Jeg vil nu snakke lidt om bevidsthed Hvorfor bevidsthed? Jo, det er et påfaldende forsømt emne både i vores videnskabelige og vores filosofiske kultur
I'm going to talk about consciousness. Why consciousness? Well, it's a curiously neglected subject, both in our scientific and our philosophical culture.
Og hvorfor er det påfaldende? Tja, det er det vigtigste side af vores liv af én meget simpel, logisk årsag nemlig, at det er et nødvendigt element for alt vigtigt i vores liv, at vi er bevidste. Hvis du går op i videnskab, filosofi, musik, kunst, hvad som helst det er ikke til meget værd, hvis du er en zombie eller i koma, vel? Så bevidsthed er nummer et Den anden årsdag er, at når folk bliver interesserede i det, hvilket jeg mener de bør, har de det med at sige de mest forfærdende ting Og så, selv når de ikke siger forfærdende ting, og de virkelig forsøger at lave seriøs forskning, ja, så har det gået langsomt. Fremgangen er gået langsomt
Now why is that curious? Well, it is the most important aspect of our lives for a very simple, logical reason, namely, it's a necessary condition on anything being important in our lives that we're conscious. You care about science, philosophy, music, art, whatever -- it's no good if you're a zombie or in a coma, right? So consciousness is number one. The second reason is that when people do get interested in it, as I think they should, they tend to say the most appalling things. And then, even when they're not saying appalling things and they're really trying to do serious research, well, it's been slow. Progress has been slow.
Da jeg først blev interesseret i dette, tænkte jeg, altså det er meget ligetil, et biologisk problem Lad os få vores forskerne i sving med at dissekere hjernen og finde ud af hvordan det hele fungerer i hjernen. Så jeg tog over til UCSF (University of California, San Fransisco) og talte med alle sværvægterne inden for neurobiologien og de udviste en del utålmodighed som videnskabsmænd ofte gør, når man stiller dem pinlige spørgsmål Men det, der slog mig, var noget, en fyr sagde i fortvivlelse en meget berømt neurobiolog, han sagde, "Hør her, i mit felt er det okay at være interesseret i bevidsthed, men sørg for at være uopsigelig først. Få uopsigelighed!
When I first got interested in this, I thought, well, it's a straightforward problem in biology. Let's get these brain stabbers to get busy and figure out how it works in the brain. So I went over to UCSF and I talked to all the heavy-duty neurobiologists there, and they showed some impatience, as scientists often do when you ask them embarrassing questions. But the thing that struck me is, one guy said in exasperation, a very famous neurobiologist, he said, "Look, in my discipline it's okay to be interested in consciousness, but get tenure first. Get tenure first."
Men, jeg har arbejdet med dette i lang tid Jeg tror, at man nu rent faktisk kan blive fastansat for arbejde med bevidsthed Så det er et skridt fremad-
Now I've been working on this for a long time. I think now you might actually get tenure by working on consciousness. If so, that's a real step forward.
