Πόσοι από εσάς έχετε δει την ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ "Τα Πουλιά"; Υπάρχει κάποιος από εσάς που να τρόμαξε πραγματικά; Μπορεί να θελήσετε να φύγετε τώρα. (Γέλιο) Λοιπόν, αυτή είναι μία μηχανή αυτόματης πώλησης για κουρούνες. Και τις τελευταίες μέρες πολύ με ρωτάτε, "Πως κατέληξες σε αυτό; Πως ξεκίνησες να ασχολήσαι με αυτό;" Ξεκίνησε, όπως πολλές καλές ιδέες, ή πολλές ιδέες που δεν μπορείς να ξεφορτωθείς τέλος πάντων, σε ένα κοκτέηλ πάρτυ. Πριν από περίπου 10 χρόνια ήμουν σε ένα κοκτέηλ πάρτυ με ένα φίλο μου και καθόμασταν εκεί και αυτός παραπονιόταν για τις κουρούνες που είχε δει να βρίσκονται παντού στην αυλή του και να δημιουργούν ένα χάος. Mου έλεγε ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε αυτά τα πλάσματα. Πρέπει να τα σκοτώσουμε επειδή τα κάνουν όλα χάλια. Εγώ είπα ότι αυτό ήταν χαζό, ξέρεις, ίσως θα έπρεπε απλώς να τις εκπαιδεύσουμε να κάνουν κάτι χρήσιμο. Και μου είπε πως αυτό είναι αδύνατο.
How many of you have seen the Alfred Hitchcock film "The Birds"? Any of you get really freaked out by that? You might want to leave now. (Laughter) So this is a vending machine for crows. Over the past few days, many of you have been asking, "How did you come to this? How did you get started doing this?" It started, as with many great ideas, or many ideas you can't get rid of, anyway, at a cocktail party. About 10 years ago, I was at a cocktail party with a friend of mine. We were sitting there, and he was complaining about the crows that were all over his yard and making a big mess. And he was telling me we ought to eradicate these things, kill them, because they're making a mess. I said that was stupid, maybe we should just train them to do something useful. And he said that was impossible.
Και είμαι σίγουρος ότι συμφωνείτε πως είναι τρομερά ενοχλητικό - όταν κάποιος σου λέει ότι είναι αδύνατο. Έτσι ξόδεψα τα επόμενα 10 χρόνια μελετώντας για τις κουρούνες στον ελεύθερό μου χρόνο. (Γέλιο) Και μετά από 10 χρόνια, η γυναίκα μου τελικά μου είπε, Κοίταξε, ξέρεις, πρέπει να κάνεις αυτό το πράγμα για το οποίο μιλούσες και να φτιάξεις τον αυτόματο πωλητή." Έτσι και έκανα. Αλλά ένας λόγος που το βρήκα ενδιαφέρον είναι ότι άρχισα να παρατηρώ πως έχουμε αντίληψη για όλα τα είδη που εξαφανίζονται στον πλανήτη ως αποτέλεσμα της οικιστικής επέκτασης του ανθρώπου και κανείς δεν φαίνεται να δείχνει προσοχή σε όλα τα είδη που ζουν - που επιβιώνουν. Και μιλάω συγκεκριμένα για είδη συνανθρωπικά, που είναι είδη τα οποία έχουν προσαρμοστεί ειδικά για ανθρώπινα οικοσυστήματα. Είδη όπως οι αρουραίοι και οι κατσαρίδες και οι κουρούνες.
And I'm sure I'm in good company in finding that tremendously annoying, when someone tells you it's impossible. So I spent the next 10 years reading about crows in my spare time. (Laughter) And after 10 years of this, my wife said, "You've got to do this thing you've been talking about, and build the vending machine." So I did. But part of the reason I found this interesting is, I started noticing that we're very aware of all the species that are going extinct on the planet as a result of human habitation expansion, and no one seems to be paying attention to all the species that are actually living; they're surviving. And I'm talking specifically about synanthropic species, which have adapted specifically for human ecologies,
Και καθώς άρχισα να τα παρατηρώ, εύρισκα ότι είχαν υπερ-προσαρμοστεί. Είχαν γίνει εξαιρετικά ικανά να ζουν μαζί μας. Και σε αντάλλαγμα, εμείς απλά προσπαθούσαμε να τα σκοτώσουμε όλη την ώρα.
species like rats and cockroaches and crows. And as I started looking at them, I was finding that they had hyper-adapted. They'd become extremely adept at living with us. And in return, we just tried to kill them all the time.
