I'm really scared. I don't think we're going to make it. Probably by now most of you have seen Al Gore's amazing talk. Shortly after I saw that, we had some friends over for dinner with the family. The conversation turned to global warming, and everybody agreed, there's a real problem. We've got a climate crisis. So, we went around the table to talk about what we should do. The conversation came to my 15-year-old daughter, Mary. She said, "I agree with everything that's been said. I'm scared and I'm angry." And then she turned to me and said, "Dad, your generation created this problem; you'd better fix it." Wow. All the conversation stopped. All the eyes turned to me. (Laughter) I didn't know what to say. Kleiner's second law is, "There is a time when panic is the appropriate response." (Laughter) And we've reached that time. We cannot afford to underestimate this problem. If we face irreversible and catastrophic consequences, we must act, and we must act decisively. I've got to tell you, for me, everything changed that evening.
Boję się. Nie wiem czy nam się to uda. Podejrzewam że większość z was widziała wystąpienie Ala Gore'a. Krótko po tym jak je zobaczyłem, mieliśmy gości na rodzinnej kolacji. Rozmowa zbiegła na temat globalnego ocieplenia i wszyscy byli zgodni, że to poważny problem. Mamy załamanie klimatu. Rozmawialiśmy więc przy stole o tym co powinniśmy zrobić. Do dyskusji włączyła się moja 15-letnia córka, Mary. Powiedziała, "Zgadzam się ze wszystkim co powiedzieliście. Boję się i jestem wściekła." Wtedy zwróciła się do mnie, "Tato, twoje pokolenie stworzyło ten problem, lepiej go naprawcie". Łał. Rozmowa umilkła. Wszystkie oczy zwrócone na mnie. (Śmiech) Nie wiedziałem co mam powiedzieć. Drugie prawo Kleinera mówi, że "Zdarzają się sytuacje, w których panika jest odpowiednią reakcją." (Śmiech) Dotarliśmy do tego momentu. Nie możemy pozwolić sobie na lekceważenie tego problemu. Jeśli zmierzymy się z nieodwracalnymi i katastroficznymi konsekwencjami to musimy zdecydowanie działać. Muszę wam powiedzieć że dla mnie wszystko zmieniło się tamtego wieczora.
And so, my partners and I, we set off on this mission to learn more, to try to do much more. So, we mobilized. We got on airplanes. We went to Brazil. We went to China and to India, to Bentonville, Arkansas, to Washington, D.C. and to Sacramento. And so, what I'd like to do now is to tell you about what we've learned in those journeys. Because the more we learned, the more concerned we grew. You know, my partners at Kleiner and I were compulsive networkers, and so when we see a big problem or an opportunity like avian flu or personalized medicine, we just get together the smartest people we know. For this climate crisis, we assembled a network, really, of superstars, from policy activists to scientists and entrepreneurs and business leaders. Fifty or so of them. And so, I want to tell you about what we've learned in doing that and four lessons I've learned in the last year.
Tak więc z moimi wspólnikami wyznaczyliśmy sobie misję aby nauczyć się próbować zrobić coś więcej. Zebraliśmy się i wsiedliśmy do samolotu. Polecieliśmy do Brazylii. Potem do Chin, do Indii, do Bentonville, Arkansas, Waszyngtonu i do Sacramento. Chciałbym wam teraz opowiedzieć o tym, czego się nauczyliśmy się podczas tych wypraw. Im więcej się uczyliśmy, tym bardziej byliśmy uświadomieni. Ja i moi współpracownicy z Kleinera byliśmy pracoholikami i gdy widzieliśmy wielki problem lub okazję jak ptasia grypa lub nowy lek, po prostu zbieraliśmy najlepszych ekspertów. Dla kryzysu klimatycznego zebraliśmy zespół gwiazd, od polityków, przez naukowców i finansistów, aż po biznesmenów. W sumie około 50 osób. Chciałbym wam więc powiedzieć czego się przez to nauczyłem i o czterech lekcjach których doświadczyłem w zeszłym roku.
