We usually think of rhythm as an element of music, but it's actually found everywhere in the world around us, from the ocean tides to our own heartbeats, rhythm is essentially an event repeating regularly over time. Even the ticking of a clock itself is a sort of rhythm. But for musical rhythm, a steady string of repeating single beats is not enough. For that, we need at least one opposing beat with a different sound, which can be the unstressed off beat or the accented back beat. There are several ways to make these beats distinct, whether by using high and low drums, or long and short beats. Which ends up being heard as the main beat is not a precise rule, but like the famous Rubin's vase, can be reversed depending on cultural perception. In standard notation, rhythm is indicated on a musical bar line, but there are other ways. Remember that ticking clock? Just as its round face can trace the linear passage of time, the flow of rhythm can be traced in a circle. The continuity of a wheel can be a more intuitive way to visualize rhythm than a linear score that requires moving back and forth along the page. We can mark the beats at different positions around the circle using blue dots for main beats, orange ones for off beats, and white dots for secondary beats. Here is a basic two beat rhythm with a main beat and an opposing off beat. Or a three beat rhythm with a main beat, an off beat, and a secondary beat. And the spaces between each beat can be divided into further sub-beats using multiples of either two or three. Layering multiple patterns using concentric wheels lets us create more complex rhythms. For example, we can combine a basic two beat rhythm with off beats to get a four beat system. This is the recognizable backbone of many genres popular around the world, from rock, country, and jazz, to reggae and cumbia. Or we can combine a two beat rhythm with a three beat one. Eliminating the extra main beat and rotating the inner wheel leaves us with a rhythm whose underlying feel is three-four. This is the basis of the music of Whirling Dervishes, as well as a broad range of Latin American rhythms, such as Joropo, and even Bach's famous Chaconne. Now if we remember Rubin's vase and hear the off beats as the main beats, this will give us a six-eight feel, as found in genres such as Chacarera, and Quechua, Persian music and more. In an eight beat system, we have three layered circles, each rhythm played by a different instrument. We can then add an outermost layer consisting of an additive rhythmic component, reinforcing the main beat and increasing accuracy. Now let's remove everything except for this combined rhythm and the basic two beat on top. This rhythmic configuration is found as the Cuban cinquillo, in the Puerto Rican bomba, and in Northern Romanian music. And rotating the outer circle 90 degrees counterclockwise gives us a pattern often found in Middle Eastern music, as well as Brazilian choro, and Argentinian tango. In all of these examples, the underlying rhythm reinforces the basic one-two, but in different ways depending on arrangement and cultural context. So it turns out that the wheel method is more than just a nifty way of visualizing complex rhythms. By freeing us from the tyranny of the bar line, we can visualize rhythm in terms of time, and a simple turn of the wheel can take us on a musical journey around the world.
אנחנו בדרך כלל חושבים על קצב כאלמנט במוזיקה, אבל הוא למעשה נמצא בכל מקום בעולם סביבנו, מהגאות באוקיינוסים לדפיקות הלב שלנו, קצב הוא למעשה ארוע שחוזר באופן קבוע למשך זמן. אפילו התקתוק של השעון עצמו הוא סוג של קצב. אבל לקצב מוזיקלי, שטף קבוע של פעימות יחידות חוזרות לא מספיק. בשביל זה, אנחנו צריכים לפחות פעימה אחת מנוגדת בצליל אחר, שיכולה להיות האוף ביט הרגוע או הפעימה האחורית המודגשת. יש כמה דרכים לגרום לקצבים האלה להיות מובחנים, בין אם בשימוש בתופים גבוהים ונמוכים, או קצבים ארוכים וקצרים. מה שנשמע בסוף כקצב העיקרי אינו כלל מדוייק, אבל כמו אגרטל רובין המפורסם, יכול להתהפך תלוי בתפיסה התרבותית. בסימון רגיל, קצב מסומן על קו בר מוזיקלי, אבל יש דרכים אחרות. זוכרים את השעון המתקתק? ממש כמו שהפנים העגולות שלו יכולות לעקוב אחרי המעבר הלינארי של זמן, הזרימה של הקצב יכולה להיות מוצגת במעגל. ההמשכיות של גלגל יכולה להיות דרך יותר אינטואיטיבית להציג קצב מתצוגה לינארית שדורשת לנוע קדימה ואחורה לרוחב הדף. אנחנו יכולים לסמן פעימות במיקומים שונים מסביב למעגל בשימוש בנקודות כחולות לקצבים העיקריים, כתומות לאוף ביט, ולבנות לקצבים המשניים. הנה קצב בסיסי של שתי פעימות עם קצב עיקרי ואוף ביט מנוגד. או מקצב של שלוש פעימות עם קצב עיקרי, אוף ביט, וקצב משני. והרווחים בין כל פעימה יכולים להיות מחולקים לתתי קצבים נוספים בשימוש במכפלות של או שתיים או שלוש. ערימת תבניות שונות בשימוש בגלגלים קונצנטרים מאפשר ליצור קצבים יותר מורכבים. לדוגמה, אנחנו יכולים לשלב מקצב בסיסי של שתי פעימות עם אוף ביט כדי לקבל מערכת של ארבעה קצבים. זה עמוד השדרה המוכר של ג'אנרים פופולריים מסביב לעולם, מרוק, קאנטרי, וג'אז, לרגיי וקומבייה. או שאנחנו יכולים לשלב מקצב של שתי פעימות עם אחד של שלוש. ביטול המקצב העיקרי הנוסף וסיבוב הגלגל הפנימי משאיר אותנו עם מקצב שמרגיש שלוש ארבע. זה הבסיס של המוזיקה של דרווישים מסתחררים, כמו גם טווח רחב של מקצבים מאמריקה הלטינית, כמו חורופו, ואפילו הצ'אקון המפורסם של באך. עכשיו אם אנחנו זוכרים את האגרטל של רובין ושומעים את האוף ביט כמקצב העיקרי. זה יתן לנו הרגשה של שש-שמונה, כמו שנמצא בג'אנרים כמו צ'אקררה, וקואקה, מוזיקה פרסית ועוד. במערכת של שמונה מקצבים, יש לנו שלוש שכבות של מעגלים, כל מקצב מנוגן על ידי כלי אחר. אנחנו יכולים אז להוסיף שכבה חיצונית יותר שמכילה רכיב קצבי מוסיף, שמחזק את הקצב העיקרי ומגביר את הדיוק. עכשיו בואו נסיר הכל חוץ מהמקצב המשולב הזה והמקצב הכפול הבסיסי מלמעלה. ההרכב המקצבי הזה נמצא בסינקווילו הקובני, ובבומבה מפורטו ריקו, ובמוזיקה הצפון רומנית. וסיבוב המעגל החיצוני ב 90 מעלות נגן כיוון השעון נותן לנו תבנית שנמצאת פעמים רבות במוזיקה מזרח תיכונית, כמו גם בצ'ורו הברזילאי, ובטנגו הארגנטינאי. בכל הדוגמאות האלו, המקצב היסודי מחזק את האחד-שתיים הבסיסי, אבל בדרכים שונות תלוי בסידור ובהקשר התרבותי. אז מסתבר ששיטת הגלגל היא יותר מדרך נחמדה להציג מקצבים מורכבים. על ידי שיחרור מהעריצות של קווי הבר, אנחנו יכולים להציג מקצבים במונחים של זמן, וסיבוב פשוט של הגלגל יכול לקחת אותנו למסע מוזיקלי מסביב לעולם.