So let me start by taking you back, back into the mists of your memory to perhaps the most anticipated year in your life, but certainly the most anticipated year in all human history: the year 2000. Remember that? Y2K, the dotcom bubble, stressing about whose party you're going to go to as the clock strikes midnight, before the champagne goes flat, and then there's that inchoate yearning that was felt, I think, by many, that the millennium, that the year 2000, should mean more, more than just a two and some zeroes.
Ik ga jullie even mee terug nemen door de nevelen van jullie geheugen naar het jaar in je leven, waar je misschien het meest naar uitkeek, maar zeker het meest naar uitgekeken jaar in de hele menselijke geschiedenis: het jaar 2000. Weet je het nog? Y2K, de dotcom-zeepbel, wikkend naar wiens party je zou gaan als de klok middernacht zou slaan voordat de champagne zou verschalen. En dan dat onbestemde verlangen dat door velen, denk ik, werd gevoeld, dat het millennium, dat het jaar 2000 meer zou betekenen dan een twee en wat nullen.
Well, amazingly, for once, our world leaders actually lived up to that millennium moment and back in 2000 agreed to some pretty extraordinary stuff: visionary, measurable, long-term targets called the Millennium Development Goals.
Verbazingwekkend genoeg gaven onze wereldleiders gehoor aan dat millenniummoment. Ze gingen in 2000 vrij buitengewone akkoorden aan: visionaire, meetbare, lange-termijndoelen de Millenniumdoelstellingen voor Ontwikkeling.
Now, I'm sure you all keep a copy of the goals under your pillow, or by the bedside table, but just in case you don't, and your memory needs some jogging, the deal agreed then goes like this: developing countries promised to at least halve extreme poverty, hunger and deaths from disease, alongside some other targets, by 2015, and developed nations promised to help them get that done by dropping debts, increasing smart aid, and trade reform.
Nu ben ik er zeker van dat jullie allemaal een kopie van die doelstellingen onder jullie hoofdkussen of in je nachtkastje bewaren, maar in geval van niet en als jullie geheugen wat moet worden opgefrist, klinken die akkoorden als volgt: ontwikkelingslanden beloofden om tegen 2015 extreme armoede, honger en sterfgevallen als gevolg van ziekte minstens te halveren. Naast enkele andere doelen. Ontwikkelde naties beloofden hen te helpen door schulden kwijt te schelden, door meer slimme hulp en handelshervormingen.
Well, we're approaching 2015, so we'd better assess, how are we doing on these goals? But we've also got to decide, do we like such global goals? Some people don't. And if we like them, we've got to decide what we want to do on these goals going forward. What does the world want to do together? We've got to decide a process by which we decide.
2015 komt dichterbij. Hoe goed komen we tegemoet aan deze doelstellingen? Maar we moeten ook uitmaken of we wel houden van zulke globale doelstellingen. Sommigen niet. Maar als we ze willen, dan moeten we beslissen wat we gaan doen om die doelstellingen te bereiken. Wat wil de wereld samen doen? We moeten beslissen over een proces om te beslissen.
Well, I definitely think these goals are worth building on and seeing through, and here's just a few reasons why. Incredible partnerships between the private sector, political leaders, philanthropists and amazing grassroots activists across the developing world, but also 250,000 people marched in the streets of Edinburgh outside this very building for Make Poverty History.
Ik denk dat het zeker de moeite waard is om ermee door te gaan. Hier een paar redenen waarom. Ongelooflijke partnerschappen tussen de particuliere sector, politieke leiders, filantropen en verbazingwekkende activisten in de ontwikkelingslanden, maar ook 250.000 mensen die op straat kwamen, hier in Edinburgh voor ditzelfde gebouw, voor 'Maak Armoede Geschiedenis'.
All together, they achieved these results: increased the number of people on anti-retrovirals, life-saving anti-AIDS drugs; nearly halved deaths from malaria; vaccinated so many that 5.4 million lives will be saved. And combined, this is going to result in two million fewer children dying every year, last year, than in the year 2000. That's 5,000 fewer kids dying every day, ten times you lot not dead every day, because of all of these partnerships. So I think this is amazing living proof of progress that more people should know about, but the challenge of communicating this kind of good news is probably the subject of a different TEDTalk. Anyway, for now, anyone involved in getting these results, thank you. I think this proved these goals are worth it.
