I'm a gamer, so I like to have goals. I like special missions and secret objectives. So here's my special mission for this talk: I'm going to try to increase the life span of every single person in this room by seven and a half minutes. Literally, you will live seven and a half minutes longer than you would have otherwise, just because you watched this talk.
Jestem graczem, więc lubię wyzwania. Lubię misje specjalne i sekretne cele. Moja dzisiejsza misja specjalna to: przedłużenie długości życia każdej osoby na tej sali o siedem i pół minuty. Mówię poważnie. Będziecie żyli o siedem i pół minuty dłużej tylko dlatego, że wzieliście udział w tej prezentacji.
Some of you are looking a little bit skeptical. That's okay, because check it out -- I have math to prove that it is possible. It won't make much sense now. I'll explain it all later, just pay attention to the number at the bottom: +7.68245837 minutes. That will be my gift to you if I'm successful in my mission.
OK. Widzę, że niektórzy są nieco sceptycznie nastawieni. Nie szkodzi. Zaraz matematycznie dowiodę, że jest to możliwe. Na razie nie będzie to zbyt logiczne. Wyjaśnię to później. Spójrzcie teraz na liczbę na samym dole: dodatkowe 7.68245837 minuty, które wam podaruję. Jeśli uda mi się wypełnić moją misję.
Now, you have a secret mission too. Your mission is to figure out how you want to spend your extra seven and a half minutes. And I think you should do something unusual with them, because these are bonus minutes. You weren't going to have them anyway.
Ale Wy również macie misję specjalną. Waszym zadaniem jest zastanowienie się jak wykorzystacie Wasze dodatkowe siedem i pół minuty. Myślę, że powinniście wykorzystać je na coś niezwykłego, ponieważ jest to bonus. Nie mieliście ich mieć. Projektuję gry, więc pewnie sobie myślicie:
Now, because I'm a game designer, you might be thinking to yourself, I know what she wants us to do with those minutes, she wants us to spend them playing games. Now this is a totally reasonable assumption, given that I have made quite a habit of encouraging people to spend more time playing games. For example, in my first TED Talk, I did propose that we should spend 21 billion hours a week, as a planet, playing video games.
"Wiemy co ona chce żebyśmy z nim zrobili, chce abyśmy spędzili je na grze." To całkowicie słuszne przypuszczenie, biorąc pod uwagę, że bardzo często zachęcam ludzi aby poświęcali grom więcej czasu. Podczas mojego pierwszego TEDTalk powiedziałam, że wszyscy ludzie na Ziemi powinni spędzać łącznie 21 milionów godzin tygodniowo na graniu.
Now, 21 billion hours, it's a lot of time. It's so much time, in fact, that the number one unsolicited comment that I have heard from people all over the world since I gave that talk, is this: Jane, games are great and all, but on your deathbed, are you really going to wish you spent more time playing Angry Birds?
To masa czasu. Najczęstszym komentarzem jaki słyszałam od ludzi z całego świata od czasu tej prezentacji, było: Jane, gry są wspaniałe i w ogóle, ale czy na łożu śmierci naprawdę będziesz żałować, że nie grałaś częściej w Angry Birds?
(Laughter)
Przekonanie, że gry to strata czasu jest tak rozpowszechnione,
This idea is so pervasive -- that games are a waste of time that we will come to regret -- that I hear it literally everywhere I go. For example, true story: Just a few weeks ago, this cab driver, upon finding out that a friend and I were in town for a game developers' conference, turned around and said -- and I quote -- "I hate games. Waste of life. Imagine getting to the end of your life and regretting all that time."
że słyszę takie opinie gdziekolwiek się nie udam. Autentyczna historia: Kilka tygodni temu, kierowca taksówki, kiedy się zorientował, że ja i moja przyjaciółka przyjechałyśmy na Konferencję Deweloperów Gier, odwrócił się i powiedział -- cytuję -- "Nienawidzę gier. Marnotrawienie życia. Wyobraźcie sobie, być u schyłku życia i żałować tego straconego czasu."
Now, I want to take this problem seriously. I want games to be a force for good in the world. I don't want gamers to regret the time they spent playing, time that I encouraged them to spend. So I have been thinking about this question a lot lately. When we're on our deathbeds, will we regret the time we spent playing games?
Chcę podejść do tego zagadnienia poważnie. W końcu chcę, żeby gry zmieniały świat na lepsze. Nie chcę, żeby gracze żałowali czasu jaki spędzają grając, skoro sama ich do tego namawiam. Ostatnio zaczęłam się zastanawiać nad tym problemem. Czy będąc na łożu śmierci będziemy żałować czasu, który poświęciliśmy na gry?
