Γνωρίζετε πόσα είδη λουλουδιών υπάρχουν; Υπάρχουν 250 χιλιάδες, τουλάχιστον αυτά που γνωρίζουμε, 250 χιλιάδες είδη λουλουδιών. Τα λουλούδια είναι πραγματικά ένας μπελάς. Τα φυτά αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες στη δημιουργία τους. Ξοδεύουν μεγάλα ποσά ενέργειας και πολλούς πόρους. Γιατί μπαίνουν σε αυτό τον κόπο; Η απάντηση φυσικά, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα σε αυτό τον κόσμο, είναι το σεξ. Ξέρω τι σκέφτεστε όταν κοιτάτε αυτές τις εικόνες. Αλλά η σεξουαλική αναπαραγωγή είναι πολύ σημαντική. Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι με τους οποίους τα φυτά μπορούν να αναπαραχθούν. Μπορείτε να πάρετε κομμάτι του φυτού, μπορούν να κάνουν σεξ με τον εαυτό τους κατά κάποιο τρόπο, μπορούν να επικονιάσουν τον εαυτό τους. Χρειάζονται ωστόσο να εξαπλώσουν τα γονίδιά τους για να αναμιχθούν με άλλα γονίδια και να προσαρμοστούν ανάλογα με το περιβάλλον. Έτσι λειτουργεί η εξέλιξή τους.
Do you know how many species of flowering plants there are? There are a quarter of a million -- at least those are the ones we know about -- a quarter of a million species of flowering plants. And flowers are a real bugger. They're really difficult for plants to produce. They take an enormous amount of energy and a lot of resources. Why would they go to that bother? And the answer of course, like so many things in the world, is sex. I know what's on your mind when you're looking at these pictures. And the reason that sexual reproduction is so important -- there are lots of other things that plants can do to reproduce. You can take cuttings; they can sort of have sex with themselves; they can pollinate themselves. But they really need to spread their genes to mix with other genes so that they can adapt to environmental niches. Evolution works that way.
Τώρα, ο τρόπος που μεταδίδουν τα φυτά τις πληροφορίες αυτές είναι η γύρη. Κάποιοι από εσάς μπορεί να έχετε ξαναδεί αυτές τις εικόνες. Όπως λέω, κάθε σπίτι θα έπρεπε να έχει το δικό του μικροσκόπιο ηλεκτρονικής σάρωσης για να μπορεί να δει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη γύρης όπως και λουλούδια. Αυτό είναι ουσιαστικά ιδιαιτέρως χρήσιμο στην εγκληματολογία κλπ. Τα πιο πολλά είδη γύρης που σε εμάς προκαλούν αλλεργίες προέρχονται από φυτά που χρησιμοποιούν τον άνεμο για να σκορπίσουν τη γύρη. Και αυτή είναι μία πολύ αναποτελεσματική διαδικασία, πράγμα που φαίνεται και από το ότι καταλήγει στη μύτη μας τις περισσότερες φορές. Γιατί πρέπει να πετάξουν έξω πολλή από αυτή, ελπίζοντας ότι το φύλο τους, τα αρσενικά κύτταρα, τα οποία περιέχονται στη γύρη, θα φτάσουν τυχαία σε κάποιο άλλο λουλούδι με κάποιο τρόπο. Γι' αυτό όλα τα χόρτα, που σημαίνει όλες οι καλλιέργειες δημητριακών και τα περισσότερα δέντρα, έχουν ανεμογενή γύρη. Τα περισσότερα είδη όμως χρησιμοποιούν τα έντομα για την αναπαραγωγή τους. Αυτός είναι ένας πιο έξυπνος τρόπος, αφού δεν χρειάζεται τόση πολλή γύρη. Τα έντομα και άλλα είδη παίρνουν τη γύρη, τη μεταφέρουν απευθείας εκεί που πρέπει.
Now the way that plants transmit that information is through pollen. Some of you may have seen some of these pictures before. As I say, every home should have a scanning electron microscope to be able to see these. And there is as many different kinds of pollen as there are flowering plants. And that's actually rather useful for forensics and so on. Most pollen that causes hay fever for us is from plants that use the wind to disseminate the pollen, and that's a very inefficient process, which is why it gets up our noses so much. Because you have to chuck out masses and masses of it, hoping that your sex cells, your male sex cells, which are held within the pollen, will somehow reach another flower just by chance. So all the grasses, which means all of the cereal crops, and most of the trees have wind-borne pollen. But most species actually use insects to do their bidding, and that's more intelligent in a way, because the pollen, they don't need so much of it. The insects and other species can take the pollen, transfer it directly to where it's required.