The first lesson is that companies are really powerful, and that matters a lot. This is a story about how Wal-Mart went green, and what that means. Two years ago, the CEO, Lee Scott, believed that green is the next big thing, and so Wal-Mart made going green a top priority. They committed that they're going to take their existing stores and reduce their energy consumption by 20 percent, and their new stores by 30 percent, and do all that in seven years. The three biggest uses of energy in a store are heating and air conditioning, then lighting, and then refrigeration. So, look what they did. They painted the roofs of all their stores white. They put smart skylights through their stores so they could harvest the daylight and reduce the lighting demands. And, third, they put the refrigerated goods behind closed doors with LED lighting. I mean, why would you try to refrigerate a whole store? These are really simple, smart solutions based on existing technology.
Pierwsza pokazała że firmy są potężne, a to się liczy. Oto historia o tym jak Wal-Mart zmienił się w "zieloną" firmę. Dwa lata temu dyrektor Leo Scott stwierdził, że ekologia jest poważną sprawą i wdrożenie ekologii w Wal-Mart jest priorytetem. Wal-Mart ogłosił, że zamierzają zmniejszyć zużycie prądu o 20 procent w istniejących sklepach, a o 30 procent w nowo powstających, wszystko w ciągu siedmiu lat. Najwięcej energii w sklepach zużywa się na ogrzewanie, klimatyzację, oświetlenie i działanie lodówek. Zobaczcie co zrobili. Pomalowali wszystkie dachy na biało. Założyli okna sufitowe, dzięki czemu mogą korzystać ze światła dziennego i zmniejszyć użycie sztucznego światła. Po trzecie, lodówki wyposażyli w przesuwane drzwi z oświetleniem LEDowym. Po co robić ze sklepu lodówkę? To są proste rozwiązania oparte na istniejących rozwiązaniach.
Why does Wal-Mart matter? Well, it's massive. They're the largest private employer in America. They're the largest private user of electricity. They have the second-largest vehicle fleet on the road. And they have one of the world's most amazing supply chains, 60,000 suppliers. If Wal-Mart were a country, it would be the sixth-largest trading partner with China. And maybe most important, they have a big effect on other companies.
Co dla nas znaczy Wal-Mart? Jest ogromny. Jest największym prywatnym pracodawcą w Ameryce. Zużywa najwięcej prądu z prywatnych przedsiębiorstw. Posiada drugą co do wielkości flotę samochodową. Obsługuje jeden z największych na świecie łańcuchów dostawczych złożonych z 60,000 dostawców. Gdyby Wal-Mart był państwem, byłby szóstym największym partnerem handlowym Chin. I chyba najważniejsze, ma wielki wpływ na inne firmy.
When Wal-Mart declares it's going to go green and be profitable, it has a powerful impact on other great institutions. So, let me tell you this: when Wal-Mart achieves 20 percent energy reductions, that's going to be a very big deal. But I'm afraid it's not enough. We need Wal-Mart and every other company to do the same.
Gdy Wal-Mart ogłosił że chce być ekologiczny, miało to duży wpływ na inne wielkie przedsiębiorstwa. Gdy Wal-Mart zredukuje zużycie energii o 20 procent, Gdy Wal-Mart zredukuje zużycie energii o 20 procent, to będzie coś wielkiego. Obawiam się, że to może nie wystarczyć. Wszystkie firmy muszą to zrobić, nie tylko Wal-Mart.
