Η αρχή της ιστορίας: Ήμουν στο σπίτι μιας φίλης και στο ράφι της είχε το εγχειρίδιο διαφορικής διάγνωσης ψυχικών διαταραχών. Περιέχει όλες τις γνωστές ψυχικές διαταραχές. Τη δεκαετία του '50, ήταν ένα πολύ λεπτό βιβλιαράκι. Και μετά μεγάλωνε και μεγάλωνε, μέχρι που έφτασε τις 886 σελίδες. Σήμερα, απαριθμεί 374 ψυχικές διαταραχές.
The story starts: I was at a friend's house, and she had on her shelf a copy of the DSM manual, which is the manual of mental disorders. It lists every known mental disorder. And it used to be, back in the '50s, a very slim pamphlet. And then it got bigger and bigger and bigger, and now it's 886 pages long. And it lists currently 374 mental disorders.
Καθώς το φυλλομετρούσα, περίεργος να δω εάν είχα καμιά ψυχική διαταραχή, ανακάλυψα ότι έχω 12.
So I was leafing through it, wondering if I had any mental disorders, and it turns out I've got 12.
(Γέλια)
(Laughter)
Έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, δεδομένο. Έχω διαταραχή εφιαλτών από την οποία πάσχετε εάν βλέπετε κατ' επανάληψη όνειρα όπου σας καταδιώκουν ή είστε αντιμέτωποι με μια αποτυχία και σε όλα τα όνειρά μου κάποιος με κυνηγάει φωνάζοντας: «Είσαι μια αποτυχία».
I've got generalized anxiety disorder, which is a given. I've got nightmare disorder, which is categorized if you have recurrent dreams of being pursued or declared a failure, and all my dreams involve people chasing me down the street going, "You're a failure!"
(Γέλια)
(Laughter)
Έχω προβλήματα γονέα-παιδιού για τα οποία φταίνε οι γονείς μου.
I've got parent-child relational problems, which I blame my parents for.
(Γέλια)
(Laughter)
Αστειεύομαι. Δεν αστειεύομαι. Αστειεύομαι. Πάσχω και από προσποίηση. Που είναι αρκετά σπάνιο να έχεις και γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ταυτόχρονα, αφού η προσποίηση σε κάνει νευρικό.
I'm kidding. I'm not kidding. I'm kidding. And I've got malingering. And I think it's actually quite rare to have both malingering and generalized anxiety disorder, because malingering tends to make me feel very anxious.
Τελοσπάντων, φυλλομετρούσα το βιβλίο και αναρωτιόμουν αν ήμουν πιο τρελός απ' ό,τι φανταζόμουν ή μάλλον δεν είναι καλή ιδέα να κάνεις διάγνωση των ψυχικών διαταραχών σου μόνος σου εάν δεν είσαι ειδικός, ή ίσως οι ψυχίατροι έχουν μια περίεργη επιθυμία να ονομάζουν νοητική διαταραχή τη φυσιολογική ανθρώπινη συμπεριφορά. Δεν ξέρω ποιο από τα παραπάνω ισχύει, αλλά σκέφτηκα ότι ήταν ενδιαφέρον. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα μπορούσα να δω έναν κριτικό ψυχιατρικής για να πάρω τη γνώμη του. Και κάπως έτσι κατέληξα να βγω για μεσημεριανό με τους Σαϊεντολόγους.
Anyway, I was looking through this book, wondering if I was much crazier than I thought I was, or maybe it's not a good idea to diagnose yourself with a mental disorder if you're not a trained professional, or maybe the psychiatry profession has a kind of strange desire to label what's essentially normal human behavior as a mental disorder. I didn't know which of these was true, but I thought it was kind of interesting, and I thought maybe I should meet a critic of psychiatry to get their view, which is how I ended up having lunch with the Scientologists.
(Γέλια)
(Laughter)
Ήταν κάποιος Μπράιαν ο οποίος διηύθυνε μια ομάδα Σαϊεντολόγων οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να αφανίσουν την ψυχιατρική. Τους αποκαλούν «CCHR». Και του είπα: «Μπορείς να μου αποδείξεις ότι η ψυχιατρική είναι μια ψευδοεπιστήμη που δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε;» Και μου είπε: «Ναι θα σου το αποδείξουμε». «Πώς;» τον ρώτησα. Μου απάντησε: «Θα σε συστήσουμε στον Τόνι». Λέω εγώ: «Ποιος είναι ο Τόνι;» «Ο Τόνι είναι στο Μπρόντμορ» μου είπε. Το Μπρόντμορ είναι νοσοκομείο. Ήταν γνωστό ως το Άσυλο Μπρόντμορ για τους παράφρονες εγκληματίες. Εκεί στέλνουν τους κατά συρροήν δολοφόνους και όσους είναι ανίκανοι αυτοβοήθειας. Είπα στον Μπράιαν: «Τι έκανε ο Τόνι;» Μου είπε: «Σχεδόν τίποτε. Χτύπησε κάποιον ή κάτι και αποφάσισε να το παίξει τρελός για να γλιτώσει τη φυλακή. Αλλά προσποιήθηκε τόσο καλά, που βρέθηκε στο Μπρόντμορ και κανείς δεν πιστεύει ότι έχει σώας τας φρένας. Θες να προσπαθήσουμε να σε πάμε στο Μπρόντμορ να συναντήσεις τον Τόνι;» Κι εγώ είπα: «Ναι».
