All human life, all life, depends on plants. Let me try to convince you of that in a few seconds. Just think for a moment. It doesn't matter whether you live in a small African village, or you live in a big city, everything comes back to plants in the end: whether it's for the food, the medicine, the fuel, the construction, the clothing, all the obvious things; or whether it's for the spiritual and recreational things that matter to us so much; or whether it's soil formation, or the effect on the atmosphere, or primary production. Damn it, even the books here are made out of plants. All these things, they come back to plants. And without them we wouldn't be here.
Sav ljudski život, sav život, ovisi o biljkama. Dopustite mi da vas u nekoliko sekundi uvjerim u to. Samo razmislite na trenutak. Svejedno je živite li u malom afričkom selu ili u velikom gradu, sve se na kraju vraća na biljke. Svejedno je radi li se o hrani, lijekovima, gorivu, gradnji, odjeći, svim tim očitim stvarima, ili se radi o duhovnim i rekreacijskim namjenama koje nam toliko znače, ili je to zbog formiranja tla, ili učinaka na atmosferu, ili primarne proizvodnje. Dovraga, čak su i knjige ovdje napravljene od biljaka. Sve su ove stvari, na kraju, od biljaka. Bez njih mi ne bi bili ovdje.
Now plants are under threat. They're under threat because of changing climate. And they are also under threat because they are sharing a planet with people like us. And people like us want to do things that destroy plants, and their habitats. And whether that's because of food production, or because of the introduction of alien plants into places that they really oughtn't be, or because of habitats being used for other purposes -- all these things are meaning that plants have to adapt, or die, or move. And plants sometimes find it rather difficult to move because there might be cities and other things in the way.
Biljke su sada ugrožene. Ugrožene su zbog klimatskih promjena. Ugrožene su i zato što dijele planet s ljudima poput nas. A ljudi poput nas žele činiti stvari koje uništavaju biljke i njihova staništa. Bilo to zbog proizvodnje hrane ili zbog uvođenja stranih biljnih vrsta na mjesta gdje one ne bi trebale biti ili zato što se staništa koriste za neke druge svrhe, sve ovo znači da se biljke moraju prilagoditi ili umrijeti, ili se preseliti. Biljkama je ponekad teško preseliti se zbog toga što im u selidbi smetaju gradovi ili druge stvari.
So if all human life depends on plants, doesn't it make sense that perhaps we should try to save them? I think it does. And I want to tell you about a project to save plants. And the way that you save plants is by storing seeds. Because seeds, in all their diverse glory, are plants' futures. All the genetic information for future generations of plants are held in seeds. So here is the building; it looks rather unassuming, really. But it goes down below ground many stories. And it's the largest seed bank in the world. It exists not only in southern England, but distributed around the world. I'll come to that. This is a nuclear-proof facility. God forbid that it should have to withstand that.
Stoga, ako sav ljudski život ovisi o biljkama, zar nema smisla da ih možda pokušamo spasiti? Osobno mislim da ima. Želim vam predstaviti projekt za spašavanje biljaka. A način na koji spašavate biljke jest čuvanjem sjemenki. Zato što su sjemenke, u svoj svojoj veličanstvenoj raznolikosti - budućnost biljaka. Sve genetske informacije za buduće naraštaje biljaka sadržane su u sjemenkama. Stoga, evo zgrade. Ne izgleda baš impozantno. Ali zgrada ima mnogo katova i ispod zemlje. I najveća je banka sjemenki na svijetu. Postoji ne samo u južnoj Engleskoj, već je raspoređena svugdje po svijetu. Vratit ću se na to. To je građevina otporna na nuklearne eksplozije. Bože sačuvaj da to mora izdržati.
So if you're going to build a seed bank, you have to decide what you're going to store in it. Right? And we decided that what we want to store first of all, are the species that are most under threat. And those are the dry land species. So first of all we did deals with 50 different countries. It means negotiating with heads of state, and with secretaries of state in 50 countries to sign treaties. We have 120 partner institutions all over the world, in all those countries colored orange. People come from all over the world to learn, and then they go away and plan exactly how they're going to collect these seeds. They have thousands of people all over the world tagging places where those plants are said to exist. They search for them. They find them in flower. And they go back when their seeds have arrived. And they collect the seeds. All over the world.
Dakle, ako želite izgraditi banku sjemenki, morate odlučiti što ćete u njemu skladištiti, zar ne? Mi smo odlučili da ćemo ponajprije skladištiti sve one vrste koje su najviše ugrožene. A to su vrste iz sušnih područja. Najprije smo postigli dogovore sa 50 različitih zemalja. To znači pregovarati za državnim poglavarima i ministrima vanjskih poslova u 50 zemalja kako bi potpisali sporazume. Imamo 120 partnerskih ustanova svugdje po svijetu, u svim ovim zemljama označenim narančastom bojom. Ljudi dolaze iz svih krajeva svijeta kako bi učili. Tada odlaze i planiraju na koji će točno način prikupiti te sjemenke. Imaju tisuće ljudi svugdje po svijetu koji označavaju mjesta na kojima se smatra da postoje te biljke. Traže ih. Pronalaze ih u vrijeme cvatnje. Tada se vraćaju kad su sjemenke formirane. Prikupljaju sjemenje. Svugdje po svijetu.
The seeds -- some of if is very untechnical. You kind of shovel them all in to bags and dry them off. You label them. You do some high-tech things here and there, some low-tech things here and there. And the main thing is that you have to dry them very carefully, at low temperature. And then you have to store them at about minus 20 degrees C -- that's about minus four Fahrenheit, I think -- with a very critically low moisture content. And these seeds will be able to germinate, we believe, with many of the species, in thousands of years, and certainly in hundreds of years.
