We usually think of rhythm as an element of music, but it's actually found everywhere in the world around us, from the ocean tides to our own heartbeats, rhythm is essentially an event repeating regularly over time. Even the ticking of a clock itself is a sort of rhythm. But for musical rhythm, a steady string of repeating single beats is not enough. For that, we need at least one opposing beat with a different sound, which can be the unstressed off beat or the accented back beat. There are several ways to make these beats distinct, whether by using high and low drums, or long and short beats. Which ends up being heard as the main beat is not a precise rule, but like the famous Rubin's vase, can be reversed depending on cultural perception. In standard notation, rhythm is indicated on a musical bar line, but there are other ways. Remember that ticking clock? Just as its round face can trace the linear passage of time, the flow of rhythm can be traced in a circle. The continuity of a wheel can be a more intuitive way to visualize rhythm than a linear score that requires moving back and forth along the page. We can mark the beats at different positions around the circle using blue dots for main beats, orange ones for off beats, and white dots for secondary beats. Here is a basic two beat rhythm with a main beat and an opposing off beat. Or a three beat rhythm with a main beat, an off beat, and a secondary beat. And the spaces between each beat can be divided into further sub-beats using multiples of either two or three. Layering multiple patterns using concentric wheels lets us create more complex rhythms. For example, we can combine a basic two beat rhythm with off beats to get a four beat system. This is the recognizable backbone of many genres popular around the world, from rock, country, and jazz, to reggae and cumbia. Or we can combine a two beat rhythm with a three beat one. Eliminating the extra main beat and rotating the inner wheel leaves us with a rhythm whose underlying feel is three-four. This is the basis of the music of Whirling Dervishes, as well as a broad range of Latin American rhythms, such as Joropo, and even Bach's famous Chaconne. Now if we remember Rubin's vase and hear the off beats as the main beats, this will give us a six-eight feel, as found in genres such as Chacarera, and Quechua, Persian music and more. In an eight beat system, we have three layered circles, each rhythm played by a different instrument. We can then add an outermost layer consisting of an additive rhythmic component, reinforcing the main beat and increasing accuracy. Now let's remove everything except for this combined rhythm and the basic two beat on top. This rhythmic configuration is found as the Cuban cinquillo, in the Puerto Rican bomba, and in Northern Romanian music. And rotating the outer circle 90 degrees counterclockwise gives us a pattern often found in Middle Eastern music, as well as Brazilian choro, and Argentinian tango. In all of these examples, the underlying rhythm reinforces the basic one-two, but in different ways depending on arrangement and cultural context. So it turns out that the wheel method is more than just a nifty way of visualizing complex rhythms. By freeing us from the tyranny of the bar line, we can visualize rhythm in terms of time, and a simple turn of the wheel can take us on a musical journey around the world.