It was a man called Brian, who runs a crack team of Scientologists who are determined to destroy psychiatry wherever it lies. They're called the CCHR. And I said to him, "Can you prove to me that psychiatry is a pseudo-science that can't be trusted?" And he said, "Yes, we can prove it to you." And I said, "How?" And he said, "We're going to introduce you to Tony." And I said, "Who's Tony?" And he said, "Tony's in Broadmoor." Now, Broadmoor is Broadmoor Hospital. It used to be known as the Broadmoor Asylum for the Criminally Insane. It's where they send the serial killers, and the people who can't help themselves. And I said to Brian, "Well, what did Tony do?" And he said, "Hardly anything. He beat someone up or something, and he decided to fake madness to get out of a prison sentence. But he faked it too well, and now he's stuck in Broadmoor and nobody will believe he's sane. Do you want us to try and get you into Broadmoor to meet Tony?" So I said, "Yes, please."
Και μπήκα στο τρένο για το Μπρόντμορ. Άρχισα να χασμουριέμαι χωρίς σταματημό κάπου κοντά στο Κέμπτον Παρκ, κάτι που απ' ό,τι φαίνεται κάνουν και οι σκύλοι όταν είναι ανήσυχοι, χασμουριούνται ασταμάτητα. Και φτάσαμε στο Μπρόντμορ. Μπήκα μέσα, περνώντας από πύλη σε πύλη στο κέντρο υγείας, όπου μπορείς να συναντήσεις τους ασθενείς. Μοιάζει με ένα γιγαντιαίο ξενοδοχείο Χάμπτον. Έχει παλ και απαλά χρώματα. Το μόνο έντονο χρώμα είναι το κόκκινο των συναγερμών. Και άρχισαν οι ασθενείς να περιφέρονται στην αίθουσα. Ήταν υπέρβαροι και ντυμένοι με τις φόρμες τους και φαίνονταν αρκετά υπάκουοι. Ο Μπράιαν ο Σαϊεντολόγος μου ψιθύρισε: «Παίρνουν φάρμακα» πράγμα που κατά τους Σαϊεντολόγους είναι το χειρότερο κακό στον κόσμο, αλλά νομίζω πως μάλλον είναι καλή ιδέα.
So I got the train to Broadmoor. I began to yawn uncontrollably around Kempton Park, which apparently is what dogs also do when anxious, they yawn uncontrollably. And we got to Broadmoor. And I got taken through gate after gate after gate after gate into the wellness center, which is where you get to meet the patients. It looks like a giant Hampton Inn. It's all peach and pine and calming colors. And the only bold colors are the reds of the panic buttons. And the patients started drifting in. And they were quite overweight and wearing sweatpants, and quite docile-looking. And Brian the Scientologist whispered to me, "They're medicated," which, to the Scientologists, is like the worst evil in the world, but I'm thinking it's probably a good idea.
(Γέλια)
(Laughter)
Και τότε ο Μπράιαν είπε: «Να ο Τόνι». Ένας άντρας μπήκε στην αίθουσα. Δεν ήταν υπέρβαρος, ήταν σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Δεν φορούσε φόρμες, αλλά ένα ριγέ κοστούμι. Το χέρι του ήταν τεντωμένο σαν κάποιον που έπαιζε στο The Apprentice. Έμοιαζε σαν να διάλεξε αυτά τα ρούχα για να με πείσει ότι έχει τα λογικά του.
And then Brian said, "Here's Tony." And a man was walking in. And he wasn't overweight, he was in very good physical shape. And he wasn't wearing sweatpants, he was wearing a pinstripe suit. And he had his arm outstretched like someone out of The Apprentice. He looked like a man who wanted to wear an outfit that would convince me that he was very sane.