Now, this may surprise you, but it turns out there is actually some scientific research on this question. It's true. Hospice workers, the people who take care of us at the end of our lives, recently issued a report on the most frequently expressed regrets that people say when they are literally on their deathbeds. And that's what I want to share with you today -- the top five regrets of the dying.
Zaskoczy was zapewne, że problem ten został zbadany naukowo. To prawda. Pracownicy hospicjów, ludzie, którzy opiekują się nami pod koniec naszego życia, przedstawili ostatnio raport na temat najczęstszych żalów wyrażanych przez ludzi, którzy są dosłowne na łożu śmierci. Chcę się tym z Wami dzisiaj podzielić. Pięć najczęściej wyrażanych przez osoby umierające żalów.
Number one: I wish I hadn't worked so hard. Number two: I wish I had stayed in touch with my friends. Number three: I wish I had let myself be happier. Number four: I wish I'd had the courage to express my true self. And number five: I wish I'd lived a life true to my dreams, instead of what others expected of me.
Numer jeden: Żałuję, że tak ciężko pracowałem. Numer dwa: Żałuję, że straciłem kontakt z przyjaciółmi. Numer trzy: Żałuję, że nie pozwoliłem sobie na więcej szczęścia. Numer cztery: Żałuję, że nie miałem odwagi być sobą. I numer pięć: Żałuję, że nie robiłem tego o czym marzyłem, tylko to czego oczekiwali ode mnie inni.
Now, as far as I know, no one ever told one of the hospice workers, "I wish I'd spent more time playing video games," but when I hear these top five regrets of the dying, I can't help but hear five deep human cravings that games actually help us fulfill.
O ile mi wiadomo, nikt nigdy nie powiedział, żałuję, że nie grałem częściej w gry video, ale słuchając tych pięciu najczęstszych żalów odnoszę wrażenie, że tak naprawdę słyszę pięć najgłębszych ludzkich pragnień, w których spełnieniu pomagają nam gry.
For example, I wish I hadn't worked so hard. For many people, this means, I wish I'd spent more time with my family, with my kids when they were growing up. Well, we know that playing games together has tremendous family benefits. A recent study from Brigham Young University School of Family Life reported that parents who spend more time playing video games with their kids have much stronger real-life relationships with them.
Weźmy na przykład: "Żałuję, że tak ciężko pracowałem." Dla wielu ludzi te słowa oznaczają: "Żałuję, że nie spędzałem więcej czasu ze swoją rodziną, dorastającymi dziećmi." Wiadomym jest, że wspólna gra doskonale wpływa na więzi rodzinne. Badacze School of Family Life Uniwersytetu Brighama Younga donoszą, że rodzice którzy częściej grają ze swoimi dziećmi w gry video mają z nimi dużo lepszy kontakt.
"I wish I'd stayed in touch with my friends." Hundreds of millions of people use social games like FarmVille or Words With Friends to stay in daily contact with real-life friends and family. A recent study from the University of Michigan showed that these games are incredibly powerful relationship-management tools. They help us stay connected with people in our social network that we would otherwise grow distant from, if we weren't playing games together.
"Żałuję, że straciłem kontakt z przyjaciółmi." Setki milionów ludzi, dzięki grom społecznościowym jak FarmVille czy Words With Friends, utrzymuje codzienny kontakt z rodziną i przyjaciółmi. Ostatnie badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Michigan pokazało, że te gry są potężnym narzędziem w budowaniu relacji miedzyludzkich. Pomagają nam one podtrzymywać więzi z ludźmi, z którymi stracilibyśmy kontakt gdyby nie wspólna gra.
"I wish I'd let myself be happier." Well, here I can't help but think of the groundbreaking clinical trials recently conducted at East Carolina University that showed that online games can outperform pharmaceuticals for treating clinical anxiety and depression. Just 30 minutes of online game play a day was enough to create dramatic boosts in mood and long-term increases in happiness.
"Żałuję, że nie pozwoliłem sobie na więcej szczęścia." Nie mogę tutaj nie wspomnieć o przełomowych badaniach klinicznych przeprowadzonych ostatnio przez Uniwersytet Karoliny Wschodniej, które wykazały, że gry online mogą leczyć kliniczny lęk i depresję skuteczniej niż farmaceutyki. Zaledwie 30 minut dziennie grania w gry online wystarczyło aby znacząco polepszyć nastrój i długotrwale zwiększyć poziom szczęścia.
