I want to address the issue of compassion. Compassion has many faces. Some of them are fierce; some of them are wrathful; some of them are tender; some of them are wise. A line that the Dalai Lama once said, he said, "Love and compassion are necessities. They are not luxuries. Without them, humanity cannot survive." And I would suggest, it is not only humanity that won't survive, but it is all species on the planet, as we've heard today. It is the big cats, and it's the plankton.
Chcę zająć się kwestią współczucia, Współczucie ma wiele twarzy. Niektóre z nich są srogie, niektóre z nich są gniewne, niektóre z nich są czułe, niektóre mądre. Dalajlama raz powiedział: "Miłość i współczucie są potrzebami. Nie są luksusem. Bez nich, ludzkość nie może przetrwać." A ja uważam, że nie tylko ludzkość nie przetrwa, ale żaden gatunek na ziemi jak dziś słyszeliśmy. I wielkie koty i plankton.
Two weeks ago, I was in Bangalore in India. I was so privileged to be able to teach in a hospice on the outskirts of Bangalore. And early in the morning, I went into the ward. In that hospice, there were 31 men and women who were actively dying. And I walked up to the bedside of an old woman who was breathing very rapidly, fragile, obviously in the latter phase of active dying. I looked into her face. I looked into the face of her son sitting next to her, and his face was just riven with grief and confusion.
Dwa tygodnie temu byłam w Bangalore w Indiach. Miałam ten przywilej uczenia w hospicjum na przedmieściach Bangalore. I wcześnie rano poszłam na ten oddział. W tamtym hospicjum było 31 mężczyzn i kobiet, którzy właśnie umierali. I podeszłam do łóżka starszej kobiety, która oddychała bardzo gwałtownie, słabo, w późnej fazie umierania. Spojrzałam na jej twarz. Spojrzałam na twarz jej syna siedzącego obok i jego twarz była wprost rozdarta żalem i dezorientacją.
And I remembered a line from the Mahabharata, the great Indian epic: "What is the most wondrous thing in the world, Yudhisthira?" And Yudhisthira replied, "The most wondrous thing in the world is that all around us people can be dying and we don't realize it can happen to us." I looked up. Tending those 31 dying people were young women from villages around Bangalore. I looked into the face of one of these women, and I saw in her face the strength that arises when natural compassion is really present. I watched her hands as she bathed an old man.
I przypomniałam sobie wers z Mahabharata, wielkiego hinduskiego utworu: "Co jest najcudowniejszą rzeczą na świecie,Yudhisthira?" I Yudhisthira odpowiedział: "Najcudowniejszą rzeczą na świecie jest to, że wokół nas ludzie mogą umierać, a my nie zdajemy sobie sprawy, że to może się przydarzyć nam." Rozejrzałam się. Tych 31 umierających doglądały młode kobiety z wiosek wokół Bangalore. Spojrzałam na twarz jednej z tych kobiet i ujrzałam siłę, która pojawia się, gdy naturalne współczucie jest naprawdę obecne. Patrzyłam na jej ręce, gdy kąpała starszego człowieka.
My gaze went to another young woman as she wiped the face of another dying person. And it reminded me of something that I had just been present for. Every year or so, I have the privilege of taking clinicians into the Himalayas and the Tibetan Plateau. And we run clinics in these very remote regions where there's no medical care whatsoever.
Moje spojrzenie powędrowało do innej młodej kobiety, gdy wycierała twarz innej umierającej osoby. I to mi przypomniało, po co tam byłam. Każdego roku mam przywilej podejmowania misji w Himalaje i do Tybetu. Prowadzimy kliniki w tych bardzo odległych regionach, gdzie nie ma żadnej opieki medycznej.
And on the first day at Simikot in Humla, far west of Nepal, the most impoverished region of Nepal, an old man came in clutching a bundle of rags. And he walked in, and somebody said something to him, we realized he was deaf, and we looked into the rags, and there was this pair of eyes. The rags were unwrapped from a little girl whose body was massively burned. Again, the eyes and hands of Avalokiteshvara. It was the young women, the health aids, who cleaned the wounds of this baby and dressed the wounds.