Chúng ta thường nghĩ rằng nhịp điệu là một yếu tố của âm nhạc, nhưng thực ra nó được tìm thấy mọi nơi ở thế giới quanh ta. từ sóng đại dương đến cả nhịp tim của chúng ta, nhịp điệu cơ bản là một sự việc lặp lại thường xuyên qua thời gian. Ngay cả tiếng tích tắc của đồng hồ cũng là một loại nhịp điệu. Nhưng nhịp điệu âm nhạc, một chuỗi đều đặn các phách lặp đi lặp lại là chưa đủ. Chúng ta cần ít nhất một phách khác biệt với một âm thanh khác, đó có thể là một phách nhẹ hoặc là một phách mạnh. Có nhiều cách để những phách này trở nên riêng biệt, hoặc bằng cách sử dụng tiếng trống cao hay thấp hoặc phách dài hay ngắn. Phách cuối được xem như phách chính không phải là một quy tắc chính xác, nhưng giống cái lọ nổi tiếng của Rubin, nó có thể được đảo lại dựa trên nhận thức văn hóa. Trong tiêu chuẩn kí hiệu, nhịp điệu là chỉ dòng gạch nhịp âm nhạc, nhưng ta có những cách khác. Còn nhớ tiếng tích tắc đồng hồ? Như bề ngoài hình tròn, nó có thể đi theo dòng chảy thời gian, và dòng nhịp điệu có thể đi theo trong một vòng tròn. Sự liên tục của bánh xe có thể là cách trực quan để hình dung nhịp điệu hơn là đường kẻ dàn nhạc yêu cầu có sự di chuyển sau và trước theo trang. Ta có thể đánh dấu phách ở các vị trí khác nhau xung quanh một vòng tròn sử dụng chấm xanh cho phách chính, chấm cam cho phách phụ, và chấm trắng cho phách thứ yếu. Đây là một nhịp 2 phách cơ bản với 1 phách chính và 1 phách phụ. Hoặc 1 nhịp 3 phách với 1 phách chính, 1 phách phụ và 1 phách thứ. Và khoảng cách giữa mỗi phách có thể được chia cho các phách thay thế thêm sử dụng nhiều cái 2 phách hoặc 3 phách. Nhiều mô hình lớp sử dụng các bánh xe đồng tâm cho phép ta tạo ra nhiều nhịp điệu phức tạp hơn. Ví dụ, ta có thể kết hợp 1 nhịp 2 phách cơ bản với phách phụ để được 1 hệ thống 4 phách. Đây là nét chính được nhận ra của nhiều thể loại phổ biến trên thế giới, từ nhạc rock, nhạc đồng quê, và nhạc jazz, đến nhạc reggae và cumbia. Hoặc ta có thể kết hợp 1 nhịp 2 phách với 1 nhịp 3 phách. Loại bỏ phách chính được thêm vào và xoay quanh bên trong bánh xe cho ta 1 nhịp mà cảm giác cơ bản là nhịp 3-4. Đây là nền tảng âm nhạc của những thầy tu Whirling, cũng như 1 phạm vi rộng của các nhịp điệu Mỹ La-tinh, như Joropo, và thậm chí là Chaconne nổi tiếng của Bach. Bây giờ nếu ta còn nhớ cái lọ của Rubin và nghe phách phụ như là phách chính, nó sẽ cho ta cảm giác là 1 nhịp 6-8, như được tìm thấy trong các thể loại như Chacarera, và Quechua, âm nhạc Ba Tư và còn nhiều nữa. Trong hệ thống 8 phách, ta có các vòng tròn 3 lớp, mỗi nhịp điệu được thực hiện bởi một loại nhạc cụ khác nhau. Sau đó ta có thể thêm 1 lớp ngoài cùng gồm 1 thành phần nhịp điệu thêm vào, củng cố cho phách chính và tăng sự chính xác. Bây giờ hãy dời tất cả ngoại trừ nhịp điệu được kết hợp này và phách 2 cơ bản lên trên. Dạng nhịp điệu này được tìm thấy như cinquillo của Cu-ba, ở Puerto Rican bomba, và ở âm nhạc của người Bắc Romani. Và khi xoay vòng ngoài 90 độ ngược chiều kim đồng hồ cho ta 1 mô hình thường tìm thấy trong âm nhạc Trung Đông, cũng như choro của người Brazil, và tango của người Argentina. Trong tất cả các ví dụ, nhịp điệu cơ bản củng cố cho nền tảng nhịp 1-2, nhưng trong các cách khác nhau, nó dựa vào sự sắp xếp và bối cảnh văn hóa. Hóa ra phương pháp bánh xe được xem là 1 cách đúng mốt để hình dung các nhịp điệu phức tạp. Bằng cách giải phóng chúng ta khỏi sự chuyên chế của dòng gạch nhịp, chúng ta có thể hình dung nhịp điệu trong khái niệm thời gian, và 1 cái xoay đơn giản của bánh xe có thể đưa ta trong hành trình âm nhạc trên khắp thế giới.