Προφανώς γνωρίζουμε τη σχέση μεταξύ εντόμων και φυτών. Είναι μία συμβιωτική σχέση, είτε πρόκειται για πουλιά ή μέλισσες, όλοι λαμβάνουν κάτι σε αντάλλαγμα, το οποίο συνήθως είναι το νέκταρ. Κάποιες φορές η συμβίωση αυτή, οδηγεί σε εκπληκτικές προσαρμογές. Το κολιμπρί είναι πανέμορφο σε αυτή την προσαρμογή που θυμίζει νυχτοπεταλούδα. Το φυτό κερδίζει κάτι, το πουλί σκορπίζει τη γύρη κάπου αλλού. Τα φυτά εξελίχθηκαν για να δημιουργήσουν μικρούς διαύλους εδώ κι εκεί για τις μέλισσες που μπορεί να έχασαν το δρόμο τους. Υπάρχουν σημάδια σε πολλά φυτά που μοιάζουν με άλλα έντομα. Αυτοί είναι οι ανθήρες ενός κρίνου, έξυπνα σχεδιασμένοι ώστε, όταν το ανυποψίαστο έντομο προσγειωθεί πάνω του, ο ανθήρας τινάζεται και το χτυπά στην πλάτη, αφήνοντας ένα μεγάλο φορτίο γύρης το οποίο πάει στη συνέχεια σε κάποιο άλλο φυτό. Υπάρχει μία ορχιδέα που μοιάζει να έχει σαγόνια. Κατά κάποιο τρόπο έχει, αναγκάζει το έντομο να συρθεί μέχρι έξω και να καλυφθεί με γύρη την οποία θα μεταφέρει κάπου αλλού.
So we're aware, obviously, of the relationship between insects and plants. There's a symbiotic relationship there, whether it's flies or birds or bees, they're getting something in return, and that something in return is generally nectar. Sometimes that symbiosis has led to wonderful adaptations -- the hummingbird hawk-moth is beautiful in its adaptation. The plant gets something, and the hawk-moth spreads the pollen somewhere else. Plants have evolved to create little landing strips here and there for bees that might have lost their way. There are markings on many plants that look like other insects. These are the anthers of a lily, cleverly done so that when the unsuspecting insect lands on it, the anther flips up and whops it on the back with a great load of pollen that it then goes to another plant with. And there's an orchid that might look to you as if it's got jaws, and in a way, it has; it forces the insect to crawl out, getting covered in pollen that it takes somewhere else.
Ορχιδέες: υπάρχουν τουλάχιστον 20.000 είδη ορχιδέων, εντυπωσιακή ποικιλία. Τα είδη αυτά σχεδιάζουν κάθε είδους κόλπο. Προσπαθούν να προσελκύσουν επικονιαστές για την αναπαραγωγή τους. Αυτή η ορχιδέα είναι γνωστή και ως ορχιδέα του Δαρβίνου επειδή τη μελέτησε και έκανε μία φοβερή πρόβλεψη όταν την είδε. Μπορείτε να δείτε ότι υπάρχει ένας μακρύς σωλήνας νέκταρ ο οποίος κατεβαίνει κάτω από την ορχιδέα. Βασικά, το έντομο, στο κέντρο του λουλουδιού, κολλάει την προβοσκίδα του ακριβώς στη μέση του και από το σωλήνα του νέκταρ φτάνει στο νέκταρ. Ο Δαρβίνος είπε κοιτάζοντας αυτό το λουλούδι, «Φαντάζομαι ότι κάτι συνεξελίχθηκε μαζί με αυτό». Και πραγματικά, να το έντομο. Και κανονικά κυλάει μακριά αλλά σε όρθια θέση, μοιάζει κάπως έτσι.
