Immortality. In movies, kings are always searching for the secret to immortality. But is immortality really a good thing? To a ten-year-old boy, one year is the same as 10% of his life. To his forty-year-old mother, one year is merely 2.5% of her life. The same year, 365 days, can feel differently to different people. If we live until we're 82, that's about 30,000 days. If this boy lives for 30,000 years, a year to him could feel like a day. And if this boy's emotions sustain through the potential boredom of living for millions of years, he might become extremely lonely and sad, knowing he has and always will outlive everyone he has ever loved. But what if everyone were immortal? Well, first off, Earth is only so big. So, where would we all live? (Grunts) "Excuse me!" "That's my face!" "Stop it!" "Pardon me." "Tight in here!" Do you remember what you did last year or when you were five? How much of your past have you forgotten? If you have trouble remembering what you did when you were five, how will you remember what happened if you were alive a thousand years ago? A million years ago? We don't remember every single detail of our past because our brains have a limited capacity and we replace useless memories, like middle school locker combinations, with relevant information. If this immortal boy finds a companion to fall in love with once every hundred years, he would have ten thousand girlfriends in a million years. And how many of those ten thousand girls' names will he be able to remember? This changes what a meaningful relationship means, doesn't it? Another tricky thing about immortality: Human beings have not always looked the same. This can be explained by Darwin's theory of evolution. For instance, if women find taller men more attractive, then more tall men would mate and have children, putting more tall genes in the gene pool. That means, in the next generation, more children will have the genes to be taller. Repeat that process for a million years and the average height will be a lot taller than the average height today, assuming there's no natural disaster that wipes out all the tall people. Our ancestors were short, hairy apes. We still have body hair, but we don't look like apes any more. If you're the only person who is immortal, while everyone else keeps evolving, generation after generation, you will eventually look quite different than the people who surround you. "Hi, how you doing?" If one of our ancestors, apes, is still alive today, how many people will make friends with it instead of calling the Museum of Natural History? And one more physical consideration for immortality: Scars. After all, immortality doesn't automatically translate to invincibility, it just means you cannot die. But it doesn't guarantee what condition you'll be alive in. Look at your body and count how many scars you have. If you have made this many permanent scars within your life, imagine how much damage you would have if you were one thousand years old! Now, there are approximately 185,000 amputation-related hospital discharges every year in the U.S. These injuries are due to accidents or illnesses. Certainly the percentage is low comparing to the total population if you only live for a hundred years. However, if you've been alive for over one million years, the odds of still having all your limbs are pretty slim. What about little accessories, like your eyes, your nose, your ears, fingers or toes? What about your teeth? What are the odds of you keeping your dental health for a hundred years? A thousand years? One million years? You might end up looking like a horribly scuffed-up Mr. Potato Head with missing pieces and dentures. So, are you sure you want to live forever? Now, which superpower physics lesson will you explore next? Shifting body size and content, super speed, flight, super strength, immortality, and -- invisibility.
Nemurirea. În filme, împărații caută mereu secretul nemuririi. Dar e nemurirea un lucru bun? Pentru un băiat de 10 ani un an e la fel ca 10% din viața lui. Pentru mama lui de 40 de ani, un an reprezintă doar 2,5% din viața ei. Același an, 365 de zile, poate să fie perceput diferit de oameni diferiți. Dacă am trăi până la 82 de ani, asta ar însemna cam 30.000 de zile. Dacă acest băiat trăiește 30.000 de ani, un an pentru el ar putea să pară o zi. Iar dacă emoțiile acestui băiat ar rezista dincolo de plictiseala de a trăi milioane de ani, ar putea deveni extrem de singur și trist, știind ca a trăit și ca va trăi mereu mai mult decât toți cei pe care i-a iubit vreodată. Dar dacă toți ar fi nemuritori? Ei bine, Pământul nu e infinit de mare. Deci unde am trăi cu toții? „Mă scuzați!” „Asta e fața mea!” „Oprește-te!” „Îmi cer scuze!” „E prea strâmt aici!” Vă amintiți ce ați făcut anul trecut? Dar când aveați cinci ani? Cât ați uitat din trecutul vostru? Dacă aveți probleme să vă amintiți ce ați făcut la cinci ani, cum vă veți aminti ce s-a întâmplat dacă trăiai acum o mie de ani? Acum un milion de ani? Nu ne amintim fiecare detaliu din trecut, deoarece creierul are o capacitate limitată și înlocuim amintiri inutile, cum ar fi cifrul de la dulap din gimnaziu, cu informații relevante. Dacă acest băiat nemuritor își găsește o dată la o sută de ani câte o parteneră de care să se îndrăgostească, ar avea 10.000 de iubite într-un milion de ani. Și câte dintre numele celor 10.000 de fete va putea să-și amintească? Asta schimbă percepția a ceea ce înseamnă o relație serioasă, nu-i așa? Un alt lucru legat de imortalitate: oamenii nu au fost la fel tot timpul. Acest lucru poate fi explicat prin teoria evoluției. De exemplu, dacă femeile consideră bărbații înalți mai atrăgători, atunci mai mulți bărbați mai înalți vor avea copii, punând mai multe gene „înalte” în fondul genetic. Asta înseamnă că în următoarea generație mai mulți copii vor fi mai înalți. Repetați acest proces milione de ani, iar înălțimea medie va fi cu mult mai mare decât înălțimea medie din prezent, presupunând că nu va fi o catastrofă care să omoare toți oamenii înalți. Strămoșii noștri erau maimuțe mici și păroase. Încă avem păr pe corp, dar nu mai arătăm ca maimuțele. Dacă ești singura persoană nemuritoare, în timp ce toți ceilalți continuă să evolueze, generație după generație, în cele din urmă vei arăta foarte diferit față de oamenii din jurul tău. „Salut, ce mai faceți?” Dacă unul dintre strămoșii noștri maimuță ar fi în viață astăzi, câți oameni s-ar împrieteni cu el în loc să sune la Muzeul de Istorie Naturală? Și încă un aspect fizic legat de imortalitate: cicatricile. La urma urmei, imortalitatea nu se traduce automat în invincibilitate, înseamnă doar că nu poți muri. Dar nu garantează starea în care vei fi. Așadar, uită-te la corpul tău și numără câte cicatrici ai. Dacă ai căpătat multe cicatrici permanente imaginează-ți cât de rău ar fi dacă ai avea o mie de ani! Sunt aproximativ 185.000 de amputări în spitale în fiecare an în SUA. Aceste răni sunt cauzate de accidente sau boli. Cu siguranță procentajul e scăzut în comparație cu întreaga populație, dacă trăiești o sută de ani. Totuși, dacă ai trăi mai mult de un milion de ani, șansele ca încă să ai toate membrele ar fi foarte mici. Cum ar fi cu accesoriile micuțe, ca ochii, nasul, urechile, degetele de la mâini sau de la picioare? Cum rămâne cu dinții tăi? Care sunt șansele să-ți păstrezi dantura sănătoasă timp de o sută de ani? O mie de ani? Un milion de ani? Ai putea ajunge să arăți ca un Domn Cartof oribil de desfigurat, cu dinți și părți lipsă. Deci, ești sigur că vrei să trăiești o veșnicie?