Είναι πολύ μοντέρνο και αρμόζον να μιλάμε για το φαγητό σε όλες τις μορφές, τα χρώματα, τα αρώματα και τις γεύσεις του. Αλλά αφού το φαγητό περάσει από το πεπτικό μας σύστημα, όταν αποβάλλεται ως περιττώματα, δεν είναι πλέον της μόδας να μιλάς για αυτό. Είναι μάλλον απεχθές.
It is very fashionable and proper to speak about food in all its forms, all its colors, aromas and tastes. But after the food goes through the digestive system, when it is thrown out as crap, it is no longer fashionable to speak about it. It is rather revolting.
Είμαι κάποιος που έχει εξελιχθεί από τις σκατοκουβέντες στα κανονικά σκατά. (Γέλια) Ο οργανισμός μου, ο «Γκραμ Βίκας», που σημαίνει «οργανισμός ανάπτυξης χωριών», δραστηριοποιούταν στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επί το πλείστον, παράγαμε βιοαέριο, βιοαέριο για αγροτικές κουζίνες. Παράγουμε βιοαέριο στην Ινδία χρησιμοποιώντας ακαθαρσίες ζώων, το οποίο συνήθως στην Ινδία, ονομάζεται κοπριά αγελάδων.
I'm a guy who has graduated from bullshit to full-shit. (Laughter) My organization, Gram Vikas, which means "village development organization," was working in the area of renewable energy. On the most part, we were producing biogas, biogas for rural kitchens. We produce biogas in India by using animal manure, which usually, in India, is called cow dung.
Αλλά επειδή έχω μια ευαισθησία με τον διαχωρισμό των φύλων, προτιμώ να το ονομάζω σκατά ταύρου. Αλλά όταν αργότερα καταλάβαμε πόσο σημαντική είναι η υγιεινή και η κατάλληλη απόρριψη των περιττωμάτων, μπήκαμε στον τομέα της υγιεινής. Το 80% όλων των ασθενειών στην Ινδία και στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες οφείλονται στην κακή ποιότητα του νερού. Και όταν ψάξουμε τον λόγο για την κακή ποιότητα του νερού,
But as the gender-sensitive person that I am, I would like to call it bullshit. But realizing later on how important were sanitation and the disposal of crap in a proper way, we went into the arena of sanitation. Eighty percent of all diseases in India and most developing countries are because of poor quality water. And when we look at the reason for poor quality water,
ανακαλύπτουμε ότι οφείλεται στον απαράδεκτο τρόπο που διαχειριζόμαστε τις ανθρώπινες ακαθαρσίες.
you find that it is our abysmal attitude to the disposal of human waste. Human waste, in its rawest form,
Οι ανθρώπινες ακαθαρσίες στην πιο ωμή τους μορφή, καταλήγουν στο πόσιμο νερό, στο νερό που πλενόμαστε, που πλένουμε, που ποτίζουμε και σε όποιο άλλο νερό χρησιμοποιούμε. Και αυτή είναι η αιτία για το 80% των ασθενειών στις αγροτικές περιοχές. Στην Ινδία, δυστυχώς, μόνο οι γυναίκες μεταφέρουν νερό. Οπότε για όλες τις ανάγκες του σπιτιού οι γυναίκες πρέπει να μεταφέρουν νερό. Αυτή λοιπόν είναι μια ελεεινή κατάσταση.
finds its way back to drinking water, bathing water, washing water, irrigation water, whatever water you see. And this is the cause for 80 percent of the diseases in rural areas. In India, it is unfortunately only the women who carry water. So for all domestic needs, women have to carry water. So that is a pitiable state of affairs.