I pierwszego dnia w Simikot w Humla, daleko na zachód od Nepalu, w najbiedniejszym regionie Nepalu, przyszedł starszy człowiek trzymając kłębek szmat. I wszedł, a ktoś powiedział coś do niego, zdaliśmy sobie sprawę, że był głuchy i zajrzeliśmy do szmat, a tam była ta para oczu. Odwinięto szmaty z małej dziewczynki, której ciało doznało znacznych oparzeń. Znów, oczy i ręce Avalokiteshvary. To młode kobiety, pomocniczki, oczyściły rany dziecka i opatrzyły je.
I know those hands and eyes; they touched me as well. They touched me at that time. They have touched me throughout my 68 years. They touched me when I was four and I lost my eyesight and was partially paralyzed. And my family brought in a woman whose mother had been a slave to take care of me. And that woman did not have sentimental compassion. She had phenomenal strength. And it was really her strength, I believe, that became the kind of mudra and imprimatur that has been a guiding light in my life.
Znam te ręce i oczy; dotknęły także mnie. Dotknęły mnie wtedy. Dotykały mnie przez 68 lat życia. Dotykały mnie kiedy miałam cztery lata i straciłam wzrok oraz byłam częściowo sparaliżowana. Rodzina sprowadziła kobietę, której matka była niewolnicą, by się mną opiekowała. I ta kobieta nie miała sentymentalnego współczucia. Miała fenomenalną siłę. I wierzę, że to jej siła stała się rodzajem przedwczesnej dojrzałości, która prowadziła mnie przez życie.
So we can ask: What is compassion comprised of? And there are various facets. And there's referential and non-referential compassion. But first, compassion is comprised of that capacity to see clearly into the nature of suffering. It is that ability to really stand strong and to recognize also that I'm not separate from this suffering. But that is not enough, because compassion, which activates the motor cortex, means that we aspire, we actually aspire to transform suffering. And if we're so blessed, we engage in activities that transform suffering. But compassion has another component, and that component is really essential. That component is that we cannot be attached to outcome.
Więc możemy zapytać: Z czego składa się współczucie? I są różne wymiary. I istnieje odnoszące i nieodnoszące współczucie. Ale po pierwsze, współczucie składa się z możliwości jasnego widzenia natury cierpienia. To ta zdolność do stąpania mocno po ziemi, a także by rozpoznać, że nie jestem odrębna od tego cierpienia. Ale to nie wystarcza, ponieważ współczucie, które aktywuje korę ruchową, oznacza, że dążymy do przekształcania cierpienia. I jeśli jesteśmy tak błogosławieni, angażujemy się w czynności, które przekształcają cierpienie. Ale współczucie ma też inny składnik i ten składnik jest naprawdę istotny. On zakłada brak przywiązania do wyniku.
Now I worked with dying people for over 40 years. I had the privilege of working on death row in a maximum security [prison] for six years. And I realized so clearly in bringing my own life experience, from working with dying people and training caregivers, that any attachment to outcome would distort deeply my own capacity to be fully present to the whole catastrophe.
Pracowałam z umierającymi ludźmi przez przeszło 40 lat. Miałam przywilej pracowania z osobami skazanymi na śmierć w celi śmierci o największym rygorze przez sześć lat. Zdałam sobie jasno sprawę, wnosząc moje własne doświadczenie życiowe, z pracy z umierającymi ludźmi i szkolenia opiekunów, że przywiązanie do rezultatów głęboko by zaburzyło moją własną zdolność do bycia w pełni obecną przy całym nieszczęściu.
And when I worked in the prison system, it was so clear to me, this: that many of us in this room, and almost all of the men that I worked with on death row, the seeds of their own compassion had never been watered. That compassion is actually an inherent human quality. It is there within every human being. But the conditions for compassion to be activated, to be aroused, are particular conditions. I had that condition, to a certain extent, from my own childhood illness. Eve Ensler, whom you'll hear later, has had that condition activated amazingly in her through the various waters of suffering that she has been through.
I kiedy pracowałam w systemie więziennictwa było dla mnie jasne, że wielu z nas w tym pomieszczeniu i prawie wszyscy mężczyźni, z którymi pracowałam w celi śmierci, nasiona ich własnego współczucia nigdy nie były podlewane. To współczucie jest właściwie nieodłączną właściwością człowieka. Jest w każdym człowieku. Ale warunki odczucia współczucia, jego wzbudzenia, są szczególnymi warunkami. Miałam takie warunki, do pewnego stopnia, z powodu mojej choroby w dzieciństwie. U Eve Ensler, którą usłyszycie później, zaistniały te warunki, zadziwiająco, przez różne fale cierpienia, które przeszła.