Orchids: there are 20,000, at least, species of orchids -- amazingly, amazingly diverse. And they get up to all sorts of tricks. They have to try and attract pollinators to do their bidding. This orchid, known as Darwin's orchid, because it's one that he studied and made a wonderful prediction when he saw it -- you can see that there's a very long nectar tube that descends down from the orchid. And basically what the insect has to do -- we're in the middle of the flower -- it has to stick its little proboscis right into the middle of that and all the way down that nectar tube to get to the nectar. And Darwin said, looking at this flower, "I guess something has coevolved with this." And sure enough, there's the insect. And I mean, normally it kind of rolls it away, but in its erect form, that's what it looks like.
Μπορείτε να φανταστείτε ότι εάν το νέκταρ είναι τόσο πολύτιμο και η δημιουργία του είναι ακριβή για το φυτό και προσελκύει πολλούς επικονιαστές, τότε, όπως ακριβώς και στο ανθρώπινο σεξ, κάποιος ίσως αρχίσει να εξαπατά. Ίσως πουν «έχω λίγο νέκταρ, θες να ‘ρθεις να το πάρεις;» Λοιπόν, αυτό είναι ένα φυτό. Είναι ένα φυτό το οποίο αγαπούν ιδιαιτέρως τα έντομα της Νοτίου Αφρικής. Και εξελίχθηκαν με μία μακριά προβοσκίδα για να παίρνουν το νέκταρ από τον πάτο. Αυτός είναι ο μίμος. Αυτό λοιπόν είναι ένα φυτό το οποίο μιμείται το πρώτο φυτό. Και αυτή είναι μία μύγα με μεγάλη προβοσκίδα, η οποία δεν πήρε νέκταρ από το μίμο. Ο μίμος δεν της έδωσε νέκταρ. Αυτή νόμιζε ότι θα έπαιρνε. Έτσι, δεν είναι μόνο η μύγα που δεν πήρε το νέκταρ από το φυτό-μίμο, Εάν προσέξετε καλύτερα εκεί στην κορυφή, θα δείτε ότι έχει πάρει λίγη γύρη την οποία θα μεταφέρει σε ένα άλλο φυτό, εάν κάποιος βοτανολόγος δεν βρεθεί στο δρόμο της και την κολλήσει σε ένα γαλάζιο κομμάτι χαρτί.
Now you can imagine that if nectar is such a valuable thing and expensive for the plant to produce and it attracts lots of pollinators, then, just as in human sex, people might start to deceive. They might say, "I've got a bit of nectar. Do you want to come and get it?" Now this is a plant. This is a plant here that insects in South Africa just love, and they've evolved with a long proboscis to get the nectar at the bottom. And this is the mimic. So this is a plant that is mimicking the first plant. And here is the long-probosced fly that has not gotten any nectar from the mimic, because the mimic doesn't give it any nectar. It thought it would get some. So not only has the fly not got the nectar from the mimic plant, it's also -- if you look very closely just at the head end, you can see that it's got a bit of pollen that it would be transmitting to another plant, if only some botanist hadn't come along and stuck it to a blue piece of card.
(Γέλια)
(Laughter)
Τώρα, η απάτη συνεχίζεται στο βασίλειο των φυτών. Οι μαύρες κουκκίδες αυτού του λουλουδιού μοιάζουν ίσως με κουκκίδες στα δικά μας μάτια, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι σ' ένα αρσενικό έντομο του σωστού είδους μοιάζουν με δύο θηλυκά ιδιαιτέρως ελκυστικά. (Γέλια) Και όταν το έντομο πάει εκεί και προσγειωθεί επάνω του, βυθίζεται στη γύρη την οποία θα πάρει φυσικά μαζί του σε άλλο φυτό. Αν κοιτάξετε με το απαραίτητο για κάθε νοικοκυριό μικροσκοπίο, μπορείτε να δείτε ότι υπάρχουν όντως κάποια σχήματα εδώ, τα οποία είναι τρισδιάστατα. Αρέσει λοιπόν στο έντομο, και στην υφή και στην όψη.
Now deceit carries on through the plant kingdom. This flower with its black dots: they might look like black dots to us, but if I tell you, to a male insect of the right species, that looks like two females who are really, really hot to trot. (Laughter) And when the insect gets there and lands on it, dousing itself in pollen, of course, that it's going to take to another plant, if you look at the every-home-should-have-one scanning electron microscope picture, you can see that there are actually some patterning there, which is three-dimensional. So it probably even feels good for the insect, as well as looking good.
