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό, αλλά επιζεί στο διάστημα και θα διαρκούσε χιλιάδες χρόνια, θα ήταν ένα επανασχεδιασμένο σώμα που θα έχει συνείδηση για πολύ μεγάλο διάστημα;
So how about the brain? Two possible outcomes to this experiment. If you can get a mouse that is functional, then you can see, is the new brain a blank slate? And boy, does that have implications. Second option: the new mouse recognizes Minnie Mouse. The new mouse remembers what it's afraid of, remembers how to navigate the maze, and if that is true, then you can transplant memory and consciousness. And then the really interesting question is, if you can transplant this, is the only input-output mechanism this down here? Or could you transplant that consciousness into something that would be very different, that would last in space, that would last tens of thousands of years, that would be a completely redesigned body that could hold consciousness for a long, long period of time?
Ας επανέλθουμε στο πρώτο ερώτημα: Γιατί να θέλουμε να το κάνουμε αυτό; Λοιπόν θα σας πω γιατί. Γιατί αυτή είναι η απόλυτη σέλφι.
And let's come back to the first question: Why would you ever want to do that? Well, I'll tell you why. Because this is the ultimate selfie.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτή έχει παρθεί από εννιάμισι εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά και αυτή είναι η Γη. Εδώ είμαστε όλοι μας. Αν αυτό το μικρό πράγμα εξαφανιστεί, το ίδιο θα κάνει και η ανθρωπότητα. Ο λόγος που θέλουμε να αλλάξουμε το σώμα είναι επειδή αυτό που η εικόνα λέει, εδώ είμαστε εμείς και εδώ είμαστε εμείς, και φυσικά και εδώ γιατί έτσι η ανθρωπότητα επιβιώνει από τη μακροχρόνια εξαφάνιση. Και αυτός είναι ο λόγος που τελικά είναι αντιδεοντολογικό το να μην εξελίξουμε το ανθρώπινο σώμα ακόμα και αν αυτό μπορεί να φαίνεται τρομακτικό, παρότι μας προκαλεί, αλλά μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε, να ζήσουμε και να πάμε σε άλλα μέρη που μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ονειρευτεί, αλλά τα δισ-δισ-δισ-δισ-δισέγγονά μας θα επισκεφθούν.
This is taken from six billion miles away, and that's Earth. And that's all of us. And if that little thing goes, all of humanity goes. And the reason you want to alter the human body is because you eventually want a picture that says, that's us, and that's us, and that's us, because that's the way humanity survives long-term extinction. And that's the reason why it turns out it's actually unethical not to evolve the human body even though it can be scary, even though it can be challenging, but it's what's going to allow us to explore, live and get to places we can't even dream of today, but which our great-great-great-great- grandchildren might someday.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)