I'm going to start with a little story. So, I grew up in this neighborhood. When I was 15 years old, I went from being what I think was a strapping young athlete, over four months, slowly wasting away until I was basically a famine victim with an unquenchable thirst. I had basically digested away my body. And this all came to a head when I was on a backpacking trip, my first one ever actually, on Old Rag Mountain in West Virginia, and was putting my face into puddles of water and drinking like a dog.
Tôi sẽ bắt đầu với một câu chuyện nhỏ. Tôi lớn lên ở vùng này. Khi tôi 15 tuổi, Tôi bắt đầu như một vận động viên trẻ khỏe nhưng trong 4 tháng, lại từ từ suy sụp tới khi là một nạn nhân của nạn đói với một cơn khát dữ dội. Cơ bản là tôi đã tiêu hóa cơ thể của mình Và tất các những điều này bắt đầu khi tôi đi phượt lần đầu tiên ở trên Đỉnh Old Rag ở phía Tây Virginia, tôi úp mặt xuống vũng nước uống như một chú chó.
That night, I was taken into the emergency room and diagnosed as a type 1 diabetic in full-blown ketoacidosis. And I recovered, thanks to the miracles of modern medicine, insulin and other things, and gained all my weight back and more.
Đêm đó, tôi được đưa vào phòng cấp cứu được chẩn đoán mắc bệnh tiểu đường tuýp 1 và nhiễm toan ceton nặng. Tôi bình phục nhờ phép màu của y học hiện đại, của insulin và những thứ khác, cân nặng của tôi còn tăng lên hơn trước đây.
And something festered inside me after this happened. What I thought about was, what caused the diabetes? You see, diabetes is an autoimmune disease where your body fights itself, and at the time people thought that somehow maybe exposure to a pathogen had triggered my immune system to fight the pathogen and then kill the cells that make insulin. And this is what I thought for a long period of time, and that's in fact what medicine and people have focused on quite a bit, the microbes that do bad things. And that's where I need my assistant here now. You may recognize her.
Và có gì đó nung nấu trong tôi từ đó. Điều tôi nghĩ là, cái gì gây nên bệnh tiểu đường? Bạn thấy đấy, tiểu đường là một bệnh tự miễn khi cơ thể bạn chống lại chính nó, và tại một thời điểm người ta nghĩ rằng bằng cách nào đó, việc phơi nhiễm một mầm bệnh làm khởi phát hệ miễn dịch của tôi để chống lại mầm bệnh đó và sau đó giết những tế bào tạo insulin. Và đây là điều khiến tôi suy nghĩ trong một thời gian dài, và điều đó chính là thứ mà y học và mọi người đang quan tâm, những vi sinh vật có tác động xấu. Và đó là khi tôi cần trợ lý ở ngay đây. Bạn có thể nhận ra cô ấy.
So, I went yesterday, I apologize, I skipped a few of the talks, and I went over to the National Academy of Sciences building, and they sell toys, giant microbes. And here we go! So you have caught flesh-eating disease if you caught that one. I gotta get back out my baseball ability here.
Vậy là, hôm trước tôi đi, tôi xin lỗi, tôi đã bỏ qua một vài đoạn và tôi đi tới tòa nhà của Học Viện Khoa Học Quốc Gia và họ bán đồ chơi, những vi sinh vật khổng lồ. Và chúng ở đây! Vậy là bạn bị mắc vi sinh vật gây hoại tử mô nếu bạn lấy chiếc đồ chơi đó. Tôi phải kiểm tra lại kỹ thuật bóng chày của mình ở đây.
(Laughter)
(cười)
So, unfortunately or not surprisingly, most of the microbes they sell at the National Academy building are pathogens. Everybody focuses on the things that kill us, and that's what I was focusing on. And it turns out that we are covered in a cloud of microbes, and those microbes actually do us good much of the time, rather than killing us. And so, we've known about this for some period of time. People have used microscopes to look at the microbes that cover us, I know you're not paying attention to me, but ...
Vậy là, đáng tiếc, hay là không có gì đáng ngạc nhiên là hầu hết các vi sinh vật họ bán ở Học Viện Khoa Học đều là mầm bệnh Mọi người tập trung vào thứ giết chúng ta, và đó là thứ chúng ta đang tập trung vào. Và nó chỉ ra rằng chúng ta được bao bọc trong một đám mây của vi sinh vật, những vi sinh vật này giúp đỡ chúng ta trong phần lớn thời gian, hơn là giết chúng ta. Vậy nên, chúng ta đã biết về nó 1 khoảng thời gian rồi. Và vậy, chúng ta biết điều này lâu rồi. Mọi người đã sử dụng kính hiển vi để nhìn những vi sinh vật xung quanh chúng ta,
(Laughter)
tôi biết bạn không để ý tới tôi, nhưng ...
