I'm a neuroscientist, a professor at the University of California. And over the past 35 years, I've studied behavior on the basis of everything from genes through neurotransmitters, dopamine, things like that, all the way through circuit analysis. So that's what I normally do. But then, for some reason, I got into something else, just recently. And it all grew out of one of my colleagues asking me to analyze a bunch of brains of psychopathic killers.
Ik ben een neurowetenschapper, professor aan de universiteit van Californië. Gedurende de afgelopen 35 jaar heb ik gedrag bestudeerd op basis van alles, van genen, neurotransmitters, dopamine, helemaal tot circuit-analyse. Dat is mijn normale werk. Maar recent raakte ik, om één of andere reden, betrokken bij iets anders. Het begon met een vraag van één van mijn collega's om een aantal hersenen van psychopathische moordenaars te analyseren.
And so this would be the typical talk I would give. And the question is, "How do you end up with a psychopathic killer?" What I mean by psychopathic killer are these people, these types of people. And so some of the brains that I've studied are people you know about. When I get the brains I don't know what I'm looking at. It's blind experiments. They also gave me normal people and everything.
Dit zou een typische voordracht zijn die ik zou geven. De vraag is: "Hoe kom je terecht bij een psychopathische moordenaar?" Wat ik bedoel met psychopathische moordenaar, zijn deze mensen, dit type van mensen. Sommige van de hersenen die ik bestudeerd heb, zijn mensen die jullie kennen. Wanneer ik hersenen krijg, weet ik niet wat ik bekijk. Dit waren blinde experimenten. Ze gaven me ook normale mensen.
So I've looked at about 70 of these. And what came up was a number of pieces of data. So we look at these sorts of things theoretically, on the basis of genetics, and brain damage, and interaction with environment, and exactly how that machine works. So we're interested in exactly where in the brain, and what's the most important part of the brain. So we've been looking at this: the interaction of genes, what's called epigenetic effects, brain damage, and environment, and how these are tied together. And how you end up with a psychopath, and a killer, depends on exactly when the damage occurs. It's really a very precisely timed thing. You get different kinds of psychopaths.
Ik heb er ongeveer een zeventigtal bestudeerd. Daar hield ik bepaalde gegevens aan over. We bestudeerden deze gegevens op theoretisch vlak, op basis van genetica, hersenbeschadiging en interactie met de omgeving, en hoe die machine precies werkt. We zijn geïnteresseerd in de precieze locatie in de hersenen, en wat het belangrijkste deel van de hersenen is. Daar zijn we mee bezig. De interactie van genen, de zogenaamde epigenetische effecten, hersenbeschadiging en omgeving, en hoe deze samenwerken. Hoe je eindigt met een psychopaat, en een moordenaar, hangt af van wanneer exact de beschadiging gebeurt. Het is erg precies getimed. Je hebt verschillende soorten psychopaten.
So we're going along with this. And here's, just to give you the pattern. The pattern is that those people, every one of them I looked at, who was a murderer, and was a serial killer, had damage to their orbital cortex, which is right above the eyes, the orbits, and also the interior part of the temporal lobe. So there is the pattern that every one of them had, but they all were a little different too. They had other sorts of brain damage. A key thing is that the major violence genes, it's called the MAO-A gene.
Daar gaan we van uit. En hier, gewoon om jullie het patroon te geven. Het patroon is dat de mensen die ik onderzocht heb, de moordenaars of seriemoordenaars, een beschadiging hadden in hun orbitale cortex. Deze bevindt zich recht boven de ogen, de oogkassen, en ook het binnenste deel van de temporale kwab. Er is een patroon dat elk van hen had, maar ze waren ook allemaal een beetje verschillend. Ze hadden andere soorten van hersenbeschadiging. Cruciaal is het effect van de voornaamste agressie-genen, zoals het MAOA gen.
