If someone called you scum, you'd probably be offended, but scientifically, they might not be far off. Have you ever thought about where your food comes from? You might say it comes from plants, animals, or even fungi, but you'd probably rather not think about the rotting organisms and poop that feed those plants, animals, and fungi. So really, you and most of the matter in your body are just two or three degrees of separation from things like pond scum. All species in an ecosystem, from the creatures in a coral reef to the fish in a lake to the lions on the savannah, are directly or indirectly nourished by dead stuff. Most of the organic matter in our bodies, if we trace it back far enough, comes from CO2 and water through photosynthesis. Plants use the energy from sunlight to transform carbon dioxide and water from the environment into glucose and oxygen. That glucose is then transformed into more complex organic molecules to form leaves, stems, roots, fruit, and so on. The energy stored in these organic molecules supports the food chains with which we're familiar. You've probably seen illustrations like this or this. These green food chains start with living plants at their base. But in real-life terrestrial ecosystems, less than 10% of plant matter is eaten while it's still alive. What about the other 90? Well, just look at the ground on an autumn day. Living plants shed dead body parts: fallen leaves, broken branches, and even underground roots. Many plants are lucky enough to go their whole lives without being eaten, eventually dying and leaving remains. All of these uneaten, undigested, and dead plant parts, that 90% of terrestrial plant matter? That becomes detritus, the base of what we call the brown food chain, which looks more like this. What happens to plants also happens to all other organisms up the food chain: some are eaten alive, but most are eaten only when they're dead and rotting. And all along this food chain, living things shed organic matter and expel digestive waste before dying and leaving their remains to decay. All that death sounds grim, right? But it's not. All detritus is ultimately consumed by microbes and other scavengers, so it actually forms the base of the brown food chain that supports many other organisms, including us. Scientists are learning that this detritus is an unexpectedly huge energy source, fueling most natural ecosystems. But the interactions within an ecosystem are even more complex than that. What a food chain really represents is a single pathway of energy flow. And within any ecosystem, many of these flows are linked together to form a rich network of interactions, or food web, with dead matter supporting that network at every step. The resulting food web is so connected that almost every species is no more than two degrees from detritus, even us humans. You probably don't eat rotting things, poop, or pond scum directly, but your food sources probably do. Many animals we eat either feed directly on detritus themselves, like pork, poultry, mushrooms, shellfish, or catfish and other bottom feeders, or they are fed animal by-products. So, if you're thinking nature is full of waste, you're right. But one organism's garbage is another's gold, and all that rotting dead stuff ultimately provides the energy that nourishes us and most of life on Earth, as it passes through the food web. Now that's some food for thought.
Als iemand je vijverslijm noemt, zou je je waarschijnlijk beledigd voelen. Maar wetenschappelijk gezien, zitten ze er misschien niet ver naast. Stond je er ooit bij stil waar ons voedsel vandaan komt? Je zou zeggen dat het komt van planten, dieren of zelfs paddenstoelen, maar je denkt liever niet over de rottende organismen en mest die al die planten, dieren en paddenstoelen voedt. Dus eigenlijk ben jij en de meeste materie in je lichaam maar twee of drie stappen verwijderd van zaken als vijverslijm. Alle diersoorten in een ecosysteem, van de wezens in een koraalrif tot vissen in een meer of de leeuwen op de savanne, worden allemaal direct of indirect gevoed door dode dingen. Het meeste van het organisch materiaal in ons lichaam, als we het ver genoeg terug herleiden, komt van CO2 en water door fotosynthese. Planten gebruiken energie van zonlicht om koolstofdioxide en water om te zetten in glucose en zuurstof. Dat glucose wordt dan omgezet in meer complexe organische moleculen en wordt bladeren, stengels, wortels, fruit, enzovoort. De energie die is opgeslagen in deze organische moleculen ondersteunt de voedselketen die we allen kennen. Je heb afbeeldingen als dit vast eerder gezien. of dit. Deze groene voedselketens beginnen aan de basis met levende planten. Maar in reële ecosystemen op land, wordt minder dan 10% van plantaardig materiaal gegeten terwijl het nog leeft. Hoe zit het met de andere 90? Nou, kijk maar eens op de grond op een herfstdag. Levende planten schudden dode lichaamsdelen af: gevallen bladeren, gebroken takken, en zelfs ondergrondse wortels. Veel planten hebben het geluk om hun leven te leiden zonder ooit te worden opgegeten, uiteindelijk sterven ze en laten resten achter. Al deze ongegeten, onverteerde en dode plantdelen, die 90% van plantaardig materiaal: dat wordt detritus, afval, de basis van wat we de bruine voedselketen noemen, wat er zo uitziet. Wat met planten gebeurt, gebeurt ook met andere organismen hoger in de voedselketen: sommige worden levend opgegeten, maar de meeste worden alleen genuttigd, wanneer ze dood en vergaan zijn. In deze hele voedselketen, scheiden levende wezens organisch materiaal af en scheiden afvalstoffen uit, voordat ze sterven en hun overblijfselen vergaan. Al die dood klink grimmig, toch? Maar dat is het niet. Alle detritus wordt uiteindelijk geconsumeerd door microben en andere aaseters dus eigenlijk vormt het de basis van de bruine voedselketen dat vele andere organismen ondersteunt, ook ons. Wetenschappers leren dat deze detritus een onverwacht enorme energiebron is, dat de meeste ecosystemen in de natuur aanstuurt. Maar de interacties binnen een ecosysteem zijn zelfs nog complexer dan dat. Een voedselketen vertegenwoordigd eigenlijk een directe energiestroom. En binnen elk ecosysteem, zijn veel van deze stromen aan elkaar verbonden en vormen een uitgebreid netwerk van interacties, of voedselwebben, terwijl dode materie dat netwerk bij elke stap ondersteunt. Het resulterende voedselweb is zo verbonden dat vrijwel elke soort niet meer dan twee stappen verwijderd is van detritus, zelfs wij mensen. Jij eet waarschijnlijk zelf geen rottende dingen, mest of vijverslijm, maar jouw voedselbronnen doen dat wel. Veel dieren die wij eten voeden zich ofwel direct met detritus, zoals varkens, pluimvee, paddenstoelen, schaaldieren, of meervallen en andere bodemvissen, of ze krijgen dierlijke producten te eten. Dus als je denkt dat de natuur vol afval is, dan heb je gelijk. Maar het afval van één organisme is kostbaar voor een ander, en al dat dode en vergane spul zorgt uiteindelijk voor de energie die ons voedt en met ons het merendeel van het leven op aarde, als het door het voedselweb loopt. Zo, dat geeft voer tot nadenken.