The microbes that cover us. And if you look at them in the microscope, you can see that we actually have 10 times as many cells of microbes on us as we have human cells. There's more mass in the microbes than the mass of our brain.
(cười) Những vi sinh vật xung quanh chúng ta, Và nếu bạn quan sát chúng bằng kính hiển vi, bạn có thể thấy rằng chúng ta có gấp 10 lần số tế bào mà vi sinh vật có.
We are literally a teeming ecosystem of microorganisms. And unfortunately, if you want to learn about the microorganisms, just looking at them in a microscope is not sufficient. And so we just heard about the DNA sequencing. It turns out that one of the best ways to look at microbes and to understand them is to look at their DNA. And that's what I've been doing for 20 years, using DNA sequencing, collecting samples from various places, including the human body, reading the DNA sequence and then using that DNA sequencing to tell us about the microbes that are in a particular place.
Khối lượng của vi sinh vật lớn hơn khối lượng bộ não của chúng ta. Chúng ta theo nghĩa đen là một hệ sinh thái dồi dào của vi sinh vật. Thật không may, nếu bạn muốn học về vi sinh vật, chỉ nhìn chúng bằng kính hiển vi không thôi là chưa đủ. Chúng ta mới nghe về sự sắp xếp của ADN. Nó chỉ ra rằng một trong những cách tốt nhất để quan sát vi sinh vật và để hiểu được chúng là xem xét ADN của chúng. và đó là cái mà tôi đã và đang làm trong 20 năm qua, Bằng cách sử dụng sự sắp xếp của ADN, thu thập các mẫu thử từ nhiều nơi khác nhau bao gồm cơ thể con người, đọc sự sắp xếp của ADN sau đó sử dụng những trình tự ADN đã thu thập được cho chúng ta biết
And what's amazing, when you use this technology, for example, looking at humans, we're not just covered in a sea of microbes. There are thousands upon thousands of different kinds of microbes on us. We have millions of genes of microbes in our human microbiome covering us. And so this microbial diversity differs between people, and what people have been thinking about in the last 10, maybe 15 years is, maybe these microbes, this microbial cloud in and on us, and the variation between us, may be responsible for some of the health and illness differences between us.
những vi trùng đang ở chỗ nào. Thật tuyệt vời, khi chúng ta sử dụng công nghệ này, Ví dụ là khi nhìn vào loài người, chúng ta không chỉ bị bao vây bởi một biển vi sinh vật. Có hàng ngàn loại vi sinh vật khác nhau trên cơ thể con người. Chúng ta có hàng triệu gen vi sinh vật trong cơ thể đang bao vây chúng ta. Và vì vậy sự đa dạng về vi sinh vật khác nhau tuỳ theo mỗi người, và cái chúng ta đang suy nghĩ trong suốt 10, hay 15 năm qua, là có thể những vi sinh vật này quần tụ ở trong và ngoài chúng ta, và sự đa dạng sinh học của hệ vi sinh vật ấy, có thể có liên quan
And that comes back to the diabetes story I was telling you. It turns out that people now think that one of the triggers for type 1 diabetes is not fighting a pathogen, but is in fact trying to -- miscommunicating with the microbes that live in and on you. And somehow maybe the microbial community that's in and on me got off, and then this triggered some sort of immune response and led to me killing the cells that make insulin in my body.
đến sự khác nhau về sức khỏe và bệnh tật giữa chúng ta. Quay lại với câu chuyện về căn bệnh tiểu đường của tôi. Điều đó khiến người ta hiện tại nghĩ rằng nó là một trong những sự khởi phát cho bệnh tiểu đường loại một là việc cơ thể không chống lại mầm bệnh, nhưng bằng cách cố gắng đánh lừa vi sinh vật đang sống trong và bên ngoài bạn. Và bằng một cách nào đó quần xã vi sinh vật ở trong và trên cơ thể tôi đi đâu mất, và làm khởi phát hệ miễn dịch và dẫn đến cơ thể tôi loại bỏ các tế bào
And so what I want to tell you about for a few minutes is, what people have learned using DNA sequencing techniques in particular, to study the microbial cloud that lives in and on us. And I want to tell you a story about a personal project. My first personal experience with studying the microbes on the human body actually came from a talk that I gave, right around the corner from here at Georgetown.
