When I look in the mirror today, I see a justice and education scholar at Columbia University, a youth mentor, an activist and a future New York state senator.
Kiedy dziś patrzę w lustro, widzę specjalistę od edukacji i wymiaru sprawiedliwości Uniwersytetu Columbia, wychowawcę młodzieży, aktywistę i przyszłego senatora stanu Nowy Jork.
(Cheering)
(Okrzyki)
I see all of that and a man who spent a quarter of his life in state prison -- six years, to be exact, starting as a teenager on Rikers Island for an act that nearly cost a man his life. But what got me from there to here wasn't the punishment I faced as a teenager in adult prison or the harshness of our legal system. Instead, it was a learning environment of a classroom that introduced me to something I didn't think was possible for me or our justice system as a whole.
Poza tym wszystkim widzę też mężczyznę, który spędził ćwierć życia w stanowym więzieniu, a dokładniej sześć lat, kiedy to jako nastolatek trafiłem do Rikers Island za czyn, który niemal pozbawił życia innego człowieka. To, że jestem tu, gdzie jestem, to nie zasługa kary, którą jako nastolatek odbyłem w więzieniu dla dorosłych, ani surowości systemu prawnego. To atmosfera nauki pokazała mi coś, co wydawało się nieosiągalne dla mnie ani dla całego systemu.
A few weeks before my release on parole, a counselor encouraged me to enroll in a new college course being offered in the prison. It was called Inside Criminal Justice. That seems pretty straightforward, though, right? Well, it turns out, the class would be made up of eight incarcerated men and eight assistant district attorneys. Columbia University psychology professor Geraldine Downey and Manhattan Assistant DA Lucy Lang co-taught the course, and it was the first of its kind.
Kilka tygodni przed warunkowym zwolnieniem prawnik zaproponował mi udział w kursie, który uniwersytet organizował w więzieniu. "Wewnętrzny wymiar sprawiedliwości". Brzmi dość jasno, prawda? Okazało się, że grupa ma składać się z ośmiu więźniów i ośmiu zastępców prokuratora okręgowego. Kurs, który wspólnie prowadzili Geraldine Downey, profesor psychologii i Lucy Lang, prokurator z okręgu Manhattan był pierwszym kursem tego rodzaju.
I can honestly say this wasn't how I imagined starting college. My mind was blown from day one. I assumed all the prosecutors in the room would be white. But I remember walking into the room on the first day of class and seeing three black prosecutors and thinking to myself, "Wow, being a black prosecutor -- that's a thing!"
Szczerze mogę powiedzieć, że nie tak wyobrażałem sobie rozpoczęcie studiów. Już pierwszy dzień mnie powalił. Zakładałem, że wszyscy prokuratorzy będą biali. Pamiętam, jak tego dnia wszedłem do sali i na widok trzech czarnych prokuratorów pomyślałem: "Czarny prokurator, to jest coś!".
(Laughter)
(Śmiech)
By the end of the first session, I was all in. In fact, a few weeks after my release, I found myself doing something I prayed I wouldn't. I walked right back into prison. But thankfully, this time it was just as a student, to join my fellow classmates. And this time, I got to go home when class was over.
Przed końcem pierwszego semestru totalnie wsiąkłem. Właściwie kilka tygodni po wyjściu z więzienia, zrobiłem coś, czego miałem nigdy więcej nie robić. Wróciłem tam. Na szczęście tym razem dołączając do kolegów jako student. I tym razem wróciłem do domu po zajęciach.
In the next session, we talked about what had brought each of us to this point of our lives and into the classroom together. I eventually got comfortable enough to reveal my truth to everyone in the room about where I came from. I talked about how my sisters and I watched our mother suffer years of abuse at the hands of our stepfather, escaping, only to find ourselves living in a shelter. I talked about how I swore an oath to my family to keep them safe. I even explained how I didn't feel like a teenager at 13, but more like a soldier on a mission. And like any soldier, this meant carrying an emotional burden on my shoulders, and I hate to say it, but a gun on my waist. And just a few days after my 17th birthday, that mission completely failed.