The second thing that we learned is that individuals matter, and they matter enormously. I've got another Wal-Mart story for you, OK? Wal-Mart has over 125 million U.S. customers. That's a third of the U.S. population. 65 million compact fluorescent light bulbs were sold last year. And Wal-Mart has committed they're going to sell another 100 million light bulbs in the coming year. But it's not easy. Consumers don't really like these light bulbs. The light's kind of funny, they won't dim, takes a while for them to start up. But the pay-off is really enormous. 100 million compact fluorescent light bulbs means that we'll save 600 million dollars in energy bills, and 20 million tons of CO2 every year, year in and year out. It does seem really hard to get consumers to do the right thing. It is stupid that we use two tons of steel, glass and plastic to haul our sorry selves to the shopping mall. It's stupid that we put water in plastic bottles in Fiji and ship it here. (Laughter)
Drugą rzeczą której się nauczyłem jest to że jednostki też się liczą, w ogromnym stopniu. Mam dla was kolejną historię o Wal-Mart. Wal-Mart obsługuje ponad 125 milionów klientów. To jedna trzecia populacji USA. W zeszłym roku udało się sprzedać 65 milionów świetlówek. Wal-Mart ogłosił że zamierza sprzedać kolejne 100 milionów w następnym roku. To nie jest prosta sprawa. Klienci nie lubią świetlówek. Są trochę śmieszne, ciemne na początku, potrzebują czasu na rozpalenie się. Ale zysk jest niesamowity. 100 milionów świetlówek oznacza że oszczędzamy 600 milionów dolarów na rachunkach i 20 milionów ton dwutlenku węgla co roku. Trudno nakłonić konsumenta do podjęcia dobrej decyzji. To głupie że korzystamy z dwóch ton stali, szkła i plastiku żeby dojechać do sklepu. To głupie że zamykamy w plastikowych butelkach wodę z Fiji i transportujemy do Stanów. (Śmiech)
It's hard to change consumer behavior because consumers don't know how much this stuff costs. Do you know? Do you know how much CO2 you generated to drive here or fly here? I don't know, and I should. Those of us who care about all this would act better if we knew what the real costs were. But as long as we pretend that CO2 is free, as long as these uses are nearly invisible, how can we expect change? I'm really afraid, because I think the kinds of changes we can reasonably expect from individuals are going to be clearly not enough.
Trudno zmienić zachowania klientów, ponieważ oni nie wiedzą ile to kosztuje. A wy wiecie? Wiecie ile dwutlenku węgla wytworzyliście przybywając tutaj? Ja nie wiem, a powinienem. Dla wszystkich, którym zależy byłoby lepiej gdyby znali realne koszty. Dopóki będziemy udawać że CO2 jest darmowe, dopóki nie będziemy na niego zwracać uwagi, czego możemy się spodziewać? Obawiam się, ponieważ działania, których wymagamy od zwykłych ludzi mogą nie wystarczyć. od zwykłych ludzi mogą nie wystarczyć.
The third lesson we learned is that policy matters. It really matters. In fact, policy is paramount. I've got a behind-the-scenes story for you about that green tech network I described. At the end of our first meeting, we got together to talk about what the action items would be, how we'd follow up. And Bob Epstein raised a hand. He stood up. You know, Bob's that Berkeley techie type who started Sybase. Well, Bob said the most important thing we could do right now is to make it clear in Sacramento, California that we need a market-based system of mandates that's going to cap and reduce greenhouse gases in California. It's necessary and, just as important, it's good for the California economy.
Trzecia rzecz, dowiedziałem się że prawo ma znaczenie. Na prawdę. Prawo jest jak wielka góra. Mam dla was zakulisową historię o ekologicznej grupie o której już mówiłem. Pod koniec naszego pierwszego spotkania mówiliśmy o tym jak powinny wyglądać nasze działania. Bob Epstein podniósł rękę. Wstał. Wiecie, Bob jest pracownikiem technicznym Berkeley który zapoczątkował Sybase. Bob powiedział, że najważniejszą rzecz, którą mogliśmy zrobić to doprowadzenie Sacramento w Kalifornii do porządku, wprowadzić system mandatów przemysłowych, co spowoduje zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w Kalifornii. To jest potrzebne i ważne, to jest dobre dla ekonomii Kalifornii.
So, eight of us went to Sacramento in August and we met with the seven undecided legislators and we lobbied for AB32. You know what? Six of those seven voted yes in favor of the bill, so it passed, and it passed by a vote of 47 to 32. (Applause) Please. Thank you. I think it's the most important legislation of 2006. Why? Because California was the first state in this country to mandate 25 percent reduction of greenhouse gases by 2020. And the result of that is, we're going to generate 83,000 new jobs, four billion dollars a year in annual income, and reduce the CO2 emissions by 174 million tons a year. California emits only seven percent of U.S. CO2 emissions. It's only a percent and a half of the country's CO2 emissions. It's a great start, but I've got to tell you -- where I started -- I'm really afraid. In fact, I'm certain California's not enough.