"I wish I'd had the courage to express my true self." Well, avatars are a way to express our true selves, our most heroic, idealized version of who we might become. You can see that in this alter ego portrait by Robbie Cooper of a gamer with his avatar. And Stanford University has been doing research for five years now to document how playing a game with an idealized avatar changes how we think and act in real life, making us more courageous, more ambitious, more committed to our goals.
"Żałuję, że nie miałem odwagi aby być sobą." Jednym ze sposobów na wyrażenie siebie są avatary, wyidealizowane wersje osób którymi moglibyśmy się stać. Oto jeden z portretów z serii alter ego wykonanych przez Robbiego Coopera i przedstawiających graczy ze swoimi avatarami. Uniwersytet Stanforda od pięciu lat bada dlaczego posiadanie wyidealizowanego avatara zmienia nasz sposób myślenia i działania w prawdziwym życiu, sprawiając, że jesteśmy odważniejsi, ambitniejsi i bardziej zdeterminowani aby osiagnąć to co sobie zamierzyliśmy.
"I wish I'd led a life true to my dreams, and not what others expected of me." Are games doing this yet? I'm not sure, so I've left a Super Mario question mark. We're going to come back to this one.
"Żałuję, że nie robiłem tego o czym marzyłem, tylko to czego oczekiwali ode mnie inni." Czy gry już to umożliwiają? Nie jestem pewna, więc postawiłam przy tym stwierdzeniu znak zapytania, znak zapytania z Super Mario. Wrócimy do tego.
But in the meantime, perhaps you're wondering, who is this game designer to be talking to us about deathbed regrets? And it's true, I've never worked in a hospice, I've never been on my deathbed. But recently I did spend three months in bed, wanting to die. Really wanting to die.
Teraz być może zastanawiacie się dlaczego osoba zajmująca się projektowaniem gier mówi nam o żalach ludzi umierających? Przyznaję, nigdy nie pracowałam w hospicjum i nigdy nie byłam umierająca. Ale niedawno leżałam przez trzy miesiące w łóżku u i chciałam umrzeć. Naprawdę chciałam umrzeć.
Now let me tell you that story. It started two years ago, when I hit my head and got a concussion. The concussion didn't heal properly, and after 30 days, I was left with symptoms like nonstop headaches, nausea, vertigo, memory loss, mental fog. My doctor told me that in order to heal my brain, I had to rest it. So I had to avoid everything that triggered my symptoms. For me that meant no reading, no writing, no video games, no work or email, no running, no alcohol, no caffeine. In other words -- and I think you see where this is going -- no reason to live.
Pozwólcie, że opowiem Wam tą historię. Dwa lata temu uderzyłam się w głowę i doznałam wstrząśnienia mózgu. Objawy wstrząśnienia nie minęły, po 30 dniach nadal bez przerwy bolała mnie głowa, miałam mdłości, zawroty głowy, zaburzenia pamięci i świadomości. Mój lekarz powiedział mi, że objawy miną jeśli będę odpoczywać. Miałam więc unikać wszystkiego co wywoływało moje objawy. Nie mogłam czytać, pisać, grać w gry video, pracować, pisać maili, biegać, pić alkoholu ani kawy. Innymi słowy, i chyba już wiecie do czego zmierzam, nie mogłam żyć.
(Laughter)
Oczywiście brzmi to śmiesznie,
Of course it's meant to be funny, but in all seriousness, suicidal ideation is quite common with traumatic brain injuries. It happens to one in three, and it happened to me. My brain started telling me, "Jane, you want to die." It said, "You're never going to get better." It said, "The pain will never end."
ale prawda jest taka, że urazowe uszkodzenie mózgu może powodować pojawienie się myśli samobójczych. Zdarza się tak w jednym na trzy przypadki i trafiło na mnie. Mój mózg zaczął mi mówić, chcesz umrzeć, Jane. Mówił, że nigdy mi się nie polepszy. A ból nigdy nie minie.
And these voices became so persistent and so persuasive that I started to legitimately fear for my life, which is the time that I said to myself after 34 days -- and I will never forget this moment -- I said, "I am either going to kill myself or I'm going to turn this into a game."
Te głosy stały się tak natarczywe i przekonujące, że naprawdę zaczęłam się bać o swoje życie, i wtedy właśnie, po 34 dniach, podjęłam decyzję, -- nigdy nie zapomnę tej chwili -- że albo się zabiję albo zamienię to wszystko w grę.
Now, why a game? I knew from researching the psychology of games for more than a decade that when we play a game -- and this is in the scientific literature -- we tackle tough challenges with more creativity, more determination, more optimism, and we're more likely to reach out to others for help. I wanted to bring these gamer traits to my real-life challenge, so I created a role-playing recovery game called Jane the Concussion Slayer.
