I'm an underwater explorer, more specifically a cave diver.
Ik ben een onderwateronderzoeker, een grotduiker om precies te zijn.
I wanted to be an astronaut when I was a little kid, but growing up in Canada as a young girl, that wasn't really available to me. But as it turns out, we know a lot more about space than we do about the underground waterways coursing through our planet, the very lifeblood of Mother Earth. So I decided to do something that was even more remarkable. Instead of exploring outer space, I wanted to explore the wonders of inner space.
Als kind wilde ik astronaut worden, maar als jong meisje in Canada was dat niet echt voor me weggelegd. We blijken echter veel meer over de ruimte te weten dan over de ondergrondse waterwegen die door onze planeet vloeien, het levenssap van Moeder Aarde. Ik besloot dus iets te doen dat nog merkwaardiger was. Ik verschoof mijn aandacht van het buitenaardse naar de wonderen van het binnenaardse.
Now, a lot of people will tell you that cave diving is perhaps one of the most dangerous endeavors. I mean, imagine yourself here in this room, if you were suddenly plunged into blackness, with your only job to find the exit, sometimes swimming through these large spaces, and at other times crawling beneath the seats, following a thin guideline, just waiting for the life support to provide your very next breath. Well, that's my workplace.
Veel mensen zullen zeggen dat grotduiken misschien wel een van de gevaarlijkste ondernemingen is. Stel je voor dat je hier in deze ruimte plots in duisternis gedompeld wordt en jouw enige taak is de uitgang te vinden. Soms zwem je door grote ruimtes en soms kruip je onder stoelen door, terwijl je een dunne leidraad volgt, volledig afhankelijk van je uitrusting voor je eerstvolgende ademhaling. Daar werk ik.
But what I want to teach you today is that our world is not one big solid rock. It's a whole lot more like a sponge. I can swim through a lot of the pores in our earth's sponge, but where I can't, other life-forms and other materials can make that journey without me. And my voice is the one that's going to teach you about the inside of Mother Earth.
Wat ik jullie vandaag wil leren, is dat onze wereld niet één grote vaste rots is. Ze is veel meer zoals een spons. Ik kan door een heleboel van de poriën in onze sponzige aarde zwemmen, maar waar ik dat niet kan, kunnen andere levensvormen en andere materialen dat zonder mij. Mijn stem gaat jullie vandaag iets leren over de binnenkant van Moeder Aarde.
There was no guidebook available to me when I decided to be the first person to cave dive inside Antarctic icebergs. In 2000, this was the largest moving object on the planet. It calved off the Ross Ice Shelf, and we went down there to explore ice edge ecology and search for life-forms beneath the ice.
Ik had geen reisgids ter beschikking toen ik besloot als eerste mens in Antarctische ijsbergen te duiken. In 2000 was dit het grootste bewegende object op de planeet, het was afgekalfd van het Ross-ijsplateau. We gingen erheen om de ecologie van ijswanden te verkennen en om naar vormen van leven te zoeken onder het ijs.
We use a technology called rebreathers. It's an awful lot like the same technology that is used for space walks. This technology enables us to go deeper than we could've imagined even 10 years ago. We use exotic gases, and we can make missions even up to 20 hours long underwater.
We gebruiken een technologie genaamd 'rebreathers'. Ze lijkt sterk op de technologie die voor ruimtewandelingen gebruikt wordt. Ze stelt ons in staat om dieper te duiken dan we ons slechts 10 jaar geleden ook maar konden voorstellen. We gebruiken exotische gassen en onze onderwatermissies kunnen wel tot 20 uur duren.
I work with biologists. It turns out that caves are repositories of amazing life-forms, species that we never knew existed before. Many of these life-forms live in unusual ways. They have no pigment and no eyes in many cases, and these animals are also extremely long-lived. In fact, animals swimming in these caves today are identical in the fossil record that predates the extinction of the dinosaurs. So imagine that: these are like little swimming dinosaurs. What can they teach us about evolution and survival? When we look at an animal like this remipede swimming in the jar, he has giant fangs with venom. He can actually attack something 40 times his size and kill it. If he were the size of a cat, he'd be the most dangerous thing on our planet. And these animals live in remarkably beautiful places, and in some cases, caves like this, that are very young, yet the animals are ancient. How did they get there?
Ik werk met biologen. Grotten blijken verzamelbakken van fantastische levensvormen te zijn, soorten waarvan we voorheen niet wisten dat ze bestonden. Veel van deze levensvormen leven op een ongebruikelijke manier. Ze hebben geen pigment en vaak geen ogen, en ze kunnen enorm lang leven. Dieren die vandaag in deze grotten zwemmen, zijn zelfs identiek aan fossielen die dateren uit de tijd van de dinosauriërs. Stel het je eens voor: dit zijn eigenlijk kleine zwemmende dinosauriërs. Wat kunnen ze ons leren over evolutie en voortbestaan? Wanneer we kijken naar een dier zoals deze ladderkreeft, zien we dat hij reusachtige giftanden heeft. Iets van 40 keer zijn eigen grootte kan hij aanvallen en doden. Als hij zo groot was als een kat zou hij het gevaarlijkste wezen op onze planeet zijn. Deze dieren leven op opvallend mooie plekken, soms in grotten als deze, die nog erg jong zijn, hoewel de dieren zelf oeroud zijn. Hoe zijn ze daar gekomen?
