Η Χάνα ήταν ενθουσιασμένη που θα πήγαινε στο κολέγιο, Ανυπομονούσε να φύγει από το σπίτι των γονιών της, να τους αποδείξει πως είναι ενήλικη, και να αποδείξει στους νέους φίλους της ότι ανήκει κάπου.
Hannah is excited to be going to college. She couldn't wait to get out of her parents' house, to prove to them that she's an adult, and to prove to her new friends that she belongs.
Πάει σε ένα πάρτι στην πανεπιστημιούπολη όπου βλέπει κάποιον με τον οποίο έχει φλερτ. Ας τον πούμε Μάικ. Την επόμενη μέρα, η Χάνα ξυπνάει με έναν τρομερό πονοκέφαλο. Μπορεί να θυμηθεί τη βραδιά μόνο με αναλαμπές. Αλλά αυτό που σίγουρα θυμάται είναι να ξερνάει στο διάδρομο έξω από το δωμάτιο του Μάικ και να κοιτάει σιωπηλά τον τοίχο ενώ εκείνος ήταν μέσα της, θέλοντας να το σταματήσει, έπειτα περπάτησε τρεμάμενη ως το σπίτι της. Δεν αισθάνεται καλά με αυτό που συνέβη, αλλά σκέφτεται, «ίσως έτσι είναι το σεξ στο κολέγιο».
She heads to a campus party where she sees a guy that she has a crush on. Let's call him Mike. The next day, Hannah wakes up with a pounding headache. She can only remember the night in flashes. But what she does remember is throwing up in the hall outside Mike's room and staring at the wall silently while he was inside her, wanting it to stop, then shakily stumbling home. She doesn't feel good about what happened, but she thinks, "Maybe this is just what sex in college is?"
Μία στις πέντε γυναίκες και ένας στους 13 άντρες κακοποιούνται σεξουαλικά κάποια στιγμή της θητείας τους σε κολέγιο των ΗΠΑ. Λιγότερο από 10% θα αναφέρει την κακοποίηση στο σχολείο τους ή στην αστυνομία. Και εκείνοι που το κάνουν, κατά μέσο όρο, περιμένουν 11 μήνες για να το αναφέρουν.
One in five women and one in 13 men will be sexually assaulted at some point during their college career in the United States. Less than 10 percent will ever report their assault to their school or to the police. And those who do, on average, wait 11 months to make the report.
Η Χάνα αρχικά θέλει να διαχειριστεί μόνη της αυτό που της συνέβη. Αλλά όταν βλέπει τον Μάικ να πηγαίνει στο σπίτι κορίτσια από πάρτι, ανησυχεί για αυτές.
Hannah initially just feels like dealing with what happened on her own. But when she sees Mike taking girls home from parties, she's worried about them.
Μετά την αποφοίτηση, η Χάνα μαθαίνει πως ήταν η μία από τις πέντε γυναίκες στις οποίες ο Μάικ έκανε το ίδιο πράγμα. Και αυτό δεν είναι ένα απίθανο σενάριο επειδή το 90% των σεξουαλικών κακοποιήσεων διαπράττονται από κατ' εξακολούθηση παραβάτες. Αλλά με τόσο χαμηλά ποσοστά αναφοράς, είναι αρκετά απίθανο ακόμη και οι κατ' επανάληψη δράστες να αναφερθούν, και δε θα συμβεί κάτι ακόμη και αν το αναφέρουν.
After graduation, Hannah learns that she was one of five women who Mike did the exact same thing to. And this is not an unlikely scenario because 90 percent of sexual assaults are committed by repeat offenders. But with such low reporting rates, it's fairly unlikely that even repeat perpetrators will be reported, much less anything happen if they are.
Μόνο το 6% των κακοποιήσεων που αναφέρονται στην αστυνομία τελειώνουν με τον θύτη να μένει έστω μία μέρα στη φυλακή. Εννοώντας πως κατά 99% θα ξεφύγει χωρίς συνέπειες. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει αποτρεπτικός παράγοντας για την επίθεση στις ΗΠΑ.