Ośmiu z nas pojechało do Sacramento w sierpniu, gdzie spotkaliśmy się z siedmioma niezdecydowanymi politykami i optowaliśmy za AB32. Wiecie co się stało? Sześciu z nich zagłosowało na tak, więc poprawka przeszła, po głosowaniu 47 do 32. (Aplauz) Proszę. Dziękuję. Uważam że to najważniejsza poprawka roku 2006. Dlaczego? Ponieważ Kalifornia jest pierwszym stanem który zakontraktował 25 procentowy spadek emisji gazów cieplarnianych do 2020 roku. W wyniku tego powstanie 83,000 nowych miejsc pracy, zaoszczędzimy 4 miliardy dolarów i zredukujemy emisję CO2 o 174 miliony ton rocznie. Kalifornia produkuje tylko siedem procent krajowego CO2. To tylko 1,5 procenta redukcji emisji CO2. To doskonały początek, ale muszę powiedzieć, że cały czas się obawiam. Tak właściwie, jestem pewien, że Kalifornia to za mało.
Here's a story about national policy that we could all learn from. You know Tom Friedman says, "If you don't go, you don't know"? Well, we went to Brazil to meet Dr. Jose Goldemberg. He's the father of the ethanol revolution. He told us that Brazil's government mandated that every gasoline station in the country would carry ethanol. And they mandated that their new vehicles would be flex-fuel compatible, right? They'd run ethanol or ordinary gasoline. And so, here's what's happened in Brazil. They now have 29,000 ethanol pumps -- this versus 700 in the U.S., and a paltry two in California -- and in three years their new car fleet has gone from four percent to 85 percent flex-fuel. Compare that to the U.S.: five percent are flex-fuel. And you know what? Most consumers who have them don't even know it. So, what's happened in Brazil is, they've replaced 40 percent of the gasoline consumed by their automotive fleet with ethanol. That's 59 billion dollars since 1975 that they didn't ship to the Middle East. It's created a million jobs inside that country, and it's saved 32 million tons of CO2. It's really substantial. That's 10 percent of the CO2 emissions across their entire country. But Brazil's only 1.3 percent of the world's CO2 emission. So, Brazil's ethanol miracle, I'm really afraid, is not enough. In fact, I'm afraid all of the best policies we have are not going to be enough.
Oto historia o ustawie, z której wszyscy mogliśmy wyciągnąć naukę. Tom Friedman mówi, "Nie próbujesz, nie wiesz". Pojechaliśmy więc do Brazylii na spotkanie z Dr. Jose'm Goldembergiem. To ojciec rewolucji etanolowej. Mówił, że brazylijski rząd przegłosował, żeby na każdej stacji benzynowej w kraju sprzedawany był etanol. Przegłosowali też, że nowe samochody będą jeździły zarówno za benzynę, jak i na etanol. będą jeździły zarówno za benzynę, jak i na etanol. A to, co się wydarzyło w Brazylii. Posiadają 29,000 dystrybutorów etanolu, w Stanach jest 700, a w Kalifornii tylko dwa, a przez 3 lata, liczba samochodów na dwa paliwa wzrosła z czterech do 85 procent. Porównajcie to do USA, tylko 5 procent. I wiecie co? Większość z tych którzy nimi jeżdżą, nawet o tym nie wiedzą. Tak więc, w Brazylii zamieniono 40 procent benzyny zużywanej przez samochody na etanol. To 59 miliardów dolarów od 1975 roku, których nie musieli wysłać na Bliski Wschód. Dzięki temu powstało milion nowych miejsc pracy i zaoszczędzono 32 miliony ton CO2. To bardzo ważne. To 10 procent krajowej produkcji CO2. Ale Brazylia wytwarza tylko 1.3 procenta światowej emisji CO2. Więc obawiam się, że brazylijska rewolucja etanolowa, to wciąż za mało. Właściwie, obawiam się że wszystkie najlepsze zarządzenia to i tak będzie za mało.
