Σε μια εποχή εξαιρετικής πόλωσης, είναι πολύ επικίνδυνο να μιλάμε για σωστό και λάθος. Μπορεί να στοχοποιηθείς, να κριθείς για κάτι που είπες πριν 10 χρόνια, 10 μήνες, 10 ώρες, 10 δευτερόλεπτα. Και αυτό σημαίνει πως αυτοί που πιστεύουν ότι κάνεις λάθος μπορεί να σε ρίξουν στην πυρά ή αυτοί που είναι με το μέρος σου και πιστεύουν ότι δεν είσαι αρκετά ορθόδοξος μπορεί να σε ακυρώσουν. Καθώς σκέφτεσαι για το σωστό και το λάθος, θέλω να έχεις υπόψιν τρία πράγματα. Τι κι αν το σωστό και το λάθος είναι κάτι που αλλάζει με τον καιρό. Τι κι αν το σωστό και το λάθος είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει εξαιτίας της τεχνολογίας. Τι κι αν η τεχνολογία αναπτύσσεται εκθετικά;
In an era of extreme polarization, it's really dangerous to talk about right and wrong. You can be targeted, judged for something you said 10 years ago, 10 months ago, 10 hours ago, 10 seconds ago. And that means that those who think you're wrong may burn you at the stake or those who are on your side that think you're not sufficiently orthodox may try and cancel you. As you're thinking about right and wrong, I want you to consider three ideas. What if right and wrong is something that changes over time. What if right and wrong is something that can change because of technology. What if technology is moving exponentially?
Επομένως, καθώς επεξεργάζεσαι αυτό το θέμα, θυμήσου πως η ανθρώπινη θυσία θεωρούνταν φυσική και φυσιολογική. Ήταν ένας τρόπος να κατευνάζουν τους θεούς. Αλλιώς η βροχή δεν θα ερχόταν, ο ήλιος δεν θα έλαμπε. Δημόσιες εκτελέσεις. Ήταν συνηθισμένες, φυσιολογικές, νόμιμες. Πήγαινες το παιδί σου να παρακολουθήσει αποκεφαλισμούς στους δρόμους του Παρισιού. Μία από τις μεγαλύτερες αδικίες, η σκλαβειά, η συμφωνημένη καταναγκαστική εργασία, αυτό ήταν κάτι που εφαρμοζόταν για χιλιετίες. Εφαρμοζόταν μεταξύ των Ίνκας, των Μάγιας, των Κινέζων, των Ινδιάνων της Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Και καθώς το σκέφτεσαι, μία ερώτηση που προκύπτει είναι γιατί κάτι τόσο λάθος διήρκησε τόσο πολύ; Και μια δεύτερη ερώτηση είναι: γιατί έπαψε; Και γιατί έπαψε μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες με νομικούς όρους;
So as you're thinking about this concept, remember human sacrifice used to be normal and natural. It was a way of appeasing the gods. Otherwise the rain wouldn't come, the sun wouldn't shine. Public executions. They were common, normal, legal. You used to take your kids to watch beheadings in the streets of Paris. One of the greatest wrongs, slavery, indentured servitude, that was something that was practiced for millennia. It was practiced across the Incas, the Mayas, the Chinese, the Indians in North and South America. And as you're thinking about this, one question is why did something so wrong last for so long? And a second question is: why did it go away? And why did it go away in a few short decades in legal terms?
