Now, this is Joanna. Joanna works at a university in Poland. And one Saturday morning at 3am, she got up, packed her rucksack and traveled more than a thousand kilometers, only to have a political argument with a stranger. His name is Christof, and he's a customer manager from Germany. And the two had never met before. They only knew that they were totally at odds over European politics, over migration, or the relationship to Russia or whatever. And they were arguing for almost one day. And after that, Joanna sent me a somewhat irritating email. "That was really cool, and I enjoyed every single minute of it!"
Dit is Joanna. Joanna werkt aan een universiteit in Polen. En op een zaterdagochtend om 03:00 stond ze op, pakte haar rugzak en reisde meer dan duizend kilometer alleen maar om over politiek te gaan discussiëren met een vreemde. Zijn naam is Christof en hij is een klantmanager uit Duitsland. Ze hadden elkaar nooit eerder ontmoet. Zij wisten alleen dat ze het helemaal niet eens waren over de Europese politiek, over migratie, over de relatie met Rusland of wat dan ook. Ze discussieerden bijna een hele dag. Later stuurde Joanna me een ietwat irritante e-mail: "Dat was echt cool en ik genoot van elke minuut!"
(Laughter)
(Gelach)
So these are Tom from the UK and Nils from Germany. They also were strangers, and they are both supporters of their local football team, as you may imagine, Borussia Dortmund and Tottenham Hotspurs. And so they met on the very spot where football roots were invented, on some field in Cambridge. And they didn't argue about football, but about Brexit. And after talking for many hours about this contentious topic, they also sent a rather unexpected email. "It was delightful, and we both enjoyed it very much."
Dit zijn Tom uit het Verenigd Koninkrijk en Nils uit Duitsland. Ze waren ook vreemden en allebei supporters van hun plaatselijke voetbalclub, zoals je je wel voor kunt stellen, Borussia Dortmund en Tottenham Hotspurs. Ze kwamen samen op de plek waar voetbal zowat werd uitgevonden, een of ander veld in Cambridge. Ze ruzieden niet over voetbal, maar over Brexit. Na vele uren gepraat over dit omstreden onderwerp stuurden ze ook een nogal onverwachte e-mail: "Het was heerlijk en we hebben er allebei enorm van genoten."
(Laughter)
(Gelach)
So in spring 2019, more than 17,000 Europeans from 33 countries signed up to have a political argument. Thousands crossed their borders to meet a stranger with a different opinion, and they were all part of a project called "Europe Talks."
In de lente van 2019 meldden zich meer dan 17.000 Europeanen uit 33 landen voor een politieke discussie. Duizenden gingen de grens over voor een ontmoeting met een andersdenkende vreemdeling en ze maakten allemaal deel uit van een project genaamd ‘Europe Talks’.
Now, talking about politics amongst people with different opinions has become really difficult, not only in Europe. Families are splitting, friends no longer talk to each other. We stay in our bubbles. And these so-called filter bubbles are amplified by social media, but they are not, in the core, a digital product. The filter bubble has always been there. It's in our minds.
Nu is praten over politiek voor mensen met verschillende meningen echt moeilijk geworden, niet alleen in Europa. Gezinnen vallen uit elkaar, vrienden praten niet meer met elkaar. We blijven in onze bubbels. En deze zogenaamde filterbubbels worden versterkt door de sociale media, maar ze zijn in essentie geen digitaal product. De filterbubbel was er altijd. Hij zit in onze gedachten.
As many studies repeatedly have shown, we, for example, ignore effects that contradict our convictions. So correcting fake news is definitely necessary, but it's not sufficient to get a divided society to rethink itself. Fortunately, according to at least some research, there may be a simple way to get a new perspective: a personal one-on-one discussion with someone who doesn't have your opinion. It enables you to see the world in a new way, through someone else's eyes.