tạo nên insulin trong cơ thể tôi. Vì thế điều mà tôi muốn nói với mọi người là, điều mà con người đã nghiên cứu về sự sắp xếp ADN Đặc biệt, để học về sự tụ họp của vi khuẩn ở trong và trên cơ thể con người Và tôi muốn kể cho các bạn câu chuyện nói về một dự án cá nhân Kinh nghiệm đầu tiên của tôi trong khi nghiên cứu vi sinh vật trên cở thể con người đến từ một bài giảng của tôi,
I gave a talk, and a family friend who happened to be the Dean of Georgetown Medical School was at the talk, and came up to me afterwards saying, they were doing a study of ileal transplants in people. And they wanted to look at the microbes after the transplants.
ngay tại đây ở Georgetown Tôi có một bài nói chuyện, và gia đình của bạn tôi cũng có mặt ở đó tại Trường Y Khoa Dean of Georgetown và gặp tôi sau buổi trò chuyện nói rằng,họ đang thực hiện một công trình nghiên cứu về sự cấy ghép ruột non trên con người Và họ mong muốn quan sát về những vi sinh vật sau cuộc cấy ghép đó
And so I started a collaboration with this person, Michael Zasloff and Thomas Fishbein, to look at the microbes that colonized these ilea after they were transplanted into a recipient. And I can tell you all the details about the microbial study that we did there, but the reason I want to tell you this story is something really striking that they did at the beginning of this project. They take the donor ileum, which is filled with microbes from a donor and they have a recipient who might have a problem with their microbial community, say Crohn's disease, and they sterilized the donor ileum. Cleaned out all the microbes, and then put it in the recipient. They did this because this was common practice in medicine, even though it was obvious that this was not a good idea.
Do vậy tôi bắt đầu có sự hợp tác với họ Michael Zasloff và Thomas Fishbein , để quan sát bọn vi sinh vật kí sinh ở ruột non sau khi được cấy ghép vào người nhận Và tôi có thể kể tất cả những chi tiết về cuộc nghiên cứu vi sinh vật mà chúng tôi đã thực hiện, nhưng lý do tôi muốn kể cho bạn câu chuyện này là vì nó thu hút được sự quan tâm khi bắt đầu dự án này. Họ lấy ruột non chứa vi sinh vật từ một người hiến tặng và có một người nhận gặp vấn đề với cộng đồng vi sinh vật của họ, gọi là bệnh Crohn và họ khử trùng ruột non được hiến tặng. làm sạch hết vi sinh vật, sau đó đưa vào cơ thể người nhận họ làm vậy vì nó là chuyện bình thường trong y học, thậm chí rõ ràng rằng đó không phải là một ý kiến hay
And fortunately, in the course of this project, the transplant surgeons and the other people decided, forget common practice. We have to switch. So they actually switched to leaving some of the microbial community in the ileum. They leave the microbes with the donor, and theoretically that might help the people who are receiving this ileal transplant.
và may mắn thay, trong tiến trình của dự án các cuộc phẩu thuật cấy ghép và những người khác quyết định quên đi điều thường làm. Chúng tôi phải thay đổi vì vậy họ thực ra đã để lại vài cộng đồng vi sinh vật trong ruột non. Họ để lại vi sinh vật trong bộ phận được hiến tặng và theo lý thuyết, điều đó có thể sẽ giúp ích cho người nhận ruột non được cấy ghép
And so, people -- this is a study that I did now. In the last few years there's been a great expansion in using DNA technology to study the microbes in and on people. There's something called the Human Microbiome Project that's going on in the United States, and MetaHIT going on in Europe, and a lot of other projects.
Và vì vậy, mọi người này- đây là cuộc nghiên cứu tôi đã làm trong vài năm qua, đã có một sự phát triển hết sức to lớn trong việc sử dụng công nghệ ADN vào nghiên cứu vi sinh vật trong và trên cơ thể người Dự án Human Microbiome được thực hiện ở Mỹ và MetaHIT ở Châu Âu, cùng rất nhiều dự án khác.