Σίγουρα έγινε μεγάλο έργο από εξαιρετικούς υπέρμαχους της κατάργησης της δουλείας που ρίσκαραν τη ζωή τους, αλλά ίσως συνέβη και κάτι ακόμα μαζί με αυτούς τους γενναίους ανθρώπους. Αναλογιστείτε την ενεργειακή και τη βιομηχανική επανάσταση. Μόλις ένα βαρέλι πετρέλαιο περιλαμβάνει ενέργεια ίση με τη δουλειά 5-10 ατόμων. Προσθέστε το αυτό στις μηχανές, και ξαφνικά έχετε εργατικό δυναμικό ίσο με εκατομμύρια άτομα στη διάθεσή σας. Μπορείτε να σταματήσετε να καταπιέζετε τους ανθρώπους και να έχετε τη διπλάσια διάρκεια ζωής έπειτα από χιλιετίες όπου αυτή είχε ισοπεδωθεί. Η παγκόσμια οικονομία, η οποία ήταν αμετάβλητη για χιλιετίες, ξαφνικά εκτοξεύεται. Και λαμβάνετε τεράστιες ποσότητες πλούτου και φαγητού και άλλων αγαθών που έχουν παραχθεί από πολύ λιγότερα χέρια.
Certainly there was a work by extraordinary abolitionists who risked their lives, but there may be something else happening alongside these brave abolitionists. Consider energy and the industrial revolution. A single barrel of oil contains the energy equivalent of the work of five to 10 people. Add that to machines, and suddenly you've got millions of people's equivalent labor at your disposal. You can quit oppressing people and have a doubling in lifespan after a flattened lifespan for millennia. The world economy, which had been flat for millennia, all of a sudden explodes. And you get enormous amounts of wealth and food and other things produced by far fewer hands.
Η τεχνολογία αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε θεμελιωδώς. Νέες τεχνολογίες όπως το πολυβόλο άλλαξαν τελείως τη φύση των πολεμικών επιχειρήσεων του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάγκασε τους ανθρώπους να κρυφτούν στα χαρακώματα. Βρισκόσουν στο Βρετανικό χαράκωμα, ή βρισκόσουν στο Γερμανικό χαράκωμα. Οτιδήποτε ενδιάμεσα ήταν ουδέτερη ζώνη. Έμπαινες στην ουδέτερη ζώνη. Σε πυροβολούσαν. Σκοτωνόσουν. Προσπαθούσες να φύγεις από το χαράκωμα από την άλλη μεριά. Τότε οι δικοί σου θα σε πυροβολούσαν επειδή ήσουν λιποτάκτης.
Technology changes the way we interact with each other in fundamental ways. New technologies like the machine gun completely changed the nature of warfare in World War I. It drove people into trenches. You were in the British trench, or you were in the German trench. Anything in between was no man's land. You entered no man's land. You were shot. You were killed. You tried to leave the trench in the other direction. Then your own side would shoot you because you were a deserter.
Κατά έναν περίεργο τρόπο, τα σημερινά πολυβόλα
In a weird way, today's machine guns are narrowcast social media.
είναι τα στενής εκπομπής μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πυροβολούμε ο ένας τον άλλον. Πυροβολούμε αυτούς που πιστεύουμε ότι κάνουν λάθος με αναρτήσεις, με tweets, με φωτογραφίες, με κατηγορίες, με σχόλια. Και αυτό που έχει συμβεί είναι ότι έχει δημιουργήσει δύο χαρακώματα όπου πρέπει να βρίσκεσαι είτε στο ένα χαράκωμα είτε στο άλλο. Και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ουδέτερη ζώνη ώστε να συναντηθείτε στη μέση, για να προσπαθήσετε να συζητήσετε μεταξύ σωστού και λάθους.
We're shooting at each other. We're shooting at those we think are wrong with posts, with tweets, with photographs, with accusations, with comments. And what it's done is it's created these two trenches where you have to be either in this trench or that trench. And there's almost no middle ground to meet each other, to try and find some sort of a discussion between right and wrong.
Εάν βρεθείς σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ, βλέπεις πινακίδες πάνω στα γκαζόν. Κάποιες λένε «Οι Μαύρες Ζωές Έχουν Αξία». Άλλες λένε, «Στηρίζουμε την αστυνομία». Πολύ σπάνια θα δεις και τις δύο πινακίδες στο ίδιο γκαζόν. Και όμως, αν τους ρωτήσεις, οι περισσότεροι πιθανότατα θα υποστήριζαν το Οι Μαύρες Ζωές Έχουν Αξία αλλά και την αστυνομία τους. Οπότε, καθώς σκέφτεσαι αυτές τις πολωτικές εποχές, καθώς σκέφτεσαι για το σωστό και το λάθος, πρέπει να καταλάβεις πως το σωστό και το λάθος αλλάζουν και αυτήν τη στιγμή αλλάζουν εκθετικά.
