In my industry, we believe that images can change the world. Okay, we're naive, we're bright-eyed and bushy-tailed. The truth is that we know that the images themselves don't change the world, but we're also aware that, since the beginning of photography, images have provoked reactions in people, and those reactions have caused change to happen.
W mojej branży wierzymy, że obrazy mogą zmienić swiat. No dobrze, jesteśmy naiwni, jesteśmy również pełni energii i optymizmu. Prawda jest taka, że wiemy, że same obrazy nie zmieniają świata, ale wiemy też, że od początków fotografii obrazy wywołują reakcje ludzi, które z kolei powodują zmiany.
So let's begin with a group of images. I'd be extremely surprised if you didn't recognize many or most of them. They're best described as iconic: so iconic, perhaps, they're cliches. In fact, they're so well-known that you might even recognize them in a slightly or somewhat different form.
Zacznijmy więc od obrazów. Bardzo bym się zdziwił, gdybyście nie rozpoznali wielu lub wszystkich. Najlepiej opisuje je słowo "kultowe": są tak kultowe, że być może nawet banalne. W zasadzie, są tak rozpoznawalne, że możecie je znać w mniej lub bardziej zmienionej formie.
(Laughter)
(Śmiech)
But I think we're looking for something more. We're looking for something more. We're looking for images that shine an uncompromising light on crucial issues, images that transcend borders, that transcend religions, images that provoke us to step up and do something -- in other words, to act. Well, this image you've all seen. It changed our view of the physical world. We had never seen our planet from this perspective before. Many people credit a lot of the birth of the environmental movement to our seeing the planet like this for the first time -- its smallness, its fragility.
Ale myślę, że szukamy czegoś więcej. Szukamy czegoś więcej. Szukamy obrazów, które rzucają bezkompromisowe światło na kluczowe sprawy, obrazów, które są ponad granicami, religiami, obrazów, które sprawiają, że wstajemy i coś robimy, innymi słowy, motywują nas do działania. Ten obraz wszyscy już widzieliście. Zmienił nasze wyobrażenie o świecie fizycznym. Nigdy wcześniej nie widzieliśmy naszej planety z tej perspektywy. Wielu ludzi uważa, że narodziny ruchu na rzecz ochrony środowiska zawdzięczamy właśnie takim obrazom, które po raz pierwszy ukazały jak niewielka i krucha jest nasza planeta.
Forty years later, this group, more than most, are well aware of the destructive power that our species can wield over our environment. And at last, we appear to be doing something about it. This destructive power takes many different forms. For example, these images taken by Brent Stirton in the Congo. These gorillas were murdered, some would even say crucified, and unsurprisingly, they sparked international outrage. Most recently, we've been tragically reminded of the destructive power of nature itself with the recent earthquake in Haiti.
40 lat później, to właśnie ta grupa, w większym stopniu niż inne, zdaje sobie sprawę z niszczącej mocy, której nasz gatunek może użyć wobec środowiska. I nareszcie, wydaje się, że zaczynamy temu przeciwdziałać. Niszcząca siła przybiera wiele form. Na przykład, zdjęcia autorstwa przez Brenta Stirtona z Kongo, Zamordowane goryle, niektórzy powiedzieliby nawet, że je ukrzyżowano i nie jest zaskoczeniem, że wywołały międzynarodowe oburzenie. Całkiem niedawno, natura tragicznie przypomniała nam o jej własnej niszczącej sile, spowodowała trzęsienie ziemi na Haiti.
Well, I think what is far worse is man's destructive power over man. Samuel Pisar, an Auschwitz survivor, said, and I'll quote him, "The Holocaust teaches us that nature, even in its cruelest moments, is benign in comparison with man, when he loses his moral compass and his reason."
Myślę jednak, że jeszcze gorsza jest niszcząca siła człowieka wobec innego człowieka. Samuel Pisar, ocalały z Auschwitz, powiedział: zacytuję: "Holokaust uczy nas, że natura, nawet w jej najokrutniejszych momentach, jest łagodna w porównaniu z człowiekiem, który traci wytyczne moralne i rozsądek."
There's another kind of crucifixion. The horrifying images from Abu Ghraib as well as the images from Guantanamo had a profound impact. The publication of those images, as opposed to the images themselves, caused a government to change its policies. Some would argue that it is those images that did more to fuel the insurgency in Iraq than virtually any other single act. Furthermore, those images forever removed the so-called moral high ground of the occupying forces.
Jest jeszcze jeden rodzaj ukrzyżowania. Przerażające fotografie z Abu Ghraib, a także zdjęcia z Guantanamo, wywołały przenikliwy efekt. Publikacja tych fotografii, w przeciwieństwie do samych zdjęć, spowodowała, że rząd zmienił politykę. Można by powiedzieć, że te fotografie podsyciły ruch oporu w Iraku bardziej niż jakiekolwiek inne podjęte działania. Co więcej, fotografie te na zawsze przekreśliły tak zwaną przewagę moralną sił okupujących.
Let's go back a little. In the 1960s and 1970s, the Vietnam War was basically shown in America's living rooms day in, day out. News photos brought people face to face with the victims of the war: a little girl burned by napalm, a student killed by the National Guard at Kent State University in Ohio during a protest. In fact, these images became the voices of protest themselves.