W kolejnym semestrze rozmawialiśmy o tym, co doprowadziło nas do tego momentu w życiu i do udziału w kursie. W końcu poczułem się na tyle pewnie, żeby wyjawić uczestnikom prawdę o sobie. Opowiedziałem, jak razem z siostrami patrzeliśmy na matkę przez lata doświadczającą przemocy ze strony naszego ojczyma, jak uciekaliśmy do schroniska. O tym, jak przysiągłem rodzinie, że będzie bezpieczna. Nawet o tym, że nie czułem się trzynastolatkiem, a bardziej żołnierzem na misji. Tak jak u żołnierza oznaczało to ogromny bagaż emocjonalny i niestety broń przy pasie. Kilka dni po moich 17. urodzinach moja misja zakończyła się niepowodzeniem.
As my sister and I were walking to the laundromat, a crowd stopped in front of us. Two girls out of nowhere attacked my sister. Still confused about what was happening, I tried to pull one girl away, and just as I did, I felt something brush across my face. With my adrenaline rushing, I didn't realize a man had leaped out of the crowd and cut me. As I felt warm blood ooze down my face, and watching him raise his knife toward me again, I turned to defend myself and pulled that gun from my waistband and squeezed the trigger. Thankfully, he didn't lose his life that day. My hands shaking and heart racing, I was paralyzed in fear. From that moment, I felt regret that would never leave me.
Kiedy szedłem z siostrą do pralni, drogę zastawiła nam grupa ludzi. Dwie dziewczyny niespodziewanie zaatakowały moją siostrę. Zdezorientowany odciągnąłem jedną z nich, a potem poczułem, że coś przejechało mi po twarzy. Pod wpływem adrenaliny nie zdawałem sobie sprawy, że z tej grupki wyskoczył mężczyzna i mnie pociął. Czując krew spływającą po twarzy i widząc, jak znów zamierzył się na mnie z nożem, chciałem się obronić, wyciągnąłem broń i pociągnąłem za spust. Na szczęście przeżył. Trzęsły mi się ręce i waliło mi serce, byłem sparaliżowany strachem. Od tamtego momentu poczucie winy już nigdy mnie nie opuściło.
I learned later on they attacked my sister in a case of mistaken identity, thinking she was someone else. It was terrifying, but clear that I wasn't trained, nor was I qualified, to be the soldier that I thought I needed to be. But in my neighborhood, I only felt safe carrying a weapon.
Później dowiedziałem się, że napadli na moją siostrę przez pomyłkę, myśleli, że to ktoś inny. To było straszne, ale oczywiste, że nie byłem wyszkolony ani przygotowany do bycia żołnierzem, jakim myślałem, że muszę być. Ale w mojej dzielnicy bezpiecznie czułem się tylko, mając broń.
Now, back in the classroom, after hearing my story, the prosecutors could tell I never wanted to hurt anyone. I just wanted us to make it home. I could literally see the gradual change in each of their faces as they heard story after story from the other incarcerated men in the room. Stories that have trapped many of us within the vicious cycle of incarceration, that most haven't been able to break free of. And sure -- there are people who commit terrible crimes. But the stories of these individuals' lives before they commit those acts were the kinds of stories these prosecutors had never heard.
Wracając do zajęć, po wysłuchaniu mojej historii prokuratorzy wiedzieli, że nie chciałem nikogo skrzywdzić. Chciałem dotrzeć do domu. Widziałem, jak stopniowo zmieniał się ich wyraz twarzy, gdy słuchali po kolei historii każdego z osadzonych. Historii, które osadziły wielu z nas w więziennym błędnym kole, z którego nie było jak się wydostać. Jasne, są ludzie, którzy popełnili straszne zbrodnie, ale historie życia każdego z nich sprzed popełnienia tych przestępstw, to coś, czego ci prawnicy nigdy wcześniej nie słyszeli.
And when it was their turn to speak -- the prosecutors -- I was surprised, too. They weren't emotionless drones or robocops, preprogrammed to send people to prison. They were sons and daughters, brothers and sisters. But most of all, they were good students. They were ambitious and motivated. And they believed that they could use the power of law to protect people. They were on a mission that I could definitely understand.
Kiedy prokuratorzy zaczęli mówić, też byłem zaskoczony. Nie byli pozbawionymi emocji robotami zaprogramowanymi na wysyłanie ludzi za kratki. Byli synami, córkami, braćmi i siostrami. A przede wszystkim dobrymi studentami, ambitnymi i pełnymi motywacji. Wierzyli, że dzięki prawu mogą chronić ludzi. Mieli misję, którą doskonale rozumiałem.