Και κάνοντάς το αυτό, τα στρέφαμε προς τον παρασιτισμό. Τους δίναμε κάθε λόγο για να προσαρμοστούν στους νέους τρόπους. Έτσι, για παράδειγμα, οι αρουραίοι είναι απίστευτα ικανοί στην αναπαραγωγή. Και οι κατσαρίδες, όπως θα ξέρει καθένας που έχει προσπαθήσει να τις ξεφορτωθεί, έχουν γίνει κυριολεκτικά απρόσβλητες στα δηλητήρια που χρησιμοποιούμε. Έτσι σκέφτηκα, ας κατασκευάσουμε κάτι που είναι αμοιβαία επωφελές. Ας φτιάξουμε τότε κάτι με το οποίο μπορούμε να ωφεληθούμε και οι δύο, και να βρούμε ένα τρόπο να δημιουργήσουμε μία νέα σχέση με αυτά τα είδη. Και έτσι έφτιαξα αυτόν τον αυτόματο πωλητή.
(Laughter) And in doing so, we were breeding them for parasitism. We were giving them all sorts of reasons to adapt new ways. So, for example, rats are incredibly responsive breeders. And cockroaches, as anyone who's tried to get rid of them knows, have become really immune to the poisons that we're using. So I thought, let's build something that's mutually beneficial; something that we can both benefit from, and find some way to make a new relationship with these species. So I built the vending machine.
Αλλά η ιστορία του αυτόματου πωλητή είναι λίγο πιο ενδιαφέρουσα αν γνωρίζει κανείς περισσότερα για τις κουρούνες. Φαίνεται πως οι κουρούνες δεν επιβιώνουν απλώς με τους ανθρώπους - στην πραγματικότητα ακμάζουν. Απαντούν παντού στον πλανήτη εκτός από την Αρκτική και το νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής. Και σε όλη αυτήν την περιοχή, μόνο σπάνια αναπαράγονται περισσότερο από 5 χιλιόμετρα μακρυά από ανθρώπους. Έτσι, μπορεί εμείς να μη τις σκεφτόμαστε, αλλά είναι πάντα γύρω μας. Και δεν προκαλεί έκπληξη, δοθήσης της αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού - πάνω από το μισό του ανθρώπινου πληθυσμού ζει τώρα σε πόλεις. Και από αυτούς, τα εννέα δέκατα της αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού συμβαίνουν στις πόλεις. Παρατηρούμε μία έκρηξη στους πληθυσμούς των κουρούνων. Οι μετρήσεις των πουλιών δείχνουν πως μπορεί να δούμε εκθετική αύξηση στους αριθμούς τους. Αυτό δεν είναι μεγάλη έκπληξη.
But the story of the vending machine is a little more interesting if you know more about crows. It turns out, crows aren't just surviving with human beings; they're actually thriving. They're found everywhere on the planet except for the Arctic and the southern tip of South America. And in all that area, they're only rarely found breeding more than five kilometers away from human beings. So we may not think about them, but they're always around. And not surprisingly, given the human population growth, more than half of the human population is living in cities now. And out of those, nine-tenths of the human growth population is occurring in cities. We're seeing a population boom with crows. So bird counts are indicating that we might be seeing up to exponential growth in their numbers. So that's no great surprise.
Αλλά αυτό που μου φάνηκε ενδιαφέρον ήταν ότι διαπίστωσα πως τα πουλιά προσαρμοζόταν με ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο τρόπο. Και θα σας δώσω ένα παράδειγμα γι' αυτό. Αυτή είναι η Μπέτυ. Είναι μια κουρούνα της Νέας Καληδονίας. Και οι κουρούνες αυτές χρησιμοποιούν βέργες στη φύση για να πιάσουν έντομα και οτιδήποτε άλλο από κομμάτια ξύλου. Εδώ προσπαθεί να πιάσει ένα κομμάτι κρέας μέσα από ένα σωλήνα. Αλλά οι ερευνητές αντιμετώπισαν ένα πρόβλημα. Μπερδεύτηκαν και άφησαν απλά ένα σύρμα. Και αυτή δεν είχε την ευκαιρία να το κάνει προηγουμένως. Βλέπετε, δεν δούλευε πολύ καλά. Έτσι προσαρμόστηκε.