Okay, så hvorfor er det den her underlige tilbageholdenhed og besynderlige fjendtlighed imod bevidsthed? Jo, jeg tror, det er en kombination af to funktioner i vores intellektuelle kultur som gerne vil tro, at de modsiger hinanden men i virkeligheden deler de et fælles sæt forudsætninger Den ene er traditionen for religiøs dualisme Bevidsthed er ikke en del af den fysiske verden Det er en del af den spirituelle verden. Det tilhører sjælen og sjælen er ikke en del af den fysiske verden Det er traditionen med Gud, sjælen og udødelighed. Der er en anden tradition, som tror, den er modstander til dette men som accepterer de værste forudsætninger Denne anden tradition tror, at vi i bund og grund er videnskabelige materialister Bevidsthed er ikke en del af den fysiske verden Enten findes den slet ikke, eller den er noget helt andet et computerprogram eller noget helt fjollet noget men under alle omstændigheder hører det ikke ind under videnskab. Og jeg plejede at komme ind i en diskussion, som virkelig gav mig mavepine Den lød som følger Videnskab er objektivt, bevidsthed er subjektivt derfor kan der ikke findes en videnskab for bevidstheden
Okay, now why then is this curious reluctance and curious hostility to consciousness? Well, I think it's a combination of two features of our intellectual culture that like to think they're opposing each other but in fact they share a common set of assumptions. One feature is the tradition of religious dualism: Consciousness is not a part of the physical world. It's a part of the spiritual world. It belongs to the soul, and the soul is not a part of the physical world. That's the tradition of God, the soul and immortality. There's another tradition that thinks it's opposed to this but accepts the worst assumption. That tradition thinks that we are heavy-duty scientific materialists: Consciousness is not a part of the physical world. Either it doesn't exist at all, or it's something else, a computer program or some damn fool thing, but in any case it's not part of science. And I used to get in an argument that really gave me a stomachache. Here's how it went. Science is objective, consciousness is subjective, therefore there cannot be a science of consciousness.
Okay, så disse tvillinge-traditioner lammer os Det er meget svært at vriste sig ud af disse tvillinge-traditioner Og jeg har egentlig kun ét budskab i denne forelæsning og det er, at bevidsthed er et biologisk fænomen lige som fotosyntese, fordøjelse, celledeling du ved, alle de biologiske fænomener - og når du accepterer det så vil de fleste, hvis ikke alle af de tunge problemer omkring bevidstheden, simpelthen forsvinde Og jeg vil gennemgå nogle af dem
Okay, so these twin traditions are paralyzing us. It's very hard to get out of these twin traditions. And I have only one real message in this lecture, and that is, consciousness is a biological phenomenon like photosynthesis, digestion, mitosis -- you know all the biological phenomena -- and once you accept that, most, though not all, of the hard problems about consciousness simply evaporate. And I'm going to go through some of them.
Okay, jeg lovede at fortælle nogle af de voldsomme ting, der har været sagt om bevidsthed Et: Bevidstheden findes ikke Det er en illusion, lige som solnedgange Videnskaben har vist at solnedgange og regnbuer er illusioner Så bevidstheden er en illusion To: Altså, måske findes det, men det er i virkeligheden noget andet Det er et computerprogram, der kører i hjernen Tre: Nej, det eneste, der findes er adfærd Det er pinligt, så indflydelsesrig behaviorismen var men det vender jeg tilbage til Og fire: Måske findes bevidsthed men det vil ikke gøre nogen forskel i verden Hvordan skulle spiritualitet kunne flytte noget? Og, lige så snart nogen siger mig det, tænker jeg, vil du se spiritualitet flytte noget? Kig. Jeg beslutter mig, bevidst, for at løfte min arm og den pokkers ting går op. (Latter).
Okay, now I promised you to tell you some of the outrageous things said about consciousness. One: Consciousness does not exist. It's an illusion, like sunsets. Science has shown sunsets and rainbows are illusions. So consciousness is an illusion. Two: Well, maybe it exists, but it's really something else. It's a computer program running in the brain. Three: No, the only thing that exists is really behavior. It's embarrassing how influential behaviorism was, but I'll get back to that. And four: Maybe consciousness exists, but it can't make any difference to the world. How could spirituality move anything? Now, whenever somebody tells me that, I think, you want to see spirituality move something? Watch. I decide consciously to raise my arm, and the damn thing goes up. (Laughter)
Derudover, læg mærke til dette: Vi siger ikke, "Jo altså, det er lidt lige som vejret i Geneva. Nogle dage går det op, og nogle dage går det ikke op." Nej, det går op, når jeg har tænkt mig, at det skal.
Furthermore, notice this: We do not say, "Well, it's a bit like the weather in Geneva. Some days it goes up and some days it doesn't go up." No. It goes up whenever I damn well want it to.
