I want to tell you the story about the time I almost got kidnapped in the trunk of a red Mazda Miata. It's the day after graduating from design school and I'm having a yard sale. And this guy pulls up in this red Mazda and he starts looking through my stuff. And he buys a piece of art that I made. And it turns out he's alone in town for the night, driving cross-country on a road trip before he goes into the Peace Corps. So I invite him out for a beer and he tells me all about his passion for making a difference in the world.
Chciałbym opowiedzieć Wam historię o tym jak prawie zostałem porwany do bagażnika czerwonej Mazdy Miata Dzień wcześniej ukończyłem szkołę projektowania i zorganizowałem wyprzedaż. Ten człowiek przyjeżdża czerwoną Mazdą i zaczyna oglądać mój towar. Kupuje jedną z moich prac. Okazuje się, że jest tutaj sam; podróżował samochodem po kraju zanim zamierzał wstąpić do Korpusu Pokoju. Więc zaprosiłem go na piwo i zaczął opowiadać mi o swojej pasji, jaką było zmienianie świata.
Now it's starting to get late, and I'm getting pretty tired. As I motion for the tab, I make the mistake of asking him, "So where are you staying tonight?" And he makes it worse by saying, "Actually, I don't have a place." And I'm thinking, "Oh, man!" What do you do? We've all been there, right? Do I offer to host this guy? But, I just met him -- I mean, he says he's going to the Peace Corps, but I don't really know if he's going to the Peace Corps and I don't want to end up kidnapped in the trunk of a Miata. That's a small trunk!
Robi się późno, zaczynam czuć się bardzo zmęczony. Gdy proszę o rachunek popełniam błąd, pytając go "Więc gdzie zatrzymujesz się na noc?" A on tylko pogarsza sytuację, mówiąc "W sumie to nigdzie". A ja myślę: "Człowieku!" Co wtedy robisz? Wszyscy tak kiedyś mieliśmy, prawda? Mam mu zaproponować nocleg? Ale ja go dopiero poznałem, to znaczy on wstępuje do Korpusu Pokoju, ale skąd wiem, że mówi prawdę, a ja nie chcę skończyć w bagażniku Miaty. To mały bagażnik!
So then I hear myself saying, "Hey, I have an airbed you can stay on in my living room." And the voice in my head goes, "Wait, what?"
I wtedy usłyszałem siebie, jak mówię "Hej, możesz przespać się na dmuchanym łóżku w moim salonie." I głos w mojej głowie mówi "Czekaj, co?"
That night, I'm laying in bed, I'm staring at the ceiling and thinking, "Oh my god, what have I done? There's a complete stranger sleeping in my living room. What if he's psychotic?" My anxiety grows so much, I leap out of bed, I sneak on my tiptoes to the door, and I lock the bedroom door.
Tej nocy leżę w moim łóżku, gapię się na sufit i myślę: "O mój Boże, co ja zrobiłem? kompletnie obcy człowiek śpi w moim salonie, co jeśli to psychopata?" Mój niepokój był tak duży, że wyskoczyłem z łóżka, podkradłem się na palcach stóp do drzwi i zamknąłem drzwi do pokoju.
It turns out he was not psychotic. We've kept in touch ever since. And the piece of art he bought at the yard sale is hanging in his classroom; he's a teacher now.
Okazało się, że to nie był psychopata. Do dzisiaj mamy ze sobą kontakt. Moja praca, którą kupił na wyprzedaży wisi w jego klasie; jest teraz nauczycielem.
This was my first hosting experience, and it completely changed my perspective. Maybe the people that my childhood taught me to label as strangers were actually friends waiting to be discovered. The idea of hosting people on airbeds gradually became natural to me and when I moved to San Francisco, I brought the airbed with me.
Pierwszy raz wtedy kogoś gościłem i całkowicie zmieniło to moją perspektywę. Może ludzie, którzy w moim dzieciństwie byli 'obcymi' tak naprawdę są przyjaciółmi, gotowymi na odkrycie. Wizja śpiących ludzi na dmuchanym łóżku stawała się coraz bardziej naturalna. kiedy przeniosłem się do San Francisco Zabrałem to nadmuchiwane łóżko.
