All human life, all life, depends on plants. Let me try to convince you of that in a few seconds. Just think for a moment. It doesn't matter whether you live in a small African village, or you live in a big city, everything comes back to plants in the end: whether it's for the food, the medicine, the fuel, the construction, the clothing, all the obvious things; or whether it's for the spiritual and recreational things that matter to us so much; or whether it's soil formation, or the effect on the atmosphere, or primary production. Damn it, even the books here are made out of plants. All these things, they come back to plants. And without them we wouldn't be here.
تمام زندگی بشر، کلِ حیات، وابسته به گیاهان است. اجازه دهید تا چند ثانیۀ دیگه ، سعی کنم شما را در این مورد مجاب کنم. فقط چند لحظه فکر کنید. مهم نیست اگه در یک روستای کوچک در آفریقا زندگی می کنید، یا در یک شهر بزرگ، همه چیز در نهایت به گیاهان بر می گرده، چه برای غذا باشه، چه دارو، سوخت، ساخت و ساز، پوشاک، همه چیزهای مبرهن؛ یا چه برای چیزهای معنوی یا تفریحی باشه، که برای ما خیلی مهمه؛ یا چه در مورد تشکیل خاک ، یا تأثیر در اتمسفر، یا تولیدات اولیه باشه. لعنتی، حتی این کتابها از گیاهان ساخته شدند. تمام این چیزها، به گیاهان برمی گردند. و بدون آنها، ما اینجا نبودیم.
Now plants are under threat. They're under threat because of changing climate. And they are also under threat because they are sharing a planet with people like us. And people like us want to do things that destroy plants, and their habitats. And whether that's because of food production, or because of the introduction of alien plants into places that they really oughtn't be, or because of habitats being used for other purposes -- all these things are meaning that plants have to adapt, or die, or move. And plants sometimes find it rather difficult to move because there might be cities and other things in the way.
حال گیاهان در معرض تهدید هستند. آنها بدلیل تغییرات آب و هوایی در معرض خطرند. و همچنین بدلیل اینکه زمین را با ما انسانها شریک هستند، در معرض خطرند. و همچنین بدلیل اینکه زمین را با ما انسانها شریک هستند، در معرض خطرند. و مردمی مثل ما می خواهند کارهایی بکنند که گیاهان و زیستگاه آنها نابود می شود. و مردمی مثل ما می خواهند کارهایی بکنند که گیاهان و زیستگاه آنها نابود می شود. چه به دلیل تولید مواد غذایی باشه، یا چه بدلیل ترویج گیاهان عجیب در مناطقی که واقعا" نباید باشند، یا بدلیل اینکه زیستگاه آنها برای مقاصد دیگه استفاده می شه، تمامی اینها بدین معنی است که گیاهان یا باید خود را وفق دهند یا نابود شده و یا تغییر مکان دهند. و تغییر مکان برای بعضی گیاهان دشواره چون ممکنه شهرها و چیزهای دیگه در سر راه باشه.
So if all human life depends on plants, doesn't it make sense that perhaps we should try to save them? I think it does. And I want to tell you about a project to save plants. And the way that you save plants is by storing seeds. Because seeds, in all their diverse glory, are plants' futures. All the genetic information for future generations of plants are held in seeds. So here is the building; it looks rather unassuming, really. But it goes down below ground many stories. And it's the largest seed bank in the world. It exists not only in southern England, but distributed around the world. I'll come to that. This is a nuclear-proof facility. God forbid that it should have to withstand that.
بدین ترتیب اگه کل زندگی انسان وابسته به گیاهانه، آیا منطقی نیست که ما می بایست در حفظ آنها بکوشیم؟ فکر کنم که اینطوره. و مایلم دربارۀ پروژه ای برای ذخیره کردن گیاهان با شما سخن بگویم. از راه ذخیره کردن دانه ها می توانید گیاهان را حفظ کنید. از راه ذخیره کردن دانه ها می توانید گیاهان را حفظ کنید. چون دانه ها، با تمام عظمتی که در تنوعشان است، آیندۀ گیاهان هستند. تمام اطلاعات ژنتیکی نسل آیندۀ گیاهان، در دانه های آنهاست. تمام اطلاعات ژنتیکی نسل آیندۀ گیاهان، در دانه های آنهاست. خُب این شکل ساختمانه؛ واقعا" زیادی ساده بنظر می یاد. ولی تا چندین طبقه زیر زمین می ره. و بزرگترین بانک دانه در کل دنیاست. اون نه تنها در جنوب انگلستان مستقره بلکه در کل دنیا نمایندگی داره. من به اون خواهم پرداخت. این یه تشکیلات ضد مواد اتمی است. خدا اون روزو نیاره که این بخواد در برابر حملۀ اتمی مقاومت کنه.