And there is a variant of this gene that is in the normal population. Some of you have this. And it's sex-linked. It's on the X chromosome. And so in this way you can only get it from your mother. And in fact this is probably why mostly men, boys, are psychopathic killers, or are very aggressive. Because a daughter can get one X from the father, one X from the mother, it's kind of diluted out. But for a son, he can only get the X chromosome from his mother.
In de normale populatie is er ook een variant van dit gen. Sommige van jullie hebben dit. Het is gelinkt aan het geslacht. Het zit op het X-chromosoom. Je kunt het enkel krijgen van je moeder. Dit is waarschijnlijk waarom vooral mannen psychopathische moordenaars zijn, of erg agressief zijn. Omdat een dochter een X kan krijgen van de vader en één X van de moeder, wordt het als het ware verdund. Een zoon kan het X-chromosoom enkel van zijn moeder krijgen.
So this is how it's passed from mother to son. And it has to do with too much brain serotonin during development, which is kind of interesting because serotonin is supposed to make you calm and relaxed. But if you have this gene, in utero your brain is bathed in this, so your whole brain becomes insensitive to serotonin, so it doesn't work later on in life.
Zo wordt het doorgegeven van moeder op zoon. Het heeft te maken met teveel aan hersenserotonine tijdens de ontwikkeling. Wat interessant is, omdat serotonine je normaal gezien kalm maakt en relaxeert. Maar als je dit gen in de baarmoeder krijgt, worden je hersenen hierin gebaad. Je hersenen worden ongevoelig voor serotonine. Het werkt niet later in het leven.
And I'd given this one talk in Israel, just this past year. And it does have some consequences. Theoretically what this means is that in order to express this gene, in a violent way, very early on, before puberty, you have to be involved in something that is really traumatic -- not a little stress, not being spanked or something, but really seeing violence, or being involved in it, in 3D. Right? That's how the mirror neuron system works.
Ik heb deze voordracht afgelopen jaar gegeven in Israël. Het heeft enkele gevolgen. In theorie betekent dit dat om dit gen tot uiting te doen komen, op een gewelddadige manier, je erg vroeg, voor de puberteit, iets zeer traumatisch moet hebben meegemaakt, niet een beetje stress, niet lichtjes geslagen worden of zoiets. Maar echt geweld zien, of er in betrokken zijn, in 3D. Dat is hoe het spiegel-neuronensysteem werkt.
And so, if you have that gene, and you see a lot of violence in a certain situation, this is the recipe for disaster, absolute disaster. And what I think might happen in these areas of the world, where we have constant violence, you end up having generations of kids that are seeing all this violence. And if I was a young girl, somewhere in a violent area, you know, a 14 year old, and I want to find a mate, I'd find some tough guy, right, to protect me. Well what the problem is this tends to concentrate these genes. And now the boys and the girls get them. So I think after several generations, and here is the idea, we really have a tinderbox.
Als je dat gen hebt, en je ziet veel geweld in een bepaalde situatie, is dit het recept voor een catastrofe, een absolute catastrofe. Wat volgens mij zou kunnen gebeuren in deze gebieden van de wereld, waar er constant geweld is, is dat je eindigt met generaties kinderen die al dit geweld zien. Als ik een jong meisje was, ergens in een gewelddadig gebied, een 14-jarige, en ik wil een partner vinden, zou ik een stoere man zoeken, om me te beschermen. Het probleem is dat deze genen daardoor juist geconcentreerd worden. En dan krijgen zowel de jongens als de meisjes het gen. Ik denk dat we na enkele generaties echt een explosieve situatie krijgen.
So that was the idea. But then my mother said to me, "I hear you've been going around talking about psychopathic killers. And you're talking as if you come from a normal family." I said, "What the hell are you talking about?" She then told me about our own family tree. Now she blamed this on my father's side, of course. This was one of these cases, because she has no violence in her background, but my father did.