So now it's two years later. I'm unemployed, I'm almost broke, my roommate moves out, and then the rent goes up. And then I learn there's a design conference coming to town, and all the hotels are sold out. And I've always believed that turning fear into fun is the gift of creativity.
Dwa lata później: nie mam pracy, jestem prawie całkowicie załamany mój współlokator się wyprowadza, a czynsz się podwyższa. I wtedy słyszę, że w mieście odbędzie się konferencja o designie a w hotelach nie ma miejsc. Zawsze wierzyłem, że przemienianie strachu w radość nazywa się kreatywnością.
So here's what I pitch my best friend and my new roommate Brian Chesky: "Brian, thought of a way to make a few bucks -- turning our place into 'designers bed and breakfast,' offering young designers who come to town a place to crash, complete with wireless Internet, a small desk space, sleeping mat, and breakfast each morning. Ha!"
Więc mówię do Briana Chesky, mojego najlepszego przyjaciela i współlokatora 'Brain, nie myślałeś, żeby zarobić kilka dolców - urządzić u nas hotel dla przybywających projektantów, zaproponować im miejsce do spania, dołożyć do tego sieć bezprzewodową, małe biurko, materac i śniadanie każdego ranka. Ha!"
We built a basic website and Airbed and Breakfast was born. Three lucky guests got to stay on a 20-dollar airbed on the hardwood floor. But they loved it, and so did we. I swear, the ham and Swiss cheese omelets we made tasted totally different because we made them for our guests. We took them on adventures around the city, and when we said goodbye to the last guest, the door latch clicked, Brian and I just stared at each other. Did we just discover it was possible to make friends while also making rent?
Uruchomiliśmy prostą stronę internetową i tak powstał Airbed and Breakfast. Trzech szczęśliwców zanocowało na dmuchanym łóżku za 20 dolarów na gołej podłodze. Ale spodobało im się, tak samo jak nam. Przysięgam, te omlety na szynce i serze smakowały zupełnie inaczej, bo robiliśmy je dla naszych gości. Zabraliśmy ich na miasto a kiedy wszyscy się pożegnaliśmy, a drzwi w końcu się zamknęły, Brian i ja nagle popatrzyliśmy na siebie. Czyżbyśmy właśnie odkryli, że można zdobywać nowych przyjaciół, i zarabiać tym samym na czynsz?
The wheels had started to turn. My old roommate, Nate Blecharczyk, joined as engineering co-founder. And we buckled down to see if we could turn this into a business.
Klamka zapadła. Mój dawny współlokator, Nate Blecharczyk został współzałożycielem do spraw technicznych. Wzięliśmy się do roboty by sprawdzić, czy dałoby się zrobić z tego interes.
Here's what we pitched investors: "We want to build a website where people publicly post pictures of their most intimate spaces, their bedrooms, the bathrooms -- the kinds of rooms you usually keep closed when people come over. And then, over the Internet, they're going to invite complete strangers to come sleep in their homes. It's going to be huge!"
Oto jak pozyskiwaliśmy inwestorów: "Chcemy założyć stronę, gdzie ludzie będą wstawiać zdjęcia ich najbardziej prywatnych miejsc; sypialni, łazienek - tych pomieszczeń, które zwykle zamykają przed gośćmi. I nagle, w Internecie ci ludzie będą zapraszać kompletnie obce osoby, aby spały w ich domach. To będzie mega!"
(Laughter)
(Śmiech)
We sat back, and we waited for the rocket ship to blast off. It did not. No one in their right minds would invest in a service that allows strangers to sleep in people's homes. Why? Because we've all been taught as kids, strangers equal danger.
Wróciliśmy do siebie i czekaliśmy aż nasz interes odpali. Nie odpalił. Nikt o zdrowym umyśle nie zainwestowałby w biznes pozwalający ludziom nocować w domach nieznajomych. Dlaczego? Bo będąc dziećmi zostaliśmy nauczeni, że nieznajomy to niebezpieczeństwo.