But what was really interesting to me was to find out that the birds were adapting in a pretty unusual way. And I'll give you an example of that. This is Betty. She's a New Caledonian crow. And these crows use sticks in the wild to get insects and whatnot out of pieces of wood. Here, she's trying to get a piece of meat out of a tube. But the researchers had a problem. They messed up and left just a stick of wire in there. And she hadn't had the opportunity to do this before. You see, it wasn't working very well. So she adapted.
Τώρα αυτό είναι τελείως παρορμητικό. Δεν είχε δει ποτέ να γίνεται αυτό πριν. Κανείς δεν της έμαθε να το λυγίζει σε γάντζο, ούτε της έδειξε ότι μπορούσε να συμβεί. Αλλά τα έκανε όλα από μόνη της. Άρα κρατήστε στο μυαλό σας ότι ποτέ δεν το είχε δει πριν. Σωστά.
Now, this is completely unprompted; she had never seen this done before. No one taught her to bend this into a hook or had shown her how it could happen. But she did it all on her own. So keep in mind -- she's never seen this done. (Laughter)
(Γέλιο) Εντάξει. (Χειροκρότημα) Συνεπώς αυτό είναι το σημείο που οι ερευνητές φρίκαραν. (Γέλιο)
Right. (Laughter) Yeah. All right. (Applause) So that's the part where the researchers freak out. (Laughter)
Έτσι φαίνεται πως ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερο ότι οι κουρούνες είναι πραγματικά, πραγματικά ευφυείς. Οι εγκέφαλοί τους είναι αναλογικά, στην ίδια αναλογία με τον εγκέφαλο των χιμπαντζήδων. Υπάρχουν πολλών ειδών ανέκδοτων δεδομένων για διαφορετικές μορφές ευφυΐας που εμφανίζουν. Για παράδειγμα, στη Σουηδία, κουρούνες περιμένουν τους ψαράδες να ρίξουν τις πετονιές σε τρύπες στον πάγο. Και όταν οι ψαράδες φεύγουν, οι κουρούνες προσγειώνονται, τραβούν τις πετονιές και τρώνε το ψάρι ή το δόλωμα. Είναι αρκετά ενοχλητικό για τους ψαράδες.
It turns out, we've been finding more and more that crows are really intelligent. Their brains are in the same proportion as chimpanzee brains are. There's all kinds of anecdotes for the different kinds of intelligence they have. For example, in Sweden, crows will wait for fishermen to drop lines through holes in the ice. And when the fishermen move off, the crows fly down, reel up the lines, and eat the fish or the bait. It's pretty annoying for the fishermen.
Σε μία εντελώς διαφορετική τακτική, στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, έχουν - πριν από μερικά χρόνια, κάνει ένα πείραμα όπου συλλάμβαναν μερικές κουρούνες στην πανεπιστημιούπολη. Μερικοί φοιτητές πήγαν έξω και έπιασαν μερικές κουρούνες, τις έφεραν μέσα και τις ζύγισαν, τις μέτρησαν κα οτιδήποτε άλλο, και μετά τις άφησαν πάλι ελεύθερες. Και χάρηκαν διαπιστώνοντας ότι για το υπόλοιπο της εβδομάδας, αυτές οι κουρούνες, όποτε αυτοί οι συγκεκριμένοι φοιτητές περπατούσαν στην πανεπιστημιούπολη, οι κουρούνες αυτές τους κράζανε, και τρέχαν γύρω τους κάνοντας τη ζωή τους δύσκολη.
On an entirely different tack, at University of Washington a few years ago, they were doing an experiment where they captured some crows on campus. Some students went out, netted some crows, brought them in, weighed and measured them, and let them back out again. And they were entertained to discover that for the rest of the week, whenever these particular students walked around campus, these crows would caw at them and run around, and make their life kind of miserable.
Χάρηκαν πολύ λιγότερο όταν αυτό συνεχίστηκε και την επόμενη εβδομάδα.
(Laughter)
Και τον επόμενο μήνα. Και μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Μέχρι που τελικά αποφοίτησαν και έφυγαν από την πανεπιστημιούπολη -- και χαρούμενοι που ξέφυγαν, είμαι σίγουρος -- επέστρεψαν μετά από καιρό, και διαπίστωσαν ότι οι κουρούνες ακόμα τους θυμόνταν. Επομένως -- το ηθικό δίδαγμα είναι να μη νευριάζετε τις κουρούνες.
They were significantly less entertained when this went on for the next week. And the next month. And after summer break. Until they finally graduated and left campus, and -- glad to get away, I'm sure -- came back sometime later, and found the crows still remembered them.