Κάθησε. Του είπα: «Λοιπόν, είναι αλήθεια ότι προσποιήθηκες για να μπεις εδώ μέσα;» Και είπε: «Ναι, ναι. Εντελώς. Χτύπησα κάποιον όταν ήμουν 17. Και μπήκα φυλακή μέχρι τη δίκη, και ο συγκρατούμενός μου μού είπε, “Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις; Προσποίησου ότι είσαι τρελός. Πες τους ότι είσαι τρελός. Θα σε στείλουν σε κάποιο άνετο νοσοκομείο. Οι νοσοκόμες θα σου φέρνουν πίτσες. Θα 'χεις το δικό σου playstation”». Έτσι, του είπα: «Πώς τα κατάφερες να μπεις;» Αυτός απάντησε: «Ζήτησα να δω τον ψυχίατρο της φυλακής. Είχα μόλις δει την ταινία “Crash” στην οποία οι άνθρωποι ένιωθαν σεξουαλική ικανοποίηση με το να συντρίβουν αμάξια σε τοίχους. Γι' αυτό είπα στον ψυχίατρο, “Νιώθω σεξουαλική ικανοποίηση όταν συντρίβω αμάξια σε τοίχους”». «Τι άλλο;» του είπα. Αυτός απάντησε: «Ναι. Είπα στον ψυχίατρο ότι ήθελα να βλέπω γυναίκες καθώς πέθαιναν επειδή αυτό θα με έκανε να νιώθω πιο φυσιολογικός». Είπα: «Από πού προέκυψε αυτό;» Αυτός απάντησε: «Από μια βιογραφία του Τέντ Μπάντι που είχαν στη βιβλιοθήκη της φυλακής».
And he sat down. And I said, "So is it true that you faked your way in here?" And he said, "Yep. Yep. Absolutely. I beat someone up when I was 17. And I was in prison awaiting trial, and my cellmate said to me, 'You know what you have to do? Fake madness. Tell them you're mad, you'll get sent to some cushy hospital. Nurses will bring you pizzas, you'll have your own PlayStation.'" I said, "Well, how did you do it?" He said, "Well, I asked to see the prison psychiatrist. And I'd just seen a film called 'Crash,' in which people get sexual pleasure from crashing cars into walls. So I said to the psychiatrist, 'I get sexual pleasure from crashing cars into walls.'" And I said, "What else?" He said, "Oh, yeah. I told the psychiatrist that I wanted to watch women as they died, because it would make me feel more normal." I said, "Where'd you get that from?" He said, "Oh, from a biography of Ted Bundy that they had at the prison library."
Όπως και να 'χει προσποιήθηκε πολύ καλά, είπε. Δεν τον έστειλαν σε κάποιο άνετο νοσοκομείο. Τον έστειλαν στο Μπρόντμορ. Από τη στιγμή που έφτασε, είπε ότι έριξε μια ματιά στον χώρο, ζήτησε να δει τον ψυχίατρο και είπε: «Πρόκειται για μια μεγάλη παρεξήγηση. Δεν είμαι νοητικά διαταραγμένος». «Πόσο καιρό βρίσκεσαι εδώ;» του είπα. Εκείνος απάντησε: «Αν είχα εκτίσει την ποινή μου στη φυλακή για το έγκλημα, θα είχα κάνει πέντε χρόνια. Είμαι στο Μπρόντμορ 12 χρόνια».
Anyway, he faked madness too well, he said. And they didn't send him to some cushy hospital. They sent him to Broadmoor. And the minute he got there, said he took one look at the place, asked to see the psychiatrist, said, "There's been a terrible misunderstanding. I'm not mentally ill." I said, "How long have you been here for?" He said, "Well, if I'd just done my time in prison for the original crime, I'd have got five years. I've been in Broadmoor for 12 years."
Ο Τόνι είπε ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να πείσεις κάποιον ότι έχεις τα λογικά σου από το να πείσεις ότι είσαι τρελός. Είπε: «Νόμιζα ότι ο καλύτερος τρόπος να μοιάζεις φυσιολογικός είναι να μιλάς φυσιολογικά για φυσιολογικά πράγματα όπως το ποδόσφαιρο ή το προγράμμα της τηλεόρασης. Έχω συνδρομή στο περιοδικό New Scientist και πρόσφατα είχε ένα άρθρο για το πώς ο αμερικανικός στρατός εκπαίδευε αγριομέλισσες να ανιχνεύουν εκρηκτικά. Λέω σε μια νοσοκόμα, "Ξέρεις ότι ο αμερικανικός στρατός εκπαιδεύει αγριομέλισσες να ανιχνεύουν εκρηκτικά;” Όταν διάβασα τις ιατρικές μου αναφορές, είδα ότι έγραψαν: “Νομίζει ότι οι μέλισσες μπορούν να ανιχνεύσουν εκρηκτικά”».
Tony said that it's a lot harder to convince people you're sane than it is to convince them you're crazy. He said, "I thought the best way to seem normal would be to talk to people normally about normal things like football or what's on TV. I subscribe to New Scientist, and recently they had an article about how the U.S. Army was training bumblebees to sniff out explosives. So I said to a nurse, 'Did you know that the U.S. Army is training bumblebees to sniff out explosives?' When I read my medical notes, I saw they'd written: 'Believes bees can sniff out explosives.'"
