Είμαι ένας υποβρύχιος εξερευνητής, πιο συγκεκριμένα ένας σπηλαιοδύτης.
I'm an underwater explorer, more specifically a cave diver.
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλλά για ένα κορίτσι που μεγάλωσε στον Καναδά, κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Τελικά συνειδητοποίησα, πως γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για το διάστημα από ότι για τους υπόγειους υδάτινους δρόμους που διασχίζουν τον πλανήτη μας, την κύρια ζωογόνο δύναμη της μητέρας Γης. Έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι που ήταν ακόμα πιο αξιόλογο. Αντί να εξερευνήσω το διάστημα που μας περιβάλλει, αποφάσισα να εξερευνήσω το εσωτερικό της γης. Πολλοί άνθρωποι θα σας πουν πως η υποβρύχια εξερεύνηση σπηλαίων είναι από τις πιο επικίνδυνες επιδιώξεις. Σκεφτείτε, εσείς που βρίσκεσται σε αυτή την αίθουσα, εάν ξαφνικά σας σκέπαζε σκοτάδι και η μόνη σας δουλειά ήταν να βρείτε την έξοδο, άλλοτε κολυμπώντας μέσα σε τεράστιες εκτάσεις, άλλοτε σερνώμενοι κάτω από τα καθίσματα, ακολουθώντας μία λεπτή κατευθυντήρια γραμμή, περιμένοντας από τον εξοπλισμό να σας προσφέρει την επόμενη αναπνοή. Λοιπόν, αυτή είναι η δουλειά μου.
I wanted to be an astronaut when I was a little kid, but growing up in Canada as a young girl, that wasn't really available to me. But as it turns out, we know a lot more about space than we do about the underground waterways coursing through our planet, the very lifeblood of Mother Earth. So I decided to do something that was even more remarkable. Instead of exploring outer space, I wanted to explore the wonders of inner space. Now, a lot of people will tell you that cave diving is perhaps one of the most dangerous endeavors. I mean, imagine yourself here in this room, if you were suddenly plunged into blackness, with your only job to find the exit, sometimes swimming through these large spaces, and at other times crawling beneath the seats, following a thin guideline, just waiting for the life support to provide your very next breath. Well, that's my workplace.
Αυτό, όμως που θέλω να σας διδάξω σήμερα είναι ότι ο κόσμος μας δεν είναι μια μεγάλη, συμπαγής πέτρα. Μοιάζει περισσότερο με σφουγγάρι. Μπορώ να κολυμπήσω μέσα από πολλούς πόρους του σφουγγαριού της γης μας αλλά εκεί που δεν μπορώ, άλλες μορφές ζωής και υλικά μπορούν να κάνουν αυτό το ταξίδι χωρίς εμένα. Η φωνή μου είναι αυτή που θα σας μάθει για τα έγκατα της μητέρας Γης.
But what I want to teach you today is that our world is not one big solid rock. It's a whole lot more like a sponge. I can swim through a lot of the pores in our earth's sponge, but where I can't, other life-forms and other materials can make that journey without me. And my voice is the one that's going to teach you about the inside of Mother Earth.
Δεν βρήκα κανένα βιβλίο με οδηγίες, όταν αποφάσισα να είμαι ο πρώτος που θα εξερευνήσει τα παγόβουνα της Ανταρκτικής. Το 2000, αυτά ήταν τα μεγαλύτερα κινούμενα αντικείμενα του πλανήτη. Από αυτά αποκόπηκε η τράπεζα πάγου Ρος και εμείς πήγαμε να εξερευνήσουμε την οικολογία της περιοχής και να ανακαλύψουμε μορφές ζωής κάτω από τον πάγο.
There was no guidebook available to me when I decided to be the first person to cave dive inside Antarctic icebergs. In 2000, this was the largest moving object on the planet. It calved off the Ross Ice Shelf, and we went down there to explore ice edge ecology and search for life-forms beneath the ice.
Χρησιμοποιούμε αναπνευστικές συσκευές κλειστού κυκλώματος. Είναι σχεδόν ίδιες με τις συσκευές που χρησιμοποιούνται στο διάστημα. Η τεχνολογία αυτή μας επιτρέπει να πάμε πιο βαθιά από ότι είχαμε φανταστεί πριν 10 χρόνια. Χρησιμοποιούμε μίγματα αερίων, οπότε οι αποστολές μας μπορούν να διαρκούν έως και 20 ώρες υποβρυχίως.