Οι εικόνες αυτές του μικροσκοπίου, εδώ είναι μία ορχιδέα που μιμείται ένα έντομο. Μπορείτε να δείτε τα διάφορα μέρη της δομής του, με διάφορα χρώματα και υφές, τα οποία στα μάτια μας έχουν εντελώς διαφορετικές υφές από αυτές που αντιλαμβάνεται ένα έντομο. Αυτό εξελίχθηκε ώστε να μιμείται μία γυαλιστερή μεταλλική επιφάνεια που μπορείτε να δείτε πάνω σε κάποια σκαθάρια. Υπό το μικροσκόπιο μπορείτε να δείτε εδώ την επιφάνεια, πολύ διαφορετική από τις επιφάνειες που κοιτάξαμε. Κάποιες φορές, ολόκληρο το φυτό μιμείται ένα έντομο, ακόμα και στα δικά μας μάτια. Νομίζω ότι αυτό μοιάζει με κάποιο ιπτάμενο ζώο ή τέρας. Είναι υπέροχο, εντυπωσιακό.
And these electron microscope pictures -- here's one of an orchid mimicking an insect -- you can see that different parts of the structure have different colors and different textures to our eye, have very, very different textures to what an insect might perceive. And this one is evolved to mimic a glossy metallic surface you see on some beetles. And under the scanning electron microscope, you can see the surface there -- really quite different from the other surfaces we looked at. Sometimes the whole plant mimics an insect, even to us. I mean, I think that looks like some sort of flying animal or beast. It's a wonderful, amazing thing.
Αυτό είναι έξυπνο, ονομάζεται οψιδιανός. Κάποιες φορές το φωνάζω και πονηροψιδιανό. Στο σωστό είδος μέλισσας, αυτό μοιάζει με κάποια πολύ επιθετική μέλισσα, και πάει και το χτυπά στο κεφάλι πολλές φορές ώστε να το διώξει μακριά, και φυσικά καλύπτεται ολόκληρο με γύρη. Το άλλο που κάνει είναι να μιμείται μία άλλη ορχιδέα η οποία έχει μεγάλα αποθέματα τροφής για τα έντομα. Αυτό το φυτό δεν έχει τίποτε για αυτά. Τα εξαπατά δηλαδή σε δύο επίπεδα, εκπληκτικό.
This one's clever. It's called obsidian. I think of it as insidium sometimes. To the right species of bee, this looks like another very aggressive bee, and it goes and bonks it on the head lots and lots of times to try and drive it away, and, of course, covers itself with pollen. The other thing it does is that this plant mimics another orchid that has a wonderful store of food for insects. And this one doesn't have anything for them. So it's deceiving on two levels -- fabulous.
(Γέλια)
(Laughter)
Εδώ βλέπουμε το ιλάνγκ ιλάνγκ, συστατικό πολλών αρωμάτων. Μύρισα το άρωμα αυτό σε κάποιον νωρίτερα. Τα λουλούδια δεν χρειάζεται να είναι και τόσο φανταχτερά. Εκπέμπουν μία φανταστική ποικιλία αρωμάτων στα έντομα και τα κατακτούν. Αυτό δεν μυρίζει και τόσο όμορφα. Πρόκειται για ένα λουλούδι το οποίο μυρίζει πραγματικά πολύ άσχημα και σχεδιάστηκε, εξελίχθηκε για να μοιάζει με κουφάρι. Γι' αυτό και οι μύγες το λατρεύουν. Πετάνε μέσα και επικονιάζουν. Αυτό το οποίο ονομάζεται ελικοδίκερος, γνωστό και ως το άρον νεκρό άλογο. Δεν γνωρίζω πώς μυρίζει στ’αλήθεια ένα ψόφιο άλογο, αλλά αυτό μυρίζει μάλλον κάπως έτσι. Είναι πραγματικά απαίσιο. Και οι κρεατόμυγες δεν μπορούν πράγματι να κρατηθούν. Πετούν μέσα σε αυτό το πράγμα, πετούν μέχρι κάτω μέσα σε αυτό. Αφήνουν εκεί τα αυγά τους, νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα ωραίο κουφάρι. Δεν συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει φαγητό για τα αυγά, τα οποία πρόκειται να πεθάνουν, ενώ το φυτό έχει εντωμεταξύ επωφεληθεί, γιατί τα τριχίδια αφήνονται, και οι μύγες εξαφανίζονται επικονιάζοντας το επόμενο λουλούδι. Φανταστικό.