Okay. Jeg har tænkt mig at fortælle dig, hvordan det er muligt. Men, jeg endnu ikke har givet jer en definition. Man kan ikke gøre dette, hvis man ikke giver en definition. Folk siger altid, at bevidsthed er meget svært at definere. Jeg synes det er ret nemt at definere så længe du ikke forsøger at give en videnskabelig definition. Vi er ikke klar til en videnskabelig definition, men her er en fornuftig definition. Bevidsthed består af alle disse tilstande af følelse eller føleevne eller opmærksomhed. Det starter om morgenen når du vågner op fra en drømmeløs søvn, og det fortsætter hele dagen, indtil du falder i søvn eller dør eller på anden måde bliver bevidstløs. Drømme er en form for bevidsthed om denne definition.
Okay. I'm going to tell you how that's possible. Now, I haven't yet given you a definition. You can't do this if you don't give a definition. People always say consciousness is very hard to define. I think it's rather easy to define if you're not trying to give a scientific definition. We're not ready for a scientific definition, but here's a common-sense definition. Consciousness consists of all those states of feeling or sentience or awareness. It begins in the morning when you wake up from a dreamless sleep, and it goes on all day until you fall asleep or die or otherwise become unconscious. Dreams are a form of consciousness on this definition.
Så, det er fornuftig definition. Det er vores mål. Hvis ikke du taler om det, taler du ikke om bevidsthed.
Now, that's the common-sense definition. That's our target. If you're not talking about that, you're not talking about consciousness.
Men de tror, "Nå, hvis det er det, så er det et forfærdeligt problem. Hvordan kan sådan noget findes som en del af den virkelige verden?"
But they think, "Well, if that's it, that's an awful problem. How can such a thing exist as part of the real world?"
Og dette, hvis du nogensinde har haft en filosofikursus, Dette er kendt som det berømte sjæl-legeme-problem. Jeg tror, at også dét har en enkel løsning. Jeg har tænkt mig at give den til dig. Og her er det: alle vores bevidste tilstande, uden undtagelse, skyldes dybereliggende neurobiologiske processer i hjernen, og de er realiseret i hjernen som et højere niveau eller systemfunktioner. Det er cirka lige så mystisk som likviditeten af vand. Ikke? Likviditet er ikke en ekstra saft sprøjtet ud af H2O molekylerne. Det er en tilstand, systemet er i. Og lige som et glas fuld af vand kan gå fra flydende til fast afhængigt af adfærden af molekylerne, ligeså kan din hjerne kan gå fra en tilstand af at være bevidst til en tilstand af at være bevidstløs, afhængigt af adfærd af molekyler. Berømte sjæl-legeme-problemet er så simpelt.
And this, if you've ever had a philosophy course, this is known as the famous mind-body problem. I think that has a simple solution too. I'm going to give it to you. And here it is: All of our conscious states, without exception, are caused by lower-level neurobiological processes in the brain, and they are realized in the brain as higher-level or system features. It's about as mysterious as the liquidity of water. Right? The liquidity is not an extra juice squirted out by the H2O molecules. It's a condition that the system is in. And just as the jar full of water can go from liquid to solid depending on the behavior of the molecules, so your brain can go from a state of being conscious to a state of being unconscious, depending on the behavior of the molecules. The famous mind-body problem is that simple.
All right? Men nu får vi nogle sværere spørgsmål. Lad os angive de nøjagtige funktioner ved bevidstheden, således at vi kan derefter besvare disse fire protester jeg har mod dem.
All right? But now we get into some harder questions. Let's specify the exact features of consciousness, so that we can then answer those four objections that I made to it.
