Αγαπώ το φαγητό. Και αγαπώ την πληροφορία. Τα παιδιά μου συνήθως μου λένε πως το ένα πάθος φαίνεται περισσότερο από το άλλο. (Γέλια)
I love my food. And I love information. My children usually tell me that one of those passions is a little more apparent than the other. (Laughter)
Αυτό που θέλω να κάνω στα επόμενα οκτώ περίπου λεπτά είναι να σας εξηγήσω πώς αυτά τα πάθη αναπτύχθηκαν, σε ποιο σημείο της ζωής μου ενώθηκαν, το ταξίδι στη γνώση που ξεκίνησε σε εκείνο το σημείο. Μία ιδέα που θέλω να σας μείνει σήμερα είναι τι θα άλλαζε στη ζωή σας αν βλέπατε την πληροφορία όπως βλέπετε την τροφή;
But what I want to do in the next eight minutes or so is to take you through how those passions developed, the point in my life when the two passions merged, the journey of learning that took place from that point. And one idea I want to leave you with today is what would would happen differently in your life if you saw information the way you saw food?
Γεννήθηκα στην Καλκούτα σε μία οικογένεια όπου ο πατέρας και ο παππούς μου ήταν δημοσιογράφοι, και έγραφαν περιοδικά στην Αγγλική γλώσσα. Αυτή ήταν η οικογενειακή επιχείρηση. Σαν αποτέλεσμα, μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο από βιβλία. Και το εννοώ πως το σπίτι ήταν γεμάτο βιβλία. Εδώ βλέπετε ένα κατάστημα στην Καλκούτα, είναι ένας τόπος όπου μας αρέσουν τα βιβλία μας. Και μάλιστα, έχω 38.000 τώρα και κανένα Kindle.
I was born in Calcutta -- a family where my father and his father before him were journalists, and they wrote magazines in the English language. That was the family business. And as a result of that, I grew up with books everywhere around the house. And I mean books everywhere around the house. And that's actually a shop in Calcutta, but it's a place where we like our books. In fact, I've got 38,000 of them now and no Kindle in sight.
Μεγαλώνοντας όμως ανάμεσα σε τόσα βιβλία, με ανθρώπους που μπορούσα να μιλήσω για αυτά τα βιβλία, δεν πρόκειται για κάτι που έμαθα επιφανειακά.
But growing up as a child with the books around everywhere, with people to talk to about those books, this wasn't a sort of slightly learned thing.
Στα 18 μου χρόνια, είχα ήδη πάθος για τα βιβλία. Δεν ήταν το μοναδικό πάθος που είχα. Ήμουν από την Νότια Ινδία και μεγάλωσα στη Βεγγάλη. Δύο πράγματα για την Βεγγάλη: τους αρέσουν τα νόστιμα φαγητά τους και τα γλυκά τους. Έτσι, όταν μεγάλωσα, είχα επίσης και ένα πάθος για το φαγητό. Μεγάλωνα στα τέλη του '60 και στις αρχές του '70, και με ενδιέφεραν και άλλα πάθη αλλά αυτά τα δύο ήταν που με διαφοροποίησαν. (Γέλια)
By the time I was 18, I had a deep passion for books. It wasn't the only passion I had. I was a South Indian brought up in Bengal. And two of the things about Bengal: they like their savory dishes and they like their sweets. So by the time I grew up, again, I had a well-established passion for food. Now I was growing up in the late '60s and early '70s, and there were a number of other passions I was also interested in, but these two were the ones that differentiated me. (Laughter)
Και η ζωή ήταν υπέροχη. Όλα ήταν καλά, μέχρι περίπου όταν έφτασα στα 26, και πήγα να δω την ταινία 'Και τα ρομπότ τρελάθηκαν'. Μερικοί την έχετε δει. Και απ' ό,τι φαίνεται γυρίζεται ξανά και θα βγει στις αίθουσες του χρόνου. Είναι η ιστορία ενός πειραματικού ρομπότ που από μία ηλεκτροπληξία ζωντανεύει. Και καθώς έτρεχε, έλεγε «Δώσε μου δεδομένα, δώσε μου δεδομένα.»
