Η πρώτη μου αγάπη ήταν ο νυχτερινός ουρανός. Η αγάπη είναι πολύπλοκη.
My first love was for the night sky. Love is complicated.
Βλέπετε μια διέλευση στο Εξαιρετικά Βαθύ Πεδίο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Χάμπλ, μια από τις πιο μακρινές εικόνες του σύμπαντός μας που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Κάθε τι που βλέπετε εδώ είναι ένας γαλαξίας, και ο κάθε γαλαξίας αποτελείται από δισεκατομμύρια άστρων. Και ο πιο μακρινός γαλαξίας είναι ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.
You're looking at a fly-through of the Hubble Space Telescope Ultra-Deep Field, one of the most distant images of our universe ever observed. Everything you see here is a galaxy, comprised of billions of stars each. And the farthest galaxy is a trillion, trillion kilometers away.
Ως αστροφυσικός, έχω το τρομερό πλεονέκτημα να μελετώ μερικά από τα πιο εξωτικά αντικείμενα στο σύμπαν μας. Τα αντικείμενα που με γοήτευσαν από το πρώτο χτυποκάρδι, σε όλη μου την καριέρα, είναι οι υπερμεγέθεις υπερδραστήριες μαύρες τρύπες. Ζυγίζουν μία έως 10 δισεκατομμύριο φορές όσο η μάζα του ήλιου μας. Αυτές οι γαλακτικές μαύρες τρύπες καταβροχθίζουν ύλη, με ταχύτητα τουλάχιστον 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη «μέση» υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. (Γέλια)
As an astrophysicist, I have the awesome privilege of studying some of the most exotic objects in our universe. The objects that have captivated me from first crush throughout my career are supermassive, hyperactive black holes. Weighing one to 10 billion times the mass of our own sun, these galactic black holes are devouring material, at a rate of upwards of 1,000 times more than your "average" supermassive black hole. (Laughter)
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, μαζί με μερικά άλλα, τις καθιστούν κβάζαρ. Ταυτόχρονα, τα αντικείμενα που μελετώ παράγουν μερικούς από τους πιο ισχυρούς αεροχειμάρρους σωματιδίων που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Αυτοί οι στενοί αεροχείμαρροι κινούνται κατά 99,99 τοις εκατό της ταχύτητας του φωτός, και στοχεύουν απευθείας στη Γη.
These two characteristics, with a few others, make them quasars. At the same time, the objects I study are producing some of the most powerful particle streams ever observed. These narrow streams, called jets, are moving at 99.99 percent of the speed of light, and are pointed directly at the Earth.
Αυτές οι υπερμεγέθεις υπερδραστήριες μαύρες τρύπες που στοχεύουν στη Γη ονομάζονται μπλέιζαρ. Τα μπλέιζαρ είναι πολύ ιδιαίτερα επειδή είναι μερικοί από τους πιο αποτελεσματικούς επιταχυντές σωματιδίων στο σύμπαν, και μεταφέρουν απίστευτες ποσότητες ενέργειας σε έναν γαλαξία.
These jetted, Earth-pointed, hyperactive and supermassive black holes are called blazars, or blazing quasars. What makes blazars so special is that they're some of the universe's most efficient particle accelerators, transporting incredible amounts of energy throughout a galaxy.
Εδώ, δείχνω μια καλλιτεχνική απεικόνιση ενός μπλέιζαρ. Το πιάτο στο οποίο πέφτει η ύλη πάνω στη μαύρη τρύπα ονομάζεται δίσκος προσαύξησης, που φαίνεται εδώ σε μπλε χρώμα. Μερική από την ύλη εκσφενδονίζεται γύρω από τη μαύρη τρύπα και επιταχύνει σε απίστευτα υψηλές ταχύτητες στον αεροχείμαρρο, που φαίνεται εδώ με λευκό χρώμα. Αν και το σύστημα μπλέιζαρ είναι σπάνιο, η διαδικασία με την οποία η φύση τραβά ύλη μέσω ενός δίσκου, και μετά πετά μερική από αυτή μέσω ενός χειμάρρου είναι πιο κοινή. Στο τέλος θα ξεζουμάρουμε από το σύστημα μπλέιζαρ για να δείξουμε κατά προσέγγιση τη σχέση του με το ευρύτερο γαλακτικό πλαίσιο.