Now, when you're faced with a problem, you fall back on what you know, and all we really knew was design. In art school, you learn that design is much more than the look and feel of something -- it's the whole experience. We learned to do that for objects, but here, we were aiming to build Olympic trust between people who had never met. Could design make that happen? Is it possible to design for trust?
Wracając, jeśli masz jakiś problem, wspomagasz się tym, na czym się znasz - a w naszym wypadku był to design. W szkole artystycznej uczysz się, że design to o wiele więcej niż wygląd albo ogólne odczucie przedmiotu - to całe wrażenie. Uczyliśmy się tego wobec rzeczy ale tutaj chcieliśmy doprowadzić do pełnego zaufania między kompletnie obcymi ludźmi. Czy design mógł to urzeczywistnić? Czy można znaleźć wzór na zaufanie?
I want to give you a sense of the flavor of trust that we were aiming to achieve. I've got a 30-second experiment that will push you past your comfort zone. If you're up for it, give me a thumbs-up. OK, I need you to take out your phones. Now that you have your phone out, I'd like you to unlock your phone. Now hand your unlocked phone to the person on your left.
Chcę wam pokazać jak smakuje to zaufanie które zamierzaliśmy osiągnąć. Zrobię 30-sekundowy eksperyment który przesunie waszą strefę komfortu. Jeśli się zgadzacie, unieście kciuk. OK, poproszę Was abyście wyjęli telefony. Skoro już to zrobiliście, chciałbym, abyście odblokowali ekran. Teraz podajcie swoje telefony do osoby po Waszej lewej stronie.
(Laughter)
(Śmiech)
That tiny sense of panic you're feeling right now --
Tę lekką panikę, którą właśnie odczuwacie
(Laughter)
(Śmiech)
is exactly how hosts feel the first time they open their home. Because the only thing more personal than your phone is your home. People don't just see your messages, they see your bedroom, your kitchen, your toilet.
przeżywają również gospodarze, gdy po raz pierwszy kogoś zapraszają. Bo jedyną bardziej osobistą przestrzenią od twojej komórki jest twój dom. Oprócz twoich wiadomości, ludzie widzą też twoją sypialnię, kuchnię, toaletę.
Now, how does it feel holding someone's unlocked phone? Most of us feel really responsible. That's how most guests feel when they stay in a home. And it's because of this that our company can even exist. By the way, who's holding Al Gore's phone?
Jak to jest trzymać czyjś odblokowany telefon? W większości czujemy dużą odpowiedzialność. Tak właśnie czuje się większość gości. Dzięki temu nasza firma może w ogóle działać. Przy okazji, kto ma telefon Al Gore'a?
(Laughter)
(Śmiech)
Would you tell Twitter he's running for President?
Napisałbyś na Twitterze, że kandyduje na prezydenta?
(Laughter)
(Śmiech)
(Applause)
(Oklaski)
OK, you can hand your phones back now.
OK, możecie odzyskać swoje telefony.
So now that you've experienced the kind of trust challenge we were facing, I'd love to share a few discoveries we've made along the way. What if we changed one small thing about the design of that experiment? What if your neighbor had introduced themselves first, with their name, where they're from, the name of their kids or their dog? Imagine that they had 150 reviews of people saying, "They're great at holding unlocked phones!"
Właśnie przeżyliście ten rodzaj wyzwania związanego z zaufaniem z którym się mierzymy. Chciałbym podzielić się z Wami kilkoma naszymi odkryciami. Co jeśli zmienilibyśmy jedną małą rzecz w przebiegu tego eksperymentu? Co jeśli twój sąsiad najpierw przedstawił ci się z imienia, powiedział skąd jest, jak nazywają się jego dzieci albo pies? Wyobraź sobie że ma 150 recenzji, które mówią "Jest świetny w trzymaniu odblokowanych telefonów"
(Laughter)
(Śmiech)
Now how would you feel about handing your phone over?
I co teraz myślisz o podawaniu swojego telefonu?