Cofnijmy się nieco w czasie. W latach 60. i 70., wojnę wietnamską można było oglądać w domach całej Ameryki, codziennie. Zdjęcia z wiadomości skonfrontowały widzów z ofiarami wojny: z małą dziewczynką poparzoną przez napalm, ze studentem zabitym przez Gwardię Narodową w Kent State University w Ohio podczas protestu. W zasadzie, te obrazy same stały się głosem protestu.
Now, images have power to shed light of understanding on suspicion, ignorance, and in particular -- I've given a lot of talks on this but I'll just show one image -- the issue of HIV/AIDS. In the 1980s, the stigmatization of people with the disease was an enormous barrier to even discussing or addressing it. A simple act, in 1987, of the most famous woman in the world, the Princess of Wales, touching an HIV/AIDS infected baby did a great deal, especially in Europe, to stop that. She, better than most, knew the power of an image.
Dzisiaj, obrazy mają moc rzucania światła zrozumienia na podejrzliwość, ignorancję, a w szczególności -- mówiłem na ten temat już wiele razy ale pokażę tylko jedno zdjęcie -- kwestię HIV/AIDS. W latach 80. stygmatyzacja ludzi z chorobą stanowiła gigantyczną barierę nawet w omawianiu lub odnoszeniu się do problemu. W 1987 roku, prosty gest najsłynniejszej kobiety na świecie, księżnej Diany, która dotknęła dziecka zarażonego HIV/AIDS, okazał się, szczególnie w Europie, wielkim krokiem w stronę obalenia tych barier. Księżna znała siłę obrazu lepiej niż większość ludzi.
So when we are confronted by a powerful image, we all have a choice: We can look away, or we can address the image. Thankfully, when these photos appeared in The Guardian in 1998, they put a lot of focus and attention and, in the end, a lot of money towards the Sudan famine relief efforts. Did the images change the world? No, but they had a major impact. Images often push us to question our core beliefs and our responsibilities to each other. We all saw those images after Katrina, and I think for millions of people they had a very strong impact. And I think it's very unlikely that they were far from the minds of Americans when they went to vote in November 2008.
Tak więc, w konfrontacji z potęgą obrazu, wszyscy mamy wybór. Możemy się do niego odnieść lub odwrócić wzrok. Na szczęście, kiedy opublikowano te zdjęcia w "The Guardian" w 1998 roku, znaczna część uwagi, a w końcowym efekcie, również pieniędzy, została skierowana na walkę z głodem w Sudanie. Czy te obrazy zmieniły świat? Nie, ale miały na niego wielki wpływ. Obrazy często skłaniają nas do rozważenia naszych podstawowych przekonań i odpowiedzialności względem innych. Widzieliśmy także zdjęcia szkód po huraganie Katrina i wydaje mi się, że miały bardzo silny wpływ na miliony ludzi. Sądzę, że raczej nie mogły być z dala od myśli Amerykanów, którzy szli do wyborów listopadem 2008 roku.
Unfortunately, some very important images are deemed too graphic or disturbing for us to see them. I'll show you one photo here, and it's a photo by Eugene Richards of an Iraq War veteran from an extraordinary piece of work, which has never been published, called War Is Personal. But images don't need to be graphic in order to remind us of the tragedy of war. John Moore set up this photo at Arlington Cemetery. After all the tense moments of conflict in all the conflict zones of the world, there's one photograph from a much quieter place that haunts me still, much more than the others.
Niestety, niektóre z bardzo ważnych zdjęć uważa się za zbyt dosadne lub wstrząsające, aby nam je przedstawić. Pokażę wam jedno zdjęcie, zrobione przez Eugene'a Richardsa, które przedstawia weterana wojny w Iraku. Zdjęcie pochodzi z nadzwyczajnego albumu, którego nigdy nie opublikowano, pt. "War is Personal" ("Wojna jest osobista"). Ale obrazy nie muszą być dosadne, aby przypominały nam, jaką tragedią jest wojna. John Moore zrobił to zdjęcie na cmentarzu w Arlington. Po wszystkich momentach napięcia w konflikcie, we wszystkich strefach konfliktu na świecie, jest jedna fotografia z o wiele spokojniejszego miejsca, która nie daje mi spokoju o wiele bardziej, niż inne.
Ansel Adams said, and I'm going to disagree with him, "You don't take a photograph, you make it." In my view, it's not the photographer who makes the photo, it's you. We bring to each image our own values, our own belief systems, and as a result of that, the image resonates with us. My company has 70 million images. I have one image in my office. Here it is. I hope that the next time you see an image that sparks something in you, you'll better understand why, and I know that speaking to this audience, you'll definitely do something about it.
Ansel Adams powiedział, a ja się z nim nie zgodzę, że: "Zdjęć się nie robi, zdjęcia się tworzy". Według mnie, to nie fotograf robi zdjęcie, tylko my. Do każdego zdjęcia dołączamy nasze własne wartości, systemy poglądów, w wyniku tego, obraz z nami współbrzmi. Moje przedsiębiorstwo posiada 70 milionów zdjęć. Mam jedno z nich w moim biurze. Właśnie to. Mam nadzieję, że następnym razem, kiedy zobaczycie zdjęcie, które wzbudzi w was iskrę, lepiej zrozumiecie, dlaczego tak jest i wiem, przemawiając do tej publiczności, że na pewno nie pozostaniecie obojętni.
And thank you to all the photographers.
Dziękuję wszystkim fotografom.
(Applause)
(Brawa)