Here, I'm showing an artist's conception of a blazar. The dinner plate by which material falls onto the black hole is called the accretion disc, shown here in blue. Some of that material is slingshotted around the black hole and accelerated to insanely high speeds in the jet, shown here in white. Although the blazar system is rare, the process by which nature pulls in material via a disk, and then flings some of it out via a jet, is more common. We'll eventually zoom out of the blazar system to show its approximate relationship to the larger galactic context.
Πέρα από την κοσμική λογιστική του τι μπαίνει και τι βγαίνει, ένα από τα καυτά θέματα αυτή τη στιγμή στην αστροφυσική των μπλέιζαρ είναι η προέλευση των αεροχειμάρρων υψηλότατης ενέργειας. Σε αυτήν την εικόνα, ενδιαφέρομαι για το πού διαμορφώνεται αυτή η λευκή μαζα και εάν, σαν αποτέλεσμα, υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του χειμάρρου και του υλικού του δίσκου προσαύξησης.
Beyond the cosmic accounting of what goes in to what goes out, one of the hot topics in blazar astrophysics right now is where the highest-energy jet emission comes from. In this image, I'm interested in where this white blob forms and if, as a result, there's any relationship between the jet and the accretion disc material.
Ξεκάθαρες απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση ήταν σχεδόν εντελώς απρόσιτες μέχρι το 2008, όταν η ΝΑΣΑ εκτόξευσε ένα νέο τηλεσκόπιο που ανιχνεύει καλύτερα ακτίνες φωτός γάμμα -- δηλαδή, φως με ενέργειες ένα εκατομμύριο φορές υψηλότερες από την απλή ακτινογραφία. Συγκρίνω ταυτόχρονα τις παραλλαγές ανάμεσα στα δεδομένα της ακτίνας φωτός γάμμα και τα δεδομένα του ορατού φως μέρα με τη μέρα και έτος με έτος, για να εντοπίσω καλύτερα αυτές τις μάζες ακτίνας γάμμα. Η έρευνά μου δείχνει ότι σε ορισμένες περιστάσεις, αυτές οι μάζες δημιουργούνται πολύ πιο κοντά στη μαύρη τρύπα απ' ό,τι νομίζαμε αρχικά.
Clear answers to this question were almost completely inaccessible until 2008, when NASA launched a new telescope that better detects gamma ray light -- that is, light with energies a million times higher than your standard x-ray scan. I simultaneously compare variations between the gamma ray light data and the visible light data from day to day and year to year, to better localize these gamma ray blobs. My research shows that in some instances, these blobs form much closer to the black hole than we initially thought.
Καθώς εντοπίζουμε με μεγαλύτερη σιγουριά πού δημιουργούνται αυτές οι μάζες ακτίνας γάμμα, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα πώς επιταχύνονται οι χείμαρροι, και τελικά αποκαλύπτουν τις δυναμικές διεργασίες που δημιουργούν μερικά από τα πιο συναρπαστικά αντικείμενα στο σύμπαν μας.
As we more confidently localize where these gamma ray blobs are forming, we can better understand how jets are being accelerated, and ultimately reveal the dynamic processes by which some of the most fascinating objects in our universe are formed.
Όλα αυτά ξεκίνησαν σαν μια ιστορία αγάπης. Και συνεχίζουν έτσι. Αυτή η αγάπη με μεταμόρφωσε από ένα νεαρό κορίτσι που κοιτά τα άστρα με περιέργεια σε μια επαγγελματία αστροφυσικό, πολύ κοντά στην ουράνια ανακάλυψη. Ποιος φανταζόταν ότι το να κυνηγώ το σύμπαν θα με ρίζωνε τόσο βαθιά στην αποστολή μου εδώ στη Γη. Αλλά και πάλι, πότε ξέρουμε πού θα μας πάει πραγματικά το πρώτο σκίρτημα της αγάπης.
This all started as a love story. And it still is. This love transformed me from a curious, stargazing young girl to a professional astrophysicist, hot on the heels of celestial discovery. Who knew that chasing after the universe would ground me so deeply to my mission here on Earth. Then again, when do we ever know where love's first flutter will truly take us.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)