Here we see ylang ylang, the component of many perfumes. I actually smelt someone with some on earlier. And the flowers don't really have to be that gaudy. They're sending out a fantastic array of scent to any insect that'll have it. This one doesn't smell so good. This is a flower that really, really smells pretty nasty and is designed, again, evolved, to look like carrion. So flies love this. They fly in and they pollinate. This, which is helicodiceros, is also known as dead horse arum. I don't know what a dead horse actually smells like, but this one probably smells pretty much like it. It's really horrible. And blowflies just can't help themselves. They fly into this thing, and they fly all the way down it. They lay their eggs in it, thinking it's a nice bit of carrion, and not realizing that there's no food for the eggs, that the eggs are going to die, but the plant, meanwhile, has benefited, because the bristles release and the flies disappear to pollinate the next flower -- fantastic.
Αυτό είναι το άρον το στικτό, γνωστό και ως δρακόντια ή φιδόχορτο. Το φωτογράφησα την περασμένη βδομάδα στο Ντόρσετ. Το λουλούδι θερμαίνεται περίπου 15 βαθμούς περισσότερους από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Εντυπωσιακό. Εάν ρίξετε μία ματιά στο εσωτερικό του, υπάρχει ένας είδος λίμνης στη βάση του σπάδικα. Η ζέστη ελκύει τις μύγες -- καθώς προκαλεί την εξάτμιση πτητικών χημικών, μικρά μυγάκια -- και τις παγιδεύει κάτω στο εσωτερικό του. Πίνουν αυτό το μεθυστικό νέκταρ και μετά καταλήγουν όλα λίγο κολλώδη. Το βράδυ καλύπτονται με γύρη, με την οποία ψεκάζονται και τα τριχίδια που είδαμε πιο πριν μαραίνονται κάπως και επιτρέπουν σε όλα τα μυγάκια, καλυμμένα με γύρη, να βγουν. Απίθανο.
Here's arum, arum maculatum, "lords and ladies," or "cuckoo-pint" in this country. I photographed this thing last week in Dorset. This thing heats up by about 15 degrees above ambient temperature -- amazing. And if you look down into it, there's this sort of dam past the spadix, flies get attracted by the heat -- which is boiling off volatile chemicals, little midges -- and they get trapped underneath in this container. They drink this fabulous nectar and then they're all a bit sticky. At night they get covered in pollen, which showers down over them, and then the bristles that we saw above, they sort of wilt and allow all these midges out, covered in pollen -- fabulous thing.
Τώρα εάν πιστεύετε ότι αυτό είναι απίθανο, δείτε ένα από τα αγαπημένα μου. Αυτό είναι το φιλόδεντρο σέλουμ. Αν κάποιος εδώ κατάγεται από τη Βραζιλία, θα γνωρίζει αυτό το φυτό. Αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό. Αυτό το φαλλικό κομμάτι εκεί είναι περίπου 30 εκατοστά. Κάνει κάτι που κανένα άλλο φυτό που γνωρίζω δεν κάνει. Όταν ανθίζει αυτός είναι ο σπάδικας στη μέση εκεί, για περίπου δύο μέρες έχει μεταβολισμό παρόμοιο με αυτό των θηλαστικών. Αντί για άμυλο λοιπόν, που είναι η τροφή των φυτών, παίρνει κάτι παρόμοιο με το καφέ λίπος και το καίει με τέτοιο ρυθμό που καίει λίπος, μεταβολίζοντας στο ρύθμο μίας μικρής γάτας. Αυτό είναι δύο φορές η ενεργειακή δύναμη, αναλογικά με το βάρος, από ένα κολίμπρι. Πραγματικά εκπληκτικό. Κάνει επίσης ακόμα κάτι ασυνήθιστο. Δεν αυξάνει μόνο τη θερμοκρασία του στους 46 βαθμούς Κελσίου για δύο μέρες, αλλά διατηρεί σταθερή θερμοκρασία. Διαθέτει ένα μηχανισμό θερμορύθμισης που διατηρεί τη θερμοκρασία σταθερή. Γιατί το κάνει αυτό; Σας ακούω να αναρωτιέστε. Δεν πρέπει να το γνωρίζετε, αλλά υπάρχουν κάποια σκαθάρια τα οποία λατρεύουν να κάνουν έρωτα σε τέτοιες θερμοκρασίες. Μπαίνουν μέσα και κάνουν τη δουλειά τους. (Γέλια) Το φυτό τα ψεκάζει με γύρη αυτά φεύγουν και επικονιάζουν. Και αυτό είναι υπέροχο.