And then life was fine, dandy. Everything was okay, until I got to about the age of 26, and I went to a movie called "Short Circuit." Oh, some of you have seen it. And apparently it's being remade right now and it's going to be coming out next year. It's the story of this experimental robot which got electrocuted and found a life. And as it ran, this thing was saying, "Give me input. Give me input."
Και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως για ένα ρομπότ η πληροφορία καθώς και η τροφή είναι το ίδιο πράγμα. Η ενέργεια ερχόταν σε κάποια μορφή ή σχήμα, η πληροφορία ερχόταν σε κάποια μορφή ή σχήμα. Και ξεκίνησα να σκέφτομαι, ν' αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν ξεκινούσα να φαντάζομαι τον εαυτό μου, αν η ενέργεια και η πληροφορία ήταν οι δύο εισερχόμενες πηγές μου αν το φαγητό και η ενέργεια είχαν παρόμοια μορφή ή σχήμα.
And I suddenly realized that for a robot both information as well as food were the same thing. Energy came to it in some form or shape, data came to it in some form or shape. And I began to think, I wonder what it would be like to start imagining myself as if energy and information were the two things I had as input -- as if food and information were similar in some form or shape.
Ξεκίνησα τότε να κάνω κάποιες έρευνες και αυτό ήταν το ταξίδι 25 ετών, όπου ξεκίνησα να ανακαλύπτω πως τα ανθρώπινα όντα, ως πρωτεύοντα έχουν πολύ μικρότερα στομάχια από αυτά που θα αναλογούσαν στο βάρος του σώματός τους και πολύ μεγαλύτερους εγκεφάλους.
I started doing some research then, and this was the 25-year journey, and started finding out that actually human beings as primates have far smaller stomachs than should be the size for our body weight and far larger brains.
Και καθώς το ερευνούσα αυτό ακόμη περισσότερο, έφτασα σε ένα σημείο όπου ανακάλυψα κάτι που ονομάζεται Υπόθεση του Ακριβού Ιστού. Ότι δηλαδή για συγκεκριμένη σωματική μάζα ενός πρωτεύοντος ο ρυθμός μεταβολισμού ήταν σταθερός. Αυτό που άλλαζε ήταν η ισορροπία των διαθέσιμων ιστών. Και δύο από του πιο ακριβούς ιστούς στο ανθρώπινο σώμα είναι ο νευρικός ιστός και ο πεπτικός ιστός. Με βάση αυτό, οι άνθρωποι είχαν φτάσει στην υπόθεση που προφανώς συνοδευόταν από κάποια καταπληκτικά αποτελέσματα από το 1995 περίπου. Πρόκειται για μια κυρία με το όνομα Λέσλι Αϊέλο.
And as I went to research that even further, I got to a point where I discovered something called the expensive tissue hypothesis. That actually for a given body mass of a primate the metabolic rate was static. What changed was the balance of the tissues available. And two of the most expensive tissues in our human body are nervous tissue and digestive tissue. And what transpired was that people had put forward a hypothesis that was apparently coming up with some fabulous results by about 1995. It's a lady named Leslie Aiello.
Στις εργασίες της εποχής υποστήριζαν πως το ένα επηρεάζει το άλλο. Αν θέλετε μεγάλο εγκέφαλο για συγκεκριμένη σωματική μάζα θα έπρεπε να ζείτε με μικρότερο έντερο.
And the paper then suggested that you traded one for the other. If you wanted your brain for a particular body mass to be large, you had to live with a smaller gut.
Αυτό με οδήγησε να πω, εντάξει, αυτά τα δύο συνδέονται. Είδα λοιπόν την καλλιέργεια πληροφορίας σαν να ήταν τροφή και κατέληξα πως είμαστε κυνηγοί πληροφορίας. Στη συνέχεια γίναμε καλλιεργητές και εκτροφείς πληροφοριών.