And when people have done a variety of studies, they have learned things such as, when a baby is born, during vaginal delivery you get colonized by the microbes from your mother. There are risk factors associated with cesarean sections, some of those risk factors may be due to mis-colonization when you carve a baby out of its mother rather than being delivered through the birth canal. And a variety of other studies have shown that the microbial community that lives in and on us helps in development of the immune system, helps in fighting off pathogens, helps in our metabolism, and determining our metabolic rate, probably determines our odor, and may even shape our behavior in a variety of ways.
Và khi người ta thực hiện nhiều cuộc nghiên cứu họ sẽ học được nhiều thứ ví dụ như, khi một đứa trẻ được sinh ra, trong quá trình sinh thường chúng sẽ nhận vi sinh vật kí sinh từ người mẹ. Có vài yếu tố nguy hiểm trong quá trình sinh mổ Vài trong số đó có thể là vì những vấn đề xấu khi lấy đứa bé ra khỏi cơ thể mẹ hơn là qua đường dẫn sinh. Và vài nghiên cứu đã cho thấy cộng đồng sinh vật sống trong và trên cơ thể ta giúp ích cho sự phát triển của hệ thống miễn dịch giúp chống lại mầm bệnh và hỗ trợ trao đổi chất và xác định lượng năng lượng chuyển hoá trong cơ thể xác định chắc chắn được mùi, hay thậm chí định hình các cư xử trong nhiều việc.
And so, these studies have documented or suggested out of a variety of important functions for the microbial community, this cloud, the non-pathogens that live in and on us. And one area that I think is very interesting, which many of you may have now that we've thrown microbes into the crowd, is something that I would call "germophobia." So people are really into cleanliness, right? We have antibiotics in our kitchen counters, people are washing every part of them all of the time, we pump antibiotics into our food, into our communities, we take antibiotics excessively.
Và vì vậy, nhiều nghiên cứu cung cấp tư liệu hoặc đưa ra giả thuyết ngoài những chức năng quan trọng cho cộng đồng vi sinh vật đám vi sinh vật này, không có mầm bệnh sống trên và trong cơ thể. Và một chỗ tôi nghĩ rất thú vị có thể nhiều bạn đang bị như vậy, chúng ta đã mang vi khuẩn vào đám đông, tôi tạm gọi là chứng 'sợ vi khuẩn' Vì vậy con người rất sạch sẽ đúng không? Chúng ta có thuốc kháng sinh trong các gian bếp, tắm rửa mỗi phần trên cơ thể mọi lúc, chúng ta bơm thuốc kháng sinh vào thức ăn, cộng đồng chúng ta dùng thuốc kháng sinh quá nhiều.
And killing pathogens is a good thing if you're sick, but we should understand that when we pump chemicals and antibiotics into our world, that we're also killing the cloud of microbes that live in and on us. And excessive use of antibiotics, in particular in children, has been shown to be associated with, again, risk factors for obesity, for autoimmune diseases, for a variety of problems that are probably due to disruption of the microbial community.
Và giết mầm bệnh là tốt khi ta bệnh, nhưng nên biết rằng khi ta bơm thuốc hoá học và thuốc kháng sinh vào thế giới, chúng ta đang giết những đám vi khuẩn sống trên và trong cơ thể Việc sử dụng quá mức thuốc kháng sinh, đặc biệt là trẻ em cho thấy sự liên kết, một lần nữa, với những nhân tố nguy hiểm như béo phì, bệnh về tự miễn dịch, và nhiều vấn đề chắc chắn từ sự phá vỡ của cộng đồng vi sinh vật
So the microbial community can go wrong whether we want it to or not, or we can kill it with antibiotics, but what can we do to restore it? I'm sure many people here have heard about probiotics. Probiotics are one thing that you can try and do to restore the microbial community that is in and on you. And they definitely have been shown to be effective in some cases. There's a project going on at UC Davis where people are using probiotics to try and treat, prevent, necrotizing enterocolitis in premature infants. Premature infants have real problems with their microbial community. And it may be that probiotics can help prevent the development of this horrible necrotizing enterocolitis in these premature infants.
Vậy cộng đồng vi sinh vật có thể xấu khi chúng ta muốn hoặc không, hoặc chúng ta có thể giết nó với thuốc kháng sinh, nhưng chúng ta có thể làm gì để tạo lại chúng? Tôi chắc nhiều bạn cũng đã nghe về lợi khuẩn Lợi khuẩn là một thứ bạn có thể thử và tạo lại cộng đồng vi sinh vật trên và trong cơ thể. Và chúng chắc chắn rằng sẽ có hiệu quả trong vài trường hợp Có một dự án thực hiện ở UC Davis nơi mọi người có thể dùng lợi khuẩn để thử nghiệm, nghiên cứu, ngăn chặn viêm ruột hoại tử ở trẻ sinh non. Trẻ sinh non có vấn đề lớn về cộng đồng vi khuẩn. Có thể lợi khuẩn giúp ngăn chặn sự phát triển của căn bệnh viêm ruột hoại tử kinh khủng ở trẻ sinh non.