Η ελεύθερη αφόδευση είναι ανεξέλεγκτη. Το 70% των Ινδών αφοδεύουν στη φύση. Κάθονται εκεί στα ανοιχτά, με τον αέρα στα πανιά τους, κρύβοντας το πρόσωπό τους, εκθέτοντας τα οπίσθιά τους, και κάθονται εκεί με πρωτόγονο μεγαλείο - το 70% των Ινδών. Και αν εξετάσουμε το σύνολο του κόσμου, το 60% από όλα τα σκατά που πετιούνται στα ανοιχτά είναι από Ινδούς. Μια απίστευτη διάκριση. Δεν ξέρω αν εμείς οι Ινδοί μπορούμε να είμαστε περήφανοι για μια τέτοια διάκριση. (Γέλια)
Open defecation is rampant. Seventy percent of India defecates in the open. They sit there out in the open, with the wind on their sails, hiding their faces, exposing their bases, and sitting there in pristine glory -- 70 percent of India. And if you look at the world total, 60 percent of all the crap that is thrown into the open is by Indians. A fantastic distinction. I don't know if we Indians can be proud of such a distinction. (Laughter)
Οπότε εμείς, μαζί με πολλά χωριά, αρχίσαμε να συζητάμε για το πώς να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα δημόσιας υγιεινής. Μαζευτήκαμε και φτιάξαμε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται MANTRA, που σημαίνει Κίνημα και Δίκτυο Δράσης για τον Μετασχηματισμό των Αγροτικών Περιοχών. Οπότε μιλάμε για μεταμόρφωση των αγροτικών περιοχών. Τα χωριά που συμφώνησαν να εφαρμόσουν αυτό το πρόγραμμα, οργάνωσαν έναν αναγνωρισμένο από τον νόμο οργανισμό, το κύριο σώμα του οποίου αποτελείται από όλα τα μέλη που εκλέγουν μια επιτροπή ανδρών και γυναικών η οποία εφαρμόζει το πρόγραμμα και στη συνέχεια φροντίζει για τη σωστή λειτουργία και τη συντήρησή του. Αποφάσισαν να χτίσουν μια τουαλέτα και ένα μπάνιο. Και από μια προστατευμένη πηγή νερού, το νερό να πηγαίνει σε μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού και διαμέσου σωληνώσεων σε όλα τα σπίτια σε τρεις βρύσες: μία στην τουαλέτα, μία στο μπάνιο και μία στην κουζίνα, όλο το 24ωρο. Είναι κρίμα ότι οι πόλεις μας, όπως το Νέο Δελχί και η Βομβάη δεν έχουν 24ωρη παροχή νερού. Αλλά αυτά τα χωριά, θέλουμε να έχουν.
So we, together with a lot of villages, we began to talk about how to really address this situation of sanitation. And we came together and formed a project called MANTRA. MANTRA stands for Movement and Action Network for Transformation of Rural Areas. So we are speaking about transformation, transformation in rural areas. Villages that agree to implement this project, they organize a legal society where the general body consists of all members who elect a group of men and women who implement the project and, later on, who look after the operation and maintenance. They decide to build a toilet and a shower room. And from a protected water source, water will be brought to an elevated water reservoir and piped to all households through three taps: one in the toilet, one in the shower, one in the kitchen, 24 hours a day. The pity is that our cities, like New Delhi and Bombay, do not have a 24-hour water supply. But in these villages, we want to have it.
Υπάρχει μια σαφής διαφορά στην ποιότητα. Στην Ινδία, υπάρχει μια άποψη που είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδεκτή από την κρατική γραφειοκρατία και από όλους όσους έχουν κάποια εξουσία, η άποψη ότι οι φτωχοί αξίζουν φτωχές λύσεις και οι εντελώς άποροι αξίζουν άθλιες λύσεις. Αυτό, σε συνδυασμό με μια θεωρία για βραβείο Νόμπελ, που λέει ότι το φτηνό είναι και το πιο οικονομικό, αποτελούν μια νοοτροπία που οι φτωχοί αναγκάζονται να την υποστούν. Εμείς παλεύουμε ενάντια σε αυτό. Πιστεύουμε ότι οι φτωχοί έχουν εξευτελιστεί για αιώνες. Επίσης και στον τομέα της υγιεινής δεν θα έπρεπε να εξευτελίζονται. Η υγιεινή αφορά περισσότερο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια παρά την απόρριψη των ανθρώπινων αποβλήτων. Γι' αυτό κατασκευάζουμε αυτές τις τουαλέτες και πολύ συχνά μας λένε ότι αυτές οι τουαλέτες είναι καλύτερες από τα σπίτια τους. Όπως βλέπετε μπροστά είναι τα σπίτια και από πίσω οι τουαλέτες.
There is a distinct difference in the quality. Well in India, we have a theory, which is very much accepted by the government bureaucracy and all those who matter, that poor people deserve poor solutions and absolutely poor people deserve pathetic solutions. This, combined with a Nobel Prize-worthy theory that the cheapest is the most economic, is the heady cocktail that the poor are forced to drink. We are fighting against this. We feel that the poor have been humiliated for centuries. And even in sanitation, they should not be humiliated. Sanitation is more about dignity than about human disposal of waste. And so you build these toilets and very often, we have to hear that the toilets are better than their houses. And you can see that in front are the attached houses and the others are the toilets.