Midway through the course, Nick, a fellow incarcerated student, poured out his concern that the prosecutors were tiptoeing around the racial bias and discrimination within our criminal justice system. Now, if you've ever been to prison, you would know it's impossible to talk about justice reform without talking about race. So we silently cheered for Nick and were eager to hear the prosecutors' response. And no, I don't remember who spoke first, but when Chauncey Parker, a senior prosecutor, agreed with Nick and said he was committed to ending the mass incarceration of people of color, I believed him. And I knew we were headed in the right direction. We now started to move as a team. We started exploring new possibilities and uncovering truths about our justice system and how real change happens for us.
W połowie kursu mój współwięzień Nick podzielił się spostrzeżeniem, że prokuratorzy celowo przemilczają temat rasowych uprzedzeń i dyskryminacji w sądownictwie. Jeśli ktoś był w więzieniu to wie, że nie da się mówić o reformie wymiaru sprawiedliwości bez mówienia o rasie. Cicho kibicowaliśmy Nickowi i czekaliśmy niecierpliwie na odpowiedź prokuratorów. Nie pamiętam, kto mówił jako pierwszy, ale gdy Chauncey Parker, starszy prokurator, zgodził się z Nickiem i zobowiązał się skończyć z masowym wysyłaniem do więzień osób kolorowych, uwierzyłem mu. Wiedziałem, że zmierzamy w dobrym kierunku. Zaczęliśmy działać jak zespół. Szukaliśmy nowych możliwości, odkrywaliśmy prawdy o wymiarze sprawiedliwości i o tym, jaka zmiana w nas nastąpiła.
For me, it wasn't the mandatory programs inside of the prison. Instead, it was listening to the advice of elders -- men who have been sentenced to spend the rest of their lives in prison. These men helped me reframe my mindset around manhood. And they instilled in me all of their aspirations and goals, in the hopes that I would never return to prison, and that I would serve as their ambassador to the free world. As I talked, I could see the lights turning on for one prosecutor, who said something I thought was obvious: that I had transformed despite my incarceration and not because of it.
Dla mnie nie był to przymusowy punkt więziennego programu. Przeciwnie, słuchałem rad starszych, mężczyzn, których skazano na dożywocie. Oni zmienili moje pojęcie męskości. Zaszczepili we mnie swoje marzenia i cele, nadzieję, że nigdy nie wrócę do więzienia i że będę ich ambasadorem na wolności. Mówiąc, widziałem, jak jednego z prokuratorów dosłownie olśniło i powiedział coś, co dla mnie było oczywiste, że nie zmieniłem się dzięki pobytowi w więzieniu, ale pomimo tego.
It was clear these prosecutors hadn't thought much about what happens to us after they win a conviction. But through the simple process of sitting in a classroom, these lawyers started to see that keeping us locked up didn't benefit our community or us.
Było jasne, że ci prawnicy nie myśleli zbytnio o tym, co będzie z nami, po tym, kiedy oni wygrają proces. Przez sam fakt udziału w kursie zaczęli rozumieć, że zamknięcie nas nie było korzystne ani dla otoczenia, ani dla nas.
Toward the end of the course, the prosecutors were excited, as we talked about our plans for life after being released. But they hadn't realized how rough it was actually going to be. I can literally still see the shock on one of the junior ADA's face when it hit her: the temporary ID given to us with our freedom displayed that we were just released from prison. She hadn't imagined how many barriers this would create for us as we reenter society. But I could also see her genuine empathy for the choice we had to make between coming home to a bed in a shelter or a couch in a relative's overcrowded apartment.
Pod koniec byli podekscytowani naszymi planami na życie na wolności. Ale nie zdawali sobie sprawy, jakie to będzie trudne. Nadal widzę zaskoczenie młodszego zastępcy prokuratora okręgowego, kiedy to do niej dotarło: razem ze zwróconą wolnością mieliśmy tymczasowe dowody tożsamości z informacją o tym, że właśnie wyszliśmy z więzienia. Nie miała pojęcia, ile to stwarza barier dla kogoś, kto wraca do społeczeństwa. Widziałem też u niej szczerą empatię, kiedy musieliśmy wybrać między powrotem do schroniska a kanapą w za ciasnym mieszkaniu krewnych.
What we learned in the class worked its way into concrete policy recommendations. We presented our proposals to the state Department of Corrections commissioner and to the Manhattan DA, at our graduation in a packed Columbia auditorium. As a team, I couldn't have imagined a more memorable way to conclude our eight weeks together.