It turns out, a well-designed reputation system is key for building trust. And we didn't actually get it right the first time. It's hard for people to leave bad reviews. Eventually, we learned to wait until both guests and hosts left the review before we reveal them.
Okazuje się, że dobrze przemyślany system opinii stanowi klucz do budowania zaufania. W rzeczywistości nie do końca rozumiemy to za pierwszym razem. Ludziom trudno jest wystawiać złe opinie. Ostatecznie, nauczyliśmy się czekać aż zarówno goście i gospodarze zostawią swoje recenzje, zanim je ujawnimy.
Now, here's a discovery we made just last week. We did a joint study with Stanford, where we looked at people's willingness to trust someone based on how similar they are in age, location and geography. The research showed, not surprisingly, we prefer people who are like us. The more different somebody is, the less we trust them. Now, that's a natural social bias. But what's interesting is what happens when you add reputation into the mix, in this case, with reviews.
Oto odkrycie, którego dokonaliśmy w zeszłym tygodniu. Robiliśmy wspólne badania ze Stanford; obserwowaliśmy skłonność ludzi do zaufania drugiej osobie w oparciu o podobieństwa między nimi w kwestii wieku, miejsca zamieszkania. Jak można się było spodziewać, badanie pokazało, że wolimy ludzi podobnych do nas. Im bardziej ktoś się od nas różni tym mniej mu ufamy. Dobrze, to naturalne uprzedzenie. Ale najbardziej interesujące jest to co dzieje się kiedy, dodasz do tych danych recenzje, pokazujące opinie innych.
Now, if you've got less than three reviews, nothing changes. But if you've got more than 10, everything changes. High reputation beats high similarity. The right design can actually help us overcome one of our most deeply rooted biases.
Jeśli masz mniej niż 3 recenzje, nic się nie zmienia. Ale jeśli masz ich więcej niż 10, wszystko się zmienia. Dobra opinia jest ważniejsza niż duże podobieństwo. Właściwy mechanizm pomaga nam przełamać jedno z najgłębiej zakorzenionych uprzedzeń.
Now we also learned that building the right amount of trust takes the right amount of disclosure. This is what happens when a guest first messages a host. If you share too little, like, "Yo," acceptance rates go down. And if you share too much, like, "I'm having issues with my mother,"
Nauczyliśmy się też, że budowanie właściwej ilości zaufania wymaga odpowiedniej porcji otwartości. Oto co się dzieje, gdy gość pierwszy raz pisze do gospodarza. Jeśli dajesz mu zbyt mało, piszesz tylko 'Yo', zmniejsza się wskaźnik akceptacji. A gdy dajesz mu zbyt dużo, na przykład: 'Mam problemy z moją matką',
(Laughter)
(Śmiech)
acceptance rates also go down. But there's a zone that's just right, like, "Love the artwork in your place. Coming for vacation with my family." So how do we design for just the right amount of disclosure? We use the size of the box to suggest the right length, and we guide them with prompts to encourage sharing.
wskaźnik akceptacji też jest niski. Ale jest bezpieczny sposób. Na przykład, 'Uwielbiam ten obraz w twoim mieszkaniu. Przyjeżdżam na wakacje z rodziną'. Więc jak znajdujemy wzór na tę odpowiednią porcję otwartości? Rozmiar miejsca na wiadomość sugeruje jej optymalną długość, a podpowiedzi mówią, co powinno się napisać.
We bet our whole company on the hope that, with the right design, people would be willing to overcome the stranger-danger bias. What we didn't realize is just how many people were ready and waiting to put the bias aside.
Opieramy całą naszą firmę na nadziei, że dzięki dobremu planowi ludzie będą skłonni pokonać ich uprzedzenia wobec obcych. To, czego nie przewidzieliśmy jest to, jak wiele osób już było gotowych do porzucenia uprzedzeń.
This is a graph that shows our rate of adoption. There's three things happening here. The first, an unbelievable amount of luck. The second is the efforts of our team. And third is the existence of a previously unsatisfied need. Now, things have been going pretty well.