(Γέλια)
(Laughter)
Είπε: «Ξέρεις, αναζητούν συνεχώς μη λεκτικά στοιχεία που δείχνουν τη νοητική μου κατάσταση. Αλλά πώς κάθεται ένας λογικός άνθρωπος; Πώς σταυρώνεις τα πόδια με λογικό τρόπο; Είναι απλώς αδύνατον». Και όταν άκουσα τον Τόνι να λέει αυτά, σκέφτηκα: «Κάθομαι σαν δημοσιογράφος; Σταυρώνω τα πόδια σαν δημοσιογράφος;»
He said, "You know, they're always looking out for nonverbal clues to my mental state. But how do you sit in a sane way? How do you cross your legs in a sane way? It's just impossible." When Tony said that to me, I thought to myself, "Am I sitting like a journalist? Am I crossing my legs like a journalist?"
Είπε: «Ξέρεις, έχω τον Στραγγαλιστή του Στόκγουελ από τα δεξιά μου και τον βιαστή “που περπατούσε στις τουλίπες” στα αριστερά μου. Γι' αυτό κλείνομαι στο δωμάτιό μου, αφού τους βρίσκω αρκετά τρομακτικούς. Και αυτό εκλαμβάνεται ως ένδειξη τρέλας. Λένε ότι αποδεικνύει ότι είμαι αποστασιοποιημένος και πομπώδης.» Έτσι μόνο στο Μπρόντμορ το να μην θες να συναναστρέφεσαι με κατά συρροή δολοφόνους είναι ένδειξη τρέλας. Φαινόταν απολύτως φυσιολογικός σε μένα, αλλά τι ξέρω εγώ;
He said, "You know, I've got the Stockwell Strangler on one side of me, and I've got the 'Tiptoe Through the Tulips' rapist on the other side of me. So I tend to stay in my room a lot because I find them quite frightening. And they take that as a sign of madness. They say it proves that I'm aloof and grandiose." So, only in Broadmoor would not wanting to hang out with serial killers be a sign of madness. Anyway, he seemed completely normal to me, but what did I know?
Όταν γύρισα σπίτι έστειλα ένα email στο γιατρό του, Άντονι Μέιντεν. Του είπα: «Πώς έχει η ιστορία;» Και είπε: «Δεχόμαστε ότι ο Τόνι προσποιήθηκε τον τρελό για να γλιτώσει την ποινή φυλάκισης επειδή οι παραισθήσεις του που φαίνονταν αρκετά στερεότυπες κατά τα άλλα εξαφανίστηκαν τη στιγμή που μπήκε στο Μπρόντμορ. Ωστόσο, τον αξιολογήσαμε. Και βρήκαμε ότι είναι όντως ψυχοπαθής». Και πράγματι, η προσποίηση τρέλας είναι ακριβώς το είδος της πονηρής και παραπλανητικής συμπεριφοράς ενός ψυχοπαθούς. Είναι και στη λίστα: πονηρός και παραπλανητικός. Γι' αυτό το να προσποιείσαι ότι δεν είσαι καλά στα μυαλά σου είναι απόδειξη ότι δεν είσαι καλά στα μυαλά σου. Μίλησα και με άλλους ειδικούς και είπαν ότι το ριγέ κοστούμι είναι σίγουρα χαρακτηριστικό ψυχοπαθούς. Έχει το ένα και το δύο από τη λίστα: επιπόλαιος, επιφανειακή γοητεία και υπερβολική αυτοεκτίμηση. Είπα: «Τι φταίει δηλαδή; Ότι δεν ήθελε να τριγυρνάει με τους άλλους ασθενείς;» Κλασικός ψυχοπαθής: πομπώδης και με έλλειψη ενσυναίσθησης. Έτσι όλα όσα φαίνονταν φυσιολογικά στον Τόνι ήταν η απόδειξη, σύμφωνα με το γιατρό του ότι ήταν τρελός με αυτή την έννοια. Ήταν ψυχοπαθής.
And when I got home I emailed his clinician, Anthony Maden. I said, "What's the story?" And he said, "Yep. We accept that Tony faked madness to get out of a prison sentence, because his hallucinations -- that had seemed quite cliche to begin with -- just vanished the minute he got to Broadmoor. However, we have assessed him, and we've determined that what he is is a psychopath." And in fact, faking madness is exactly the kind of cunning and manipulative act of a psychopath. It's on the checklist: cunning, manipulative. So, faking your brain going wrong is evidence that your brain has gone wrong. And I spoke to other experts, and they said the pinstripe suit -- classic psychopath -- speaks to items one and two on the checklist: glibness, superficial charm and grandiose sense of self-worth. And I said, "Well, but why didn't he hang out with the other patients?" Classic psychopath -- it speaks to grandiosity and also lack of empathy. So all the things that had seemed most normal about Tony was evidence, according to his clinician, that he was mad in this new way. He was a psychopath.
Ο γιατρός του μου είπε: «Εάν θες να μάθεις περισσότερα για τους ψυχοπαθείς, μπορείς να πας στα μαθήματα αναγνώρισης ενός ψυχοπαθούς που κάνει ο Ρόμπερτ Χέαρ που εφηύρε και τη λίστα με τα χαρακτηριστικά ενός ψυχοπαθούς». Έτσι κι έκανα. Πήγα στα μαθήματα και τώρα είμαι ένας πτυχιούχος και μπορώ να πω, ιδιαίτερα ικανός ανιχνευτής ψυχοπαθών.