Dlaczego w grę? Od ponad 10 lat zajmuję się psychologią gier i wiem, że kiedy pokonujemy wyzwania w grze - to naukowo potwierdzone -- jesteśmy bardziej kreatywni, zdeterminowani, przejawiamy więcej optymizmu i chętniej prosimy innych o pomoc. Chciałam obudzić w sobie wszystkie te cechy gracza i zmierzyć się z moim prawdziwym wyzwaniem. Stworzyłam więc grę uzdrawiająco-fabularną którą nazwałam: "Jane - Postrach Wstrząśnienia."
Now this became my new secret identity, and the first thing I did as a slayer was call my twin sister -- I have an identical twin sister named Kelly -- and tell her, "I'm playing a game to heal my brain, and I want you to play with me." This was an easier way to ask for help.
Ta postać stała się moją sekretną tożsamością. Po stworzeniu tej postaci zadzwoniłam do mojej siostry bliźniaczki - Kelly i powiedziałam jej: "Będę grać, żeby wyleczyć swój mózg i chcę żebyś ze mną zagrała". W ten sposób było mi łatwiej poprosić o pomoc.
She became my first ally in the game, my husband Kiyash joined next, and together we identified and battled the bad guys. Now this was anything that could trigger my symptoms and therefore slow down the healing process, things like bright lights and crowded spaces. We also collected and activated power-ups. This was anything I could do on even my worst day to feel just a little bit good, just a little bit productive. Things like cuddling my dog for 10 minutes, or getting out of bed and walking around the block just once.
Moja siostra stała się moim pierwszym sojusznikiem w grze, potem dołączył do nas mój mąż, Kiyash. Razem identyfikowaliśmy i walczyliśmy z czarnymi charakterami. Wszystko to mogło wywołać niepożądane skutki a przez to opóźnić proces leczenia, jasne światła i zatłoczone przestrzenie. Zbieraliśmy także i aktywowaliśmy doładowania. Nawet kiedy czułam się fatalnie, byłam w stanie zrobić wszystko, żeby poczuć się choć trochę lepiej i aby choć trochę efektywniej spędzić czas. Na przykład przytulać się do mojego psa przez 10 minut albo przespacerować się choć raz dookoła bloku.
Now the game was that simple: Adopt a secret identity, recruit your allies, battle the bad guys, activate the power-ups. But even with a game so simple, within just a couple days of starting to play, that fog of depression and anxiety went away. It just vanished. It felt like a miracle. Now it wasn't a miracle cure for the headaches or the cognitive symptoms. That lasted for more than a year, and it was the hardest year of my life by far. But even when I still had the symptoms, even while I was still in pain, I stopped suffering.
Ta gra była aż tak prosta: Stwórz sekretną tożsamość, znajdź sobie sojuszników, walcz z czarnymi charakterami i aktywuj doładowania. A nawet taka prosta gra sprawiła, że zaledwie po kilku dniach depresja i uczucie niepokoju zniknęły. Po prostu zniknęły. To było jak cud. Ale to nie był cudowny lek, który sprawił, że zniknęły bóle głowy i wszystkie objawy poznawcze. Miałam te objawy przez ponad rok, i był to najgorszy rok w całym moim życiu. Ale nawet wtedy kiedy je miałam i odczuwałam ból, to już nie cierpiałam.
Now what happened next with the game surprised me. I put up some blog posts and videos online, explaining how to play. But not everybody has a concussion, obviously, not everyone wants to be "the slayer," so I renamed the game SuperBetter.
To co stało się z grą zaskoczyło mnie. Wrzuciłam do internetu kilka postów i filmików wyjaśniających jak grać. Oczywiście, nie każdy doświadczył wstrząśnienia mózgu, i nie każdy chciał stać się "pogromcą". Zmieniłam więc nazwę gry na "SuperBetter".
And soon, I started hearing from people all over the world who were adopting their own secret identity, recruiting their own allies, and they were getting "super better," facing challenges like cancer and chronic pain, depression and Crohn's disease. Even people were playing it for terminal diagnoses like ALS. And I could tell from their messages and their videos that the game was helping them in the same ways that it helped me. They talked about feeling stronger and braver. They talked about feeling better understood by their friends and family. And they even talked about feeling happier, even though they were in pain, even though they were tackling the toughest challenge of their lives.