Now if you think that's fabulous, this is one of my great favorites. This is the philodendron selloum. For anyone here from Brazil, you'll know about this plant. This is the most amazing thing. That sort of phallic bit there is about a foot long. And it does something that no other plant that I know of does, and that is that when it flowers -- that's the spadix in the middle there -- for a period of about two days, it metabolizes in a way which is rather similar to mammals. So instead of having starch, which is the food of plants, it takes something rather similar to brown fat and burns it at such a rate that it's burning fat, metabolizing, about the rate of a small cat. And that's twice the energy output, weight for weight, than a hummingbird -- absolutely astonishing. This thing does something else which is unusual. Not only will it raise itself to 115 Fahrenheit, 43 or 44 degrees Centigrade, for two days, but it keeps constant temperature. There's a thermoregulation mechanism in there that keeps constant temperature. "Now why does it do this," I hear you ask. Now wouldn't you know it, there's some beetles that just love to make love at that temperature. And they get inside, and they get it all on. (Laughter) And the plant showers them with pollen, and off they go and pollinate. And what a wonderful thing it is.
Τώρα, οι περισσότεροι επικονιαστές που σκεφτόμαστε είναι έντομα, αλλά στην πραγματικότητα στα τροπικά κλίματα πολλά πουλιά και πεταλούδες επικονιάζουν. Και πολλά από τα τροπικά λουλούδια είναι κόκκινα, και αυτό συμβαίνει επειδή οι πεταλούδες και τα πουλιά βλέπουν όπως εμείς, νομίζουμε, και μπορούν να δουν το κόκκινο χρώμα πολύ καθαρά. Αν κοιτάξετε όμως το φάσμα, τα πουλιά και εμείς βλέπουμε το κόκκινο, πράσινο και μπλε και βλέπουμε αυτό το φάσμα. Τα έντομα βλέπουν το πράσινο, το μπλε και υπεριώδη χρώματα και διάφορες αποχρώσεις τους. Δηλαδή στο τέλος του φάσματος κάτι συνεχίζει. «Δεν θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαμε να το δούμε;» σας ακούω να αναρωτιέστε. Και φυσικά μπορούμε. Τι βλέπει λοιπόν αυτό το έντομο; Την περασμένη βδομάδα έβγαλα αυτές τις φωτογραφίες του ηλιάνθεμου στο Ντόρσετ. Αυτά είναι κίτρινα λουλουδάκια όπως μπορούμε να δούμε, κίτρινα λουλουδάκια παντού. Έτσι φαίνεται σε φυσικό φως. Έτσι φαίνεται όταν αφαιρέσουμε το κόκκινο χρώμα. Οι περισσότερες μέλισσες δεν βλέπουν το κόκκινο. Έβαλα μερικά φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας στη φωτογραφική μηχανή μου και με μεγάλης διάρκειας έκθεση με τις συγκεκριμένες συχνότητες του υπεριώδους φωτός, και αυτό είναι το αποτέλεσμα. Και πέτυχα πραγματικά διάνα.
Now most pollinators that we think about are insects, but actually in the tropics, many birds and butterflies pollinate. And many of the tropical flowers are red, and that's because butterflies and birds see similarly to us, we think, and can see the color red very well. But if you look at the spectrum, birds and us, we see red, green and blue and see that spectrum. Insects see green, blue and ultraviolet, and they see various shades of ultraviolet. So there's something that goes on off the end there. "And wouldn't it be great if we could somehow see what that is," I hear you ask. Well yes we can. So what is an insect seeing? Last week I took these pictures of rock rose, helianthemum, in Dorset. These are little yellow flowers like we all see, little yellow flowers all over the place. And this is what it looks like with visible light. This is what it looks like if you take out the red. Most bees don't perceive red. And then I put some ultraviolet filters on my camera and took a very, very long exposure with the particular frequencies of ultraviolet light and this is what I got. And that's a real fantastic bull's eye.