And his clinician said to me, "If you want to know more about psychopaths, you can go on a psychopath-spotting course run by Robert Hare, who invented the psychopath checklist." So I did. I went on a psychopath-spotting course, and I am now a certified -- and I have to say, extremely adept -- psychopath spotter.
Ορίστε λοιπόν οι στατιστικές: Ένας στους εκατό συνηθισμένους ανθρώπους είναι ψυχοπαθής. Άρα υπάρχουν 1.500 άνθρωποι σε αυτή την αίθουσα. Δεκαπέντε από εσάς είστε ψυχοπαθείς. Παρόλο που αυτό αντιστοιχεί στο 4% διευθυνόντων συμβούλων και υπευθύνων επιχειρήσεων, πιστεύω λοιπόν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχουν 30 ή 40 ψυχοπαθείς σε αυτή την αίθουσα. Θα έχουμε μακελειό μέχρι το τέλος της βραδιάς.
So, here's the statistics: One in a hundred regular people is a psychopath. So there's 1,500 people in his room. Fifteen of you are psychopaths. Although that figure rises to four percent of CEOs and business leaders, so I think there's a very good chance there's about 30 or 40 psychopaths in this room. It could be carnage by the end of the night.
(Γέλια)
(Laughter)
Ο Χέαρ είπε ότι ο λόγος είναι ότι ο πιο στυγνός καπιταλισμός επιβραβεύει την ψυχοπάθεια την έλλειψη ενσυναίσθησης, την επιπολαιότητα, την πονηριά, τη χειραγώγηση. Για την ακρίβεια, ο πιο ανελέητος καπιταλισμός είναι η φυσική εκδήλωση της ψυχοπάθειας. Μοιάζει με ψυχοπάθεια που μας επηρεάζει όλους. Ο Χέαρ μου είπε: «Ξέρεις, ξέχνα τον τύπο στο Μπρόντμορ που μπορεί να προσποιήθηκε ότι είναι τρελός ή και όχι. Ποιος νοιάζεται; Σιγά το θέμα. Το θέμα είναι η εταιρική ψυχοπάθεια. Πήγαινε να πάρεις συνέντευξη από μερικούς εταιρικούς ψυχοπαθείς».
Hare said the reason why is because capitalism at its most ruthless rewards psychopathic behavior -- the lack of empathy, the glibness, cunning, manipulative. In fact, capitalism, perhaps at its most remorseless, is a physical manifestation of psychopathy. It's like a form of psychopathy that's come down to affect us all. Hare said, "You know what? Forget about some guy at Broadmoor who may or may not have faked madness. Who cares? That's not a big story. The big story," he said, "is corporate psychopathy. You want to go and interview yourself some corporate psychopaths."
Και το έκανα. Έγραψα στους ανθρώπους της Enron . «Μπορώ να έρθω και να πάρω συνέντευξη από εσάς στη φυλακή για να δω αν είστε ψυχοπαθείς;»
So I gave it a try. I wrote to the Enron people. I said, "Could I come and interview you in prison, to find out it you're psychopaths?"
(Γέλια)
(Laughter)
Και δεν απάντησαν.
And they didn't reply.
(Γέλια)
(Laughter)
Γι' αυτό άλλαξα τακτική. Έστειλα στον Αλ Ντάνλαπ «με το πριόνι», που έκλεβε περιουσιακά στοιχεία τη δεκαετία του '90. Πήγαινε σε υπό κατάρρευση επιχειρήσεις και απέλυε 30 τοις εκατό του προσωπικού μετέτρεπε αμερικανικές πόλεις σε πόλεις-φαντάσματα. Του έστειλα email και του είπα: «Πιστεύω ότι ίσως να έχετε μια πολύ ιδιαίτερη εγκεφαλική ανωμαλία που σας κάνει ξεχωριστό, επιθετικό και ατρόμητο. Μπορώ να σας πάρω συνέντευξη για την ιδιαίτερη εγκεφαλική ανωμαλία που έχετε;» Και είπε: «Και δεν έρχεσαι;»
So I changed tack. I emailed "Chainsaw Al" Dunlap, the asset stripper from the 1990s. He would come into failing businesses and close down 30 percent of the workforce, just turn American towns into ghost towns. And I emailed him and I said, "I believe you may have a very special brain anomaly that makes you ... special, and interested in the predatory spirit, and fearless. Can I come and interview you about your special brain anomaly?" And he said, "Come on over!"