W bardzo krótkim okresie czasu zaczęli się do mnie odzywać ludzie z całego świata, którzy stworzyli swoją własną sekretną tożsamość, znajdowali swoich własnych sojuszników i polepszali swoje samopoczucie walcząc z rakiem, chronicznym bólem, depresją czy chorobą Cronha. Grali nawet ludzie cierpiący na choroby nieuleczalne, takie jak stwardnienie zanikowe boczne. Z ich wiadomości i filmów, które mi przesyłali, wynikało, że gra pomogła im w taki sam sposób w jaki pomogła mnie. Mówili, że czują się silniejsi i odważniejsi, że czują się bardziej rozumiani przez rodzinę i przyjaciół. Mówili nawet, że czują się szczęśliwsi, pomimo tego, że odczuwają ból i toczą najcięższą walkę w swoim życiu.
Now at the time, I'm thinking to myself, what is going on here? I mean, how could a game so trivial intervene so powerfully in such serious, and in some cases life-and-death, circumstances? I mean, if it hadn't worked for me, there's no way I would have believed it was possible. Well, it turns out there's some science here, too. Some people get stronger and happier after a traumatic event. And that's what was happening to us.
Myślałam wtedy, jak to możliwe? W jaki sposób tak trywialna gra może tak wiele zdziałać w tak ciężkich, niekiedy beznadziejnych, przypadkach. Gdybym sama tego nie doświadczyła, nigdy nie uwierzyłabym, że to możliwe. Wygląda na to, że i to można wytłumaczyć naukowo. Niektórzy ludzie, którzy doświadczyli urazu są później silniejsi i szczęśliwsi. I to właśnie się nam przydarzyło.
The game was helping us experience what scientists call post-traumatic growth, which is not something we usually hear about. We usually hear about post-traumatic stress disorder. But scientists now know that a traumatic event doesn't doom us to suffer indefinitely. Instead, we can use it as a springboard to unleash our best qualities and lead happier lives.
Gra pozwalała nam doświadczyć tego, co naukowcy nazywają rozwojem pourazowym, i o czym się rzadko słyszy. Częściej słyszymy o zespole stresu pourazowego. Ale naukowcy wiedzą teraz, że uraz nie skazuje nas na cierpienie w nieskończoność. Możemy potraktować uraz jako punkt odbicia, który wyzwoli w nas najlepsze cechy i pozwoli prowadzić szczęśliwsze życie.
Here are the top five things that people with post-traumatic growth say: "My priorities have changed." "I'm not afraid to do what makes me happy." "I feel closer to my friends and family." "I understand myself better. I know who I really am now." "I have a new sense of meaning and purpose in my life." "I'm better able to focus on my goals and dreams."
Oto pięć rzeczy które są najczęściej wymieniane przez ludzi którzy doświadczyli rozwoju pourazowego: Zmieniły się moje priorytety. Nie obawiam się robić tego, co czyni mnie szczęśliwym. Czuję, że zbliżyłem się do swojej rodziny i przyjaciół. Bardziej siebie rozumiem. Wiem teraz kim naprawdę jestem. Znalazłem sens i cel w życiu. Jestem bardziej nastawiony na realizowanie swoich celów i marzeń.
Now, does this sound familiar? It should, because the top five traits of post-traumatic growth are essentially the direct opposite of the top five regrets of the dying. Now this is interesting, right? It seems that somehow, a traumatic event can unlock our ability to lead a life with fewer regrets.
Czy to nie brzmi znajomo? Powinno, ponieważ tych pięć najczęściej pojawiających się oznak rozwoju pourazowego to dokładne przeciwieństwo 5 najczęściej wyrażanych przez osoby umierające żalów. Czy to nie interesujące? Wygląda na to, że uraz może w jakiś sposób odblokować w nas umiejętność życia tak żeby mniej żałować.
But how does it work? How do you get from trauma to growth? Or better yet, is there a way to get all the benefits of post-traumatic growth without the trauma, without having to hit your head in the first place? That would be good, right?
Ale jak to się dzieje? W jaki sposób przejść od urazu do rozwoju? Albo jeszcze lepiej, czy istnieje sposób na doświadczenie wszystkich korzyści płynących z rozwoju pourazowego ale bez urazu, bez konieczności uderzenia się w głowę? To by było coś, prawda?
I wanted to understand the phenomenon better, so I devoured the scientific literature, and here's what I learned. There are four kinds of strength, or resilience, that contribute to post-traumatic growth, and there are scientifically validated activities that you can do every day to build up these four kinds of resilience, and you don't need a trauma to do it.
Chcąc lepiej zrozumieć ten fenomen, zagłębiłam się w literaturze fachowej i oto co odkryłam. Istnieją cztery rodzaje siły czy też odporności, które przyczyniają się do rozwoju pourazowego. Istnieją również potwierdzone naukowo czynności, które możesz wykonywać każdego dnia aby wzmocnić te cztery rodzaje odporności i nie potrzebujesz do tego urazu.