But probiotics are sort of a very, very simple solution. Most of the pills that you can take or the yogurts that you can eat have one or two species in them, maybe five species in them, and the human community is thousands upon thousands of species. So what can we do to restore our microbial community when we have thousands and thousands of species on us?
Nhưng lợi khuẩn là một giải pháp rất rất đơn giản Hầu hết các đơn thuốc bạn dùng hay sữa chua bạn ăn có một hoặc hai loại trong số chúng hoặc có thể năm và cộng đồng người có trên hàng ngàn loại Vậy chúng ta có thể làm gì để tạo lại cộng đồng vi sinh vật khi có hàng ngàn loại trên cơ thể?
Well, one thing that animals seem to do is, they eat poo -- coprophagia. And it turns out that many veterinarians, old school veterinarians in particular, have been doing something called "poo tea," not booty, but poo tea, to treat colic and other ailments in horses and cows and things like that, where you make tea from the poo from a healthy individual animal and you feed it to a sick animal. Although, unless you have a fistulated cow with a big hole in its side, and you can put your hand into its rumen, it's hard to imagine that the delivery of microbes directly into the mouth and through the entire top of the digestive tract is the best delivery system, so you may have heard in people they are now doing fecal transplants, where rather than delivering a couple of probiotic microbes through the mouth, they are delivering a community of probiotics, a community of microbes from a healthy donor, through the other end.
Một thứ mà động vật dường như sẽ làm là, chúng ăn phân- quá trình hấp thụ lại. Và hoá ra nhiều người ăn chay, đặc biệt những người ăn chay kiểu truyền thống, dùng một thứ gọi là 'trà phân' không phải là mông đâu mà là trà phân, để trị đau bụng, và bệnh khác ở ngựa và bò và những thứ như vậy, khi bạn làm trà từ phân của một con vật khoẻ mạnh và cho một con vật bệnh dùng. Mặc dù, trừ khi bạn có một con bò với cái lỗ rò to ở bên hông và bạn có thể cho tay vào dạ cỏ của nó, thì nó rất khó để tưởng tượng ra sự chuyển phát trực tiếp của vi sinh vật trong miệng và qua toàn bộ phần trên của bộ máy tiêu hoá là hệ thống tiêu hoá tốt nhất, vì vậy bạn có thể nghe thấy nhiều người đang cấy ghép chất cặn hơn là chuyển hoá lợi khuẩn qua đường miệng, họ chuyển cộng đồng lợi khuẩn, một cộng đồng vi sinh vật từ người tặng khoẻ mạnh, qua người khác.
And this has turned out to be very effective in fighting certain intransigent infectious diseases like Clostridium difficile infections that can stay with people for years and years and years. Transplants of the feces, of the microbes from the feces, from a healthy donor has actually been shown to cure systemic C. dif infections in some people.
Nó hoá ra lại rất hiệu quả trong việc chống lại những căn bệnh truyền nhiễm như sự lây nhiễm của vi khuẩn Clostridium, loại có thể sống trong cơ thể người nhiều năm. phương pháp cấy phân, cấy vi sinh vật từ phân từ người tặng khoẻ mạnh thực sự đã cho thấy có thể chữa trị nhiễm trùng vi khuẩn C.diff trên người.
Now what these transplants, these fecal transplants, or the poo tea suggest to me, and many other people have come up with this same idea, is that the microbial community in and on us, it's an organ. We should view it as a functioning organ, part of ourselves. We should treat it carefully and with respect, and we do not want to mess with it, say by C-sections or by antibiotics or excessive cleanliness, without some real good justification.
Hiện nay, những việc cấy ghép này, cấy ghép phân, hoặc trà phân đã gợi ra cho tôi, và nhiều người khác nghĩ ra một ý kiến, rằng cộng đồng vi khuẩn trong và trên chúng ta là cơ quan Chúng ta nên xem chúng như một cơ quan có chức năng, một phần của cơ thể Chúng ta nên đối xử với chúng cẩn thận và tôn trọng, Và chúng ta không muốn là xáo trộn chúng, bởi sinh mổ hay thuốc kháng sinh hay quá sạch sẽ, mà không có sự bào chữa tốt.