The fourth and final lesson we've learned is about the potential of radical innovation. So, I want to tell you about a tragic problem and a breakthrough technology. Every year a million and a half people die of a completely preventable disease. That's malaria. 6,000 people a day. All for want of two dollars' worth of medications that we can buy at the corner drugstore. Well, two dollars, two dollars is too much for Africa. So, a team of Berkeley researchers with 15 million dollars from the Gates Foundation is engineering, designing a radical new way to make the key ingredient, called artemisinin, and they're going to make that drug 10 times cheaper. And in doing so, they'll save a million lives -- at least a million lives a year. A million lives. Their breakthrough technology is synthetic biology. This leverages millions of years of evolution by redesigning bugs to make really useful products. Now, what you do is, you get inside the microbe, you change its metabolic pathways, and you end up with a living chemical factory.
Czwartą i ostatnią nauką była lekcja o potencjale radykalnych innowacji. Chcę wam opowiedzieć o poważnym problemie i o przełomie technologicznym. Każdego roku półtora miliona ludzi ginie w skutek całkowicie uleczalnej choroby. Malarii. 6,000 ludzi dziennie. Leki kosztują dwa dolary i można je kupić w każdej aptece. Leki kosztują dwa dolary i można je kupić w każdej aptece. Dla Afryki dwa dolary to za dużo. Ekipa badawcza Berkeley, dzięki 15 milionom dolarów z Fundacji Gate'sa opracowuje nowy proces otrzymywania głównego składnika szczepionki, artemeteru, co uczyni ją 10 razy tańszą. Dzięki temu, ocalą co najmniej milion ludzkich istnień rocznie. Dzięki temu, ocalą co najmniej milion ludzkich istnień rocznie. Przełomem okazała się syntetyczna biologia. To wymaga milionów lat ewolucji, aby nauczyć owady produkowania na prawdę potrzebnych substancji. Teraz wystarczy że wnikniemy w mikroorganizm, zmienimy szlak metaboliczny i otrzymujemy żywą fabrykę chemiczną.
Now, you may ask, John, what has this got to go with green and with climate crisis? Well, I'll tell you -- a lot. We've now formed a company called Amyris, and this technology that they're using can be used to make better biofuels. Don't let me skip over that. Better biofuels are a really big deal. That means we can precisely engineer the molecules in the fuel chain and optimize them along the way. So, if all goes well, they're going to have designer bugs in warm vats that are eating and digesting sugars to excrete better biofuels. I guess that's better living through bugs. Alan Kay is famous for saying the best way to predict the future is to invent it. And, of course, at Kleiner we, kind of, apologize and say the second best way is to finance it. And that's why we're investing 200 million dollars in a wide range of really disruptive new technologies for innovation in green technologies. And we're encouraging others to do it as well. We're talking a lot about this.
Możecie teraz spytać, John, co to ma spólnego z zieloną technologią i kryzysem klimatycznym? Cóż, ma wiele wspólnego. Założyliśmy firmę Amyris, a technologia z której korzystamy może być użyta do produkcji lepszych biopaliw. Nie zapominajcie o tym, lepsze biopaliwa to poważna sprawa. To oznacza że moglibyśmy precyzyjnie modelować molekuły w łańcuchu i zoptymalizować go. Jeśli więc wszystko pójdzie zgodnie z planem, zaprojektują tam owady, które będą jadły i trawiły cukry, wydalając składniki lepszego biopaliwa. Robaki poprawiły by nam życie. Alan Kay jest znany z mówienia, że najlepszym sposobem przewidywania przyszłości jest wymyślanie jej. W Kleinerze, za przeproszeniem, dodajemy, że innym sposobem jest sfinansowanie jej. Właśnie dlatego inwestujemy 200 milionów dolarów w szeroką gamę zaawansowanych technologii dla innowacji zielonej technologii. Zachęcamy innych, aby też tak robili. Wiele o tym rozmawiamy.
In 2005, there were 600 million dollars invested in new technologies of the sort you see here. It doubled in 2006 to 1.2 billion dollars. But I'm really afraid we need much, much more. For reference, fact one: Exxon's revenues in 2005 were a billion dollars a day. Do you know, they only invested 0.2 percent of revenues in R&D? Second fact: the President's new budget for renewable energy is barely a billion dollars in total. Less than one day of Exxon's revenues. Third fact: I bet you didn't know that there's enough energy in hot rocks under the country to supply America's energy needs for the next thousand years. And the federal budget calls for a measly 20 million dollars of R&D in geothermal energy. It is almost criminal that we are not investing more in energy research in this country. And I am really afraid that it's absolutely not enough.