So if you're going to build a seed bank, you have to decide what you're going to store in it. Right? And we decided that what we want to store first of all, are the species that are most under threat. And those are the dry land species. So first of all we did deals with 50 different countries. It means negotiating with heads of state, and with secretaries of state in 50 countries to sign treaties. We have 120 partner institutions all over the world, in all those countries colored orange. People come from all over the world to learn, and then they go away and plan exactly how they're going to collect these seeds. They have thousands of people all over the world tagging places where those plants are said to exist. They search for them. They find them in flower. And they go back when their seeds have arrived. And they collect the seeds. All over the world.
بدین ترتیب اگه بخواهید یه بانک دانه بنا کنید، باید تصمیم بگیرید که چه چیزی قراره در آن ذخیره کنید، درسته؟ و ما تصمیم گرفتیم که اول از همه گونه هایی که بیش از همه در معرض تهدید هستند را ذخیره کنیم. و آنها گونه های سرزمین های خشک هستند. خُب اول از همه با 50 کشور مختلف گفتگو کردیم. خُب اول از همه با 50 کشور مختلف گفتگو کردیم. یعنی با سران ایالت ها و وزرای امور خارجه در 50 کشور ، برای امضای قرارداد مذاکره کردیم. برای امضای قرارداد مذاکره کردیم. ما سراسر دنیا در تمام کشورهایی که با رنگ نارنجی مشخص شدند، 120 شرکت همکار داریم. مردم از سراسر دنیا برای آموزش می آیند، و سپس به اطراف رفته و به دقت برای جمع آوری دانه ها برنامه ریزی می کنند. آنها هزاران فرد در سراسر دنیا دارند تا مناطقی که گفته می شه در آنها، آن نوع گیاهان وجود دارند، علامت گذاری کنند. بدنبال اون گیاهان رفته و آنها را به شکل گل پیدا می کنند. وقتی دانه های اون گلها رسید، بر میگردند و دانه ها را جمع می کنند. سرتاسر دنیا.
The seeds -- some of if is very untechnical. You kind of shovel them all in to bags and dry them off. You label them. You do some high-tech things here and there, some low-tech things here and there. And the main thing is that you have to dry them very carefully, at low temperature. And then you have to store them at about minus 20 degrees C -- that's about minus four Fahrenheit, I think -- with a very critically low moisture content. And these seeds will be able to germinate, we believe, with many of the species, in thousands of years, and certainly in hundreds of years.
بعضی از دانه ها خیلی بصورت حرفه ای جمع آوری نمی شوند. همه دانه ها را در کیسه هایی ریخته و آنها را خشک می کنند. آنها را نامگذاری کرده. بعضی جاها با تکنولوژی بالا تر و بعضی جاها با تکنولوژی پایین تری اینکار انجام می شه. کار مهم اینه که باید دانه ها را با دقت فراوان در دمای پایین، خشک کنید. و سپس آنها را در دمای منهای 20 درجه سانتیگراد و سپس آنها را در دمای منهای 20 درجه سانتیگراد _ فکر کنم منهای 4 درجه فارنهایت بشه -- تحت میزان رطوبتی بسیار حیاتی پایین، نگهداری کنید. و معتقدیم که این دانه ها ، با این تنوع گونه ای، و معتقدیم که این دانه ها ، با این تنوع گونه ای، در طول هزاران سال و قطعا" صدها سال ، توانایی روییدن خواهند داشت.
It's no good storing the seeds if you don't know they're still viable. So every 10 years we do germination tests on every sample of seeds that we have. And this is a distributed network. So all around the world people are doing the same thing. And that enables us to develop germination protocols. That means that we know the right combination of heat and cold and the cycles that you have to get to make the seed germinate. And that is very useful information. And then we grow these things, and we tell people, back in the countries where these seeds have come from, "Look, actually we're not just storing this to get the seeds later, but we can give you this information about how to germinate these difficult plants." And that's already happening.
اگر نمی دانید که دانه ها قابل رشد هستند یا نه، انبار کردن آنها کار بیهوده ایست. بنابراین ما هر ده سال یکبار، بر روی هر یک از نمونه ها، آزمایش رویش انجام می دهیم. و این یک شبکۀ پراکنده است. بدین ترتیب مردم در سراسر دنیا همین کار را می کنند. و ما قادریم پروتکل های رویش را طراحی کنیم. این بدان معنی است که ما از ترکیب درست گرما و سرما و چرخۀ لازم فصول برای ایجاد رویش در دانه آگاهی داریم. و چرخۀ لازم فصول برای ایجاد رویش در دانه آگاهی داریم. و این اطلاعات بسیار کاربردی است. و سپس این دانه ها را پرورش می دهیم، و به مردم اون کشورهایی که دانه ها را از آنجا آوردیم، می گوییم، "ببینید، ما در حقیقت این کار را صرفا" برای گرفتن دانه انجام نمی دیم، بلکه می توانیم به شما دربارۀ چگونگی رویاندن این گیاهان دشوار، اطلاعات دهیم." بلکه می توانیم به شما دربارۀ چگونگی رویاندن این گیاهان دشوار، اطلاعات دهیم." و اینکار در حال حاضر انجام می شه.
