Being human, we each view ourselves as a unique and independent individual, but we're never alone! Millions of microscopic beings inhabit our bodies, and no two bodies are the same. Each is a different habitat for microbial communities: from the arid deserts of our skin, to the villages on our lips, and the cities in our mouths. Even every tooth is its own distinctive neighborhood, and our guts are teaming metropolises of interacting microbes. And in these bustling streets of our guts, we see a constant influx of food, and every microbe has a job to do. Here's a cellulolytic bacteria, for example. Their one job is to break down cellulose, a common compound in vegetables, into sugars. Those simple sugars then move along to the respirators, another set of microbes that snatch up these simple sugars and burn them as fuel. As food travels through our digestive tract, it reaches the fermentors who extract energy from these sugars by converting them into chemicals, like alcohol and hydrogen gas, which they spew out as waste products. Deeper in the depths of our gut city, the syntrophs eke out a living off the fermenters' trash. At each step of this process, energy is released, and that energy is absorbed by the cells of the digestive tract. This city we just saw is different in everyone. Every person has a unique and diverse community of gut microbes that can process food in different ways. One person's gut microbes may be capable of releasing only a fraction of the calories that another person's gut microbes can extract. So, what determines the membership of our gut microbial community? Well, things like our genetic makeup and the microbes we encounter throughout our lives can contribute to our microbial ecosystems. The food we eat also influences which microbes live in our gut. For example, food made of complex molecules, like an apple, requires a lot of different microbial workers to break it down. But, if a food is made of simple molecules, like a lollipop, some of these workers are put out of a job. Those workers leave the city, never to return. What doesn't function well are gut microbial communities with only a few different types of workers. For example, humans who suffer from diseases like diabetes or chronic gut inflamation typically have less microbial variety in their guts. We don't fully understand the best way to manage our individual microbial societies, but it is likely that lifestyle changes, such as eating a varied diet of complex, plant-based foods, can help revitalize our microbial ecosystems in our gut and across the entire landscape of our body. So, we are really not alone in our body. Our bodies are homes to millions of different microbes, and we need them just as much as they need us. As we learn more about how our microbes interact with each other and with our bodies, we will reveal how we can nurture this complex, invisible world that shapes our personal identity, our health, and our well-being.
انسان ما هر کدام خود را موجودی منحصر به فرد و یکتا میپنداریم اما، ما هیچ وقت تنها نیستیم میلیونها موجود میکروسکوپی، درون ما خانه کرده اند از آنجا که هیچ یک از ما آدمها به هم شبیه نیستیم پس هریک از ما مسکنی متفاوت برای جوامع میکروبی هستیم: از صحراهای خشک پوستمان، تا روستاهای خوش آب و هوای لبها و شهرهای دهانمان حتی هریک از دندانهایمان همسایگانی مجزا فرض میشوند، و روده هایمان ابرشهرهایی هستند که با میکروبها همکاری میکنند. و در هیاهوی و شلوغی خیابانهای روده هایمان، جریانی دایمی از غذا را میبینیم، و هر میکروب کاری برای انجام دادن دارد. مثلا ، باکتریهای سلولز شکاف. آنها سلولوز ها را خرد میکنند سلولوزها در سبزیجات یافت میشوند و باکتریها آن را به قند تبدیل میکنند سپس قندهای حاصل شده به جریان خون سپرده میشوند، میکروبهایی دیگر آنها را از خون می قاپند و آنها را به عنوان سوخت استفاده میکنند. به مرور که غذا از مسیر گوارشی مان گذر میکند، به تخمیرگرها میرسند که آنها از قندها، انرژی می گیرند این کار با تبدیل غذا به مواد شیمیایی انجام میشود وتبدیل به الکل یا گاز هیدروژن میشوند، که البته اینها مواد زاید و پسماند محسوب میشوند. در اعماق روده های ما باکتری های رفتگر به تلمبار کردن این زائدات میپردازند در هر مرحله از این فرآیند انرژی آزاد میشود، و آن انرژی توسط سلولهای دستگاه گوارش جذب میشود. و آن انرژی توسط سلولهای دستگاه گوارش جذب میشود. این شهرهایی که در این فرآیند دیدم ، در هر کس ، متفاوت است. هر انسانی جوامع باکتریایی منجصر به فرد و متمایز روده خودش را دارد. که غذا را به شیوه ی خودش فرآوری و هضم میکند. شاید میکروبهای روده ی یک نفر بتواند فقط مقدار کوچکی انرژی را آزاد کند و در فردی دیگر از همان غذا مقدار زیادی انرژی آزاد شود. اما، پس چه چیزی تعیین کننده ی نوع جامعه ی باکتریال روده های ما است؟ شاید آرایش ژنتیکی ما مهمترین عامل باشد و نیز میکروبهایی که در طول زندگیمان با آنها روبرو میشویم با اکوسیستم میکروبی ما مرتبط باشند. همچنین نوع غذایی که میخوریم هم در تعیین نوع میکروبهای روده ای ما نقش دارد. مثلا غذاهایی که از مولکولهای سنگین و پیچیده ساخته شده اند مثلا سیب، به میکروبهای متنوعی نیاز دارند که هضم شوند اما اگر غذایمان از مولکولهای ساده تشکیل شده باشند، مثلا یک آبنبات چوبی بسیاری ازباکتریهای روده ایمان را بیکار میکنند. این کارگران بیکار(میکروبها) شهر ما را ترک کرده و هرگز باز نمیگردند. اما اگر جامعه ی میکروبی روده ی ما به درستی فعالیت نکنند یا گونه های متفاوت زیادی در بدنمان نباشد، چه میشود؟ مثلا افرادی که از یک بیماری رنج میبرند شاید یک فرد دیابتی یا مبتلا به التهاب روده ...آنها گونه های میکروبی محدودی در روده شان دارند. ما به درستی نمیدانیم راه و روش مدیریت این جمعهیت های میکروبی چیست، اما امروزه میدانیم که تغییرات شیوه ی زندگی، مثلا خوردن غذاهای کم شیرین و کم چرب با سبزیحات بیشتر میتواند به زنده نگه داشتن اکوسیستم میکروبی درونمان کمک کند ود ر مجموع چشم انداز بدن ما را بهتر کند. بنابراین، ما واقعا در بدن خودمان تنها نیستیم!! بدن ما خانه ی میلیونها میکروب گوناگون است، و ما به آنها نیاز داریم ، همانقدر که آنها به ما نیاز دارند. به مرور که درباره ی تعامل آنها با یکدیگر و با بدنمان بیشتر میفهمیم، طبیعتِ این دنیای نادیدنی و پیچیده بیشتر برایمان آشکار میشود. طبیعتِ این دنیای نادیدنی و پیچیده بیشتر برایمان آشکار میشود. طبیعتی که هویت شخصی ما، سلامت ما، و رفاه ما را شکل میدهد. طبیعتی که هویت شخصی ما، سلامت ما، و رفاه ما را شکل میدهد. طبیعتی که هویت شخصی ما، سلامت ما، و رفاه ما را شکل میدهد.