I'm actually here to make a challenge to people. I know there have been many challenges made to people. The one I'm going to make is that it is time for us to reclaim what peace really means. Peace is not "Kumbaya, my Lord." Peace is not the dove and the rainbow -- as lovely as they are. When I see the symbols of the rainbow and the dove, I think of personal serenity. I think of meditation. I do not think about what I consider to be peace, which is sustainable peace with justice and equality. It is a sustainable peace in which the majority of people on this planet have access to enough resources to live dignified lives, where these people have enough access to education and health care, so that they can live in freedom from want and freedom from fear. This is called human security. And I am not a complete pacifist like some of my really, really heavy-duty, non-violent friends, like Mairead McGuire. I understand that humans are so "messed up" -- to use a nice word, because I promised my mom I'd stop using the F-bomb in public. And I'm trying harder and harder. Mom, I'm really trying.
Ik ben eigenlijk hier om mensen een uitdaging voor te leggen. Ik weet dat mensen veel uitdagingen zijn voorgelegd. Degene die ik ga maken is dat het voor ons tijd wordt om de echte betekenis van vrede te heroveren. Vrede is niet "Kumbaya, mijn Heer." Vrede is niet de duif en de regenboog - hoe mooi ze ook zijn. De symbolen van de regenboog en de duif doen me denken aan persoonlijke sereniteit. Ik denk aan meditatie. Ik denk niet aan wat ik beschouw als vrede, een duurzame vrede met rechtvaardigheid en gelijkheid. Het is een duurzame vrede waarin de meerderheid van de mensen op deze planeet toegang hebben tot voldoende middelen een waardig leven, waar deze mensen voldoende toegang hebben tot onderwijs en gezondheidszorg, zodat zij kunnen leven zonder gebrek en vrees. Dit is de zogenaamde menselijke veiligheid. En ik ben geen complete pacifist zoals sommige van mijn echte, door de wol geverfde, niet-gewelddadige vrienden, als Mairead McGuire. Ik begrijp dat mensen zo opgefokt zijn - om een mooi woord te gebruiken, omdat ik mijn moeder beloofde dat ik zou stoppen met het gebruik van de F-bom in het openbaar. En ik probeer dat ook. Mam, ik probeer het echt.
We need a little bit of police; we need a little bit of military, but for defense. We need to redefine what makes us secure in this world. It is not arming our country to the teeth. It is not getting other countries to arm themselves to the teeth with the weapons that we produce and we sell them. It is using that money more rationally to make the countries of the world secure, to make the people of the world secure. I was thinking about the recent ongoings in Congress, where the president is offering 8.4 billion dollars to try to get the START vote. I certainly support the START vote. But he's offering 84 billion dollars for the modernizing of nuclear weapons. Do you know the figure that the U.N. talks about for fulfilling the Millennium Development Goals is 80 billion dollars? Just that little bit of money, which to me, I wish it was in my bank account -- it's not, but ... In global terms, it's a little bit of money. But it's going to modernize weapons we do not need and will not be gotten rid of in our lifetime, unless we get up off our ... and take action to make it happen, unless we begin to believe that all of the things that we've been hearing about in these last two days are elements of what come together to make human security. It is saving the tigers. It is stopping the tar sands. It is having access to medical equipment that can actually tell who does have cancer. It is all of those things. It is using our money for all of those things. It is about action.