And what is fascinating is that compassion has enemies, and those enemies are things like pity, moral outrage, fear. And you know, we have a society, a world, that is paralyzed by fear. And in that paralysis, of course, our capacity for compassion is also paralyzed. The very word terror is global. The very feeling of terror is global. So our work, in a certain way, is to address this imago, this kind of archetype that has pervaded the psyche of our entire globe.
I co fascynujące, współczucie ma wrogów, a tymi wrogami są rzeczy takie jak litość, moralnie oburzenie, strach. I wiecie, mamy społeczeństwo, świat, który jest sparaliżowany przez strach. I w tym paraliżu, oczywiście, nasza zdolność współczucia także jest sparaliżowana. Samo słowo "terror" jest znane na całym świecie. Samo uczucie strachu jest globalne. Więc naszą pracą, w pewnym sensie, jest zajęcie się tym wizerunkiem, rodzajem archetypu, który przeniknął psychikę całego globu.
Now we know from neuroscience that compassion has some very extraordinary qualities. For example: A person who is cultivating compassion, when they are in the presence of suffering, they feel that suffering a lot more than many other people do. However, they return to baseline a lot sooner. This is called resilience. Many of us think that compassion drains us, but I promise you it is something that truly enlivens us.
Wiemy z neuronauki, że współczucie ma pewne bardzo niezwykłe właściwości. Na przykład: osoba, która pielęgnuje współczucie, kiedy jest w obecności cierpienia, odczuwa to cierpienie znacznie bardziej niż wiele innych osób. Jednak wraca do stanu wyjściowego znacznie szybciej. Jest to nazywane elastycznością. Wielu z nas myśli, że współczucie nas wyczerpuje, ale obiecuję wam, że jest czymś, co nas naprawdę oświeca.
Another thing about compassion is that it really enhances what's called neural integration. It hooks up all parts of the brain. Another, which has been discovered by various researchers at Emory and at Davis and so on, is that compassion enhances our immune system. Hey, we live in a very noxious world. (Laughter) Most of us are shrinking in the face of psycho-social and physical poisons, of the toxins of our world. But compassion, the generation of compassion, actually mobilizes our immunity.
Inną rzeczą dotyczącą współczucia, jest to, że ono naprawdę wspomaga to, co jest nazywane integracją nerwową. Łączy wszystkie obszary mózgu. Inną, odkrytą przez różnych badaczy w Emory i Davis i tak dalej, jest to, że współczucie wzmacnia nasz układ odpornościowy. Przecież żyjemy w bardzo szkodliwym świecie. (Śmiech) Większość z nas cofa się w obliczu trucizn psychospołecznych i fizycznych, toksyn naszego świata. Ale współczucie, wzbudzanie współczucia, w rzeczywistości mobilizuje naszą odporność.
You know, if compassion is so good for us, I have a question. Why don't we train our children in compassion? (Applause) If compassion is so good for us, why don't we train our health care providers in compassion so that they can do what they're supposed to do, which is to really transform suffering? And if compassion is so good for us, why don't we vote on compassion? Why don't we vote for people in our government based on compassion, so that we can have a more caring world? In Buddhism, we say, "it takes a strong back and a soft front." It takes tremendous strength of the back to uphold yourself in the midst of conditions. And that is the mental quality of equanimity.
Jeśli współczucie jest dla nas tak dobre, to mam pytanie. Dlaczego nie uczymy naszych dzieci współczucia? (Oklaski) Jeśli współczucie jest dla nas tak dobre, dlaczego nie uczymy go pracowników ochrony zdrowia by robili to, co powinni, czyli przekształcali cierpienie? I jeśli współczucie jest dla nas tak dobre, dlaczego na nie nie głosujemy? Dlaczego nie głosujemy na ludzi w rządzie kierując się współczuciem? Aby mieć bardziej troskliwy świat. W buddyzmie mówimy "trzeba mieć twardy tył i miękki przód." Wymaga ogromnej siły pleców, by utrzymać się w trudnych warunkach. I to jest psychiczna jakość spokoju umysłu.