Na tym wykresie widzicie wskaźnik przyjmowania gości. Dzieją się tutaj trzy rzeczy. Pierwsza to niewiarygodna ilość szczęścia. Druga to wysiłki naszego zespołu. A trzecia to istnienie niezaspokojonej wcześniej potrzeby. Obecnie wszystko idzie bardzo dobrze.
Obviously, there are times when things don't work out. Guests have thrown unauthorized parties and trashed homes. Hosts have left guests stranded in the rain. In the early days, I was customer service, and those calls came right to my cell phone. I was at the front lines of trust breaking. And there's nothing worse than those calls, it hurts to even think about them. And the disappointment in the sound of someone's voice was and, I would say, still is our single greatest motivator to keep improving.
Oczywiście, zdarza się, że coś nie gra. Goście urządzali imprezy bez pozwolenia i demolowali domy. Gospodarze pozostawiali gości samych sobie. Na początku zajmowałem się obsługą klienta i takie telefony trafiały prosto do mnie. Byłem na linii frontu walki ze zniszczonym zaufaniem. Nie ma nic gorszego od tamtych telefonów, samo myślenie o nich już boli. I to rozczarowanie słyszalne w głosie tych ludzi było i powiedziałbym, dalej jest naszą największą motywacją do tego, aby być coraz lepsi.
Thankfully, out of the 123 million nights we've ever hosted, less than a fraction of a percent have been problematic. Turns out, people are justified in their trust. And when trust works out right, it can be absolutely magical.
Na szczęście ze 123 milionów noclegów, do których się przyczyniliśmy, mniej niż ułamek procenta z nich dostarczyły problemów. Okazuje się, że zaufanie do ludzi jest uzasadnione. A kiedy zaufasz właściwej osobie, możesz doświadczyć czegoś magicznego.
We had a guest stay with a host in Uruguay, and he suffered a heart attack. The host rushed him to the hospital. They donated their own blood for his operation. Let me read you his review.
Pewien gość wybrał się do Urugwaju, gdzie dostał ataku serca. Gospodarze popędzili z nim do szpitala. Oddali krew potrzebną do operacji. Pozwólcie mi przeczytać jego recenzję.
(Laughter)
(Śmiech)
"Excellent house for sedentary travelers prone to myocardial infarctions.
"Wspaniałe domy dla osiadłych podróżników podatnych na zawał mięśnia sercowego.
(Laughter)
(Śmiech)
The area is beautiful and has direct access to the best hospitals.
Okolica jest przepiękna, z bezpośrednim dostępem do najlepszych szpitali.
(Laughter)
(Śmiech)
Javier and Alejandra instantly become guardian angels who will save your life without even knowing you. They will rush you to the hospital in their own car while you're dying and stay in the waiting room while the doctors give you a bypass. They don't want you to feel lonely, they bring you books to read. And they let you stay at their house extra nights without charging you. Highly recommended!"
Javier i Alexandra natychmiast stają się aniołami stróżami, którzy uratują ci życie, nawet gdy cię nie znają. Kiedy umierasz, zawiozą cię szybko do szpitala i zostaną w poczekalni, podczas gdy lekarze wszczepią ci bypass. Nie chcą, abyś czuł się samotny, przynoszą ci książki. I pozwalają ci zostać w ich domu przez jeszcze kilka dni za darmo. Gorąco polecam".
(Applause)
(Oklaski)
Of course, not every stay is like that. But this connection beyond the transaction is exactly what the sharing economy is aiming for.
Oczywiście, nie każdy pobyt tak wygląda. Ale to połączenie ponad transakcją jest dokładnie tym, do czego zmierza wspólna konsumpcja.
Now, when I heard that term, I have to admit, it tripped me up. How do sharing and transactions go together? So let's be clear; it is about commerce. But if you just called it the rental economy, it would be incomplete. The sharing economy is commerce with the promise of human connection. People share a part of themselves, and that changes everything.
Kiedy pierwszy raz usłyszałem to pojęcie muszę przyznać, zbiło mnie to z tropu. Co transakcje mają wspólnego z dzieleniem się? Jasne, chodzi tu o handel. Ale jeśli nazwiesz to tylko gospodarką wynajmowania, nie będziesz miał racji. Wspólna konsumpcja to handel usprawniający połączenia między ludźmi. Ludzie dzielą się częścią siebie i to zmienia wszystko.