To, co wynieśliśmy z zajęć pomogło stworzyć konkretne zalecenia. Pokazaliśmy nasze propozycje komisarzowi Departamentu do spraw Systemu Penitencjarnego i prokuratorowi z okręgu Manhattan w trakcie zakończenia kursu w zapełnionym audytorium. Nie mógłbym sobie wyobrazić lepszego sposobu zwieńczenia tych wspólnych ośmiu tygodni.
And just 10 months after coming home from prison, I again found myself in a strange room, invited by the commissioner of NYPD to share my perspective at a policing summit. And while speaking, I recognized a familiar face in the audience. It was the attorney who prosecuted my case. Seeing him, I thought about our days in the courtroom seven years earlier, as I listened to him recommend a long prison sentence, as if my young life was meaningless and had no potential. But this time, the circumstances were different. I shook off my thoughts and walked over to shake his hand. He looked happy to see me. Surprised, but happy. He acknowledged how proud he was about being in that room with me, and we began a conversation about working together to improve the conditions of our community.
10 miesięcy po wyjściu z więzienia znów dzieliłem się swoimi spostrzeżeniami w obcej sali na zaproszenie komisarza Policji Miasta Nowy Jork w trakcie szczytu policyjnego. Przemawiając, zauważyłem na widowni znajomą twarz. Mojego prokuratora. Widząc go, przypomniałem sobie nasze spotkania na sali sądowej siedem lat wcześniej, kiedy słuchałem, jak zalecał karę więzienia na długie lata, jakby moje krótkie życie nie miało znaczenia ani potencjału. Tym razem okoliczności były inne. Pozbyłem się tych myśli i podszedłem uścisnąć mu dłoń. Cieszył się, że mnie widzi. Zdziwił się, ale się cieszył. Przyznał, że jest dumny, widząc mnie w tej sali i zaczęliśmy rozmawiać o współpracy na rzecz poprawy warunków w naszej społeczności.
And so today, I carry all of these experiences with me, as I develop the Justice Ambassadors Youth Council at Columbia University, bringing young New Yorkers -- some who have already spent time locked up and others who are still enrolled in high school -- together with city officials. And in this classroom, everyone will brainstorm ideas about improving the lives of our city's most vulnerable youth before they get tried within the criminal justice system.
Dzisiaj wykorzystuję zdobyte doświadczenie przy tworzeniu Młodzieżowej Rady Ambasadorów Sprawiedliwości na Uniwersytecie Columbia, łącząc ze sobą władze miasta i młodych nowojorczyków, licealistów i tych, którzy już spędzili jakiś czas za kratkami. Na tych zajęciach każdy może zgłosić swój pomysł poprawy życia zagrożonej młodzieży, zanim zajmie się nią wymiar sprawiedliwości.
This is possible if we do the work. Our society and justice system has convinced us that we can lock up our problems and punish our way out of social challenges. But that's not real. Imagine with me for a second a future where no one can become a prosecutor, a judge, a cop or even a parole officer without first sitting in a classroom to learn from and connect with the very people whose lives will be in their hands.
To jest możliwe, jeśli nad tym popracujemy. Społeczeństwo i sądownictwo wmówiło nam, że problemy można zamknąć w celi, a społeczne wyzwania stłumić karą. Ale to nierealne. Wyobraźcie sobie przez chwilę przyszłość, w której nikt nie może zostać prokuratorem, sędzią, policjantem, a nawet kuratorem sądowym bez przejścia takiego kursu, uczenia się i spotykania z ludźmi, których los będzie od nich zależał.
I'm doing my part to promote the power of conversations and the need for collaborations. It is through education that we will arrive at a truth that is inclusive and unites us all in the pursuit of justice. For me, it was a brand-new conversation and a new kind of classroom that showed me how both my mindset and our criminal justice system could be transformed.
Ja robię, co mogę, żeby promować moc rozmowy i potrzebę współpracy. To przez edukację dochodzimy do prawdy, która łączy nas wszystkich w poszukiwaniu sprawiedliwości. W moim przypadku to właśnie nowy sposób rozmowy i nowy sposób nauki pokazał, że mój światopogląd i system wymiaru sprawiedliwości może się bardzo zmienić.
They say the truth shall set you free. But I believe it's education and communication.
Mówi się, że prawda nas wyzwoli. Ja wierzę, że wolność da nam edukacja i komunikacja.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)