Altså, den første funktion er, den er ægte og kan ikke reduceres. Du kan ikke slippe af med den. Ser du, at skelne mellem virkelighed og illusion er at skelne mellem hvordan ting bevidst synes for os, og hvordan de virkelig er. Det virker som om der er Jeg holder meget af det franske "arc-en-ciel" — det virker som om der er en bue på himlen, eller det ser ud som går solen ned over bjergene. Det synes som om, men der sker ikke rigtig. Men for den skelnen mellem hvordan tingene synes og hvordan de virkelig er, kan man ikke lave den skelnen for selve bevidsthedens eksistens fordi hvad angår selve bevidsthedens eksistens, hvis det bevidst virker som om du er bevidst så er du bevidst Jeg mener, hvis en flok eksperter skulle komme til mig og sige, "Vi er tunge neurobiologists og vi har lavet en undersøgelse af dig, Searle, og vi er overbevist om du ikke er bevidst, du er en meget snedigt konstrueret robot" Så tænker jeg ikke: "Nå, måske har disse fyre ret, du ved?" Det tror jeg ikke et eneste øjeblik, fordi, jeg mener Descartes kan have lavet en masse fejl, men havde ret i dette Du kan ikke tvivle på eksistensen af din egen bevidsthed Okay, er det det første element af bevidstheden. Det er virkelig og kan ikke reduceres. Du kan ikke slippe af med den ved at vise at det er en illusion. på en måde, so du kan med andre standard-illusioner
Well, the first feature is, it's real and irreducible. You can't get rid of it. You see, the distinction between reality and illusion is the distinction between how things consciously seem to us and how they really are. It consciously seems like there's -- I like the French "arc-en-ciel" — it seems like there's an arch in the sky, or it seems like the sun is setting over the mountains. It consciously seems to us, but that's not really happening. But for that distinction between how things consciously seem and how they really are, you can't make that distinction for the very existence of consciousness, because where the very existence of consciousness is concerned, if it consciously seems to you that you are conscious, you are conscious. I mean, if a bunch of experts come to me and say, "We are heavy-duty neurobiologists and we've done a study of you, Searle, and we're convinced you are not conscious, you are a very cleverly constructed robot," I don't think, "Well, maybe these guys are right, you know?" I don't think that for a moment, because, I mean, Descartes may have made a lot of mistakes, but he was right about this. You cannot doubt the existence of your own consciousness. Okay, that's the first feature of consciousness. It's real and irreducible. You cannot get rid of it by showing that it's an illusion in a way that you can with other standard illusions.
Okay, er det andet element er denne Det har været noget af en kilde til problemer for os og det er; alle vores bevidste tilstande har denne kvalitative karakter ved dem Der er noget, det føles som, når man dikker en øl som ikke er det, det føles som, når man laver sin selvangivelse eller lytter til musik, og denne kvalitative følelse genererer automatisk en tredje funktion, nemlig, at bevidste tilstande er pr. definition subjektive i den forstand, at de kun findes som oplevede af et menneskes eller dyrs subjekt et "selv", der oplever dem Måske vil vi kunne bygge en bevidst maskine. Men da vi ikke ved, hvordan vores hjerne gør det Er vi ikke i en position, indtil videre, hvor vi kan bygge en bevidst maskine.
Okay, the second feature is this one that has been such a source of trouble to us, and that is, all of our conscious states have this qualitative character to them. There's something that it feels like to drink beer which is not what it feels like to do your income tax or listen to music, and this qualitative feel automatically generates a third feature, namely, conscious states are by definition subjective in the sense that they only exist as experienced by some human or animal subject, some self that experiences them. Maybe we'll be able to build a conscious machine. Since we don't know how our brains do it, we're not in a position, so far, to build a conscious machine.
Okay. En anden funktion ved bevidsthed er at den kommer i sammenfattede bevidste felter Så jeg ikke har bare synet af mennesker foran mig og lyden af min stemme og vægten af min sko mod gulvet, men de forekommer mig som en del af et enkelt stort bevidst felt der strækker sig frem og tilbage. Det er nøglen til at forstå den enorme kraft af bevidsthed. Og vi har ikke været i stand til at gøre det i en robot Robotteknologiens skuffelser stammer fra det faktum at vi ikke ved hvordan man laver en bevidst robot, så vi ikke har en maskine, der kan gøre slags ting.