Zoals vele studies herhaaldelijk hebben aangetoond, negeren we bijvoorbeeld effecten die onze overtuigingen tegenspreken. Dus is het corrigeren van nepnieuws absoluut noodzakelijk, maar het is niet voldoende om een verdeelde samenleving zichzelf te laten heroverwegen. Gelukkig bestaat er volgens enkele onderzoeken een eenvoudige manier om een nieuw perspectief te krijgen: een persoonlijk één-op-één-gesprek met iemand die jouw mening niet deelt. Het laat je de wereld op een nieuwe manier zien, door de ogen van iemand anders.
Now, I'm the editor of "ZEIT ONLINE," one of the major digital news organizations in Germany. And we started what became "Europe Talks" as a really modest editorial exercise. As many journalists, we were impressed by Trump and by Brexit, and Germany was getting divided, too, especially over the issue of migration. So the arrival of more than a million refugees in 2015 and 2016 dominated somewhat the debate. And when we were thinking about our own upcoming election in 2017, we definitely knew that we had to reinvent the way we were dealing with politics. So digital nerds that we are, we came up with obviously many very strange digital product ideas, one of them being a Tinder for politics --
Ik ben de redacteur van ‘ZEIT ONLINE’, een van de belangrijkste digitale nieuwsorganisaties in Duitsland. We begonnen met wat later ‘Europe Talks’ werd als een echt bescheiden redactionele oefening. Zoals veel journalisten waren we onder de indruk van Trump en Brexit, en Duitsland geraakte ook steeds meer verdeeld over de kwestie van de migratie. De komst van meer dan een miljoen vluchtelingen in 2015 en 2016 domineerde de discussie nogal. Toen we nadachten over onze eigen nakende verkiezingen in 2017, wisten we zeker dat we opnieuw moesten uitvinden hoe om te gaan met de politiek. Als de digitale nerds die we zijn, bedachten we uiteraard een heleboel vreemde digitale ideeën. Een daarvan was een Tinder voor de politiek --
(Laughter)
(Gelach)
a dating platform for political opposites, a tool that could help get people together with different opinions. And we decided to test it and launched what techies would call a "minimum viable product." So it was really simple. We called it "Deutschland spricht" -- "Germany Talks" -- and we started with that in May 2017. And it was really simple. We used mainly Google Forms, a tool that each and every one of us here can use to make surveys online. And everywhere in our content, we embedded simple questions like this: "Did Germany take in too many refugees?" You click yes or no. We asked you more questions, like, "Does the West treat Russia fairly?" or, "Should gay couples be allowed to marry?" And if you answered all these questions, we asked one more question: "Hey, would you like to meet a neighbor who totally disagrees with you?"
een datingplatform voor politieke tegenpolen, een instrument voor het bijeenbrengen van mensen met uiteenlopende meningen. We besloten het uit te testen en lanceerden wat techneuten zouden noemen een ‘minimaal levensvatbaar product’. Het was heel eenvoudig. We noemden het ‘Deutschland Spricht’ -- ‘Duitsland Spreekt’ -- en we begonnen in mei 2017. Het was heel eenvoudig. We gebruikten voornamelijk Google Forms, een instrument om online enquêtes te maken. Overal in onze tekst voegden we eenvoudige vragen toe zoals: "Heeft Duitsland te veel vluchtelingen opgenomen?" Klik ja of nee. We stelden ook vragen als: "Heeft het Westen Rusland fair behandeld?" of: "Mogen homoparen trouwen?" Nadat je al deze vragen had beantwoord, kwam er nog een vraag: "Hey, wil je een buurman ontmoeten die het totaal niet met je eens is?"
(Laughter)
(Gelach)
So this was a really simple experiment with no budget whatsoever. We expected some hundred-ish people to register, and we planned to match them by hand, the pairs. And after one day, 1,000 people had registered. And after some weeks, 12,000 Germans had signed up to meet someone else with a different opinion. So we had a problem.
Dit was dus een heel eenvoudig experiment zonder enig budget. We hadden verwacht dat een honderdtal mensen zouden registreren en we dachten ze manueel te koppelen. Na één dag hadden 1000 mensen zich ingeschreven. En na enkele weken hadden 12.000 Duitsers zich aangemeld om iemand te ontmoeten met een andere mening. Daar hadden we een probleem.