W 2005 roku, 600 milionów dolarów przeznaczono na nowe technologie takie jakie wam pokazałem. Kwota ta podwoiła się w 2006 roku. Mimo to, obawiam się, że potrzebujemy o wiele więcej. Na przykład, fakt: przychód firmy Exxon w 2005 roku wynosił miliard dolarów dziennie. Wiecie że tylko 0.2 procenta tych przychodów przeznaczyli na rozwój? Drugi fakt: krajowy budżet przeznaczony na energię odnawialną to tylko miliard dolarów. To mniej niż jeden dzień działalności Exxon. Fakt trzeci: pewnie nie wiedzieliście, że energia geotermalna mogłaby pokryć amerykańskie potrzeby energetyczne kolejne tysiąc lat. Budżet federalny przewiduje tylko 20 milionów dolarów na badania geotermalnej energii. To przestępstwo, że nie inwestujemy więcej na badania energetyczne w państwie. Na prawdę się boję, że to może nie wystarczyć.
So, in a year's worth of learning we found a bunch of surprises. Who would have thought that a mass retailer could make money by going green? Who would have thought that a database entrepreneur could transform California with legislation? Who would have thought that the ethanol biofuel miracle would come from a developing country in South America? And who would have thought that scientists trying to cure malaria could come up with breakthroughs in biofuels? And who would have thought that all that is not enough? Not enough to stabilize the climate. Not enough to keep the ice in Greenland from crashing into the ocean. The scientists tell us -- and they're only guessing -- that we've got to reduce greenhouse gas emissions by one half, and do it as fast as possible. Now, we may have the political will to do this in the U.S., but I've got to tell you, we've got only one atmosphere, and so somehow we're going to have to find the political will to do this all around the world. The wild card in this deck is China.
W ciągu roku nauki, napotkaliśmy na wiele niespodzianek. Kto by pomyślał że ogromna sieć marketów może zarobić na zielonej technologii? Kto by pomyślał że wiele przedsiębiorstw w Kalifornii można zmienić jedną ustawą? Kto by pomyślał, że etanolowa rewolucja pochodzi z rozwijającego się kraju w Południowej Ameryce? I kto by pomyślał, że naukowcy próbujący znaleźć lekarstwo na malarię dokonają przełomu w biopaliwach? I kto by pomyślał że to wszystko nie wystarcza? Nie wystarczy żeby uspokoić klimat. Nie wystarczy by ocalić lody Grenlandii przed topnieniem. Naukowcy mówią, albo raczej przewidują, że powinniśmy jak najszybciej zredukować emisję gazów cieplarnianych o połowę. że powinniśmy jak najszybciej zredukować emisję gazów cieplarnianych o połowę. Teraz możliwe że amerykańscy politycy się tym interesują, ale mamy tylko jedną atmosferę i musimy zachęcić do działań także inne kraje. Problemem mogą okazać się Chiny. i musimy zachęcić do działań także inne kraje. Problemem mogą okazać się Chiny.
To size the problem, China's CO2 emissions today are 3.3 gigatons; the U.S. is 5.8. Business as usual means we'll have 23 gigatons from China by 2050. That's about as much CO2 as there is in the whole world. And if it's business as usual, we're going out of business. When I was in Davos, China's Mayor of Dalian was pressed about their CO2 strategy, and he said the following, "You know, Americans use seven times the CO2 per capita as Chinese." Then he asked, "Why should China sacrifice our growth so that the West can continue to be profligate and stupid?" Does anybody here have an answer for him? I don't. We've got to make this economic so that all people and all nations make the right outcome, the profitable outcome, and therefore the likely outcome. Energy's a six-trillion-dollar business worldwide. It is the mother of all markets. You remember that Internet?