And what the DNA sequencing technologies are allowing people to do now is do detailed studies of, say, 100 patients who have Crohn's disease and 100 people who don't have Crohn's disease. Or 100 people who took antibiotics when they were little, and 100 people who did not take antibiotics. And we can now start to compare the community of microbes and their genes and see if there are differences. And eventually we may be able to understand if they're not just correlative differences, but causative. Studies in model systems like mouse and other animals are also helping do this, but people are now using these technologies because they've gotten very cheap, to study the microbes in and on a variety of people.
Và hiện nay những gì mà kỹ thuật giả trình tự ADN cho phép con người làm là thực hiện những cuộc nghiên cứu chi tiết chọn từ 100 bệnh nhân mắc bệnh Crohn và 100 người không mắc bệnh. Và 100 người dùng thuốc kháng sinh khi còn bé và 100 người không dùng thuốc kháng sinh. Và tiến hành so sánh cộng đồng vi khuẩn và gen của chúng và quan sát xe có sự khác biệt nào không. Và cuối cùng có thể hiểu chúng không có sự khác biệt tương quan mà có nguyên nhân. Nghiên cứu trên cơ thể mẫu như chuột hay động vật khác cũng giúp ta làm điều đó, nhưng hiện nay người ta dùng công nghệ này vì chi phí rẻ, để nghiên cứu vi khuẩn trên nhiều người.
So, in wrapping up, what I want to tell you about is, I didn't tell you a part of the story of coming down with diabetes. It turns out that my father was an M.D., actually studied hormones. I told him many times that I was tired, thirsty, not feeling very good. And he shrugged it off, I think he either thought I was just complaining a lot, or it was the typical M.D. "nothing can be wrong with my children." We even went to the International Society of Endocrinology meeting as family in Quebec. And I was getting up every five minutes to pee, and drinking everybody's water at the table, and I think they all thought I was a druggie.
Chung quy, tôi muốn nói rằng tôi không kể một phần câu chuyện mắc bệnh đái tháo đường. Hoá ra bố tôi là bác sỹ bác sỹ y khoa, nghiên cứu về Hoocmon. Tôi đã nói với ông nhiều làn rằng tôi mệt, khát nước, và thấy không khoẻ Và ông coi thường nó, ông cũng không nghĩ về nó. Tôi đã than rất nhiều, hoặc nó rất điển hình với bác sỹ y khoa rằng ' chẳng thể nào có chuyện gì với con tôi' Chúng tôi thậm chí đã đến hội nội tiết quốc tế gặp gỡ như gia đình ở Quebec Và tôi phải thức dậy mỗi năm phút để đi tiểu, Và uống nước đặt trên bàn của mọi người và tôi nghĩ chắc mọi người tưởng tôi là thằng nghiện thuốc
(Laughter)
(cười)
But the reason I'm telling you this is that the medical community, my father as an example, sometimes doesn't see what's right in front of their eyes. The microbial cloud, it is right in front of us. We can't see it most of the time. It's invisible. They're microbes. They're tiny. But we can see them through their DNA, we can see them through the effects that they have on people.
nhưng lý do tôi kể bạn nghe vì cộng đồng y khoa, ví dụ như bố tôi, không thấy được điều đúng ở trước mắt. Đám vi khuẩn thì ngay ở trước mắt chúng ta. Hầu hết thì chúng ta không thấy chúng, chúng vô hình. Chúng là vi khuẩn, chúng nhỏ xíu. Nhưng ta có thể thấy chúng qua ADN Ta có thể thấy chúng qua tác động chúng gây ra trên cơ thể.
And what we need now is to start thinking about this microbial community in the context of everything in human medicine. It doesn't mean that it affects every part of us, but it might. What we need is a full field guide to the microbes that live in and on people, so that we can understand what they're doing to our lives. We are them. They are us.
Và bây giờ ta cần là nghĩ về cộng đồng vi khuẩn trong phạm vi của mọi thứ trong thuốc của con người không có nghĩa là nó ảnh hưởng đến mỗi phần trên cơ thể, nhưng cũng có thể. những gì ta cần là cái hướng dẫn đầy đủ về vi khuẩn sống trên và trong cơ thể, vậy chúng ta có thể biết chúng làm gì với cuộc sống của ta Ta là chúng. Chúng là ta.
Thank you.
cảm ơn.
(Applause)
(vỗ tay)