Alles bij elkaar bereikten ze deze resultaten: toename van het aantal mensen aan antiretrovirale geneesmiddelen, anti-AIDS levensreddende geneesmiddelen. Bijna de helft minder doden door malaria. 5,4 miljoen levens gered door vaccinatie. Dit allemaal samen maakt dat er elk jaar, vorig jaar, twee miljoen kinderen minder sterven dan in het jaar 2000. Dat is 5.000 dode kinderen minder per dag, tien keer zoveel als jullie hier, vanwege al deze partnerschappen. Dat is een geweldig bewijs van vooruitgang dat meer mensen zouden moeten kennen. De uitdaging om dit soort goed nieuws te communiceren, vergt waarschijnlijk weer een andere TEDTalk. Hoe dan ook, bedank ik iedereen die betrokken is bij het verkrijgen van deze resultaten. Ik denk dat dit aantoont dat deze doelstellingen de moeite waard zijn.
But there's still a lot of unfinished business. Still, 7.6 million children die every year of preventable, treatable diseases, and 178 million kids are malnourished to the point of stunting, a horrible term which means physical and cognitive lifelong impairment. So there's plainly a lot more to do on the goals we've got.
Maar er zijn nog steeds een heleboel onafgemaakte zaken. Nog steeds sterven jaarlijks 7,6 miljoen kinderen aan te voorkomen, behandelbare ziekten. 178 miljoen kinderen zijn ondervoed tot op het punt van dwerggroei, een vreselijke term die neerkomt op een levenslange fysieke en cognitieve handicap. Het werk is dus duidelijk nog niet af.
But then, a lot of people think there are things that should have been in the original package that weren't agreed back then that should now be included, like sustainable development targets, natural resource governance targets, access to opportunity, to knowledge, equity, fighting corruption. All of this is measurable and could be in the new goals.
Maar velen denken dat er zaken zijn, die in het originele pakket ontbraken, die toen niet waren overeengekomen en nu zouden moeten worden opgenomen. Dingen als doelstellingen voor duurzame ontwikkeling, doelstellingen voor beheer van natuurlijke hulpbronnen, toegang tot kansen, kennis, gelijkheid en bestrijding van corruptie. Dit alles is meetbaar en zou in de nieuwe doelstellingen kunnen worden opgenomen.
But the key thing here is, what do you think should be in the new goals? What do you want? Are you annoyed that I didn't talk about gender equality or education? Should those be in the new package of goals?
Maar het belangrijkste ding hier is: wat vinden jullie dat er in de nieuwe doelstellingen moet? Wat willen jullie? Zijn jullie geïrriteerd dat ik het niet heb over gendergelijkheid of onderwijs? Moeten die in het nieuwe pakket van doelstellingen?
And quite frankly, that's a good question, but there's going to be some tough tradeoffs and choices here, so you want to hope that the process by which the world decides these new goals is going to be legitimate, right?
Laten we eerlijk zijn, dat is een goede vraag, maar er zullen sommige moeilijke compromissen en keuzen moeten worden gemaakt. Jullie hopen toch dat het proces waarbij de wereld besluit tot deze nieuwe doelstellingen, legitiem gaat zijn, niet?
Well, as we gather here in Edinburgh, technocrats appointed by the U.N. and certain governments, with the best intentions, are busying themselves designing a new package of goals, and currently they're doing that through pretty much the same old late-20th-century, top-down, elite, closed process.
Terwijl wij hier in Edinburgh samenkomen, houden door de VN en door regeringen benoemde technocraten, zich met de beste bedoelingen onledig met het ontwerpen van een nieuw pakket aan doelstellingen. Ze doen dat nu nog door middel van vrijwel hetzelfde oude laat-twintigste-eeuwse, top-down, elitaire, gesloten proces.
But, of course, since then, the Web and mobile telephony, along with ubiquitous reality TV formats have spread all around the world. So what we'd like to propose is that we use them to involve people from all around the world in an historic first: the world's first truly global poll and consultation, where everyone everywhere has an equal voice for the very first time.
Maar nu zijn er het web en de mobiele telefonie, samen met de alomtegenwoordige reality-tv-formats verspreid over de hele wereld. Wij zouden willen voorstellen dat we ze gebruiken om mensen van over de hele wereld te betrekken in een historische primeur: 's werelds eerste echt globale poll en consultatie, waarbij iedereen overal voor de allereerste keer een gelijke stem heeft.