(Γέλια)
(Laughter)
Έτσι πήγα στο μεγαλοπρεπές μέγαρο του Αλ Ντάνλαπ στη Φλόριντα το οποίο κοσμούσαν αγάλματα αρπακτικών ζώων. Υπήρχαν λιοντάρια και τίγρεις. Με πήγε στον κήπο. Υπήρχαν γεράκια κι αετοί. Μου είπε: «Προς τα εκεί υπάρχουν καρχαρίες». Το είπε με ύφος λιγότερο θηλυπρεπές. «Περισσότεροι καρχαρίες και τίγρεις». Έμοιαζε με το Νάρνια.
So I went to Al Dunlap's grand Florida mansion. It was filled with sculptures of predatory animals. There were lions and tigers -- he was taking me through the garden -- there were falcons and eagles, he was saying, "Over there you've got sharks and --" he was saying this in a less effeminate way -- "You've got more sharks and you've got tigers." It was like Narnia.
(Γέλια)
(Laughter)
Και μετά πήγαμε στην κουζίνα του. Καλούσαν τον Αλ Ντάνλαπ να σώσει υπό κατάρρευση εταιρείες. Απέλυε 30 τοις εκατό του προσωπικού. Τους απέλυε λέγοντας ένα αστειάκι. Για παράδειγμα, μια περίφημη ιστορία γι' αυτόν λέει ότι κάποιος τον πλησίασε και του είπε: «Μόλις αγόρασα νέο αυτοκίνητο». Κι αυτός απάντησε: «Μπορεί να έχεις αμάξι, αλλά άκου τι δεν έχεις, δουλειά!».
And then we went into his kitchen. Now, Al Dunlap would be brought in to save failing companies, he'd close down 30 percent of the workforce. And he'd quite often fire people with a joke. Like, for instance, one famous story about him, somebody came up to him and said, "I've just bought myself a new car." And he said, "Well, you may have a new car, but I'll tell you what you don't have -- a job."
Έτσι στην κουζίνα του, στεκόταν εκεί με τη γυναίκα του, την Τζούντι, και τον σωματοφύλακά του Σον, και του είπα: «Θυμάσαι που είπα στο email ότι ίσως να έχεις μια ιδιαίτερη εγκεφαλική ανωμαλία που σε κάνει ξεχωριστό;» Και είπε: «Ναι, είναι μια εντυπωσιακή θεωρία. Είναι σαν το Σταρ Τρεκ. Πας κάπου όπου δεν πήγε ποτέ κανείς». Είπα: «Λοιπόν, -- » (Καθαρίζει τον λαιμό του)
So in his kitchen -- he was in there with his wife, Judy, and his bodyguard, Sean -- and I said, "You know how I said in my email that you might have a special brain anomaly that makes you special?" He said, "Yeah, it's an amazing theory, it's like Star Trek. You're going where no man has gone before." And I said, "Well --" (Clears throat)
(Γέλια)
(Laughter)
Μερικοί ψυχολόγοι μπορεί να πουν ότι αυτό σε κάνει --» (Μουρμουρητό)
Some psychologists might say that this makes you --" (Mumbles)
(Γέλια)
(Laughter)
«Τι;» είπε αυτός. «Ψυχοπαθή» απάντησα εγώ. Και συνέχισα: «Έχω μια λίστα με τα χαρακτηριστικά του ψυχοπαθούς στην τσέπη μου. Μπορούμε να τους ρίξουμε μια ματιά;»
And he said, "What?" And I said, "A psychopath." And I said, "I've got a list of psychopathic traits in my pocket. Can I go through them with you?"
Και φαινόταν να του είχε εξάψει το ενδιαφέρον, και είπε: «Ναι, ας τη δούμε». Του είπα: «Εντάξει. Έντονη αίσθηση αυτοεκτίμησης». Την οποία κατά την άποψή μου πολύ δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί αφού στεκόταν κάτω από έναν γιγαντιαίο πίνακα του εαυτού του.
And he looked intrigued despite himself, and he said, "Okay, go on." And I said, "Okay. Grandiose sense of self-worth." Which I have to say, would have been hard for him to deny, because he was standing under a giant oil painting of himself.
(Γέλια)
(Laughter)
Είπε: «Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου!» «Παραπλανητικός» είπα εγώ. «Αυτό είναι ηγετική ικανότητα» απάντησε αυτός.
He said, "Well, you've got to believe in you!" And I said, "Manipulative." He said, "That's leadership."
(Γέλια)
(Laughter)
Εγώ είπα: «Ρηχά συναισθήματα: η ανικανότητα να εκφράσεις ένα φάσμα συναισθημάτων». Και απάντησε αυτός: «Ποιος θέλει να τον γονατίζουν κάποια ανόητα συναισθήματα;» Έτσι συμπληρώναμε τη λίστα του ψυχοπαθούς, την οποία ουσιαστικά μεταμορφώσαμε στο βιβλίο «Ποιος πήρε το τυρί μου;»
And I said, "Shallow affect, an inability to experience a range of emotions." He said, "Who wants to be weighed down by some nonsense emotions?" So he was going down the psychopath checklist, basically turning it into "Who Moved My Cheese?"