You know how most travel today is, like, I think of it like fast food -- it's efficient and consistent, at the cost of local and authentic. What if travel were like a magnificent buffet of local experiences? What if anywhere you visited, there was a central marketplace of locals offering to get you thoroughly drunk on a pub crawl in neighborhoods you didn't even know existed. Or learning to cook from the chef of a five-star restaurant?
Wiecie jak teraz zwykle wyglądają podróże, porównuję to do fast foodów; są szybkie i niezmienne, ale tracą na tym lokalne, autentyczne smaki. Co jeśli podróż byłaby niezwykłym bufetem złożonym z lokalnych wrażeń? Co, gdyby w każdym miejscu, które odwiedzisz było targowisko, gdzie miejscowi ludzie proponowaliby ci upicie się na wycieczce po pubach w okolicach, o których istnieniu nie wiedziałeś? Albo naukę gotowania od szefa pięciogwiazdkowej restauracji?
Today, homes are designed around the idea of privacy and separation. What if homes were designed to be shared from the ground up? What would that look like? What if cities embraced a culture of sharing? I see a future of shared cities that bring us community and connection instead of isolation and separation.
Projekty dzisiejszych domów skupiają się na prywatności i oddzieleniu. A gdyby projekty domów były od razu nakierowane na dzielenie się? Jak to by wyglądało? A gdyby miasta wykorzystały kulturę dzielenia się? Przyszłość opiera się na miastach, które rozwijają wspólnoty i powiązania zamiast izolacji i oddzielania się.
In South Korea, in the city of Seoul, they've actually even started this. They've repurposed hundreds of government parking spots to be shared by residents. They're connecting students who need a place to live with empty-nesters who have extra rooms. And they've started an incubator to help fund the next generation of sharing economy start-ups.
W Seulu, w Korei Południowej ludzie już zaczęli tak żyć. Setki miejsc parkingowych przeznaczonych dla rządu zostały udostępnione zwykłym ludziom. Studenci potrzebujący lokum są łączeni z ludźmi, których dzieci już się wyprowadziły. Uruchomiono inkubator, który wspomaga inicjatywy umożliwiające dalsze działanie wspólnej konsumpcji.
Tonight, just on our service, 785,000 people in 191 countries will either stay in a stranger's home or welcome one into theirs. Clearly, it's not as crazy as we were taught.
Dzisiejszego wieczoru, tylko dzięki naszej usłudze, 785 000 ludzi w 191 krajach zanocuje w domu kogoś obcego albo powita gości u siebie. Oczywiście, to nie jest tak szalone jak nas nauczono.
We didn't invent anything new. Hospitality has been around forever. There's been many other websites like ours. So, why did ours eventually take off? Luck and timing aside, I've learned that you can take the components of trust, and you can design for that. Design can overcome our most deeply rooted stranger-danger bias. And that's amazing to me. It blows my mind. I think about this every time I see a red Miata go by.
Nie wynaleźliśmy niczego nowego. Gościnność istniała od zawsze. Było dużo innych stron takich jak nasza. Więc dlaczego im się nie udało? Dzięki szczęściu i dobremu wyczuciu czasu nauczyłem się, że można wziąć elementy zaufania i projektować według nich. Dobry projekt może przezwyciężyć nasze najgłębiej zakorzenione uprzedzenie wobec nieznajomych. I to jest dla mnie niesamowite. To robi na mnie duże wrażenie. Myślę o tym ilekroć obok przejeżdża czerwona Miata.
Now, we know design won't solve all the world's problems. But if it can help out with this one, if it can make a dent in this, it makes me wonder, what else can we design for next?
Teraz wiemy że dobry projekt nie rozwiąże wszystkich problemów świata. Ale jeśli może nam pomóc z tym, jeśli może osłabić uprzedzenia, zastanawia mnie, co możemy zaprojektować następnym razem?
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Oklaski)