Για πολλούς θεατές, ένα από τα καλύτερα στοιχεία της σειράς «Το Παιχνίδι του Στέμματος» είναι που οι κάτοικοι της Θάλασσας των Ντοθράκι έχουν δική τους, πραγματική γλώσσα. Η γλώσσα Ντοθράκι, ήρθε αμέσως μετά την πραγματική γλώσσα που μιλούσαν οι Να'βι στην ταινία «Άβαταρ» που φυσικά την χρειάζονταν αφού οι Κλίνγκονς στο «Σταρ Τρεκ» είχαν δική τους άρτια γλώσσα από το 1979. Να μην ξεχάσουμε και τα Ξωτικίστικα στην τριλογία του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, «ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» αφού ειδικά αυτός είναι ο επίσημος παππούς των κατασκευασμένων γλωσσών του φανταστικού. Κόνλανγκ είναι μια σύντμηση που σημαίνει κατασκευασμένη γλώσσα. Είναι κάτι περισσότερο από τα κορακίστικα, και δεν αποτελούν απλά συλλογές κατασκευασμένων λέξεων αργκό όπως η Νάντσατ που χρησιμοποιείται από τα νεαρά αλάνια στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι», όπου «ντρουγκ» από τα Ρώσικα τυχαίνει να σημαίνει φίλος. Αυτό που κάνει τις κατασκευασμένες γλώσσες πραγματικές δεν είναι ο αριθμός των λέξεων. Βοηθάει φυσικά να υπάρχουν πολλές λέξεις. Η γλώσσα Ντοθράκι έχει χιλιάδες λέξεις. Η Να'βι ξεκίνησε με 1500 λέξεις. Οι θαυμαστές της στο διαδίκτυο πλάθουν συνεχώς περισσότερες. Μπορούμε όμως να δούμε τη διαφορά μεταξύ του λεξιλογίου και μόνο και αυτού που κάνει μια γλώσσα πραγματική ρίχνοντας μια ματιά στον τρόπο που ο Τόλκιν δημιούργησε τα Υψηλά Παλαιά Ξωτικίστικα μια κατασκευασμένη γλώσσα με αρκετές χιλιάδες λέξεις. Άλλωστε, μπορεί ν' αποστηθίσετε 5.000 λέξεις στα Ρωσικά και πάλι μετά βίας να είστε σε θέση να κατασκευάσετε μία πρόταση. Ένα τετράχρονο παιδί, θα αγόρευε μπροστά σας. Αυτό συμβαίνει επειδή χρειάζεται να γνωρίζετε πώς να συνδυάζετε τις λέξεις. Δηλαδή, μια αληθινή γλώσσα, έχει γραμματική. Τα Ξωτικίστικα έχουν. Στα Ελληνικά, για να βάλετε κάποια ρήματα στον αόριστο, πρέπει να προσθέσετε τη συλλαβική αύξηση «ε-». Πλένω, έπλυνα. Στα Ξωτικίστικα το πλένω είναι «άλου» και το έπλυνα είναι «άλουνε» Οι πραγματικές γλώσσες αλλάζουν επίσης με τον καιρό. Δεν γίνεται μια γλώσσα να είναι ίδια σήμερα, όπως ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια. Καθώς οι άνθρωποι μιλούν, παρασύρονται σε νέες συνήθειες, εγκαταλείπουν τις παλιές, κάνουν λάθη, και γίνονται δημιουργικοί. Σήμερα κάποιος λέει, «Δώσε μας το καθημερινό ψωμί». Στα Αρχαία Ελληνικά, έλεγαν, «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον, δὸς ἡμῖν σήμερον». Οι καταστάσεις αλλάζουν και για τις κατασκευασμένες γλώσσες. Ο Τόλκιν δημιούργησε αρχαία και νεότερα Ξωτικίστικα. Όταν ξύπνησαν τα πρώτα Ξωτικά στη λίμνη Κουιβιένεν, στη νέα τους γλώσσα, η λέξη για τους ανθρώπους ήταν «κουέντι», αλλά στη γλώσσα μιας εκ των ομάδων που έφυγαν, τους Τελέρι, με τον καιρό η λέξη «κουέντι» έγινε «πέντι», το «π» αντικατέστησε το «κου». Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις πραγματικές γλώσσες, οι κατασκευασμένες, όπως τα Ξωτικίστικα, χωρίζονται σε περισσότερες. Όταν οι Ρωμαίοι εμφύτευσαν τα Λατινικά σε όλη την Ευρώπη, γεννήθηκαν τα Γαλλικά, τα Ισπανικά και τα Ιταλικά. Όταν ομάδες ανθρώπων μετακινούνται σε διαφορετικούς τόπους, με τον καιρό ο τρόπος ομιλίας τους διαφοροποιείται όπως και όλα όσα τους αφορούν. Έτσι, η Λατινική λέξη για το χέρι ήταν «μάνους», αλλά στα Γαλλικά, έγινε «μαν», ενώ στα Ισπανικά, έγινε «μάνο». Ο Τόλκιν φρόντισε στα Ξωτικίστικα να συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Όταν η αρχική λέξη «κουέντι» έγινε «πέντι» ανάμεσα στους Τελέρι, για τους Αβάρι, που διασκορπίστηκαν σε όλη τη Μέση Γη, η λέξη έγινε «κίντι» όταν έφυγε το «ου» Οι Ξωτικίστικες