I could tell you what these four types of strength are, but I'd rather you experience them firsthand. I'd rather we all start building them up together right now. Here's what we're going to do. We'll play a quick game together. This is where you earn the seven and a half minutes of bonus life that I promised you earlier. All you have to do is successfully complete the first four SuperBetter quests. And I feel like you can do it. I have confidence in you.
Mogłabym Wam teraz powiedzieć czym są te cztery siły, ale wolę żebyście doświadczyli ich sami. Wzmocnijmy je w sobie już teraz. Oto co teraz zrobimy. Zagramy razem w krótką grę. Teraz zdobędziecie te siedem i pół minuty dodatkowego życia, które Wam wcześniej obiecałam. Jedyne co musicie zrobić to wypełnić pierwsze cztery zadania gry "SuperBetter". Czuję, że jesteście w stanie to zrobić. Wierzę w Was.
So, everybody ready? This is your first quest. Here we go. Pick one: Stand up and take three steps, or make your hands into fists, raise them over your head as high as you can for five seconds, go! All right, I like the people doing both. You are overachievers. Very good.
Wszyscy gotowi? Oto Wasze pierwsze zadanie. Jedziemy. Wybierz zadanie: Wstań i zrób trzy kroki, albo złóż dłonie w pięści i trzymaj je nad głową przez 5 sekund najwyżej jak tylko możesz. Start! Podoba mi się, że niektórzy robią i jedno i drugie. Nadgorliwi. Bardzo dobrze. (Śmiech)
(Laughter)
Świetna robota. Plus jeden do
Well done, everyone. That is worth +1 physical resilience, which means that your body can withstand more stress and heal itself faster. We know from the research that the number one thing you can do to boost your physical resilience is to not sit still. That's all it takes. Every single second that you are not sitting still, you are actively improving the health of your heart, and your lungs and brains.
odporności fizycznej, co oznacza, że Wasze ciało może znieść większy stres i szybciej siebie uzdrowić. Zostało naukowo udowodnione, że najlepiej jest zwiększyć swoją fizyczną odporność poprzez ruch. To wszystko. Podczas każdej sekundy spędzonej w ruchu aktywnie przyczyniasz się do poprawy zdrowia swojego serca, płuc i mózgu.
Everybody ready for your next quest? I want you to snap your fingers exactly 50 times, or count backwards from 100 by seven, like this: 100, 93... Go!
Gotowi na następne zadanie? Pstryknijcie palcami 50 razy albo odliczcie od 100 w tył przez 7, w ten sposób: 100, 93 ... Start!
(Snapping)
(Pstrykanie)
Don't give up.
Nie poddawajcie się.
(Snapping)
(Pstrykanie)
Don't let the people counting down from 100 interfere with your counting to 50.
Nie pozwólcie, aby ludzie odliczający w dół od 100 przeszkodzili wam w liczeniu do 50.
(Snapping)
(Śmiech)
(Laughter)
Nice. Wow. That's the first time I've ever seen that. Bonus physical resilience. Well done, everyone. Now that's worth +1 mental resilience, which means you have more mental focus, more discipline, determination and willpower. We know from the scientific research that willpower actually works like a muscle. It gets stronger the more you exercise it. So tackling a tiny challenge without giving up, even one as absurd as snapping your fingers exactly 50 times or counting backwards from 100 by seven is actually a scientifically validated way to boost your willpower.
Nieźle. Wow. Po raz pierwszy widzę coś takiego. Właśnie zwiększyliście swoją odporność fizyczną. Świetna robota. I plus jeden do odporności psychicznej, co oznacza jesteście bardziej skupieni, zdyscyplinowani, zdeterminowani i macie większą siłę woli. Zostało empirycznie udowodnione, że siła woli działa tak samo jak mięsień. Staje się silniejsza, jeśli nad nią pracujesz. Nie poddawanie się i sprostanie wyzwaniu, nawet tak absurdalnemu jak pstrykanie palcami 50 razy czy odliczanie od 100 w tył przez siedem, jest naukowo udowodnionym sposobem na wzmocnienie swojej siły woli.
So good job. Quest number three. Pick one: Because of the room, fate's really determined this for you, but here are the two options. If you're inside, find a window and look out of it. If you're outside, find a window and look in. Or do a quick YouTube or Google image search for "baby [your favorite animal.]"
Dobra robota. Zadanie numer trzy. Wybierz zadanie: Ta sala jest tak skonstruowana, że nie macie wielkiego wyboru, ale są dwie opcje. Jeśli jesteś wewnątrz, wyjrzyj przez okno na zewnątrz. Jeśli jesteś na zewnątrz, spójrz przez okno do wewnątrz. Albo znajdź w internecie zdjęcie lub filmik z Twoim ulubionym młodym zwierzątkiem.