(Laughter)
(Gelach)
We hacked a quick and dirty algorithm that would find the perfect Tinder matches, like people living as close as possible having answered the questions as differently as possible. We introduced them via email. And, as you may imagine, we had many concerns. Maybe no one would show up in real life. Maybe all the discussions in real life would be awful. Or maybe we had an axe murderer in our database.
We flansten gauw gauw een algoritme in elkaar om de perfecte Tinderovereenkomsten te vinden, om de mensen te vinden die zo dicht mogelijk bij elkaar woonden en de vragen zo verschillend mogelijk hadden beantwoord. We introduceerden ze via e-mail. En zoals je je wellicht kan indenken, hadden we veel zorgen. Misschien zou niemand echt komen opdagen. Misschien zouden alle discussies in het echte leven verschrikkelijk zijn. Of misschien zat er wel een hakbijlmoordenaar in onze database.
(Laughter)
(Gelach)
But then, on a Sunday in June 2017, something beautiful happened. Thousands of Germans met in pairs and talked about politics peacefully. Like Anno. He's a former policeman who's against -- or was against -- gay marriage, and Anne, she's an engineer who lives in a domestic partnership with another woman. And they were talking for hours about all the topics where they had different opinions. At one point, Anno told us later, he realized that Anne was hurt by his statements about gay marriage, and he started to question his own assumptions. And after talking for three hours, Anne invited Anno to her summer party, and today, years later, they still meet from time to time and are friends.
Maar dan, op een zondag in juni 2017, gebeurde er iets moois. Duizenden Duitsers ontmoetten elkaar en spraken vreedzaam over politiek. Zoals Anno, een voormalige politieagent die tegen het homohuwelijk is -- of liever was -- en Anne, een ingenieur, die samenwoont met een andere vrouw. Ze spraken urenlang over alle onderwerpen waar ze uiteenlopende meningen over hadden. Op een gegeven moment, vertelde Anno ons later, realiseerde hij zich dat Anne zich gekwetst voelde door zijn uitspraken over het homohuwelijk en begon zijn eigen aannames in vraag te stellen. Na een gesprek van drie uur, nodigde Anne Anno uit op haar tuinfeest, en nu, jaren later, komen ze nog steeds van tijd tot tijd samen en zijn ze vrienden.
So our algorithm matched, for example, this court bailiff. He's also a spokesperson of the right-wing populist party AfD in Germany, and this counselor for pregnant women. She used to be an active member of the Green Party. We even matched this professor and his student.
Ons algoritme bracht bijvoorbeeld ook deze gerechtsdeurwaarder -- hij is in Duitsland woordvoerder van de rechtspopulistische partij AfD -- samen met deze begeleidster van zwangere vrouwen. Ze was actief lid van de Groene Partij. We brachten zelfs deze professor en zijn student samen.
(Laughter)
(Gelach)
It's an algorithm.
Het is een algoritme.
(Laughter)
(Gelach)
We also matched a father-in-law and his very own daughter-in-law, because, obviously, they live close by but have really different opinions.
We brachten ook een schoonvader samen met zijn eigen schoondochter. Ze wonen wel in elkaars buurt, maar hebben echt uiteenlopende meningen.
So as a general rule, we did not observe, record, document the discussions, because we didn't want people to perform in any way. But I made an exception. I took part myself. And so I met in my trendy Berlin neighborhood called Prenzlauer Berg, I met Mirko. This is me talking to Mirko. Mirko didn't want to be in the picture. He's a young plant operator, and he looked like all the hipsters in our area, like with a beard and a beanie. We were talking for hours, and I found him to be a wonderful person. And despite the fact that we had really different opinions about most of the topics -- maybe with the exception of women's rights, where I couldn't comprehend his thoughts -- it was really nice. After our discussion, I Googled Mirko. And I found out that in his teenage years, he used to be a neo-Nazi. So I called him and asked, "Hey, why didn't you tell me?" And he said, "You know, I didn't tell you because I want to get over it. I just don't want to talk about it anymore."