παραλλαγές που εξέλιξε περισσότερο ο Τόλκιν, είναι οι γλώσσες Κουένια και Σίνταριν, και οι λέξεις τους είναι διαφορετικές με τον ίδιο τρόπο που διαφέρουν τα Γαλλικά από τα Ισπανικά. Στην Κουένια λένε «σουκ» για τη λέξη πίνω, στη Σίνταριν λένε «σογκ». Όπως ξέρετε οι πραγματικές γλώσσες είναι χαοτικές. Αυτό συμβαίνει επειδή αλλάζουν, και η αλλαγή έχει έναν τρόπο να πηγαίνει ενάντια στην τάξη, όπως ακριβώς συμβαίνει σ' ένα καθιστικό ή σε μια βιβλιοθήκη. Οι πραγματικές γλώσσες δεν είναι ποτέ απόλυτα λογικές. Γι' αυτό ο Τόλκιν φρόντισε τα Ξωτικίστικα να έχουν πολλές εξαιρέσεις. Πολλά ρήματα κλίνονται με τρόπους που απλά θα πρέπει να τους ξέρεις. Πάρτε για παράδειγμα το ρήμα «λέγω». Στον Αόριστο είναι «είπα», το οποίο δεν ακολουθεί κάποιον κανόνα των Ελληνικών. Ας είναι. Στα Ξωτικίστικα, η λέξη ξέρω είναι «ίστα», αλλά η λέξη ήξερα είναι «σίντε». Ας είναι. Στην πραγματικότητα, πάντως, τα Ξωτικίστικα είναι μάλλον το σκαρίφημα για μια πραγματική γλώσσα, παρά μια άρτια γλώσσα. Για τον Τόλκιν, τα Ξωτικίστικα ήταν περισσότερο ένα χόμπι παρά μια προσπάθεια να δημιουργήσει κάτι που οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ομιλούν. Τα περισσότερα από τα Ξωτικίστικα που μιλούν οι χαρακτήρες στην ταινία «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» έχουν επινοηθεί μετά τον Τόλκιν από αφοσιωμένους θαυμαστές των Ξωτικίστικων που βασίζονται σε εικασίες για το πώς θα τα κατασκεύαζε ο Τόλκιν. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε με τα Ξωτικίστικα μια που δεν υπάρχουν αληθινά Ξωτικά τριγύρω να τα μιλήσουν για μας. Όμως οι μοντέρνες κατασκευσμένες γλώσσες πηγαίνουν μακρύτερα. Οι γλώσσες Ντοθράκι, Να'βί και Κλίνγκον, έχουν εξελιχθεί αρκετά, ώστε να μπορείτε να τις μιλήσετε. Εδώ έχουμε μια μετάφραση του Άμλετ στα Κλίνγκον παρόλο που για να την αποδώσετε, θα έπρεπε να συνηθίσετε να προφέρετε το k με τη σταφυλή σας, αυτό το παράξενο πραγματάκι που κρέμεται στο πίσω μέρος του λαιμού σας. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι αυτό συμβαίνει σε πολλές γλώσσες στον κόσμο, όπως σ' αυτές των Εσκιμώων. Η προφορά των Ξωτικίστικων είναι πολύ πιο εύκολη, πάντως. Ας κλείσουμε λοιπόν για τώρα αυτή την εισαγωγή στις κατασκευασμένες γλώσσες, στα Ξωτικίστικα και στις άλλες τρεις γλώσσες που συζητήθηκαν με έναν εγκάρδιο τέτρα-κατασκευασμένο αποχαιρετισμό: «Α να μάριε» «Χατζάς» «Κιγιαβάμε!» των Να'βί «Κουάπλα!» και «Αντίο!»
To many, one of the coolest things about "Game of Thrones" is that the inhabitants of the Dothraki Sea have their own real language. And Dothraki came hot on the heels of the real language that the Na'vi speak in "Avatar," which, surely, the Na'vi needed when the Klingons in "Star Trek" have had their own whole language since 1979. And let's not forget the Elvish languages in J.R.R. Tolkien's "Lord of the Rings" trilogy, especially since that was the official grandfather of the fantasy conlangs. "Conlang" is short for "constructed language." They're more than codes like Pig Latin, and they're not just collections of fabricated slang like the Nadsat lingo that the teen hoodlums in "A Clockwork Orange" speak, where "droog" from Russian happens to mean "friend." What makes conlangs real languages isn't the number of words they have. It helps, of course, to have a lot of words. Dothraki has thousands of words. Na'vi started with 1,500 words. Fans on websites have steadily created more. But we can see the difference between vocabulary alone and what makes a real language from a look at how Tolkien put together grand old Elvish, a conlang with several