Do it on your phones, or just shout out some baby animals, and I'll put them on the screen. So, what do we want to see? Sloth, giraffe, elephant, snake. Okay, let's see what we got. Baby dolphin and baby llamas. Everybody look. Got that? Okay, one more. Baby elephant.
Użyjcie do tego swoich telefonów albo krzyknijcie jakie zwierzątka chcecie zobaczyć, znajdę kilka i pokażę je Wam na ekranie. Więc, co chcemy zobaczyć? Leniwiec, żyrafa, słoń, wąż. Ok, zobaczmy co my tu mamy. Małe delfiniątko i małe lamy. Spójrzcie. Widzicie? Ok, jeszcze jedno. Małe słoniątko.
(Audience) Oh!
We're clapping for that? That's amazing.
Z tego powodu klaszczecie? To niesamowite.
(Laughter)
All right, what we're just feeling there is plus-one emotional resilience, which means you have the ability to provoke powerful, positive emotions like curiosity or love, which we feel looking at baby animals, when you need them most.
To co teraz czujemy to plus jeden do odporności emocjonalnej, co oznacza, że jesteście w stanie wywołać w sobie silne, pozytywne emocje, jak ciekawość czy miłość, które odczuwamy patrząc na zdjęcia młodych zwierzątek, kiedy najbardziej ich potrzebujemy.
Here's a secret from the scientific literature for you. If you can manage to experience three positive emotions for every one negative emotion over the course of an hour, a day, a week, you dramatically improve your health and your ability to successfully tackle any problem you're facing. And this is called the three-to-one positive emotion ratio. It's my favorite SuperBetter trick, so keep it up.
Wyznam Wam naukowy sekret. Jeżeli potraficie wywołać w sobie trzy pozytywne emocje na każde trzy negatywne o każdej godzinie, każdego dnia i tygodnia, to drastycznie poprawicie swoje zdrowie i będziecie w stanie zmierzyć się z każdym problemem jaki napotkacie. Nazywa się to współczynnikiem pozytywności 3:1 To moja ulubiona sztuczka więc uważajcie.
All right, pick one, last quest: Shake someone's hand for six seconds, or send someone a quick thank you by text, email, Facebook or Twitter. Go!
Wybierz zadanie, to już ostatnie: Potrząsaj czyjąś dłonią przez sześć sekund albo podziękuj komuś sms-em, mailem, na Facebooku czy Twitterze. Start!
(Chatting)
(Rozmowa)
Looking good, looking good. Nice, nice. Keep it up. I love it! All right, everybody, that is +1 social resilience, which means you actually get more strength from your friends, your neighbors, your family, your community. Now, a great way to boost social resilience is gratitude. Touch is even better.
Wygląda to całkiem nieźle. Świetnie. Nie przestawajcie. To plus jeden to odporności społecznej, co oznacza, że jesteście w stanie czerpać siłę od swoich przyjaciół, sąsiadów, rodziny czy społeczności do której należycie. Wspaniałym sposobem na wzmocnienie odporności społecznej jest wdzięczność. Dotyk jest nawet lepszy.
Here's one more secret for you: Shaking someone's hand for six seconds dramatically raises the level of oxytocin in your bloodstream, now that's the trust hormone. That means that all of you who just shook hands are biochemically primed to like and want to help each other. This will linger during the break, so take advantage of the networking opportunities.
Wyjawię Wam kolejny sekret: Potrząsanie czyjąś dłonią przez sześć sekund znacząco podnosi poziom oksytocyny we krwi, czyli hormonu zaufania. To oznacza, że Wy wszyscy, którzy potrząsaliście swoimi dłońmi jesteście teraz biochemicznie zaprogramowani żeby się lubić i pomagać sobie nawzajem. Efekt będzie się utrzymywał podczas przerwy, więc wykorzystajcie ją do nawiązania kontaktów.
(Laughter)
(Śmiech)
Well, you have successfully completed your four quests, let's see if I've successfully completed my mission to give you seven and a half minutes of bonus life. Now I get to share one more little bit of science with you. It turns out that people who regularly boost these four types of resilience -- physical, mental, emotional and social -- live 10 years longer than everyone else. So this is true. If you are regularly achieving the three-to-one positive emotion ratio, if you are never sitting still for more than an hour at a time, if you are reaching out to one person you care about every single day, if you are tackling tiny goals to boost your willpower, you will live 10 years longer than everyone else, and here's where that math I showed you earlier comes in.