We hebben een beetje politie nodig, en ook wat militairen, maar dan voor de verdediging. We moeten herdefiniëren wat ons veilig maakt in deze wereld. En dat is niet het tot de tanden bewapenen van ons land. En ook niet andere landen ertoe brengen om zich tot de tanden te bewapenen met de wapens die wij voor hen produceren en verkopen. Het is dat geld meer rationeel gebruiken om de landen van de wereld veiliger te maken, om de mensen van de wereld veilig te stellen. Ik zat te denken over de recente agenda in het Congres, waar de president 8,4 miljard dollar aanbiedt om de START-stemming erdoor te krijgen. Ik steun zeker de START-stemming. Maar hij beschikt over 84 miljard dollar voor de modernisering van nucleaire wapens. Weet je dat het getal waar de U.N. over praat voor het nakomen van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling 80 miljard dollar is? Net dat beetje geld, wat voor mij, ik wou dat het op mijn bankrekening stond - zo is het niet, maar ... In globale termen is het een beetje geld. Maar het gaat dienen om wapens te moderniseren die we niet nodig hebben en waar we in ons leven niet meer van af raken, tenzij we opstaan van onze ... en maatregelen nemen om het te laten gebeuren - tenzij we beginnen te geloven dat alle dingen waar we in deze laatste twee dagen over hebben gehoord elementen zijn die samen kunnen instaan voor de menselijke veiligheid. Het is het redden van de tijgers. Het is het stoppen van de ontginning van de teerzanden. Het is toegang hebben tot medische apparatuur die daadwerkelijk kan vertellen wie kanker heeft. Het zijn allemaal van die dingen. Het is ons geld gebruiken voor die dingen. Het gaat over actie.
I was in Hiroshima a couple of weeks ago, and His Holiness -- we're sitting there in front of thousands of people in the city, and there were about eight of us Nobel laureates. And he's a bad guy. He's like a bad kid in church. We're staring at everybody, waiting our turn to speak, and he leans over to me, and he says, "Jody, I'm a Buddhist monk." I said, "Yes, Your Holiness. Your robe gives it away." (Laughter) He said, "You know that I kind of like meditation, and I pray." I said, "That's good. That's good. We need that in the world. I don't follow that, but that's cool." And he says, "But I have become skeptical. I do not believe that meditation and prayer will change this world. I think what we need is action." His Holiness, in his robes, is my new action hero.
Ik was in Hiroshima een paar weken geleden, en Zijne Heiligheid -- zitten we daar voor duizenden mensen in de stad, en er waren ongeveer acht van ons Nobelprijswinnaars. En hij is een stoute kerel, hij is als een stout kind in de kerk. We zitten naar iedereen te staren, wachten onze beurt af om te spreken, hij leunt naar me toe, en zegt: "Jody, ik ben een boeddhistische monnik." Ik zei: "Ja, Uwe Heiligheid. Je outfit verraadt je. " (Gelach) Hij zei: "Je weet dat ik van meditatie hou, en bidden doe ik ook." Ik zei: "Dat is goed. Dat is goed. We hebben dat nodig in deze wereld. Ik volg je niet, maar het is cool. " En hij zegt: "Maar ik ben sceptisch geworden. Ik geloof niet dat meditatie en gebed iets zullen veranderen in deze wereld. Ik denk dat wat we nodig hebben, actie is." Zijne Heiligheid, in zijn gewaden, is mijn nieuwe Action Hero.
I spoke with Aung Sun Suu Kyi a couple of days ago. As most of you know, she's a hero for democracy in her country, Burma. You probably also know that she has spent 15 of the last 20 years imprisoned for her efforts to bring about democracy. She was just released a couple of weeks ago, and we're very concerned to see how long she will be free, because she is already out in the streets in Rangoon, agitating for change. She is already out in the streets, working with the party to try to rebuild it. But I talked to her for a range of issues. But one thing that I want to say, because it's similar to what His Holiness said. She said, "You know, we have a long road to go to finally get democracy in my country. But I don't believe in hope without endeavor. I don't believe in the hope of change, unless we take action to make it so."
Ik sprak met Aung Sun Suu Kyi een paar dagen geleden. Zoals de meesten van jullie weten, is ze een held voor de democratie in haar land, Birma. Je weet waarschijnlijk ook dat ze 15 van de laatste 20 jaar gevangen is gezet voor haar inspanningen om de democratie in te voeren. Ze was net een paar weken geleden vrijgelaten, en we zijn zeer bezorgd om te zien hoe lang ze vrij zal zijn, want ze is al bezig met in de straten van Rangoon actie te voeren voor verandering. Ze is al bezig in de straten met het werken om de partij te proberen terug op te bouwen. Maar ik had het met haar over een hele rist van onderwerpen. Maar er is een ding dat ik wil zeggen, want het is vergelijkbaar met wat Zijne Heiligheid heeft gezegd. Ze zei: "Weet je, we hebben nog een lange weg te gaan om eindelijk democratie in mijn land te krijgen. Maar ik geloof niet in hoop zonder inspanning. Ik geloof niet in de hoop op verandering, tenzij we actie ondernemen om dit te realiseren."