That then set me off completely to say, Okay, these two are connected. So I looked at the cultivation of information as if it were food and said, So we were hunter-gathers of information. We moved from that to becoming farmers and cultivators of information.
Εξηγεί όμως αυτό πραγματικά αυτό που βλέπουμε στις σημερινές μάχες για την πνευματική ιδιοκτησία; Γιατί οι άνθρωποι που ήταν κυνηγοί τροφής αρχικά ήθελαν να είναι ελεύθεροι να τριγυρνούν και να επιλέγουν τις πληροφορίες όπως ήθελαν, και όσοι καλλιεργούσαν επαγγελματικά πληροφορίες ήθελαν να τις περιφρουρήσουν, να δημιουργήσουν ιδιοκτησίες και πλούτο και δομές και κανονισμούς. Και θα υπήρχε πάντα μία ένταση εκεί. Και όλα όσα είδα στην καλλιέργεια ήταν μεγάλοι καυγάδες μεταξύ των καλοφαγάδων, μεταξύ καλλιεργητών και κυνηγών τροφής. Αυτό συμβαίνει κι εδώ.
Does that really explain what we're seeing with the intellectual property battles nowadays? Because those people who were hunter-gatherers in origin wanted to be free and roam and pick up information as they wanted, and those that were in the business of farming information wanted to build fences around it, create ownership and wealth and structure and settlement. So there was always going to be a tension within that. And everything I saw in the cultivation said there were huge fights amongst the foodies between the cultivators and the hunter-gatherers. And this is happening here.
Όταν προχώρησα στην προετοιμασία, συνέχισε να ισχύει το ίδιο, μόνο που υπήρχαν δύο σχολές. Μερικοί έλεγαν πως μπορείς να αποστάξεις την πληροφορία, εξάγοντας νέα αξία, διαχωρίζοντας και σερβίροντας την. Μία άλλη ομάδα αντίθετα έλεγε όχι, δεν μπορεί να ζυμωθεί. Τα συγκεντρώνετε και τα πολτοποιείτε όλα και έτσι προκύπτει η αξία. Το ίδιο ισχύει και για τις πληροφορίες.
When I moved to preparation, this same thing was true, expect that there were two schools. One group of people said you can distill your information, you can extract value, separate it and serve it up, while another group turned around and said no, no you can ferment it. You bring it all together and mash it up and the value emerges that way. The same is again true with information.
Άρχισε όμως να γίνεται πολύ διασκεδαστικό στην κατανάλωση. Αυτό που άρχισα να βλέπω τότε είναι πως υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι που μπορεί να καταναλωθεί. Το αγοράζεις από το κατάστημα σαν ωμό συστατικό. Το μαγειρεύεις; Σου το σερβίρουν; Πηγαίνεις σε εστιατόριο; Τα ίδια ίσχυαν και κάθε φορά που σκεφτόμουν πληροφορίες.
But consumption was where it started getting really enjoyable. Because what I began to see then was there were so many different ways people would consume this. They'd buy it from the shop as raw ingredients. Do you cook it? Do you have it served to you? Do you go to a restaurant? The same is true every time as I started thinking about information.
Οι αναλογίες άρχισαν να γίνονται τρελές -- πως οι πληροφορίες είχαν ημερομηνία λήξης, πως οι άνθρωποι δεν χειρίστηκαν σωστά ληγμένες πληροφορίες κάτι που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στο χρηματιστήριο, σε εταιρικές αξίες, κλπ. Και έτσι κόλλησα. Και βρίσκομαι σε αυτή τη διαδικασία για 23 χρόνια.
The analogies were getting crazy -- that information had sell-by dates, that people had misused information that wasn't dated properly and could really make an effect on the stock market, on corporate values, etc. And by this time I was hooked. And this is about 23 years into this process.