Okay. Another feature of consciousness is that it comes in unified conscious fields. So I don't just have the sight of the people in front of me and the sound of my voice and the weight of my shoes against the floor, but they occur to me as part of one single great conscious field that stretches forward and backward. That is the key to understanding the enormous power of consciousness. And we have not been able to do that in a robot. The disappointment of robotics derives from the fact that we don't know how to make a conscious robot, so we don't have a machine that can do this kind of thing.
Okay, det næste træk ved bevidsthed, efter dette forunderlige samlede bevidste felt, er, at det fungerer kausalt i vores adfærd. Jeg gav dig en videnskabelig demonstration ved at hæve min hånd, men hvordan er det muligt? Hvordan kan det være at denne tanke i min hjerne kan flytte materielle genstande? Jo, vil jeg fortælle dig svaret. Jeg mener, vi ikke kender det detaljerede svar, men vi kender den grundlæggende del af svaret, og det er der er en række af neuron-affyringer, og de ophører hvor acetylcholinen udskilles på axon ende-pladerne af de motoriske neuroner. Undskyld mig at jeg bruger filosofisk ordforråd her, men når det udskilles på axon ende-pladerne af de motoriske neuroner, sker der en helt masse vidunderlige ting i ion-kanalerne og den pokkers arm går op. Så, tænk på hvad jeg fortalte jer Én og samme begivenhed, min bevidste beslutning om at løfte min arm har et niveau af beskrivelse, hvor det har alle disse bløde, søde spirituelle kvaliteter Det er en tanke i min hjerne, men på samme tid, har den travlt med at udskille acetylcholin. og gøre en helt masse andre ting som den baner sig vej fra det motoriske cortex ned gennem nervefibrene i armen Så, hvad det fortæller os, er at vores traditionelle ordforråd for at diskutere er disse spørgsmål helt forældet. Én og samme begivenhed har et niveau af beskrivelse hvor det er neurobiologisk, og et andet niveau af beskrivelse hvor er det mentale, og det er bare én enkelt begivenhed og det er sådan naturen virker. Det er sådan det er muligt for bevidstheden at fungere kausalt.
Okay, the next feature of consciousness, after this marvelous unified conscious field, is that it functions causally in our behavior. I gave you a scientific demonstration by raising my hand, but how is that possible? How can it be that this thought in my brain can move material objects? Well, I'll tell you the answer. I mean, we don't know the detailed answer, but we know the basic part of the answer, and that is, there is a sequence of neuron firings, and they terminate where the acetylcholine is secreted at the axon end-plates of the motor neurons. Sorry to use philosophical terminology here, but when it's secreted at the axon end-plates of the motor neurons, a whole lot of wonderful things happen in the ion channels and the damned arm goes up. Now, think of what I told you. One and the same event, my conscious decision to raise my arm has a level of description where it has all of these touchy-feely spiritual qualities. It's a thought in my brain, but at the same time, it's busy secreting acetylcholine and doing all sorts of other things as it makes its way from the motor cortex down through the nerve fibers in the arm. Now, what that tells us is that our traditional vocabularies for discussing these issues are totally obsolete. One and the same event has a level of description where it's neurobiological, and another level of description where it's mental, and that's a single event, and that's how nature works. That's how it's possible for consciousness to function causally.
Okay, nu med det i tankerne, ved at gå gennem disse forskellige funktioner i bevidstheden, Lad os gå tilbage og besvare nogle af de første indvendinger
Okay, now with that in mind, with going through these various features of consciousness, let's go back and answer some of those early objections.