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι βλέπει μία μέλισσα, όπως και τι βλέπω εγώ όταν το αποκαλώ αυτό κόκκινο. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο μυαλό μας, πόσο μάλλον σε αυτό των εντόμων στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπινου οργανισμού. Η αντίθεση όμως μοιάζει κάπως έτσι. Ξεχωρίζει πολύ από το φόντο. Αυτό είναι ένα άλλο λουλουδάκι. Με διαφορετικό φάσμα υπεριωδών συχνοτήτων, διαφορετικά φίλτρα, για να ταιριάζει με τους επικονιαστές. Αυτή είναι η εικόνα που βλέπουν. Σε περίπτωση που νομίζετε ότι όλα τα κίτρινα λουλούδια έχουν αυτή την ιδιότητα - κανένα λουλούδι δεν καταστράφηκε κατά τη διαδικασία της φωτογράφησης αυτής. Απλώς το δέσαμε στο τριπόδι, δεν το σκοτώσαμε. Με υπεριώδες φως, κοιτάξτε. Αυτή θα έπρεπε να είναι η βάση του αντηλιακού. Γιατί τα αντηλιακά δουλεύουν απορροφώντας υπεριώδες φως. Το χημικό λοιπόν σε αυτό ίσως να χρησίμευε.
Now we don't know exactly what a bee sees, any more than you know what I'm seeing when I call this red. We can't know what's going on in -- let alone an insect's -- another human being's mind. But the contrast will look something like that, so standing out a lot from the background. Here's another little flower -- different range of ultraviolet frequencies, different filters to match the pollinators. And that's the sort of thing that it would be seeing. Just in case you think that all yellow flowers have this property -- no flower was damaged in the process of this shot; it was just attached to the tripod, not killed -- then under ultraviolet light, look at that. And that could be the basis of a sunscreen because sunscreens work by absorbing ultraviolet light. So maybe the chemical in that would be useful.
Τέλος, αυτό το λουλούδι είναι η πρίμουλα. Η Μπγιόρν Ρόρσλετ από τη Νορβηγία μου το έστειλε φανταστικό, κρυμμένο σχέδιο. Μου αρέσει η ιδέα ότι κάτι κρύβεται. Πιστεύω ότι υπάρχει ένα ποιητικό στοιχείο εδώ. Αυτές οι εικόνες που πάρθηκαν με υπεριώδες φίλτρο, η κύρια χρήση αυτού του φίλτρου, είναι από αστρονόμους που φωτογραφίζουν την Αφροδίτη, τα σύννεφα της Αφροδίτης. Αυτή είναι η κύρια χρήση του φίλτρου αυτού. Η Αφροδίτη είναι φυσικά η θεά του έρωτα και της γονιμότητας, που συνοψίζει την ιστορία των λουλουδιών. Όπως και τα λουλούδια κάνουν μεγάλη προσπάθεια να βρουν επικονιαστές για την αναπαραγωγή τους, κατάφεραν κάπως να μας πείσουν να φυτέψουμε τεράστια λιβάδια με αυτά. Και να ταανταλλάζουμε μεταξύ μας, σε γέννηση και στο θάνατο, και κυρίως στους γάμους, που όταν το σκεφτείτε αποτελούν τη στιγμή που συνοψίζει τη μεταφορά του γενετικού υλικού από έναν οργανισμό σε άλλο.
Finally, there's one of evening primrose that Bjorn Rorslett from Norway sent me -- fantastic hidden pattern. And I love the idea of something hidden. I think there's something poetic here, that these pictures taken with ultraviolet filter, the main use of that filter is for astronomers to take pictures of Venus -- actually the clouds of Venus. That's the main use of that filter. Venus, of course, is the god of love and fertility, which is the flower story. And just as flowers spend a lot of effort trying to get pollinators to do their bidding, they've also somehow managed to persuade us to plant great fields full of them and give them to each other at times of birth and death, and particularly at marriage, which, when you think of it, is the moment that encapsulates the transfer of genetic material from one organism to another.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)