Έτσι τώρα, φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον που μελετούν αυτές τις κουρούνες το κάνουν με τεράστιες περούκες και μεγάλες μάσκες. (Γέλιο) Είναι αρκετά ενδιαφέρον.
(Laughter) So, the moral being: don't piss off crows. So now, students at the University of Washington that are studying these crows, do so with a giant wig and a big mask. (Laughter) It's fairly interesting.
Οπότε γνωρίζουμε ότι αυτές οι κουρούνες είναι πραγματικά έξυπνες, αλλά όσο περισσότερο το έψαχνα, τόσο περισσότερο ανακάλυπτα ότι στην πραγματικότητα έχουν μία ακόμα πιο σημαντική προσαρμογή.
(Laughter) So we know these crows are really smart, but the more I dug into this, the more I found that they actually have an even more significant adaptation.
Βίντεο: Οι κουρούνες έχουν γίνει πολύ επιδέξιες στο να ζούν σε αυτά τα νέα αστικά περιβάλλοντα. Στην γιαπωνέζικη αυτή πόλη, έχουν επινοήσει έναν τρόπο για να τρώνε ένα φαγητό που κανονικά δεν μπορούν να χειριστούν -- το ρίχνουν στην κίνηση. Το πρόβλημα τώρα είναι η συλλογή των κομματιών χωρίς να σε πατήσουν. Περίμενε το φανάρι να σταματήσει την κίνηση. Έπειτα, συνέλεξε το σπασμένο σου καρύδι με ασφάλεια.
Video: Crows have become highly skilled at making a living in these new urban environments. In this Japanese city, they have devised a way of eating a food that normally they can't manage: drop it among the traffic. The problem now is collecting the bits, without getting run over. Wait for the light to stop the traffic. Then, collect your cracked nut in safety.
(Γέλια) (Χειροκρότημα) Τζόσουα Κλάιν: Ναι, ναι. Αρκετά ενδιαφέρον. Το σημαντικό γύρω από αυτό δεν είναι ότι οι κουρούνες χρησιμοποιούν αμάξια για να σπάσουν καρύδια. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι παλιό κόλπο για τις κουρούνες. Συνέβη πριν 10 χρόνια περίπου, σε ένα μέρος που ονομάζεται Σέντάι Σίτι, σε μία σχολή οδηγών στα προάστια του Τόκιο. Και από τότε, όλες οι κουρούνες στη γειτονιά εμφανίζουν αυτή τη συμπεριφορά. Και τώρα, κάθε κουρούνα σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων στέκεται στο πεζοδρόμιο περιμένοντας να συλλέξει το κολατσό της.
(Laughter) (Applause) Joshua Klein: Yeah, pretty interesting. What's significant about this isn't that crows are using cars to crack nuts. In fact, that's old hat for crows. This happened about 10 years ago in a place called Sendai City, at a driving school in the suburbs of Tokyo. And since that time, all the crows in the neighborhood are picking up this behavior. Now every crow within five kilometers is standing by a sidewalk, waiting to collect its lunch.
Μαθαίνουν λοιπόν η μία από την άλλη. Και η έρευνα το αποδεικνύει. Οι γονείς φαίνεται να διδάσκουν τα μικρά τους. Έχουν μάθει από τους ομοίους τους, έχουν μάθει από τους εχθρούς τους. Εάν έχω λίγο περισσότερο χρόνο θα σας πω για μία περίπτωση απιστίας κουρούνας που το απεικονίζει πολύ ωραία. Το θέμα είναι ότι έχουν αναπτύξει πολιτιστική προσαρμογή. Και όπως ακούσαμε χθές, αυτό είναι το κουτί της Πανδώρας που βάζει τα ανθρώπινα όντα σε μπελάδες, και αρχίζουμε να το βλέπουμε με αυτές. Είναι ικανές να προσαρμόζονται πολύ γρήγορα και πολύ ευέλικτα σε νέες προκλήσεις και νέους πόρους στο περιβάλλον τους, κάτι που είναι πολύ χρήσιμο εάν ζεις σε μία πόλη.
So they're learning from each other. And research bears this out. Parents seem to be teaching their young. They learn from their peers, they learn from their enemies. If I have a little extra time, I'll tell you about a case of crow infidelity that illustrates that nicely. The point being, they've developed cultural adaptation. And as we heard yesterday, that's the Pandora's box that's getting human beings in trouble, and we're starting to see it with them. They're able to very quickly and very flexibly adapt to new challenges and new resources in their environment, which is really useful if you live in a city.