Altså, den første, jeg sagde, var, bevidsthed ikke findes, Det er en illusion. Ja, det har jeg allerede svaret på. Jeg tror ikke, vi skal bekymre os om det. Men den anden havde en utrolig indflydelse. og er måske stadig til stede, og det er "Nå, hvis bevidsthed eksisterer, er det faktisk noget andet. Det er simpelthen et digitalt computerprogram, der kører i din hjerne og det er hvad vi skal gøre for at skabe bevidsthed at få fat i det rigtige program Ja, glem alt om hardwaren. Enhver hardware dur forudsat at den er stærk og stabil nok til at kunne køre programmet.
Well, the first one I said was, consciousness doesn't exist, it's an illusion. Well, I've already answered that. I don't think we need to worry about that. But the second one had an incredible influence, and may still be around, and that is, "Well, if consciousness exists, it's really something else. It's really a digital computer program running in your brain and that's what we need to do to create consciousness is get the right program. Yeah, forget about the hardware. Any hardware will do provided it's rich enough and stable enough to carry the program."
Men vi ved, at det er forkert Jeg mener, alle, som har tænkt på computere overhovedet kan se at det er forkert, fordi beregning er defineret som symbol-manipulation, normalt repræsenteret ved nuller og ettaller, men alle symboler kan fungere You laver en algoritme, du kan programmere i en binær-kode, og det er den definerende træk ved et computerprogram Men vi ved at det er rent syntaktisk. Det er symbolsk. Vi ved at ægte menneskelig bevidsthed har noget ud over det Det har et indhold ud over syntaksen Det har semantik
Now, we know that that's wrong. I mean, anybody who's thought about computers at all can see that that's wrong, because computation is defined as symbol manipulation, usually thought of as zeros as ones, but any symbols will do. You get an algorithm that you can program in a binary code, and that's the defining trait of the computer program. But we know that that's purely syntactical. That's symbolic. We know that actual human consciousness has something more than that. It's got a content in addition to the syntax. It's got a semantics.
Det argument, jeg fremsagde det argument 30 åh gud, jeg har ikke lyst til at tænke på det mere end 30 år siden, men der er et dybere argument implicit i hvad jeg har fortalt dig, og jeg vil fortælle dig dette argument kort, og det er bevidsthed skaber en observatør-uafhængig virkelighed. Det skaber en virkelighed af penge, ejendomsret, regering, ægteskab, CERN konferencer, cocktailfester og sommerferier, og alle af dem er skabninger af bevidsthed. Deres eksistens er observatør-relativ. Det er kun i forhold til bevidst agenter, at et stykke papir er penge eller at en flok af bygninger er et universitet.
Now that argument, I made that argument 30 -- oh my God, I don't want to think about it — more than 30 years ago, but there's a deeper argument implicit in what I've told you, and I want to tell you that argument briefly, and that is, consciousness creates an observer-independent reality. It creates a reality of money, property, government, marriage, CERN conferences, cocktail parties and summer vacations, and all of those are creations of consciousness. Their existence is observer-relative. It's only relative to conscious agents that a piece of paper is money or that a bunch of buildings is a university.
Så, spørg dig selv om beregning. Er absolut, ligesom kraft og masse og gravitationel tiltrækning? Eller er det observatør-relativt? Tja, nogle beregninger er iboende. Jeg lægger to og to sammen og får fire Der foregår uanset hvad nogen tænker. Men når jeg tager min lommeregner ud og laver beregningen, er det eneste iboende fænomen det elektroniske kredsløb og dets adfærd Det er den eneste absolutte fænomen. Resten er fortolket af os. Beregning findes kun i forhold til bevidsthed. Enten udfører en bevidst agent beregningerne, eller også har han et maskineri, der foretager en beregnet fortolkning Men det betyder ikke at beregning er vilkårligt Jeg har brugt mange penge på dette hardware Men vi har denne vedvarende forveksling mellem objektivitet og subjektivitet som funktioner af virkeligheden og objektivitet og subjektivitet som funktioner af fordringer. Og den endelige påstand i denne del at min tale er dette: Man kan have en fuldkommen objektiv videnskab en videnskab, hvor du foretager objektivt sande påstande, om et domæne, hvis eksistens er subjektive, hvis eksistens er i den menneskelige hjerne bestående af subjektive tilstande af føleevne eller følelse eller bevidsthed. Så den indvending, at man ikke kan have en objektiv videskab for bevidstheden fordi det er subjektivt og videnskab er objektivt, der er et ordspil. Det er et dårligt ordspil om objektivitet og subjektivitet. Du kan lave objektive påstande om et domæne, der er subjektive i sin tilstand af eksistens, og ja det er det neurologer gør. Jeg mener, du har patienter, der faktisk har smerter, og du forsøger at få en objektiv videnskab af der.