Chiny emitują 3.3 gigatony CO2, podczas gdy w Stanach 5.8 gigaton. Przy obecnych tendencjach ta liczba wzrośnie do 23 gigaton w 2050 roku. To mniej więcej tyle co obecna światowa emisja CO2. I jeśli tak będzie, to może już nas nie być. Gdy byłem w Davos, prezydent chińskiego Dalian zaprezentował swoją strategią CO2, mówiąc: "Wiecie, USA zużywa siedem razy więcej CO2 na mieszkańca niż Chiny" Potem spytał: "Dlaczego Chiny miałyby poświęcać swój rozwój dlatego że zachód wciąż jest rozrzutny i głupi?" Czy ktoś mu odpowiedział? Ja nie. Musimy stworzyć taką ekonomię, żeby każdy człowiek i każdy kraj osiągał dobre rezultaty, opłacalne rezultaty i uczyniły je realnymi. Energia to rynek warty 6 bilionów dolarów. To matka wszystkich rynków. Pamiętacie o internecie?
Well, I'll tell you what. Green technologies -- going green -- is bigger than the Internet. It could be the biggest economic opportunity of the 21st century. Moreover, if we succeed, it's going to be the most important transformation for life on the planet since, as Bill Joy says, we went from methane to oxygen in the atmosphere. Now, here's the hard question, if the trajectory of all the world's companies and individuals and policies and innovation is not going to be enough, what are we going to do? I don't know. Everyone here cares about changing the world and has made a difference in that one way or another.
Powiem wam coś. Przechodzenie na ekologię to większy rynek niż internet. To może być największa ekonomiczna okazja 21 wieku. Co więcej, jeśli nam się to uda to dokonamy najważniejszej przemiany życia na naszej planecie od czasów, ja nazywa je Bill Joy, gdy przeszliśmy z metanu do tlenu w atmosferze. A teraz trudne pytanie, jeśli zwrot w firmach, u ludzi, w ustawach i innowacje nie wystarczą, co zrobimy? Nie wiem. Każdego tutaj dotyczy zmieniający się świat i dokonał pewnego przełomu w taki czy inny sposób.
So, our call to action -- my call to you -- is for you to make going green your next big thing, your gig. What can you do? You can personally get carbon neutral. Go to ClimateCrisis.org or CarbonCalculator.com and buy carbon credits. You could join other leaders in mandating, lobbying for mandated cap and trade in U.S. greenhouse gas reductions. There's six bills right now in Congress. Let's get one of them passed.
Więc, moją prośbą do was jest uczynienie waszego życia zielonym. Co możecie zrobić? Możecie stać się neutralnymi co do CO2. Wejdźcie na ClimateCrisis.org lub CarbonCalculator.com i wykupcie swoje zużycie. Możecie pomóc politykom w głosowaniach, lobbować za dobrymi zmianami i zmniejszać emisję gazów cieplarnianych w USA. Obecnie w Kongresie czeka sześć ustaw. Pomóżmy im przejść.
And the most important thing you can do, I think, is to use your personal power and your Rolodex to lead your business, your institution, in going green. Do it like Wal-Mart, get it to go green for its customers and its suppliers and for itself. Really think outside the box. Can you imagine what it would be like if Amazon or eBay or Google or Microsoft or Apple really went green and you caused that to happen? It could be bigger than Wal-Mart. I can't wait to see what we TEDsters do about this crisis. And I really, really hope that we multiply all of our energy, all of our talent and all of our influence to solve this problem. Because if we do, I can look forward to the conversation I'm going to have with my daughter in 20 years. (Applause)
A najważniejszą rzeczą którą możecie zrobić to użyć swoich znajomości, aby w biznesie i w instytucjach wdrażano zielone technologie. Zróbcie to, jak Wal-Mart zrobił to dla klientów, dostawców i dla siebie. Nie myślcie tylko o swoich interesach. Wyobraźcie sobie co to by było gdyby Amazon, eBay, Google, Microsoft albo Apple przeszło na ekologię za waszą sprawą? To byłoby większe niż Wal-Mart. Nie mogę się doczekać co TEDowicze zrobią z kryzysem. Mam nadzieję że pomnożymy swoją energię, nasze talenty i nasze wpływy aby rozwiązać ten problem. Jeśli tak się stanie, będę mógł przewidzieć o czym będę rozmawiał z córką za 20 lat. (Aplauz)