In fact, only six percent of assaults reported to the police end with the assailant spending a single day in prison. Meaning, there's a 99 percent chance that they'll get away with it. This means there's practically no deterrent to assault in the United States.
Είμαι καταρτισμένη επιδημιολόγος μεταδοτικών ασθενειών. Ενδιαφέρομαι για συστήματα και δίκτυα και πού μπορούμε να συγκεντρώσουμε τους πόρους μας για το μέγιστο καλό. Αυτό για μένα είναι ένα τραγικό αλλά επιλύσιμο πρόβλημα.
Now, I'm an infectious disease epidemiologist by training. I'm interested in systems and networks and where we can concentrate our resources to do the most good. So this, to me, is a tragic but a solvable problem.
Όταν το θέμα της κακοποίησης στα σχολεία εμφανιζόταν στις ειδήσεις πριν λίγα χρόνια έμοιαζε να είναι μια μοναδική ευκαιρία για να κάνουμε μια αλλαγή. Και έτσι πράξαμε. Ξεκινήσαμε μιλώντας με θύματα από το κολέγιο. Και αυτό που εύχονταν να είχαν στο κολέγιο είναι αρκετά απλό: ήθελαν μια ιστοσελίδα, που θα χρησιμοποιούσαν όποτε και όπου ήθελαν και θα ήταν ασφαλής για αυτούς με σαφείς γραπτές πληροφορίες για τις επιλογές για την αναφορά τους, με τη δυνατότητα να αναφέρουν ηλεκτρονικά την επίθεση, αντί σαν πρώτο βήμα να πάνε και να μιλήσουν σε κάποιον που ίσως και να μην τους πιστέψει. Με την επιλογή να δημιουργήσουν ένα ασφαλές αρχείο με χρονοσφραγίδα για το τι τους συνέβη, διατηρώντας αποδείξεις ακόμη και αν δεν θέλουν να το αναφέρουν. Και τέλος, και ίσως το πιο κρίσιμο, να μπορούν να αναφέρουν την κακοποίηση μόνο αν κάποιος άλλος αναφέρει τον ίδιο δράστη. Το να γνωρίζεις πως δεν είσαι μόνος σου, αλλάζει τα πάντα. Αλλάζει τον τρόπο που βιώνεις την εμπειρία σου, αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι για το δράστη σου, αυτό σημαίνει πως αν το κάνατε, θα είχατε την υποστήριξη κάποιου και άλλοι θα είχαν τη δική σας.
So when the issue of campus assault started hitting the news a few years ago, it felt like a unique opportunity to make a change. And so we did. We started by talking to college survivors. And what they wish they'd had in college is pretty simple; they wanted a website, one they could use at the time and place that felt safest to them with clearly written information about their reporting options, with the ability to electronically report their assault, rather than having the first step to go in and talk to someone who may or may not believe them. With the option to create a secure, timestamped document of what happened to them, preserving evidence even if they don't want to report yet. And lastly, and perhaps most critically, with the ability to report their assault only if someone else reported the same assailant. You see, knowing that you weren't the only one changes everything. It changes the way you frame your own experience, it changes the way you think about your perpetrator, it means that if you do come forward, you'll have someone else's back and they'll have yours.
Δημιουργήσαμε μια ιστοσελίδα που κάνει αυτό ακριβώς και και την ανεβάσαμε πριν δύο μήνες, τον Αύγουστο, σε δύο κολέγια.
We created a website that actually does this and we launched it [...] in August, on two college campuses.