Λοιπόν, ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλές κουρούνες. Ανακαλύψαμε ότι είναι πολύ έξυπνες, και βρήκαμε ότι μπορούν να διδάξουν η μία την άλλη. Και όταν αυτό κατέστη σαφές για μένα, συνειδητοποίησα ότι το μόνο προφανές πράγμα που πρέπει να κάνω είναι να φτιάξω μία μηχανή αυτόματης πώλησης. Έτσι και έκανα. Αυτή είναι μία μηχανή αυτόματης πώλησης για κουρούνες. Και χρησιμοποιεί τη μέθοδο εκπαίδευσης του Σκίνερ για να διαμορφώσει τη συμπεριφορά τους σε 4 στάδια. Είναι πολύ απλό. Βασικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το βγάζουμε στο πεδίο, ή σε κάποιο μέρος με πολλές κουρούνες, και τοποθετούμε νομίσματα και φυστίκια γύρω από τη βάση της μηχανής. Και οι κουρούνες έρχονται στο τέλος και τρώνε τα φυστίκια και συνηθίζουν στην παρουσία της μηχανής. Και τελικά, τρώνε όλα τα φυστίκια. Και τότε βλέπουν ότι υπάρχουν φυστίκια εδώ πάνω στην ταΐστρα, και πηδούν εκεί και ικανοποιούνται. Και τότε φεύγουν, και η μηχανή βγάζει άλλα νομίσματα και φυστίκια, και η ζωή είναι πραγματικά έξοχη εάν είσαι κουρούνα. Έπειτα μπορείς να έρθεις οποιαδήποτε ώρα θες και να φας ένα φυστίκι.
So we know that there's lots of crows. We found out they're really smart and they can teach each other. When all this became clear, I realized the only obvious thing to do is build a vending machine. So that's what we did. This is a vending machine for crows. And it uses Skinnerian training to shape their behavior over four stages. It's pretty simple. Basically, what happens is that we put this out in a field or someplace where there's lots of crows. We put coins and peanuts all around the base of the machine. Crows eventually come by, eat the peanuts, and get used to the machine being there. Eventually, they eat all the peanuts. Then they see peanuts here on the feeder tray, and hop up and help themselves. Then they leave, the machine spits up more coins and peanuts, and life is dandy if you're a crow -- you can come back anytime and get yourself a peanut.
Έτσι, όταν το συνηθίζουν πραγματικά, προχωράμε με τις κουρούνες που επιστρέφουν. Τώρα, έχουν συνηθίσει στον ήχο της μηχανής και συνεχίζουν να επιστρέφουν, και να ξεθάβουν τα φυστίκια ανάμεσα από τον σωρό με τα νομίσματα που υπάρχει εκεί. Και όταν είναι χαρούμενες για αυτό, ξεκινάμε να τις εμποδίζουμε.
So when they get really used to that, we move on to the crows coming back. Now they're used to the sound of the machine; they keep coming back and digging out peanuts from the pile of coins that's there. When they get really happy about this, we stymie them.
Και προχωράμε στο τρίτο στάδιο, όπου τους δίνουμε μόνο ένα νόμισμα. Τώρα, όπως οι περισσότεροι από εμάς που έχουμε συνηθίσει σε κάτι καλό, αυτό πραγματικά τις εκνευρίζει. Έτσι, κάνουν ό,τι κάνουν στη φύση όταν ψάχνουν για κάτι -- διώχνουν ό,τι βρίσκουν στην πορεία τους με το ράμφος τους. Και αυτό κάνουν εδώ, και αυτό σπρώχνει το νόμισμα μέσα στη σχισμή, και όταν συμβαίνει αυτό, λαμβάνουν ένα φυστίκι. Και έτσι αυτό συνεχίζεται για κάποια ώρα. Οι κουρούνες μαθαίνουν ότι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να εμφανιστούν, να περιμένουν για το νόμισμα να φανεί, να βάλουν το νόμισμα στη σχισμή και τότε λαμβάνουν ένα φυστίκι.