Dat was de conclusie. Toen zei mijn moeder: "Ik hoor dat je een voordracht geeft over psychopathische moordenaars. Je praat alsof je uit een normaal gezin komt. " Ik zei: "Waarover heb je het?" Ze vertelde me over onze eigen stamboom. Natuurlijk legde ze de fout aan mijn vaders kant. Omdat in haar familie geen geweld voorkomt. Bij mijn vader wel.
Well she said, "There is good news and bad news. One of your cousins is Ezra Cornell, founder of Cornell university. But the bad news is that your cousin is also Lizzie Borden.
Ze zei: "Er is goed nieuws en slecht nieuws. Een van je neven is Ezra Cornell, stichter van de Cornell-universiteit. Het slechte nieuws is dat je neef ook Lizzi Borden is.
Now I said, "Okay, so what? We have Lizzie."
Nu zei ik: Oké, en dan? We hebben Lizzi. "
She goes, "No it gets worse, read this book."
Ze zegt: "Nee, het wordt nog erger, lees dit boek."
And here is this "Killed Strangely," and it's this historical book. And the first murder of a mother by a son was my great-great-great-great-great-great-grandfather. Okay, so that's the first case of matricide. And that book is very interesting. Because it's about witch trials, and how people thought back then.
Hier is het, "Op een vreemde manier vermoord." Het is een historisch boek. De eerste moord op een moeder door een zoon, was mijn bet-bet-bet-bet-bet-overgrootvader. Oké, dus dat is het eerste geval van moedermoord. Dat boek is zeer interessant. Het gaat over heksenprocessen, en hoe mensen toen dachten.
But it doesn't stop there. There were seven more men, on my father's side, starting then, Cornells, that were all murderers. Okay, now this gives one a little pause. (Laughter) Because my father himself, and my three uncles, in World War II, were all conscientious objectors, all pussycats. But every once in a while, like Lizzie Borden, like three times a century, and we're kind of due. (Laughter)
Maar het stopt daar niet. Er waren zeven mannen, aan de kant van mijn vader, Cornells, die allemaal moordenaars waren. Oké, daar ga je wel even bij zitten. (Gelach) Mijn vader zelf en mijn drie ooms waren tijdens de Tweede Wereldoorlog allen gewetensbezwaarden, zeer zachtaardig. Maar zowat drie keer per eeuw is er een Lizzie Borden, en we zijn nu eigenlijk aan de beurt. (Gelach)
So the moral of the story is: people in glass houses shouldn't throw stones. But more likely is this. (Laughter) And we had to take action. Now our kids found out about it. And they all seemed to be OK. But our grandkids are going to be kind of concerned here. So what we've done is I've started to do PET scans of everybody in the family. (Laughter) We started to do PET scans, EEGs and genetic analysis to see where the bad news is. Now the only person -- it turns out one son and one daughter, siblings, didn't get along and their patterns are exactly the same. They have the same brain, and the same EEG. And now they are close as can be. But there's gonna be bad news somewhere. And we don't know where it's going to pop up. So that's my talk. (Laughter)
De moraal van het verhaal is: wie in een glazen huis woont, mag niet met stenen gooien. Maar dit is waarschijnlijker. (Gelach) We moesten actie ondernemen. Onze kinderen kwamen erachter. Ze leken allemaal in orde te zijn. Onze kleinkinderen zullen zich waarschijnlijk zorgen maken. Daarom ben ik begonnen PET-scans te doen van iedereen in de familie. (Gelach) We begonnen met PET-scans, EEG's en genetische analyse te doen om te zien waar het slechte nieuws zat. Blijkt dat één zoon en één dochter, broer en zus, niet met elkaar konden opschieten. Hun patronen zijn precies hetzelfde. Ze hebben dezelfde hersenen, en dezelfde EEG. Nu zijn ze de beste vrienden. Maar er gaat ergens slecht nieuws zijn. We weten niet waar het naar boven gaat komen. Dat is mijn voordracht. (Gelach)