Wypełniliście wszystkie cztery zadania, zobaczmy więc czy udało mi się wypełnić moją misję i przedłużyć Wasze życie o siedem i pół minuty. Podzielę się z Wami jeszcze jedną naukową ciekawostką. Ludzie, którzy regularnie wzmacniają te cztery typy odporności -- fizyczną, psychiczną, emocjonalną i społeczną -- żyją o 10 lat dłużej. To prawda. Jeśli utrzymacie współczynnik pozytywności 3:1, jeśli nie będziecie pozostawać w bezruchu przez więcej niż godzinę, jeśli każdego dnia wyciągniecie rękę do osoby na której Wam zależy, jeśli będziecie stawiać czoła małym wyzwaniom aby wzmocnić swoją siłę woli, to będziecie żyli o 10 lat dłużej. I tu zaczyna się matematyka.
So, the average life expectancy in the U.S. and the U.K. is 78.1 years, but we know from more than 1,000 peer-reviewed scientific studies that you can add 10 years of life by boosting your four types of resilience. So every single year that you are boosting your four types of resilience, you're actually earning .128 more years of life or 46 more days of life, or 67,298 more minutes of life, which means every single day, you are earning 184 minutes of life, or every single hour that you are boosting your four types of resilience, like we just did together, you are earning 7.68245837 more minutes of life.
W USA i Wielkiej Brytanii, średnia długość życia wynosi 78.1 lat ale z ponad 1000 recenzowanych naukowo badań wynika, że można przedłużyć swoje życie o 10 lat, wzmacniając cztery typy odporności. Każdego roku, którego wzmacniacie te cztery typy odporności, przedłużacie swoje życie o dodatkowych .128 lat co stanowi 46 dodatkowych dni lub 67,298 dodatkowych minut, i oznacza, że każdego dnia przedłużacie swoje życie o 184 minuty, a dzięki każdej godzinie podczas której wzmacniacie te cztery typy odporności, tak jak zrobiliśmy to przed chwilą, przedłużacie swoje życie o 7.68245837 dodatkowych minut.
Congratulations, those seven and a half minutes are all yours. You totally earned them.
Gratulacje, wasze życie będzie dłuższe o siedem i pół minuty. Całkowicie na to zasłużyliście.
Yeah!
(Brawa)
(Applause)
Wspaniale.
Awesome. Wait, wait, wait. You still have your special mission, your secret mission. How are you going to spend these minutes of bonus life?
Ale czekajcie. Nadal macie do wypełnienia misję specjalną, Waszą sekretną misję. Jak zamierzacie spędzić tych dodatkowych
Well, here's my suggestion.
siedem i pół minut?
These seven and a half bonus minutes are kind of like genie's wishes. You can use your first wish to wish for a million more wishes. Pretty clever, right? So, if you spend these seven and a half minutes today doing something that makes you happy, or that gets you physically active, or puts you in touch with someone you care about, or even just tackling a tiny challenge, you're going to boost your resilience, so you're going to earn more minutes.
Coś Wam powiem. Z tymi dodatkowymi minutami jest podobnie jak z życzeniami do złotej rybki. Możecie wykorzystać swoje pierwsze życzenie i życzyć sobie milion kolejnych życzeń. Sprytnie, prawda? Więc, jeśli spędzicie te siedem i pół dodatkowych minut na robieniu czegoś co Was uszczęśliwia, zmusza do aktywności fizycznej, do kontaktu z kimś na kim Wam zależy, czy do stawienia czoła małemu wyzwaniu, ponownie wzmocnicie swoją odporność i ponownie przedłużycie swoje życie.
And the good news is, you can keep going like that. Every hour of the day, every day of your life, all the way to your deathbed, which will now be 10 years later than it would have otherwise. And when you get there, more than likely, you will not have any of those top five regrets, because you will have built up the strength and resilience to lead a life truer to your dreams. And with 10 extra years, you might even have enough time to play a few more games.
Dobra wiadomość jest taka, że możecie to robić przez cały czas. Każdej godziny i każdego dnia Waszego życia, aż do śmierci, która nastąpi o 10 lat później. A kiedy już nadejdzie, to jest więcej niż prawdopodobne, że nie wyrazicie żadnego z tych pięciu najczęściej wyrażanych żalów, ponieważ mając tak wzmocnioną siłę i odporność, Wasze życie będzie takie jakie sobie wymarzyliście. A 10 dodatkowych lat to wystarczająco dużo czasu, aby móc zagrać w kilka gier więcej.
Thank you.
Dziekuję.
(Applause)
(Brawa)