Here's another woman hero of mine. She's my friend, Dr. Shirin Ebadi, the first Muslim woman to receive the Nobel Peace Prize. She has been in exile for the last year and a half. You ask her where she lives -- where does she live in exile? She says the airports of the world. She is traveling because she was out of the country at the time of the elections. And instead of going home, she conferred with all the other women that she works with, who said to her, "Stay out. We need you out. We need to be able to talk to you out there, so that you can give the message of what's happening here." A year and a half -- she's out speaking on behalf of the other women in her country.
Hier is een andere heldin van mij. Ze is mijn vriendin, Dr Shirin Ebadi, de eerste moslimvrouw om de Nobelprijs voor de Vrede ontvangen. Ze leeft sinds anderhalf jaar in ballingschap. Als je haar vraagt waar ze woont - waar woont ze in ballingschap? dan zegt ze in de luchthavens van de wereld. Ze is op reis omdat ze het land uit was tijdens de verkiezingen. En in plaats van naar huis te gaan, overlegde ze met alle andere vrouwen waarmee ze werkt. Die zeiden tegen haar: "Blijf weg. We hebben meer aan je als je het land uit bent. We moeten in staat zijn om daar met je praten, zodat je kan berichten wat hier gaande is." anderhalf jaar - is ze bezig met overal op te komen voor de andere vrouwen in haar land.
Wangari Maathai -- 2004 Peace laureate. They call her the "Tree Lady," but she's more than the Tree Lady. Working for peace is very creative. It's hard work every day. When she was planting those trees, I don't think most people understand that, at the same time, she was using the action of getting people together to plant those trees to talk about how to overcome the authoritarian government in her country. People could not gather without getting busted and taken to jail. But if they were together planting trees for the environment, it was okay -- creativity. But it's not just iconic women like Shirin, like Aung Sun Suu Kyi, like Wangari Maathai -- it is other women in the world who are also struggling together to change this world.
Wangari Maathai - 2004 Vredeslaureaat. Ze noemen haar de boomdame, maar ze is meer dan de boomdame. Werken voor de vrede is erg creatief. Het is hard werken elke dag. Toen ze die bomen plantte, denk ik niet dat de meeste mensen doorhadden dat ze op hetzelfde moment die actie gebruikte om mensen samen te brengen om die bomen te planten en te praten over hoe de autoritaire regering in haar land te overwinnen. Mensen konden niet bij elkaar komen zonder aangehouden en naar de gevangenis gebracht te worden. Maar als ze samen bomen plantten voor het milieu, was dat in orde - creativiteit dus. Maar het zijn niet alleen de in het oog springende vrouwen als Shirin, als Aung Suu Kyi Sun of Wangari Maathai; Het zijn ook andere vrouwen in de wereld die ook samen strijden om deze wereld te veranderen.
The Women's League of Burma, 11 individual organizations of Burmese women came together because there's strength in numbers. Working together is what changes our world. The Million Signatures Campaign of women inside Burma working together to change human rights, to bring democracy to that country. When one is arrested and taken to prison, another one comes out and joins the movement, recognizing that if they work together, they will ultimately bring change in their own country.
The Women's League of Burma - 11 individuele organisaties van Birmese vrouwen kwamen samen om hun krachten te bundelen. Samenwerken is wat onze wereld verandert. De Million Signatures campagne van vrouwen in Birma samenwerkend voor betere mensenrechten, om de democratie naar dat land te brengen. Wanneer iemand wordt gearresteerd en meegenomen naar de gevangenis, komt een ander naar voren en vervoegt de beweging - ze erkennen dat, als ze samenwerken, zij uiteindelijk verandering zullen brengen in hun eigen land.