As you drive around the United States, you see signs on lawns. Some say, "Black Lives Matter." Others say, "We support the police." You very rarely see both signs on the same lawn. And yet if you ask people, most people would probably support Black Lives Matter and they would also support their police. So as you think of these polarized times, as you think of right and wrong, you have to understand that right and wrong changes and is now changing in exponential ways.
Πάρε για παράδειγμα το θέμα των γκέι γάμων. Το 1996, τα 2/3 του πληθυσμού στις ΗΠΑ ήταν ενάντια στον γάμο γκέι ατόμων. Σήμερα, τα 2/3 τον στηρίζουν. Είναι μια στροφή σχεδόν 180 μοιρών. Εν μέρει, αυτό οφείλεται σε διαμαρτυρίες, επειδή οι άνθρωποι αποκάλυψαν την ομοφυλοφιλία τους, εξαιτίας του AIDS, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος έχει να κάνει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένα πολύ μεγάλο μέρος έχει να κάνει με τους ανθρώπους μέσα στα σπίτια μας, στα σαλόνια μας, μέσα από την τηλεόραση, μέσα από τις ταινίες, μέσα από αναρτήσεις, μέσα από το γεγονός πως ήταν αρκετά άνετοι, οι φίλοι μας, οι γείτονές μας, η οικογένειά μας, να πουν, «Είμαι γκέι». Και αυτό έχει αλλάξει τις απόψεις ακόμη και στα πιο συντηρητικά μέρη του κόσμου. Πάρτε για παράδειγμα τον Πάπα. Ως Καρδινάλιος το 2010, ήταν εντελώς ενάντια στους γκέι γάμους. Γίνεται Πάπας. Και τρία χρόνια μετά την τελευταία καταδίκη βγαίνει και λέει «Ποιος είμαι εγώ να κρίνω;» Και σήμερα, στηρίζει τα σύμφωνα συμβίωσης.
Take the issue of gay marriage. In 1996, two-thirds of the US population was against gay marriage. Today two-thirds is for. It's almost 180-degree shift in the opinion. In part, this is because of protests, because people came out of the closet, because of AIDS, but a great deal of it has to do with social media. A great deal of it has to do with people out in our homes, in our living rooms, through television, through film, through posts, through people being comfortable enough, our friends, our neighbors, our family, to say, "I'm gay." And this has shifted opinion even in some of the most conservative of places. Take the Pope. As Cardinal in 2010, he was completely against gay marriage. He becomes Pope. And three years after the last sentence he comes out with "Who am I to judge?" And then today, he's in favor of civil unions.
Καθώς επεξεργάζεσαι το πώς η τεχνολογία αλλάζει τις ηθικές αξίες, πρέπει επίσης να λάβεις υπόψιν πως και η τεχνολογία αναπτύσσεται εκθετικά. Καθώς το σωστό και το λάθος αλλάζουν, αν υιοθετήσεις την στάση, «Ξέρω το σωστό. Και αν διαφωνήσεις εντελώς μαζί μου, αν διαφωνήσεις εν μέρει μαζί μου, αν έχεις ακόμη και μια ένσταση σε αυτό που λέω, τότε κάνεις λάθος», τότε δεν υπάρχει συζήτηση, ούτε ανοχή, ούτε εξέλιξη, και σίγουρα ούτε εκμάθηση.