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά πρόσεξα ότι κάτι μου συνέβαινε την ημέρα που ήμουν με τον Αλ Ντάνλαπ. Όποτε μου έλεγε κάτι το οποίο ήταν φυσιολογικό, όπως για παράδειγμα όταν είπε όχι στην ερώτηση για τη νεανική παραβατικότητα. Είπε ότι τον δέχτηκαν στο Γουέστ Πόιντ, και δεν δέχονται άτομα με παραβατική συμπεριφορά στο Γουέστ Πόιντ. Απάντησε όχι στην ερώτηση αν είχε πολλούς σύντομους γάμους. Παντρεύτηκε μόνο δύο φορές. Ομολογουμένως, η πρώτη του γυναίκα ανέφερε στα χαρτιά του διαζυγίου τους ότι μία φορά την απείλησε με μαχαίρι και είπε ότι αυτός αναρωτιόταν πάντοτε τι γεύση έχει η ανθρώπινη σάρκα, αλλά οι άνθρωποι λένε χαζομάρες σε έναν κακό γάμο εν βρασμώ ψυχής και ο δεύτερος γάμος του διήρκεσε 41 χρόνια. Γι' αυτό όποτε έλεγε κάτι που μου φαινόταν κάπως λογικό, σκεφτόμουν ότι αυτό δεν θα το βάλω στο βιβλίο μου. Και τότε συνειδητοποίησα ότι στην προσπάθειά μου να αναγνωρίζω ψυχοπαθείς έγινα κι εγώ λίγο ψυχοπαθής. Επειδή ήθελα απεγνωσμένα να τον βάλω σε ένα κουτί που να λέει ψυχοπαθής. Ήθελα απεγνωσμένα να τον περιγράψω με τα πιο τρελά χαρακτηριστικά του.
But I did notice something happening to me the day I was with Al Dunlap. Whenever he said anything to me that was kind of normal -- like he said "no" to juvenile delinquency, he said he got accepted into West Point, and they don't let delinquents in West Point. He said "no" to many short-term marital relationships. He's only ever been married twice. Admittedly, his first wife cited in her divorce papers that he once threatened her with a knife and said he always wondered what human flesh tasted like, but people say stupid things to each other in bad marriages in the heat of an argument, and his second marriage has lasted 41 years. So whenever he said anything to me that just seemed kind of non-psychopathic, I thought to myself, well I'm not going to put that in my book. And then I realized that becoming a psychopath spotter had kind of turned me a little bit psychopathic. Because I was desperate to shove him in a box marked "Psychopath." I was desperate to define him by his maddest edges.
Και είπα: «Θεέ μου. Αυτό κάνω εδώ και 20 χρόνια». Αυτό κάνουν και όλοι οι δημοσιογράφοι. Ταξιδεύουμε στον κόσμο με τα σημειωματάριά μας και αναμένουμε τις πολύτιμες πληροφορίες. Και οι πιο πολύτιμες πληροφορίες είναι οι εξωτερικές πτυχές της προσωπικότητας του ατόμου από το οποίο παίρνουμε συνέντευξη. Και τις συνδυάζουμε μεταξύ τους σαν μοναχοί του Μεσαίωνα. Και αφήνουμε καθετί φυσιολογικό απ' έξω. Και ζούμε σε μία χώρα η οποία υπερ-διαγνώσκει τις νοητικές διαταραχές. Διπολική διαταραχή της παιδικής ηλικίας, με παιδιά από 4 ετών να χαρακτηρίζονται από αυτή γιατί έτυχε να έχουν εξάρσεις οργής και τα κατατάσσει σε αυτή την κατηγορία.
And I realized, my God -- this is what I've been doing for 20 years. It's what all journalists do. We travel across the world with our notepads in our hands, and we wait for the gems. And the gems are always the outermost aspects of our interviewee's personality. And we stitch them together like medieval monks, and we leave the normal stuff on the floor. And you know, this is a country that over-diagnoses certain mental disorders hugely. Childhood bipolar -- children as young as four are being labeled bipolar because they have temper tantrums, which scores them high on the bipolar checklist.
Όταν γύρισα στο Λονδίνο, μου τηλεφώνησε ο Τόνι. «Γιατί δεν απάντησες στις κλήσεις μου;» μου είπε. «Λένε πως είσαι ψυχοπαθής» του είπα εγώ. «Δεν είμαι». Και συνέχισε: «Ξέρεις κάτι; Μία από τις ερωτήσεις της λίστας ήταν για την απουσία τύψεων, και άλλη μια για τον πονηρό και παραπλανητικό χαρακτήρα. Γι' αυτό όταν λες ότι νιώθεις ενοχές για το έγκλημα που έκανες, λένε: “Χαρακτηριστικό ψυχοπαθούς είναι να λέει πονηρά ότι νιώθει ενοχές ενώ δεν νιώθει”. Κυνήγι μαγισσών. Διαστρευλώνουν ό,τι λες». «Πλησιάζει η δίκη μου» είπε, «Θα έρθεις;» Και είπα εντάξει.