Mairead McGuire in the middle, Betty Williams on the right-hand side -- bringing peace to Northern Ireland. I'll tell you the quick story. An IRA driver was shot, and his car plowed into people on the side of the street. There was a mother and three children. The children were killed on the spot. It was Mairead's sister. Instead of giving in to grief, depression, defeat in the face of that violence, Mairead hooked up with Betty -- a staunch Protestant and a staunch Catholic -- and they took to the streets to say, "No more violence." And they were able to get tens of thousands of, primarily, women, some men, in the streets to bring about change. And they have been part of what brought peace to Northern Ireland, and they're still working on it, because there's still a lot more to do.
Mairead McGuire in het midden, Betty Williams op de rechterzijde - brengen vrede in Noord-Ierland. Ik zal het even vertellen. Een IRA-chauffeur werd neergeschoten, en zijn auto ploegde door de mensen aan de kant van de straat. Er was daar een moeder en drie kinderen. De kinderen werden ter plekke gedood. Het was Mairead's zus. In plaats van toe te geven aan verdriet, depressie en nederlaag tegenover al dat geweld, sloot Mairead zich aan bij Betty - een fervent protestantse en een fervent katholieke - en ze gingen de straat op om te zeggen: "Geen geweld meer." En zij waren in staat om tienduizenden, voornamelijk vrouwen - enkele mannen - op straat te krijgen om verandering teweeg te brengen. En ze maken deel uit van wat vrede bracht in Noord-Ierland, en ze zijn er nog steeds mee bezig, want er is nog veel meer te doen.
This is Rigoberta Menchu Tum. She also received the Peace Prize. She is now running for president. She is educating the indigenous people of her country about what it means to be a democracy, about how you bring democracy to the country, about educating, about how to vote -- but that democracy is not just about voting; it's about being an active citizen.
Dit is Rigoberta Menchu Tum. Ze kreeg ook de Prijs voor de Vrede. Ze gaat nu voor het presidentschap. Ze is bezig met het opleiden van de inheemse bevolking van haar land over wat een democratie betekent, over hoe je democratie brengt in een land, over hoe je gaat stemmen - maar die democratie gaat niet alleen over stemmen, Het gaat erom een actieve burger te zijn.
That's what I got stuck doing -- the landmine campaign. One of the things that made this campaign work is because we grew from two NGOs to thousands in 90 countries around the world, working together in common cause to ban landmines. Some of the people who worked in our campaign could only work maybe an hour a month. They could maybe volunteer that much. There were others, like myself, who were full-time. But it was the actions, together, of all of us that brought about that change.
Dat is waar ik mee bezig was - de landmijnencampagne. Een van de dingen die deze campagne deed slagen is dat we groeiden van twee NGO's tot duizenden in 90 landen over de hele wereld, samenwerkend voor de gemeenschappelijke zaak om landmijnen te verbieden. Sommige van de mensen die meewerkten in onze campagne konden slechts één uur per maand werken. Ze konden misschien slechts zoveel tijd vrijmaken. Er waren anderen, zoals ikzelf, die full-time werkten. Maar het waren de acties van ons allemaal samen die deze wijziging teweegbrachten.
In my view, what we need today is people getting up and taking action to reclaim the meaning of peace. It's not a dirty word. It's hard work every single day. And if each of us who cares about the different things we care about got up off our butts and volunteered as much time as we could, we would change this world, we would save this world. And we can't wait for the other guy. We have to do it ourselves.
Wat we volgens mij vandaag nodig hebben is dat mensen opstaan en actie ondernemen om vrede zijn echte betekenis terug te geven. Het is geen vies woord. Het is hard werken elke dag. En als ieder van ons die geeft om de verschillende dingen waar we om geven, uit zijn luie stoel komt en als vrijwilliger zoveel tijd als mogelijk vrijmaakt, zouden we deze wereld veranderen, zouden we deze wereld kunnen redden. En we kunnen niet wachten tot de ander begint, we moeten het zelf doen.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)