We use a technology called rebreathers. It's an awful lot like the same technology that is used for space walks. This technology enables us to go deeper than we could've imagined even 10 years ago. We use exotic gases, and we can make missions even up to 20 hours long underwater.
Δουλεύω με βιολόγους. Φαίνεται ότι οι σπηλιές έχουν απίστευτες μορφές ζωής, είδη που ποτέ δεν γνωρίζαμε πως υπάρχουν. Πολλές από αυτές τις μορφές ζωής ζουν κάτω από ασυνήθιστες συνθήκες. Δεν έχουν καθόλου χρώμα ή μάτια σε πολλές περιπτώσεις και επιδεικνύουν απίστευτη μακροζωία. Μάλιστα, κάποια από τα ζώα που κολυμπούν στις σπηλιές σήμερα είναι ολόιδια με απολιθώματα που χρονολογούνται από την εποχή των δεινοσαύρων. Οπότε φανταστείτε: μοιάζουν με μικρούς δεινόσαυρους κολυμβητές. Τι μπορούν να μας διδάξουν για την εξέλιξη και την επιβίωση; Βλέπουμε μια σαρανταποδαρούσα που κολυμπάει σε ένα βάζο που έχει τεράστιους κυνόδοντες με δηλητήριο. Για την ακρίβεια μπορεί να σκοτώσει ζώα 40 φορές το μέγεθός της. Εάν είχε το μέγεθος μιας γάτας, θα ήταν το πιο επικίνδυνο πλάσμα του πλανήτη. Αυτά τα ζώα ζουν σε εξαιρετικά όμορφα μέρη και σε κάποιες περιπτώσεις, σε σπηλιές όπως αυτή, που είναι νέες, κατοικούν ζώα που είναι αρχαία. Πως όμως έφτασαν εκεί;
I work with biologists. It turns out that caves are repositories of amazing life-forms, species that we never knew existed before. Many of these life-forms live in unusual ways. They have no pigment and no eyes in many cases, and these animals are also extremely long-lived. In fact, animals swimming in these caves today are identical in the fossil record that predates the extinction of the dinosaurs. So imagine that: these are like little swimming dinosaurs. What can they teach us about evolution and survival? When we look at an animal like this remipede swimming in the jar, he has giant fangs with venom. He can actually attack something 40 times his size and kill it. If he were the size of a cat, he'd be the most dangerous thing on our planet. And these animals live in remarkably beautiful places, and in some cases, caves like this, that are very young, yet the animals are ancient. How did they get there?
Επίσης δουλεύω με φυσικούς, οι οποίοι συχνά ενδιαφέρονται για τις παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές. Μπορούν να πάρουν πέτρες από τις σπηλιές, να τις κόψουν σε φέτες και να δουν τα στρώματα που τις αποτελούν, τα οποία μοιάζουν με δαχτυλίδια δέντρων και μπορούν να μας πάνε πίσω στην ιστορία και να μάθουμε για το κλίμα του πλανήτη σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Το κόκκινο που βλέπετε στη φωτογραφία είναι άμμος από την έρημο Σαχάρα. Δηλαδή, άμμος που πάρθηκε από τον άνεμο και ταξίδεψε όλο τον Ατλαντικό ωκεανό. Και σε αυτή την περίπτωση η βροχή το έριξε στο νησί Αμπάκο στις Μπαχάμες. Απορροφήθηκε από το έδαφος και εναποτέθηκε στους βράχους που συνθέτουν αυτές τις σπηλιές. Όταν κοιτάμε τα στρώματα που συνθέτουν αυτούς τους βράχους, συναντάμε εποχές όπου το κλίμα ήταν πολύ, πολύ ξηρό στη γη και μπορούμε να πάμε πίσω πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
I also work with physicists, and they're interested oftentimes in global climate change. They can take rocks within the caves, and they can slice them and look at the layers within with rocks, much like the rings of a tree, and they can count back in history and learn about the climate on our planet at very different times. The red that you see in this photograph is actually dust from the Sahara Desert. So it's been picked up by wind, blown across the Atlantic Ocean. It's rained down in this case on the island of Abaco in the Bahamas. It soaks in through the ground and deposits itself in the rocks within these caves. And when we look back in the layers of these rocks, we can find times when the climate was very, very dry on earth, and we can go back many hundreds of thousands of years.
Οι παλαιοκλιματολόγοι ενδιαφέρονται επίσης για τα επίπεδα που έφτανε η στάθμη της θάλασσας σε άλλες εποχές. Στις Βερμούδες, με την ομάδα μου κάναμε τις πιο βαθιές καταδύσεις που έχουν γίνει στην περιοχή και ερευνούσαμε για μέρη όπου η στάθμη της θάλασσας έφτανε στην ακτογραμμή, πολλές εκατοντάδες πόδια κάτω από τα σημερινά επίπεδα.