I mean, wouldn't it be a huge historic missed opportunity not to do this, given that we can? There's hundreds of billions of your aid dollars at stake, tens of millions of lives, or deaths, at stake, and, I'd argue, the security and future of you and your family is also at stake.
Zou het geen enorme gemiste historische kans zijn om dit niet te doen, gezien het feit dat we het kunnen? Er staan honderden miljarden dollars van jullie steun op het spel, tientallen miljoenen levens, of doden, op het spel. Ik durf zelfs beweren dat de veiligheid en de toekomst van jullie en jullie gezin ook op het spel staan.
So, if you're with me, I'd say there's three essential steps in this crowdsourcing campaign: collecting, connecting and committing.
Er zijn drie essentiële stappen te nemen in deze crowdsourcingcampagne: verzamelen, verbinden en engageren.
So first of all, we've got to ground this campaign in core polling data. Let's go into every country that will let us in, ask 1,001 people what they want the new goals to be, making special efforts to reach the poorest, those without access to modern technology, and let's make sure that their views are at the center of the goals going forward.
Eerst en vooral moet deze campagne stoelen op essentiële pollingdata. Laten we in ieder land dat ons binnenlaat 1.001 mensen vragen wat ze willen dat de nieuwe doelstellingen zouden moeten zijn. We moeten ons vooral inspannen om de armsten te bereiken, mensen zonder toegang tot moderne technologie. Laten we erop letten dat hun standpunten centraal staan in die doelstellingen.
Then, we've got to commission a baseline survey to make sure we can monitor and progress the goals going forward. The original goals didn't really have good baseline survey data, and we're going to need the help of big data through all of this process to make sure we can really monitor the progress.
Vervolgens moeten we een basisonderzoek bestellen om zeker te zijn van de verwezenlijking van de doelstellingen. De oorspronkelijke doelstellingen hadden geen echt goede basislijn enquêtegegevens. We gaan de hulp van 'big data' nodig hebben om de voortgang van dit proces echt te volgen.
And then we've got to connect with the big crowd. Now here, we see the role for an unprecedented coalition of social media giants and upstarts, telecoms companies, reality TV show formats, gaming companies, telecoms, all of them together in kind of their "We Are The World" moment. Could they come together and help the Millennium Development Goals get rebranded into the Millennial Generation's Goals? And if just five percent of the five billion plus who are currently connected made a comment, and that comment turned into a commitment, we could crowdsource a force of 300 million people around the world to help see these goals through.
Vervolgens moeten we in contact komen met 'de grote menigte'. Hier zou een rol voor een ongekende coalitie van sociale-mediareuzen en nieuwe rijken zijn weggelegd, telecommunicatiebedrijven, reality-tv-showformaten, gamingbedrijven, telecommunicatie, allemaal samen in een soort van 'We Are The World' evenement. Kunnen ze bij elkaar komen en helpen om de Millenniumdoelstellingen voor Ontwikkeling om te dopen tot de Doelstellingen van de Duizendjarige Generatie? Als slechts vijf procent van de meer dan vijf miljard die momenteel verbonden zijn een commentaar leveren en dat commentaar in een engagement omzetten, kunnen we een leger van 300 miljoen mensen crowdsourcen over de hele wereld om te helpen deze doelstellingen te verwezenlijken.
If we have this collected data, and this connected crowd, based upon our experience of campaigning and getting world leaders to commit, I think world leaders will commit to most of the crowdsourced recommendations.
Als we deze verzamelde gegevens en deze verbonden menigte, gebaseerd op onze ervaring van campagne voeren en wereldleiders kunnen engageren, dan denk ik dat de wereldleiders zich zullen houden aan de meeste aanbevelingen van de crowdsource.
But the question really is, through this process will we all have become committed? And if we are, are we ready to iterate, monitor and provide feedback, make sure these promises are really delivering results?
Maar de vraag is of wij via dit proces allemaal geëngageerd zullen worden? Als dat zou lukken, zijn we dan klaar om het vol te houden, te controleren, feedback te geven en ervoor te zorgen dat deze beloften echt resultaten gaan opleveren?