I also work with physicists, and they're interested oftentimes in global climate change. They can take rocks within the caves, and they can slice them and look at the layers within with rocks, much like the rings of a tree, and they can count back in history and learn about the climate on our planet at very different times. The red that you see in this photograph is actually dust from the Sahara Desert. So it's been picked up by wind, blown across the Atlantic Ocean. It's rained down in this case on the island of Abaco in the Bahamas. It soaks in through the ground and deposits itself in the rocks within these caves. And when we look back in the layers of these rocks, we can find times when the climate was very, very dry on earth, and we can go back many hundreds of thousands of years.
Ik werk ook met fysici en die zijn meestal geïnteresseerd in klimaatverandering. Ze kunnen stenen uit de grotten nemen, ze doorsnijden en naar de lagen aan de binnenkant kijken, zoals ze dat met boomringen doen. Ze kunnen dan terugrekenen in de geschiedenis, om zo meer te weten te komen over het klimaat in het verleden. Het rood dat je ziet op deze foto is eigenlijk stof uit de Saharawoestijn. Het werd door de wind over de Atlantische Oceaan geblazen. In dit geval is het neergevallen op het eiland Abaco in de Bahama's. Het dringt door tot in de grond en zet zich af in de rotsen binnenin deze grotten. Als we naar de lagen in deze rotsen kijken, zien we dat er periodes waren waarin het klimaat op aarde erg droog was. Zo kunnen we honderdduizenden jaren teruggaan in de tijd.
Paleoclimatologists are also interested in where the sea level stands were at other times on earth. Here in Bermuda, my team and I embarked on the deepest manned dives ever conducted in the region, and we were looking for places where the sea level used to lap up against the shoreline, many hundreds of feet below current levels.
Paleoklimatologen zijn ook geïnteresseerd in de stand van het zeeniveau in andere periodes op aarde. Hier in Bermuda begonnen mijn team en ik met de diepste bemande duiken die ooit in het gebied zijn uitgevoerd. We zochten naar plaatsen waar het zeeniveau vroeger tegen de kustlijn kabbelde, meer dan honderd meter onder het huidige zeeniveau.
I also get to work with paleontologists and archaeologists. In places like Mexico, in the Bahamas, and even in Cuba, we're looking at cultural remains and also human remains in caves, and they tell us a lot about some of the earliest inhabitants of these regions.
Ik mag soms ook werken met paleontologen en archeologen. In landen als Mexico, de Bahama's en zelfs Cuba, kijken we naar culturele en zelfs menselijke overblijfselen in grotten. Die vertellen ons veel over enkele van de vroegste bewoners van deze streken.
But my very favorite project of all was over 15 years ago, when I was a part of the team that made the very first accurate, three-dimensional map of a subterranean surface. This device that I'm driving through the cave was actually creating a three-dimensional model as we drove it. We also used ultra low frequency radio to broadcast back to the surface our exact position within the cave. So I swam under houses and businesses and bowling alleys and golf courses, and even under a Sonny's BBQ Restaurant,
Mijn favoriete project ooit, was meer dan 15 jaar geleden toen ik deel uitmaakte van het team dat de allereerste nauwkeurige driedimensionale kaart van een ondergronds oppervlak maakte. Het apparaat dat ik hier door de grot stuur maakte in feite direct een driedimensionaal model. We gebruikten ook een radio met ultralage frequentie om onze precieze positie in de grot naar het oppervlak door te sturen. Ik zwom dus onder huizen en bedrijven en bowlingzalen en golfbanen door, en zelfs onder een Sonny's BBQ restaurant.
Pretty remarkable, and what that taught me was that everything we do on the surface of our earth will be returned to us to drink. Our water planet is not just rivers, lakes and oceans, but it's this vast network of groundwater that knits us all together. It's a shared resource from which we all drink. And when we can understand our human connections with our groundwater and all of our water resources on this planet, then we'll be working on the problem that's probably the most important issue of this century.
Best wel opmerkelijk, en wat dat me geleerd heeft, is dat alles wat we doen op het oppervlak van onze aarde naar ons zal terugkeren via ons drinkwater. Onze waterplaneet bestaat niet enkel uit rivieren, meren en oceanen, maar bevat ook een immens netwerk van grondwater dat ons allemaal verbindt. Het is een gedeelde bron waarvan we allemaal drinken. Wanneer we de band begrijpen die we als mens hebben met ons grondwater en met al onze waterbronnen op deze planeet, dan maken we vorderingen inzake een van de belangrijkste problemen van deze eeuw.
So I never got to be that astronaut that I always wanted to be, but this mapping device, designed by Dr. Bill Stone, will be. It's actually morphed. It's now a self-swimming autonomous robot, artificially intelligent, and its ultimate goal is to go to Jupiter's moon Europa and explore oceans beneath the frozen surface of that body.
Ik ben dus niet de astronaut die ik altijd wilde worden, maar dit mapping-apparaat, ontworpen door dr. Bill Stone, wordt er wel een. Het is eigenlijk getransformeerd. Het is nu een zelfzwemmende autonome robot met artificiële intelligentie en zijn ultieme doel is naar Jupiters maan Europa te gaan en oceanen onder het bevroren oppervlak van dat hemellichaam te verkennen.
And that's pretty amazing.
Dat is best wonderbaarlijk.
(Applause)
(Applaus)