Als algemene regel hebben we de discussies niet gevolgd, opgenomen of gedocumenteerd, omdat we wilden dat mensen gewoon zichzelf zouden zijn. Maar ik maakte één uitzondering. Ik nam er zelf aan deel. Dus in mijn trendy Berlijnse wijk, Prenzlauer Berg, ontmoette ik Mirko. Dit ben ik in gesprek met Mirko. Mirko wilde niet op de foto. Hij is een jonge procesoperator en zag eruit als alle hipsters in onze wijk, met een baard en een muts. We praatten urenlang en ik vond hem een geweldig iemand. Ondanks het feit dat we echt anders dachten over de meeste onderwerpen -- misschien met uitzondering van vrouwenrechten, waarover ik zijn gedachten niet begreep -- was het erg leuk. Na ons gesprek Googelde ik Mirko. Ik ontdekte dat hij in zijn tienerjaren een neonazi was geweest. Dus belde ik hem en vroeg: "Waarom heb je me dat niet verteld?" Hij zei: "Weet je, ik vertelde het niet, omdat ik het achter me wil laten. Ik wil er niet meer over praten."
I thought that people with a history like that could never change, and I had to rethink my assumptions, as did many of the participants who sent us thousands of emails and also selfies.
Ik dacht dat mensen met zo'n voorgeschiedenis nooit zouden kunnen veranderen, en dus moest ik mijn aannames heroverwegen, net als veel van de deelnemers die ons duizenden e-mails stuurden, en ook selfies.
No violence was recorded whatsoever.
Nooit kwam er geweld bij te pas.
(Laughter)
(Gelach)
And we just don't know if some of the pairs got married.
We weten niet of sommige paren getrouwd zijn.
(Laughter)
(Gelach)
But, at least, we were really excited and wanted to do it again, especially in version 2.0, wanted to expand the diversity of the participants, because obviously in the first round, they were mainly our readers.
In ieder geval waren we erg enthousiast en wilden het opnieuw doen, vooral dan in versie 2.0; we wilden de diversiteit van de deelnemers uitbreiden, want in de eerste ronde waren het natuurlijk vooral onze lezers.
And so we embraced our competition and asked other media outlets to join. We coordinated via Slack. And this live collaboration among 11 major German media houses was definitely a first in Germany. The numbers more than doubled: 28,000 people applied this time. And the German president -- you see him here in the center of the picture -- became our patron. And so, thousands of Germans met again in the summer of 2018 to talk to someone else with a different opinion. Some of the pairs we invited to Berlin to a special event. And there, this picture was taken, until today my favorite symbol for "Germany Talks." You see Henrik, a bus driver and boxing trainer, and Engelbert, the director of a children's help center. They answered all of the seven questions we asked differently. They had never met before this day, and they had a really intensive discussion and seemed to get along anyway with each other.
We gingen ervoor en vroegen andere media om mee te doen. We coördineerden het via Slack. En deze live samenwerking tussen 11 grote Duitse mediahuizen was zeker een primeur in Duitsland. Meer dan twee keer zoveel mensen, 28.000 deden er dit keer mee. En de Duitse president -- je ziet hem hier in het midden van het beeld -- werd onze beschermheer. En zo kwamen duizenden Duitsers in de zomer van 2018 weer bij elkaar om te praten met iemand met een andere mening. Sommigen nodigden we naar Berlijn uit voor een speciale gelegenheid. Daar werd deze foto genomen, tot op heden mijn favoriete symbool voor ‘Duitsland Spreekt’. Je ziet Henrik, buschauffeur en bokstrainer, en Engelbert, directeur van een kinderdagverblijf. Ze antwoordden verschillend op alle zeven vragen. Ze hadden elkaar nooit eerder ontmoet en voerden een echt harde discussie, maar leken het hoe dan ook goed te vinden met elkaar.