Και άρχισα να σκέφτομαι τον εαυτό μου όπως όταν αναμιγνύουμε τα γεγονότα και την φαντασία, δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ ή όπως θέλετε να το πείτε. Θα φτάσουμε ποτέ στο σημείο όπου η πληροφορία θα εμπεριέχει ένα ποσοστό γεγονότων; Που θα ονοματίζουμε τις πληροφορίες ανάλογα με το ποσοστό γεγονότων; Θα αρχίσουμε να ασχολούμαστε με το τί συμβαίνει όταν διακόπτεται η πηγή πληροφόρησης, σαν πείνα;
And I began to start thinking of myself as we start having mash-ups of fact and fiction, docu-dramas, mockumentaries, whatever you call it. Are we going to reach the stage where information has a percentage for fact associated with it? We start labeling information for the fact percentage? Are we going to start looking at what happens when your information source is turned off, as a famine?
Κάτι που μας οδηγεί στο τελευταίο στοιχείο. Ο Κλέι Σίρκι είπε κάποτε πως δεν υπάρχει υπερδοσολογία πληροφορίας παρά μόνο χαλασμένα φίλτρα. Σας λέω πως η πληροφορία, αν την δούμε σας τροφή, δεν είναι ποτέ θέμα παραγωγής· δεν υφίσταται υπερφόρτωση τροφής. Ουσιαστικά πρόκειται για θέμα κατανάλωσης. Και πρέπει να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα δημιουργήσουμε δίαιτες μέσα μας, ασκήσεις μέσα μας, ώστε να αποκτήσουμε τις ικανότητες να αντιμετωπίσουμε τις πληροφορίες, να έχουμε την κατηγοριοποίηση για να το κάνουμε υπεύθυνα. Όταν είδα το "Supersize Me", άρχισα να σκέφτομαι, τι θα γινόταν αν κάποιος έβλεπε για 31 μέρες ασταμάτητα ειδήσεις; (Γέλια) Θα είχε τον χρόνο να τις επεξεργαστεί;
Which brings me to the final element of this. Clay Shirky once stated that there is no such animal as information overload, there is only filter failure. I put it to you that information, if viewed from the point of food, is never a production issue; you never speak of food overload. Fundamentally it's a consumption issue. And we have to start thinking about how we create diets within ourselves, exercise within ourselves, to have the faculties to be able to deal with information, to have the labeling to be able to do it responsibly. In fact, when I saw "Supersize Me," I starting thinking of saying, What would happen if an individual had 31 days nonstop Fox News? (Laughter) Would there be time to be able to work with it?
Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μπορεί να έχουμε αρρώστιες, τοξίνες, ανάγκη για ισορροπημένη δίαιτα, και όταν αρχίσεις να ψάχνεις, από εκείνο το σημείο, ό,τι έχω κάνει από πλευράς κατανάλωσης πληροφοριών, η παραγωγή πληροφορίας, η προετοιμασία πληροφορίας, τα κοιτάω από την πλευρά της τροφής. Δεν βοήθησε πολύ την περιφέρεια της μέσης μου γιατί εξασκούμαι και στις δύο κατηγορίες.
So you start really understanding that you can have diseases, toxins, a need to balance your diet, and once you start looking, and from that point on, everything I have done in terms of the consumption of information, the production of information, the preparation of information, I've looked at from the viewpoint of food. It has probably not helped my waistline any because I like practicing on both sides.
Αλλά θα ήθελα να σας αφήσω με ένα ερώτημα: Αν ξεκινούσατε να σκεφτείτε όλες τις πληροφορίες που καταναλώνετε με τον τρόπο που σκέφτεστε για το φαγητό, τι θα κάνατε διαφορετικά;
But I'd like to leave you with just that question: If you began to think of all the information that you consume the way you think of food, what would you do differently?
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.
Thank you very much for your time.
(Χειροκρότημα)
(Applause)