So where have we got to? I am pleased to unveil that our three billionth seed -- that's three thousand millionth seed -- is now stored. Ten percent of all plant species on the planet, 24,000 species are safe; 30,000 species, if we get the funding, by next year. Twenty-five percent of all the world's plants, by 2020. These are not just crop plants, as you might have seen stored in Svalbard in Norway -- fantastic work there. This is at least 100 times bigger. We have thousands of collections that have been sent out all over the world: drought-tolerant forest species sent to Pakistan and Egypt; especially photosynthetic-efficient plants come here to the United States; salt-tolerant pasture species sent to Australia; the list goes on and on.
خُب کجا بودیم؟ خوشحالم اعلام کنم که سه میلیاردُنیم دانه - -- همون دانۀ سه هزار میلیون ام -- الآن ذخیره شد. ده درصد از کل گونه های گیاهان روز زمین در امانند، یعنی 24,000 گونه و اگر بتونیم بودجۀ آنرا تأمین کنیم، به 30,000 گونه تا سال آینده می رسه. و تا 2020 ، 25 درصد از کل گیاهان دنیا را شامل می شه. اینها فقط گیاهان زراعی نیستند، مثل ذخایری که احتمالا" درسوالبرد Svalbard در نروژ دیدید -- که کار فوق العاده ای است. اینکار حداقل 100 برابر بزرگتره. ما هزاران مجموعه داریم که به سرتاسر دنیا فرستاده شده اند، ما هزاران مجموعه داریم که به سرتاسر دنیا فرستاده شده اند، گونه های جنگلی مقاوم در برابر خشکسالی ، به پاکستان و مصر فرستاده شدند، گیاهان مخصوص با قابلیت فتوسنتز به اینجا در آمریکا فرستاده شدند؛ گونه های چمن مقاوم در برابر نمک، به استرالیا فرستاده شدند، و لیست همینطور ادامه داره.
These seeds are used for restoration. So in habitats that have already been damaged, like the tall grass prairie here in the USA, or in mined land in various countries, restoration is already happening because of these species -- and because of this collection. Some of these plants, like the ones on the bottom to the left of your screen, they are down to the last few remaining members. The one where the guy is collecting seeds there on the truck, that is down to about 30 last remaining trees. Fantastically useful plant, both for protein and for medicine.
از این دانه ها برای احیا مجدد استفاده می شود. بنابراین در زیستگاه هایی که متحمل خسارت شدند، مثل چمن زارها بلند در اینجا در آمریکا، یا زمینهای آسیب دیده از مین در کشورهای مختلف، به کمک این گونه ها و این مجموعه، تجدید حیات در جریان است. تعداد بسیار کمی از بعضی از این گیاهان باقی مانده است، مثل اونایی که در سمت چپ پایین صفحۀ مانیتور مشاهده می کنید. مثل اونایی که در سمت چپ پایین صفحۀ مانیتور مشاهده می کنید. در این عکس یه نفر روی کامیون ایستاده و دانه های یه درختی را جمع می کند، از این درخت فقط 30 تا باقی مانده. این گیاه فوق العاده مفیدی است هم به لحاظ پروتئین و هم در مصرف داروئی.
We have training going on in China, in the USA, and many other countries. How much does it cost? 2,800 dollars per species is the average. I think that's cheap, at the price. And that gets you all the scientific data that goes with it. The future research is "How can we find the genetic and molecular markers for the viability of seeds, without having to plant them every 10 years?" And we're almost there. Thank you very much. (Applause)
آموزش ما در چین، آمریکا، و بسیاری کشورهای دیگه در جریان است. آموزش ما در چین، آمریکا، و بسیاری کشورهای دیگه در جریان است. چقدر هزینۀ اینکار است؟ متوسط 2800 دلار برای هر گونه گیاه. فکر کنم از لحاظ قیمتی، ارزونه. و هر نوع اطلاع علمی را نیز شامل می شود. و هر نوع اطلاع علمی را نیز شامل می شود. تحقیقات آینده اینه که" چطور می تونیم نشانگرهای ژنتیکی و مولکولی برای بقای دانه ها پیدا کنیم، بدون اینکه لازم باشه هر ده سال آنها را برویانیم." و ما تقریبا" به آنجا رسیده ایم. با سپاس فراوان. (تشویق حاضرین)