Και συμπεριλάβαμε ένα μοναδικό σύστημα αντιστοίχισης όπου εάν το πρώτο θύμα του Μάικ είχε μπει στο σύστημα, αποθήκευε την καταγραφή που θα εισήγαγε στο σύστημα και το ονόμαζε Μάικ, και το δεύτερο θύμα του Μάικ είχε κάνει το ίδιο μερικούς μήνες αργότερα, θα είχαν αντιστοιχηθεί και οι επαληθευμένες πληροφορίες και των δύο θυμάτων θα είχαν σταλεί στις αρμόδιες αρχές την ίδια στιγμή για διερεύνηση και τα επακόλουθα.
And we included a unique matching system where if Mike's first victim had come forward, saved her record, entered into the matching system and named Mike, and Mike's second victim had done the same thing a few months later, they would have matched and the verified contact information of both survivors would have been sent to the authorities at the same time for investigation and follow up.
Εάν ένα σύστημα όπως αυτό είχε υπάρξει για τη Χάνα και τους συμμαθητές της, είναι πιο πιθανό πως θα είχαν κάνει αναφορά, πως θα τους είχαν πιστέψει, ο Μάικ θα αποβαλλόταν από το κολέγιο, θα πήγαινε φυλακή, ή θα λάμβανε την αναγκαία βοήθεια. Κι εάν μπορούσαμε να σταματήσουμε κατ' εξακολούθηση παραβάτες σαν τον Μάικ ακριβώς μετά τη δεύτερη επίθεση, ακολουθώντας μια συσχέτιση, θύματα σαν τη Χάνα δε θα είχαν κακοποιηθεί ποτέ εξαρχής. Θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε το 59% των σεξουαλικών επιθέσεων ακριβώς σταματώντας τους κατ' επανάληψη δράστες νωρίτερα. Και καθώς δημιουργούμε μια πραγματική αποτροπή για κακοποίηση, ίσως για πρώτη φορά, ίσως οι Μάικ του κόσμου ούτε που θα επιχειρούσαν κάποια επίθεση.
If a system like this had existed for Hannah and her peers, it's more likely that they would have reported, that they would have been believed, and that Mike would have been kicked off campus, gone to jail, or at least gotten the help that he needed. And if we were able to stop repeat offenders like Mike after just their second assault following a match, survivors like Hannah would never even be assaulted in the first place. We could prevent 59 percent of sexual assaults just by stopping repeat perpetrators earlier on. And because we're creating a real deterrent to assault, for perhaps the first time, maybe the Mikes of the world would never even try to assault anyone.
Ο τύπος του συστήματος που περιγράφω, ο τύπος του συστήματος που τα θύματα θέλουν είναι ένας τύπος δέσμευσης πληροφοριών, εννοώντας μια οντότητα που κατέχει πληροφορίες για σας και τις δίνει μόνο σε ένα τρίτο μέρος όταν υπάρξουν ορισμένες προδιαγεγραμμένες προϋποθέσεις, όπως μια συσχέτιση. Η εφαρμογή που κατασκευάσαμε είναι για κολέγια. Αυτό το σύστημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στο στρατό ή ακόμη στο χώρο εργασίας.
The type of system I'm describing, the type of system that survivors want is a type of information escrow, meaning an entity that holds on to information for you and only releases it to a third party when certain pre-agreed upon conditions are met, such as a match. The application that we built is for college campuses. But the same type of system could be used in the military or even the workplace.
Δε χρειάζεται να ζούμε σε έναν κόσμο όπου το 99% των βιαστών διαφεύγουν. Μπορούμε να φτιάξουμε έναν όπου όσοι κάνουν λάθος θα είναι υπόλογοι, όπου τα θύματα έχουν την υποστήριξη και τη δικαιοσύνη που πρέπει, όπου οι αρχές λαμβάνουν τις πληροφορίες που χρειάζονται, και που υπάρχει πραγματική αποτροπή στην παραβίαση των δικαιωμάτων κάποιου άλλου ανθρώπου.
We don't have to live in a world where 99 percent of rapists get away with it. We can create one where those who do wrong are held accountable, where survivors get the support and justice they deserve, where the authorities get the information they need, and where there's a real deterrent to violating the rights of another human being.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)