But it also takes a soft front -- the capacity to really be open to the world as it is, to have an undefended heart. And the archetype of this in Buddhism is Avalokiteshvara, Kuan-Yin. It's a female archetype: she who perceives the cries of suffering in the world. She stands with 10,000 arms, and in every hand, there is an instrument of liberation, and in the palm of every hand, there are eyes, and these are the eyes of wisdom. I say that, for thousands of years, women have lived, exemplified, met in intimacy, the archetype of Avalokitesvara, of Kuan-Yin, she who perceives the cries of suffering in the world.
Ale wymaga to także miękkiego przodu -- umiejętności autentycznego otwierania się na świat taki, jakim jest, by mieć wrażliwe serce. I archetypem tego w buddyzmie jest Avalokiteshvara, Kuan-Yin. To żeński archetyp: ta, która dostrzega wołania cierpiących na świecie. Stoi z 10 000 ramion, a w każdej ręce, ma narzędzie wyzwolenia, a na dłoni każdej ręki są oczy i są to oczy mądrości. Przez tysiące lat, kobiety żyły, były przykładem, spotykały się w ciszy z archetypem Avalokitesvary, Kuan-Yin, tej, która widzi wołania cierpiących na świecie.
Women have manifested for thousands of years the strength arising from compassion in an unfiltered, unmediated way in perceiving suffering as it is. They have infused societies with kindness, and we have really felt that as woman after woman has stood on this stage in the past day and a half. And they have actualized compassion through direct action. Jody Williams called it: It's good to meditate. I'm sorry, you've got to do a little bit of that, Jody. Step back, give your mother a break, okay.
Kobiety wyrażały od tysięcy lat siłę wyrastająca ze współczucia w niecenzurowany, niezapośredniczony sposób, w postrzeganiu cierpienia takim, jakie ono jest. Natchnęły społeczeństwa dobrocią i naprawdę czuliśmy, że kobieta za kobietą stały na tej scenie w przeszłości. Urzeczywistniały współczucie poprzez konkretne działania. Jody Williams nazwała to: Dobrze jest medytować. Przepraszam, powinnaś się tym zająć Jody. Wycofaj się, pozwól matce odpocząć, ok?
(Laughter)
(Śmiech)
But the other side of the equation is you've got to come out of your cave. You have to come into the world like Asanga did, who was looking to realize Maitreya Buddha after 12 years sitting in the cave. He said, "I'm out of here." He's going down the path. He sees something in the path. He looks, it's a dog, he drops to his knees. He sees that the dog has this big wound on its leg. The wound is just filled with maggots. He puts out his tongue in order to remove the maggots, so as not to harm them. And at that moment, the dog transformed into the Buddha of love and kindness.
Ale po drugiej stronie równania jest potrzeba wyjścia z własnej jaskini. Trzeba wyjść na świat, jak zrobił Asanga, który chciał pojąć Maitreya Buddha po 12 latach siedzenia w jaskini. Powiedział: "Wychodzę." Schodzi ścieżką. Widzi coś na ścieżce. Patrzy, to pies, pada na kolana. Widzi, że pies ma wielką ranę na nogach. Ta rana jest wypełniona robakami. Wysuwa język, by usunąć robaki, tak aby ich nie uszkodzić. I w tym momencie, pies zamienia się w Buddę miłości i dobroci.
I believe that women and girls today have to partner in a powerful way with men -- with their fathers, with their sons, with their brothers, with the plumbers, the road builders, the caregivers, the doctors, the lawyers, with our president, and with all beings. The women in this room are lotuses in a sea of fire. May we actualize that capacity for women everywhere.
Wierzę, że współczesne kobiety i dziewczęta powinny zawiązać silne przymierze z mężczyznami - ze swymi ojcami, ze swymi synami, braćmi, z hydraulikami, robotnikami drogowymi, opiekunami, lekarzami, prawnikami, z naszym prezydentem i wszystkimi istotami. Kobiety w tym pomieszczeniu są lotosami w morzu ognia. Urzeczywistniajmy tę umiejętność u kobiet wszędzie.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Oklaski)