Well, there's some fantastic examples here to scale up, mostly piloted within Africa, actually. There's Open Data Kenya, which geocodes and crowdsources information about where projects are, are they delivering results. Often, they're not in the right place. And Ushahidi, which means "witness" in Swahili, which geocodes and crowdsources information in complex emergencies to help target responses. This is some of the most exciting stuff in development and democracy, where citizens on the edge of a network are helping to force open the process to make sure that the big global aid promises and vague stuff up at the top really delivers for people at a grassroots level and inverts that pyramid. This openness, this forcing openness, is key, and if it wasn't entirely transparent already, I should be open: I've got a completely transparent agenda.
Hier zijn enkele fantastische voorbeelden om op te schalen, de meeste in Afrika. Er is Open Data Kenia, dat informatie over waar projecten lopen, geocodeert en crowdsourcet. Dat geeft resultaten. Ze zitten vaak niet op de juiste plaats. Ushahidi, wat 'getuige' in het Swahili betekent, geocodeert en crowdsourcet informatie voor doelmatige reacties in complexe noodsituaties. Dit is een van de meest spannende dingen voor ontwikkeling en democratie. Burgers aan de rand van een netwerk gooien het proces open. Ze zorgen dat de grote mondiale hulpbeloften en vage dingen aan de top echt wat opleveren voor de mensen aan de basis en dat die piramide op zijn kop wordt gezet. Deze openheid, deze afgedwongen openheid, is de sleutel. Waar het niet transparant is, moet het opengaan: ik heb een volledig transparante agenda.
Long-term trends suggest that this century is going to be a tough place to live, with population increases, consumption patterns increasing, and conflict over scarce natural resources. And look at the state of global politics today. Look at the Rio Earth Summit that happened just last week, or the Mexican G20, also last week. Both, if we're honest, a bust. Our world leaders, our global politics, currently can't get it done. They need our help. They need the cavalry, and the cavalry's not going to come from Mars. It's got to come from us, and I see this process of deciding democratically in a bottom-up fashion what the world wants to work on together as one vital means by which we can crowdsource the force to really build that constituency that's going to reinvigorate global governance in the 21st century.
Trends op lange termijn suggereren dat deze eeuw een harde plek gaat zijn om in te leven. De bevolking neemt toe, consumptiepatronen nemen toe, er zijn conflicten over de schaarse natuurlijke hulpbronnen. Kijk vandaag naar de staat van de globale politiek. Kijk naar de Earth Summit van Rio van vorige week, of de Mexicaanse G20, ook vorige week. Beide zijn, als we eerlijk zijn, mislukt. Onze wereldleiders, onze mondiale politiek kunnen het momenteel niet aan. Ze hebben onze hulp nodig. Ze hebben de cavalerie nodig en die komt niet van Mars. Het zal van ons moeten komen. Ik zie dit als een proces van democratisch beslissen van wat de wereld wil waaraan we gaan samenwerken. Door een essentieel middel als crowdsourcen, kunnen we een kiezerscorps uitbouwen voor een mondiaal besturingssysteem in de 21e eeuw.
I started in 2000. Let me finish in 2030.
Ik begon in 2000. Laat me eindigen in 2030.
Many people made fun of a big campaign a few years ago we had called Make Poverty History. It was a naive thought in many people's minds, and it's true, it was just a t-shirt slogan that worked for the moment. But look. The empirical condition of living under a dollar and 25 is trending down, and look where it gets to by 2030. It's getting near zero. Now sure, progress in China and India and poverty reduction there was key to that, but recently also in Africa, poverty rates are being reduced. It will get harder as we get towards zero, as the poor will be increasingly located in post-conflict, fragile states, or maybe in middle income states where they don't really care about the marginalized. But I'm confident, with the right kind of political campaigning and creative and technological innovation combined working together more and more as one, I think we can get this and other goals done.
Veel mensen spotten met een grote campagne van een paar jaar terug die we 'Make Poverty History' noemden. Het was in de hoofden van vele mensen een naïef idee en dat klopt, het was alleen maar een t-shirtslogan die eventjes werkte. Maar kijk. De toestand van te moeten leven met minder dan 1,25 dollar is aan het verdwijnen. Kijk waar het naartoe gaat in 2030. Hij daalt naar nul. De vooruitgang in China en India en de armoedebestrijding daar zijn er zeker niet vreemd aan. Maar recent is ook in Afrika de armoede verminderd. Het zal steeds moeilijker worden naarmate de meeste armen te vinden zullen zijn in postconflictsituaties, in fragiele staten, of misschien in staten met een gemiddeld inkomen waar ze zich niets aantrekken van de gemarginaliseerden. Maar ik ben ervan overtuigd dat met de juiste soort politieke campagnes gecombineerd met creatieve en technologische innovatie, met meer en meer samenwerken denk ik dat we dit en andere doelen voor elkaar kunnen krijgen.