Paleoclimatologists are also interested in where the sea level stands were at other times on earth. Here in Bermuda, my team and I embarked on the deepest manned dives ever conducted in the region, and we were looking for places where the sea level used to lap up against the shoreline, many hundreds of feet below current levels.
Επίσης έχω δουλέψει με παλαιοντολόγους και αρχαιολόγους. Σε περιοχές όπως το Μεξικό, οι Μπαχάμες και η Κούβα, ψάχνουμε για πολιτιστικά κατάλοιπα και ίσως ανθρώπινα κατάλοιπα στις σπηλιές, τα οποία μας πληροφορούν για κάποιους από τους πρώτους κατοίκους των περιοχών αυτών.
I also get to work with paleontologists and archaeologists. In places like Mexico, in the Bahamas, and even in Cuba, we're looking at cultural remains and also human remains in caves, and they tell us a lot about some of the earliest inhabitants of these regions.
Για μένα το ωραιότερο πρότζεκτ, έγινε πριν από 15 χρόνια, όταν ήμουν μέλος μιας ομάδας που έφτιαξε τον πρώτο ακριβή, τρισδιάστατο χάρτη μιας υπόγειας περιοχής. Η συσκευή που οδηγούσα μέσα στη σπηλιά έφτιαχνε ένα τρισδιάστατο μοντέλο της περιοχής. Χρησιμοποιήσαμε επίσης χαμηλές συχνότητες για να στείλουμε στην επιφάνεια την ακριβή θέση μας στη σπηλιά. Κολύμπησα κάτω από σπίτια, επιχειρήσεις, γήπεδα του μπόουλινγκ και του γκολφ, ακόμα και κάτω από ένα BBQ εστιατόριο.
But my very favorite project of all was over 15 years ago, when I was a part of the team that made the very first accurate, three-dimensional map of a subterranean surface. This device that I'm driving through the cave was actually creating a three-dimensional model as we drove it. We also used ultra low frequency radio to broadcast back to the surface our exact position within the cave. So I swam under houses and businesses and bowling alleys and golf courses, and even under a Sonny's BBQ Restaurant,
Ήταν φανταστικό και μου δίδαξε πως ό,τι κάνουμε στην επιφάνεια της γης επιστρέφει στο ποτήρι μας. Το υδάτινο κομμάτι του πλανήτη μας δεν είναι μόνο ποτάμια, λίμνες και ωκεανοί αλλά όλο αυτό το απέραντο υπόγειο, υδάτινο δίκτυο που μας ενώνει όλους μαζί. Είναι μία κοινή πηγή από την οποία πίνουμε όλοι. Όταν καταλάβουμε τους στενούς δεσμούς μας με τα υπόγεια υδάτινα δίκτυα και με όλες τις υδάτινες πηγές του πλανήτη θα αρχίσουμε να λύνουμε το πρόβλημα που μάλλον είναι και το σημαντικότερο του αιώνα.
Pretty remarkable, and what that taught me was that everything we do on the surface of our earth will be returned to us to drink. Our water planet is not just rivers, lakes and oceans, but it's this vast network of groundwater that knits us all together. It's a shared resource from which we all drink. And when we can understand our human connections with our groundwater and all of our water resources on this planet, then we'll be working on the problem that's probably the most important issue of this century.
Έτσι ποτέ δεν έγινα ο αστροναύτης που ονειρευόμουν, αλλά η συσκευή χαρτογράφησης, του Δρ.Bill Stone θα γίνει. Ήδη έχει πάρει μορφή. Είναι πια ένα αυτόνομο ρομποτ που κολυμπά αυτόνομα, διαθέτει τεχνητή νοημοσύνη, και στόχος του είναι να πάει στο φεγγάρι του Δία, την Ευρώπη, και να εξερευνήσει τους υπόγειους ωκεανούς αυτού του παγωμένου δορυφόρου.
So I never got to be that astronaut that I always wanted to be, but this mapping device, designed by Dr. Bill Stone, will be. It's actually morphed. It's now a self-swimming autonomous robot, artificially intelligent, and its ultimate goal is to go to Jupiter's moon Europa and explore oceans beneath the frozen surface of that body.
Και αυτό είναι φανταστικό.
And that's pretty amazing.
(Χειροκρότημα)
(Applause)