Now, ask yourself about computation. Is that absolute, like force and mass and gravitational attraction? Or is it observer-relative? Well, some computations are intrinsic. I add two plus two to get four. That's going on no matter what anybody thinks. But when I haul out my pocket calculator and do the calculation, the only intrinsic phenomenon is the electronic circuit and its behavior. That's the only absolute phenomenon. All the rest is interpreted by us. Computation only exists relative to consciousness. Either a conscious agent is carrying out the computation, or he's got a piece of machinery that admits of a computational interpretation. Now that doesn't mean computation is arbitrary. I spent a lot of money on this hardware. But we have this persistent confusion between objectivity and subjectivity as features of reality and objectivity and subjectivity as features of claims. And the bottom line of this part of my talk is this: You can have a completely objective science, a science where you make objectively true claims, about a domain whose existence is subjective, whose existence is in the human brain consisting of subjective states of sentience or feeling or awareness. So the objection that you can't have an objective science of consciousness because it's subjective and science is objective, that's a pun. That's a bad pun on objectivity and subjectivity. You can make objective claims about a domain that is subjective in its mode of existence, and indeed that's what neurologists do. I mean, you have patients that actually suffer pains, and you try to get an objective science of that.
Okay, lovede jeg at tilbagevise alle disse fyre, og jeg har ikke en frygtelig masse tid tilbage, men lad mig tilbagevise et par flere Jeg sagde, at behaviorismen burde være en af de store forlegenhed af vores intellektuelle kultur, fordi det er modbevist lige så snart du tænker over det. Din mentale tilstande er identisk med din adfærd? Godt, tænk på forskellen mellem at føle en smerte og at vise smarte i adfærden Jeg vil ikke demonstrere adfærd under smerte, men jeg kan sige jer, jeg har ikke nogle smarter lige nu Så det er en indlysende fejl. Hvorfor begik de fejlen Fejlen var — og du kan gå tilbage og læse litteratur om dette, du kan se dette igen og igen- de tror, at hvis du accepterer den irreducerbare eksistens af bevidstheden, opgiver du videnskab. Du opgiver 300 års menneskelige fremskridt og menneskets håb og alt det andet. Og det budskab, jeg ønsker at efterlade jer med er, bevidsthed skal blive accepteret som en ægte biologisk fænomen, lige så meget skal det underlægges videnskabelig analyse som ethvert andet fænomen i biologi, eller for den sags skyld, resten af videnskab.
Okay, I promised to refute all these guys, and I don't have an awful lot of time left, but let me refute a couple more of them. I said that behaviorism ought to be one of the great embarrassments of our intellectual culture, because it's refuted the moment you think about it. Your mental states are identical with your behavior? Well, think about the distinction between feeling a pain and engaging in pain behavior. I won't demonstrate pain behavior, but I can tell you I'm not having any pains right now. So it's an obvious mistake. Why did they make the mistake? The mistake was — and you can go back and read the literature on this, you can see this over and over — they think if you accept the irreducible existence of consciousness, you're giving up on science. You're giving up on 300 years of human progress and human hope and all the rest of it. And the message I want to leave you with is, consciousness has to become accepted as a genuine biological phenomenon, as much subject to scientific analysis as any other phenomenon in biology, or, for that matter, the rest of science.
Mange tak.
Thank you very much.
(Bifald)
(Applause)