Thank you. (Applause)
Bedankt. (Applaus)
(Applause)
(Applaus)
Chris Anderson: Jamie, here's the puzzle to me. If there was an incident today where a hundred kids died in some tragedy or where, say, a hundred kids were kidnapped and then rescued by special forces, I mean, it would be all over the news for a week, right? You just put up, just as one of your numbers there, that 5,000 -- is that the number?
Chris Anderson: Jamie, dit blijft een raadsel voor me. Als er vandaag een incident was waarbij honderd kinderen in tragische omstandigheden zouden sterven of waar bijvoorbeeld een honderdtal kinderen werden ontvoerd en vervolgens gered door speciale eenheden, dat zou toch het nieuws van een week zijn, niet? Je bracht net in je statistieken die 5.000 ter sprake.
Jamie Drummond: Fewer children every day.
Jamie Drummond: 5.000 minder dode kinderen elke dag.
CA: Five thousand fewer children dying every day. I mean, it dwarfs, dwarfs everything that is actually on our news agenda, and it's invisible. This must drive you crazy.
CA: Elke dag sterven er 5.000 kinderen minder. Dat overklast toch alles in ons nieuws en je hoort er nooit wat van. Dit moet je wel gek maken.
JD: It does, and we're having a huge debate in this country about aid levels, for example, and aid alone is not the whole solution. Nobody thinks it is. But, you know, if people saw the results of this smart aid, I mean, they'd be going crazy for it. I wish the 250,000 people who really did march outside this very building knew these results. Right now they don't, and it would be great to find a way to better communicate it, because we have not. Creatively, we've failed to communicate this success so far. If those kinds of efforts just could multiply their voice and amplify it at the key moments, I know for a fact we'd get better policy. The Mexican G20 need not have been a bust. Rio, if anyone cares about the environment, need not have been a bust, okay? But these conferences are going on, and I know people get skeptical and cynical about the big global summits and the promises and their never being kept, but actually, the bits that are, are making a difference, and what the politicians need is more permission from the public.
JD: Dat is ook zo. We spreken hier altijd over over de omvang van de ontwikkelingshulp. Dat is niet het enige dat ertoe doet. Niemand denkt dat. Maar als mensen de resultaten van deze slimme steun zouden zien, zouden ze er helemaal voor gaan. Ik zou willen dat de 250.000 mensen die hier demonstreerden, deze resultaten kenden. Het zou geweldig zijn om een manier te vinden om beter te communiceren. Tot nu toe lukt ons dat niet. Als dit soort inspanningen beter van zich zou laten horen en het op belangrijke momenten versterken, ben ik er zeker van dat we een beter beleid zouden krijgen. De Mexicaanse G20 hoeft geen mislukking te zijn geweest. Rio, als je geeft om het milieu, hoefde ook geen mislukking te zijn. Maar deze conferenties gaan maar door en ik weet dat mensen sceptisch en cynisch worden over de grote mondiale topontmoetingen en de beloften die nooit wordt gehouden. Maar het gaat om wat wel wordt bereikt, dat het verschil maakt. De politici hebben meer steun van het publiek nodig.
CA: But you haven't fully worked out the Web mechanisms, etc. by which this might happen. I mean, if the people here who've had experience using open platforms, you're interested to talk with them this week and try to take this forward.
CA: Jullie hebben de webmechanismen waardoor dit zou kunnen gebeuren nog niet volledig onder de knie. Misschien kan je hier wel overleggen met de mensen met ervaring in open platforms om dit te laten vooruitgaan.
JD: Absolutely. CA: All right, well I must say, if this conference led in some way to advancing that idea, that's a huge idea, and if you carry that forward, that is really awesome, so thank you. JD: I'd love your help.
JD: absoluut. CA: Oké, ik moet zeggen, dat als deze conferentie ertoe zou leiden om dat idee te bevorderen, zou dat geweldig zijn. Als jullie dat klaar krijgen, zou het pas echt geweldig zijn. Dank je. JD: Ik zou graag beroep doen op jullie hulp.
CA: Thank you, thank you.
CA: Dank je, dank je.
(Applause)
(Applaus)