So this time we also wanted to know if the discussion would have any impact on the participants. So we asked researchers to survey the participants. And two-thirds of the participants said that they learned something about their partner's attitudes. Sixty percent agreed that their viewpoints converged. The level of trust in society seemed also higher after the event, according to the researchers. Ninety percent said that they enjoyed their discussion. Ten percent said they didn't enjoy their discussion, eight percent only because, simply, their partner didn't show up.
Dit keer wilden we ook weten of de discussie enige invloed zou hebben op de deelnemers. Daarom vroegen we de onderzoekers de deelnemers te enquêteren. Twee derde van de deelnemers zei dat ze iets hadden geleerd over de houding van hun partner. Zestig procent waren akkoord dat hun standpunten convergeerden. Ook het niveau van vertrouwen in de samenleving leek volgens de onderzoekers na het evenement hoger uit te vallen. Negentig procent zei dat ze van hun discussie hadden genoten. Tien procent zei dat ze niet hadden genoten van hun discussie, acht procent alleen omdat hun partner gewoonweg niet was komen opdagen.
(Laughter)
(Gelach)
After "Germany Talks," we got approached by many international media outlets, and we decided this time to build a serious and secure platform. We called it "My Country Talks." And in this short period of time, "My Country Talks" has already been used for more than a dozen local and national events like "Het grote gelijk" in Belgium or "Suomi puhuu" in Finland or "Britain Talks" in the UK. And as I mentioned at the beginning, we also launched "Europe Talks," together with 15 international media partners, from the "Financial Times" in the UK to "Helsingin Sanomat" in Finland. Thousands of Europeans met with a total stranger to argue about politics. So far, we have been approached by more than 150 global media outlets, and maybe someday there will be something like "The World Talks," with hundreds of thousands of participants.
Na ‘Duitsland Spreekt’ spraken vele internationale media ons aan en we besloten een serieus en veilig platform te bouwen. We noemden het ‘Mijn Land Spreekt’. En in deze korte periode is ‘Mijn Land Spreekt’ al gebruikt voor meer dan een dozijn lokale en nationale evenementen, zoals ‘Het grote gelijk’ in België, ‘Suomi puhuu’ in Finland of ‘Britain Talks’ in het Verenigd Koninkrijk. En zoals ik in het begin al zei, zijn we ook begonnen met ‘Europe Talks’, samen met 15 internationale mediapartners, van de ‘Financial Times’ in het Verenigd Koninkrijk tot ‘Helsingin Sanomat’ in Finland. Duizenden Europeanen ontmoetten een wildvreemde om te discussiëren over politiek. Tot nu toe zijn we benaderd door meer dan 150 wereldwijde media en misschien komt er op een dag wel iets als ‘De Wereld Spreekt’ met honderdduizenden deelnemers.
But what matters here are not the numbers, obviously. What matters here is ... Whenever two people meet to talk in person for hours without anyone else listening, they change. And so do our societies. They change little by little, discussion by discussion. What matters here is that we relearn how to have these face-to-face discussions, without anyone else listening, with a stranger. Not only with a stranger we are introduced to by a Tinder for politics, but also with a stranger in a pub or in a gym or at a conference.
Wat hier telt, zijn niet de aantallen. Vanzelfsprekend. Waar het hier om gaat is ... Wanneer twee mensen elkaar persoonlijk ontmoeten om urenlang te praten zonder dat er iemand anders meeluistert, veranderen ze. En ook onze samenlevingen. Ze veranderen beetje bij beetje, discussie per discussie. Waar het om gaat, is dat we opnieuw leren hoe persoonlijk te praten, zonder dat iemand anders meeluistert, met een vreemde. Niet alleen met een vreemde die we hebben leren kennen via een Tinder voor de politiek, maar ook met een vreemde in een café of in de sporthal of op een conferentie.
So please meet someone and have an argument and enjoy it very much.
Dus ga iemand ontmoeten, discussieer ermee en geniet er goed van.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)
Wow!
Wauw!
(Applause)
(Applaus)