Sjemenke -- nešto od toga posla jako je jednostavno. Istresete ih u vrećice i onda ih sušite. Označavate ih. Tu i tamo napravite nešto visoko-tehnološko. Zatim tu i tamo napravite nešto nisko-tehnološko. A najvažnije je da ih morate osušiti vrlo pažljivo, na niskoj temperaturi. Zatim ih morate uskladištiti na otprilike minus 20 stupnjeva C -- to je, mislim, oko minus 4 stupnjeva Fahrenheita -- sa kritično malim udjelom vlage. I ove sjemenke će moći proklijati, vjerujemo, s mnogim drugim vrstama, i nakon nekoliko tisuća godina, a sigurno nakon nekoliko stotina godina.
It's no good storing the seeds if you don't know they're still viable. So every 10 years we do germination tests on every sample of seeds that we have. And this is a distributed network. So all around the world people are doing the same thing. And that enables us to develop germination protocols. That means that we know the right combination of heat and cold and the cycles that you have to get to make the seed germinate. And that is very useful information. And then we grow these things, and we tell people, back in the countries where these seeds have come from, "Look, actually we're not just storing this to get the seeds later, but we can give you this information about how to germinate these difficult plants." And that's already happening.
Nema smisla skladištiti sjemenke koje ne mogu klijati. Stoga, svakih 10 godina radimo testove klijavosti na svakom uzorku sjemenja koje imamo. I to je distribuirana mreža. Znači da svugdje po svijetu ljudi rade istu stvar. Što nam omogućuje da razvijemo protokole za klijanje. To znači da znamo pravu kombinaciju topline i hladnoće i cikluse koje morate ostvariti kako sjemenka proklijala. A to su vrlo korisne informacije. I tada uzgajamo te biljke i govorimo ljudima, u zemljama iz kojih te sjemenke potiču, "Gledajte, zapravo ne skladištimo ove biljke da bi koristili sjemenke kasnije, već vam odmah možemo dati informacije o klijanju ovih zahtjevnih biljaka." I to se već događa.
So where have we got to? I am pleased to unveil that our three billionth seed -- that's three thousand millionth seed -- is now stored. Ten percent of all plant species on the planet, 24,000 species are safe; 30,000 species, if we get the funding, by next year. Twenty-five percent of all the world's plants, by 2020. These are not just crop plants, as you might have seen stored in Svalbard in Norway -- fantastic work there. This is at least 100 times bigger. We have thousands of collections that have been sent out all over the world: drought-tolerant forest species sent to Pakistan and Egypt; especially photosynthetic-efficient plants come here to the United States; salt-tolerant pasture species sent to Australia; the list goes on and on.
Dakle, dokle smo stigli? Drago mi je da mogu otkriti da je naša tri milijardita sjemenka, znači tri tisuće milijunta sjemenka. sada u spremištu. 10 posto svih biljnih vrsta na planetu. 24 tisuće vrsta su sada na sigurnom. 30 tisuća vrsta, ako dobijemo sredstva, do iduće godine. 25 posto svih svjetskih vrsta, do 2020. To nisu samo poljoprivredne kulture, koje ste možda vidjeli pohranjene u Svalbardu u Norveškoj. Fantastične stvari tamo rade. Ovo je barem stotinu puta veće. Imamo na tisuće zbirki koje su poslane po cijelom svijetu. Šumske vrste otporne na sušu poslane u Pakistan i Egipat. Biljke iznimno učinkovite fotosinteze dolaze ovdje u SAD. Vrste otporne na sol poslane u Australiju. Popis se nastavlja.
These seeds are used for restoration. So in habitats that have already been damaged, like the tall grass prairie here in the USA, or in mined land in various countries, restoration is already happening because of these species -- and because of this collection. Some of these plants, like the ones on the bottom to the left of your screen, they are down to the last few remaining members. The one where the guy is collecting seeds there on the truck, that is down to about 30 last remaining trees. Fantastically useful plant, both for protein and for medicine.
Ove sjemenke se koriste za obnavljanje. Tako da u staništima koja su već bila oštećena, poput prerije visoke trave, ovdje u SAD-u, ili u rudarenoj zemlji u raznim državama, obnova se već događa zbog ovih vrsta. I zbog ove zbirke. Neke od ovih biljaka, poput ovih u donjem lijevom kutu ekrana, spale su na nekoliko jedinki. Ova s koje čovjek prikuplja sjemenke s vozila, spala je na 30 stabala. Fantastično korisna biljka, i kao protein, i kao lijek.
We have training going on in China, in the USA, and many other countries. How much does it cost? 2,800 dollars per species is the average. I think that's cheap, at the price. And that gets you all the scientific data that goes with it. The future research is "How can we find the genetic and molecular markers for the viability of seeds, without having to plant them every 10 years?" And we're almost there. Thank you very much. (Applause)
Održavamo obuke u Kini, u SAD-u, i mnogim drugim državama. Koliko to košta? U prosjeku, 2,800 dolara po vrsti. Smatram da je to jeftino, po toj cijeni. Tako dobijamo i sve znanstvene informacije koje idu uz njih. Buduće istraživanje jest "Kako možemo pronaći genetske i molekularne markere, za klijavost sjemenki, a da ih ne moramo sijati svakih 10 godina?" I skoro smo tu. Hvala lijepo. (Pljesak)