When I got back to London, Tony phoned me. He said, "Why haven't you been returning my calls?" I said, "Well, they say that you're a psychopath." And he said, "I'm not a psychopath." He said, "You know what? One of the items on the checklist is lack of remorse, but another item on the checklist is cunning, manipulative. So when you say you feel remorse for your crime, they say, 'Typical of the psychopath to cunningly say he feels remorse when he doesn't.' It's like witchcraft, they turn everything upside-down." He said, "I've got a tribunal coming up. Will you come to it?" So I said okay.
Πήγα στη δίκη του. Και μετά από 14 χρόνια στο Μπρόντμορ, τον άφησαν ελεύθερο. Αποφάσισαν ότι δεν θα έπρεπε να τον κρατάνε επ' αόριστον επειδή η βαθμολογία του είναι καλή, βάσει μιας λίστας αναφοράς που μπορεί να σημαίνει ότι έχει περισσότερες πιθανότητες υποτροπής από το μέσο όρο. Κι έτσι τον άφησαν. Έξω στο διάδρομο, μου είπε: «Ξέρεις κάτι Τζον; Όλοι είναι λίγο ψυχοπαθείς». Είπε: «Είσαι κι εσύ, είμαι κι εγώ. Προφανώς και είμαι». Κι εγώ είπα: «Τι θα κάνεις τώρα;» Είπε: «Θα πάω στο Βέλγιο επειδή είναι εκεί κάποια που μου αρέσει. Αλλά είναι παντρεμένη, γι' αυτό θα πρέπει να τη χωρίσω απ' τον άντρα της».
So I went to his tribunal. And after 14 years in Broadmoor, they let him go. They decided that he shouldn't be held indefinitely because he scores high on a checklist that might mean that he would have a greater than average chance of recidivism. So they let him go. And outside in the corridor he said to me, "You know what, Jon? Everyone's a bit psychopathic." He said, "You are, I am. Well, obviously I am." I said, "What are you going to do now?" He said, "I'm going to go to Belgium. There's a woman there that I fancy. But she's married, so I'm going to have to get her split up from her husband."
(Γέλια)
(Laughter)
Όπως και να 'χει, αυτό ήταν πριν δύο χρόνια, όπου και τελειώνει το βιβλίο μου. Για τους τελευταίους 20 μήνες, όλα πήγαιναν καλά. Τίποτε κακό δεν συνέβη. Ζούσε με κάποια κοπέλα λίγο έξω από το Λονδίνο. Σύμφωνα με τον Μπράιαν τον Σαϊεντολόγο, αναπλήρωνε το χαμένο χρόνο, που ξέρω ότι ακούγεται ανησυχητικό, αλλά δεν είναι απαραίτητα έτσι. Δυστυχώς, μετά από 20 μήνες, μπήκε ξανά φυλακή για ένα μήνα. Μπλέχτηκε σε ένα καβγά σε ένα μπαρ. Πήγαινε γυρεύοντας. Κατέληξε στη φυλακή για ένα μήνα, που είναι άσχημο, αλλά τουλάχιστον, ένας μήνας φυλάκιση πάει να πει ότι ο καβγάς δεν ήταν και τόσο άσχημος.
Anyway, that was two years ago, and that's where my book ended. And for the last 20 months, everything was fine. Nothing bad happened. He was living with a girl outside London. He was, according to Brian the Scientologist, making up for lost time, which I know sounds ominous, but isn't necessarily ominous. Unfortunately, after 20 months, he did go back to jail for a month. He got into a "fracas" in a bar, he called it. Ended up going to jail for a month, which I know is bad, but at least a month implies that whatever the fracas was, it wasn't too bad.
Και τότε μου τηλεφώνησε. Και ξέρετε, πιστεύω ότι ο Τόνι έπρεπε να βγει. Γιατί τους ανθρώπους δεν πρέπει να τους ορίζει η τρελή πλευρά τους. Καθώς και ότι ο Τόνι είναι ημι-ψυχοπαθής. Είναι μια γκρι περιοχή σε έναν κόσμο που δεν δέχεται τις γκρι περιοχές. Αλλά είναι εκεί που βρίσκουμε το πολύπλοκο, την ανθρωπιά, και την αλήθεια. Και ο Τόνι μου είπε: «Τζον, να σε κεράσω ένα ποτό; Θέλω μόνο να σ' ευχαριστήσω για όσα έκανες για μένα». Δεν πήγα. Εσείς τι θα κάνατε;
And then he phoned me. And you know what, I think it's right that Tony is out. Because you shouldn't define people by their maddest edges. And what Tony is, is he's a semi-psychopath. He's a gray area in a world that doesn't like gray areas. But the gray areas are where you find the complexity. It's where you find the humanity, and it's where you find the truth. And Tony said to me, "Jon, could I buy you a drink in a bar? I just want to thank you for everything you've done for me." And I didn't go. What would you have done?
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)