thousands words. After all, you could memorize 5,000 words of Russian and still be barely able to construct a sentence. A four-year-old would talk rings around you. That's because you have to know how to put the words together. That is, a real language has grammar. Elvish does. In English, to make a verb past, you add an "-ed." Wash, washed. In Elvish, "wash" is "allu" and "washed" is "allune." Real languages also change over time. There's no such thing as a language that's the same today as it was a thousand years ago. As people speak, they drift into new habits, shed old ones, make mistakes, and get creative. Today, one says, "Give us today our daily bread." In Old English, they said, "Urne gedaeghwamlican hlaf syle us todaeg." Things change in conlangs, too. Tolkien charted out ancient and newer versions of Elvish. When the first Elves awoke at Cuiviénen, in their new language, the word for "people" was "kwendi," but in the language of one of the groups that moved away, Teleri, over time, "kwendi" became "pendi," with the "k" turning into a "p." And just like real languages, conlangs like Elvish split off into many. When the Romans transplanted Latin across Europe, French, Spanish, and Italian were born. When groups move to different places, over time, their ways of speaking grow apart, just like everything else about them. Thus, Latin's word for hand was "manus," but in French, it became "main," while in Spain it became "mano." Tolkien made sure Elvish did the same kind of thing. While that original word "kwendi" became "pendi" among the Teleri, among the Avari, who spread throughout Middle Earth, it became "kindi" when the "w" dropped out. The Elvish varieties Tolkien fleshed out the most are Quenya and Sindarin, and their words are different in the same way French and Spanish are. Quenya has "suc" for "drink," Sindarin has "sog." And as you know, real languages are messy. That's because they change, and change has a way of working against order, just like in a living room or on a bookshelf. Real languages are never perfectly logical. That's why Tolkien made sure that Elvish had plenty of exceptions. Lots of verbs are conjugated in ways you just have to know. Take even the word "know." In the past, it's "knew," which isn't explained by any of the rules in English. Oh well. In Elvish, "know" is "ista," but "knew" is "sinte." Oh well. The truth is, though, that Elvish is more a sketch for a real language than a whole one. For Tolkien, Elvish was a hobby rather than an attempt to create something people could actually speak. Much of the Elvish the characters in the "Lord of the Rings" movies speak has been made up since Tolkien by dedicated fans of Elvish based on guesses as to what Tolkien would have constructed. That's the best we can do for Elvish because there are no actual Elves around to speak it for us. But the modern conlangs go further. Dothraki, Na'vi, and Klingon are developed enough that you can actually speak them. Here's a translation of "Hamlet" into Klingon, although performing it would mean getting used to pronouncing "k" with your uvula, that weird, cartoony thing hanging in the back of your throat. Believe it or not, you actually do that in plenty of languages around the world, like Eskimo ones. Pronouncing Elvish is much easier, though. So, let's take our leave for now from this introduction to conlangs in Elvish and the other three conlangs discussed with a heartfelt quad-conlangual valedictory: "A Na Marie!" "Hajas!" Na'vi's "Kiyevame!" "Qapla!" and "Goodbye!"