Έτσι όλες οι οικογένειες στο χωριό, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, αποφάσισαν να χτίσουν μια τουαλέτα και ένα μπάνιο. Γι' αυτό συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί, μάζεψαν όλα τα τοπικά υλικά, τοπικά υλικά όπως χαλίκια και άμμο, συνήθως διατίθεται μια κρατική επιδότηση για να καλύψει τουλάχιστον ένα μέρος των απαραίτητων υλικών όπως τσιμέντο, ατσάλι, τη λεκάνη της τουαλέτας. Έτσι χτίζουν μια τουαλέτα και ένα μπάνιο. Επίσης, όλοι οι ανειδίκευτοι εργάτες, κυρίως μεροκαματιάρηδες, συνήθως χωρίς δική τους ιδιοκτησία, έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν ως χτίστες και υδραυλικοί. Όσο λοιπόν αυτοί εκπαιδεύονται, οι υπόλοιποι μαζεύουν τα υλικά. Και όταν είναι όλοι έτοιμοι, χτίζουν μια τουαλέτα, ένα μπάνιο, και φυσικά ένα υδραγωγείο, μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού. Για τα απόβλητα χρησιμοποιούμε ένα σύστημα δύο απορροφητικών βόθρων. Από την τουαλέτα τα απόβλητα πηγαίνουν στον πρώτο βόθρο, όταν γεμίζει ο πρώτος, μπλοκάρεται και τα απόβλητα πηγαίνουν στον δεύτερο. Αλλά ανακαλύψαμε ότι αν φυτέψουμε μπανανιές και δέντρα παπάγιας γύρω από τους βόθρους, αναπτύσσονται πολύ καλά επειδή απορροφούν όλα τα θρεπτικά συστατικά και βγάζουν νοστιμότατες μπανάνες και παπάγιες. Αν έρθει κάποιος από εσάς σπίτι μου, με χαρά θα μοιραστώ μαζί σας αυτές τις μπανάνες και τις παπάγιες. Εδώ μπορείτε να δείτε ολοκληρωμένες τις τουαλέτες και τα υδραγωγεία.
So these people, without a single exception of a family in a village, decide to build a toilet, a bathing room. And for that, they come together, collect all the local materials -- local materials like rubble, sand, aggregates, usually a government subsidy is available to meet at least part of the cost of external materials like cement, steel, toilet commode. And they build a toilet and a bathing room. Also, all the unskilled laborers, that is daily wage earners, mostly landless, are given an opportunity to be trained as masons and plumbers. So while these people are being trained, others are collecting the materials. And when both are ready, they build a toilet, a shower room, and of course also a water tower, an elevated water reservoir. We use a system of two leach pits to treat the waste. From the toilet, the muck comes into the first leach pit. And when it is full, it is blocked and it can go to the next. But we discovered that if you plant banana trees, papaya trees on the periphery of these leach pits, they grow very well because they suck up all the nutrients and you get very tasty bananas, papayas. If any of you come to my place, I would be happy to share these bananas and papayas with you. So there you can see the completed toilets, the water towers.
Αυτό είναι σε ένα χωριό όπου οι περισσότεροι είναι αγράμματοι. Υπάρχει παροχή νερού όλο το 24ωρο και αυτό επειδή το νερό μολύνεται πολύ εύκολα όταν το αποθηκεύεις - ένα παιδί μπορεί να βάλει τα χέρια του ή κάτι να πέσει μέσα στο νερό. Οπότε καθόλου νερό δεν αποθηκεύεται. Έχει πάντα στη βρύση. Εδώ βλέπουμε πώς κατασκευάζεται μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού και δίπλα τη βλέπουμε ολοκληρωμένη. Επειδή πρέπει να γίνει υπερυψωμένη δημιουργείται διαθέσιμος χώρος από κάτω, στον οποίο φτιάχνουμε δύο με τρία δωμάτια, τα οποία το χωριό τα χρησιμοποιεί για διάφορες συνεδριάσεις της επιτροπής.