As you're thinking about technology changing ethics, you also have to consider that technology is now moving exponentially. As right and wrong changes, if you take the position, "I know right. And if you completely disagree with me, if you partially disagree with me, if you even quibble with me, then you're wrong," then there's no discussion, no tolerance, no evolution, and certainly no learning.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν είναι ακόμα χορτοφάγοι. Αλλά από την άλλη, δεν έχουμε και πολλές γρηγορότερες, καλύτερες και φθηνότερες εναλλακτικές για το κρέας. Αλλά τώρα υπάρχουν συνθετικά κρέατα, και καθώς η τιμή πέφτει από τα 380.000 δολάρια το 2013 στα 9 δλλάρια σήμερα, ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού θα αρχίσουν να γίνονται χορτοφάγοι ή ημι-χορτοφάγοι. Και τότε, εκ των υστέρων, αυτές οι εικόνες ανθρώπων που μπαίνουν στα πιο καλά, και πιο ακριβά εστιατόρια στην πόλη και περνάνε μπροστά από πάγκους με αιμάτινες μπριζόλες θα μοιάζουν πολύ διαφορετικές σε 10, 20 και 30 χρόνια.
Most of us are not vegetarians yet. Then again, we haven't had a whole lot of faster, better, cheaper alternatives to meat. But now that we're getting synthetic meats, as the price drops from 380,000 dollars in 2013 to 9 dollars today, a great big chunk of people are going to start becoming vegetarian or quasi-vegetarian. And then in retrospect, these pictures of walking into the fanciest, most expensive restaurants in town and walking past racks of bloody steaks is going to look very different in 10 years, in 20 years and 30 years.
Σε αυτές τις πολωτικές εποχές, θα ήθελα να αναβιώσω δύο λέξεις που σπάνια ακούγονται σήμερα: η ταπεινότητα και η συγχώρεση. Όταν κρίνεις το παρελθόν, τους προγόνους σου, τους προπάτορές σου, κάνε το με λίγη περισσότερη ταπεινότητα, ίσως επειδή αν είχες εκπαιδευτεί σε εκείνη την εποχή, αν είχες ζήσει σε εκείνη την εποχή, θα είχες κάνει πολλά πράγματα λάθος. Όχι επειδή εκείνοι είχαν δίκιο. Ούτε επειδή δεν βλέπουμε τα λάθη τους σήμερα, αλλά απλά επειδή τα πιστεύω μας, οι αντιλήψεις μας για το σωστό και το λάθος αλλάζουν με τον καιρό.
In these polarized times, I'd like to revive two words you rarely hear today: humility and forgiveness. When you judge the past, your ancestors, your forefathers, do so with a little bit more humility, because perhaps if you'd been educated in that time, if you'd lived in that time, you would've done a lot of things wrong. Not because they're right. Not because we don't see they're wrong today, but simply because our notions, our understanding of right and wrong change across time.
Η δεύτερη λέξη, η συγχώρεση. Η συγχώρεση είναι εξαιρετικά σημαντική στις μέρες μας. Δεν μπορείς να ακυρώνεις κάποιον επειδή είπε μια λάθος λέξη, επειδή έκανε κάτι πριν 10 χρόνια, επειδή σε προκάλεσε και επειδή δεν είχε 100% δίκιο. Για να χτίσεις μια κοινότητα, πρέπει να τη χτίσεις και να μιλάς με τον κόσμο και να μαθαίνεις από τους ανθρώπους που μπορεί να έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις από σένα. Πρέπει να τους επιτρέψεις να έχουν έναν χώρο αντί να δημιουργείς ουδέτερες ζώνες. Έναν χώρο συμβιβασμού, εκμάθησης και κατανόησης. Είναι μια εποχή να χτίσουμε μια κοινότητα. Όχι να συνεχίσουμε να καταστρέφουμε έθνη.
The second word, forgiveness. Forgiveness is incredibly important these days. You cannot cancel somebody for saying the wrong word, for having done something 10 years ago, for having triggered you and not being a hundred percent right. To build a community, you have to build it and talk to people and learn from people who may have very different points of view from yours. You have to allow them a space instead of creating a no man's land. A middle ground, a creation and a space of empathy. This is a time to build community. This is not a time to continue ripping nations apart.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.