We move to the third stage, where we only give them a coin. Now, like most of us who have gotten used to a good thing, this really pisses them off. So they do what they do in nature when they're looking for something: sweep things out of the way with their beak. They do that here, and that knocks the coins down the slot. When that happens, they get a peanut. This goes on for some time. The crows learn that all they have to do is show up,
Και όταν είναι πραγματικά καλές και άνετες με τη διαδικασία, προχωράμε στο τελικό στάδιο, στο οποίο εμφανίζονται και δε συμβαίνει τίποτα. Και εδώ είναι που βλέπουμε τη διαφορά μεταξύ των κουρούνων και άλλων ζώων. Οι σκίουροι, για παράδειγμα, θα εμφανίζονταν, θα έψαχναν για το φυστίκι και θα φεύγαν. Θα έρχονταν πάλι, θα έψαχναν για το φυστίκι και θα έφευγαν. Το κάνουν αυτό πολλές φορές μέχρι να βαρεθούν, και μετά φεύγουν και παίζουν στην κυκλοφορία.
wait for the coin to come out, put it in the slot, then get their peanut. When they're good and comfortable with that, we move to the final stage, where they show up and nothing happens. This is where we see the difference between crows and other animals. Squirrels, for example, would show up, look for the peanut, go away. Come back, look for the peanut, go away. They do this maybe half a dozen times before they get bored,
Οι κουρούνες, από την άλλη, εμφανίζονται και προσπαθούν να βρουν τη λύση. Γνωρίζουν ότι αυτή η μηχανή τα έβαζε μαζί τους, μέσα από τρία διαφορετικά στάδια συμπεριφοράς. (Γέλιο) Καταλαβαίνουν ότι κάτι άλλο πρέπει να υπάρχει. Έτσι, τη σπρώχνουν, τη ραμφίζουν και οτιδήποτε άλλο. Και τελικά σε κάποια κουρούνα έρχεται η φαεινή ιδέα, "Έι, υπάρχουν πολλά νομίσματα από το πρώτο στάδιο, κάτω στο έδαφος" -- πηδάει κάτω, πιάνει ένα και το ρίχνει στη σχισμή. Και μετά ξεκινάει ο αγώνας. Η κουρούνα αυτή απολαμβάνει ένα προσωρινό μονοπώλιο στα φυστίκια μέχρι που οι φίλοι της καταλαβαίνουν πως να το κάνουν, και τότε ορίστε.
and then they go off and play in traffic. Crows, on the other hand, show up and they try and figure it out. They know this machine has been messing with them through three different stages of behavior. (Laughter) They figure there must be more to it. So they poke at it and peck at it. And eventually some crow gets a bright idea: "Hey, there's lots of coins lying around from the first stage, hops down, picks it up, drops it in the slot, and we're off to the races. That crow enjoys a temporary monopoly on peanuts, until his friends figure out how to do it, and then there we go.
Αυτό που θεωρώ εγώ σημαντικό δεν είναι το γεγονός ότι μπορούμε να εκπαιδεύσουμε κουρούνες να μαζεύουν φυστίκια. Σκεφτείται, ότι κάθε χρόνο χάνονται 216 εκατομμύρια δολάρια, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να βασιστώ στην "επιστροφή της επένδυσης" από τις κουρούνες.
So, what's significant about this to me isn't that we can train crows to pick up peanuts. Mind you, there's 216 million dollars' worth of change lost every year, but I'm not sure I can depend on that ROI from crows.
Αντ' αυτού, πιστεύω πως πρέπει να κοιτάξουμε λίγο μακρύτερα. Πιστεύω ότι οι κουρούνες μπορούν να εκπαιδευτούν για να κάνουν άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, γιατί να μην τις εκπαιδεύσουμε να συλλέγουν σκουπίδια μετά από αγώνες; Ή να βρίσκουν ακριβά εξαρτήματα από απορριπτόμενες ηλεκτρικές συσκευές; Ή ίσως να παίρνουν μέρος σε διασώσεις; Το βασικό σημείο όλων αυτών για μένα είναι ότι μπορούμε να βρούμε αμοιβαία επωφελή συστήματα γι' αυτά τα είδη. Μπορούμε να βρούμε τρόπους να αλληλεπιδρούμε με αυτά τα είδη, που δεν περιλαμβάνει το να τα εξολοθρεύουμε, αλλά να βρίσκουμε μία ισορροπία μαζί τους που είναι χρήσιμη. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
(Laughter) Instead, I think we should look a little bit larger. I think crows can be trained to do other things. For example, why not train them to pick up garbage after stadium events? Or find expensive components from discarded electronics? Or maybe do search and rescue? The main point of all this for me is, we can find mutually beneficial systems for these species. We can find ways to interact with these other species that doesn't involve exterminating them, but involves finding an equilibrium with them that's a useful balance. Thanks very much. (Applause)