This is in a village where most of the people are even illiterate. It is always a 24-hour water supply because water gets polluted very often when you store it -- a child dips his or her hand into it, something falls into it. So no water is stored. It's always on tap. This is how an elevated water reservoir is constructed. And that is the end product. Because it has to go high, and there is some space available, two or three rooms are made under the water tower, which are used by the village for different committee meetings.
Έχουμε σαφείς ενδείξεις για τον σπουδαίο αντίκτυπο που έχει αυτό το πρόγραμμα. Πριν από αυτό, όπως ισχύει συνήθως, περισσότεροι από 80% των ανθρώπων υπέφεραν από ασθένειες που μεταδίδονται με το νερό. Αλλά μετά από αυτό, έχουμε αποδείξεις ότι κατά μέσο όρο 82% ανάμεσα στα 1200 χωριά που έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμα, οι ασθένειες λόγω μολυσμένων νερών έχουν μειωθεί κατά 82%. (Χειροκρότημα) Οι γυναίκες ξόδευαν, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, περίπου έξι με επτά ώρες τη μέρα κουβαλώντας νερό. Και όταν πήγαιναν να φέρουν νερό, επειδή, όπως είπα νωρίτερα, μόνο οι γυναίκες κουβαλούν νερό, έπαιρναν μαζί και τα κορίτσια τους για να κουβαλήσουν και αυτά ή τα άφηναν σπίτι για να προσέχουν τα αδέρφια τους. Οπότε λιγότερο από το 9% των κοριτσιών πήγαινε σχολείο, ακόμα και αν υπήρχε σχολείο. Από τα αγόρια πήγαινε περίπου το 30%. Τώρα πηγαίνουν το 90% από τα κορίτσια και σχεδόν το 100% από τα αγόρια. (Χειροκρότημα) Η πιο ευάλωτη ομάδα στα χωριά είναι οι εργάτες που δεν έχουν δική τους ιδιοκτησία και δουλεύουν μεροκάματο. Επειδή όμως εκπαιδεύτηκαν ως χτίστες, υδραυλικοί και σιδεράδες πλέον μπορούν να κερδίζουν 300 με 400% περισσότερα.
We have had clear evidence of the great impact of this program. Before we started, there were, as usual, more than 80 percent of people suffering from waterborne diseases. But after this, we have empirical evidence that 82 percent, on average, among all these villages -- 1,200 villages have completed it -- waterborne diseases have come down 82 percent. (Applause) Women usually used to spend, especially in the summer months, about six to seven hours a day carrying water. And when they went to carry water, because, as I said earlier, it's only women who carry water, they used to take their little children, girl children, also to carry water, or else to be back at home to look after the siblings. So there were less than nine percent of girl children attending school, even if there was a school. And boys, about 30 percent. But girls, it has gone to about 90 percent and boys, almost to 100 percent. (Applause) The most vulnerable section in a village are the landless laborers who are the daily wage-earners. Because they have gone through this training to be masons and plumbers and bar benders, now their ability to earn has increased 300 to 400 percent.
Εδώ βλέπουμε λοιπόν την δημοκρατία στην πράξη, και αυτό επειδή έχουμε το κυρίως σώμα, το διοικητικό συμβούλιο και την επιτροπή, οι άνθρωποι μαθαίνουν να αμφισβητούν και να αυτοδιοικούνται, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις προσωπικές τους υποθέσεις, παίρνουν το μέλλον τους στα χέρια τους. Αυτό λοιπόν είναι δημοκρατία στη βασική της αρχή, στην πράξη. Ως τώρα, περισσότερα από 1.200 χωριά έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα. Ωφελεί περισσότερους από 400.000 ανθρώπους και ο αριθμός όλο και μεγαλώνει και ελπίζω να συνεχίσει να μεγαλώνει.
So this is a democracy in action because there is a general body, a governing board, the committee. People are questioning, people are governing themselves, people are learning to manage their own affairs, they are taking their own futures into their hands. And that is democracy at the grassroots level in action. More than 1,200 villages have so far done this. It benefits over 400,000 people and it's still going on. And I hope it continues to move ahead.
Για την Ινδία και για τις αναπτυσσόμενες χώρες σαν αυτήν, οι στρατοί και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, οι εταιρίες λογισμικού και τα διαστημόπλοια, μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικά όσο οι βρύσες και οι τουαλέτες.
For India and such developing countries, armies and armaments, software companies and spaceships may not be as important as taps and toilets.
Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα) Ευχαριστώ.
Thank you. Thank you very much. (Applause) Thank you.