A computer is an incredibly powerful means of creative expression, but for the most part, that expression is confined to the screens of our laptops and mobile phones. And I'd like to tell you a story about bringing this power of the computer to move things around and interact with us off of the screen and into the physical world in which we live.
A számítógép hihetetlenül hatékony eszköz a kreatív kifejezésre, ám a legtöbb esetben ez a kifejezés a laptopok és mobiltelefonok képernyőjére korlátozódik. Most arról fogok mesélni, hogyan lehet ezt a képességet kiterjeszteni a képernyőn kívülre, és a bennünket körülvevő fizikai világgal való interakcióra használni.
A few years ago, I got a call from a luxury fashion store called Barneys New York, and the next thing I knew, I was designing storefront kinetic sculptures for their window displays.
Pár évvel ezelőtt felhívtak a new yorki Barneys luxusáruházból azzal, hogy tervezzek a kirakataikhoz kinetikus szobrokat.
This one's called "The Chase." There are two pairs of shoes, a man's pair and a woman's pair, and they play out this slow, tense chase around the window in which the man scoots up behind the woman and gets in her personal space, and then she moves away. Each of the shoes has magnets in it, and there are magnets underneath the table that move the shoes around.
Ennek a címe "Az üldözés". Két pár cipő, egy férfi és egy női, ezt a lassú, feszült üldözést játsszák a kirakatban. A férfi folyton a nő közelébe lopakodik, de amikor belép a nő privát szférájába, a nő mindig eltávolodik tőle. A cipőkben mágnesek vannak, akárcsak a padló alatt, és ezek együtt mozgatják a cipőket.
My friend Andy Cavatorta was building a robotic harp for Bjork's Biophilia tour and I wound up building the electronics and motion control software to make the harps move and play music. The harp has four separate pendulums, and each pendulum has 11 strings, so the harp swings on its axis and also rotates in order to play different musical notes, and the harps are all networked together so that they can play the right notes at the right time in the music.
A barátom, Andy Cavatorta készített egy robothárfát Bjork Biophilia turnéjához, és én építettem meg az elektronikát és a mozgásvezérlő szoftvert, amitől a hárfa mozogni és zenélni képes. A hárfának van négy ingája, mindegyik 11-11 húrral, így a hárfa a tengelyein lengve és forogva játszik különböző zenei hangokat, a hárfák pedig hálózatba vannak kötve, így képesek a megfelelő hangokat a zenedarab megfelelő pontjain lejátszani.
I built an interactive chemistry exhibit at the Museum of Science and Industry in Chicago, and this exhibit lets people use physical objects to grab chemical elements off of the periodic table and bring them together to cause chemical reactions to happen. And the museum noticed that people were spending a lot of time with this exhibit, and a researcher from a science education center in Australia decided to study this exhibit and try to figure out what was going on. And she found that the physical objects that people were using were helping people understand how to use the exhibit, and were helping people learn in a social way.
Készítettem egy kémiai kiállítást is a chicagoi Tudomány és Ipar Múzeumának. A kiállításon az emberek fizikai tárgyakkal foghatják meg a periódusos rendszer elemeit, hogy összekapcsolva őket kémiai reakciókat idézzenek elő. A múzeum felfigyelt rá, hogy az emberek sok időt töltenek ezen a kiállításon, és egy ausztráliai tudományos oktatási központ kutatója elkezdte tanulmányozni és megfigyelni, hogy mi is történik ott. Azt látta, hogy a használt fizikai eszközök segítettek az embereknek megérteni, hogyan használják a kiállítást, miközben egyfajta közösségi tanulást eredményeztek.
And when you think about it, this makes a lot of sense, that using specialized physical objects would help people use an interface more easily. I mean, our hands and our minds are optimized to think about and interact with tangible objects. Think about which you find easier to use, a physical keyboard or an onscreen keyboard like on a phone?
Ha jól meggondoljuk, van benne ráció, hogy bizonyos célszerszámokkal segítsük az interfész könnyebb használatát. Ezt úgy értem, hogy a kezeink és az agyunk kézzel fogható dolgok használatára vannak optimalizálva. Gondolják csak meg, melyiket könnyebb használni: egy valódi billentyűzetet, vagy az okostelefonok virtuális billentyűzetét?
But the thing that struck me about all of these different projects is that they really had to be built from scratch, down to the level of the electronics and the printed circuit boards and all the mechanisms all the way up to the software. I wanted to create something where we could move objects under computer control and create interactions around that idea without having to go through this process of building something from scratch every single time.
Számomra az a megdöbbentő ezekben a különféle projektekben, hogy mindegyiket nulláról kell megépíteni, kezdve az elektronikától és a nyomtatott áramköröktől, egészen a szoftverig. Én valami olyat akartam létrehozni, amivel számítógép-vezérléssel mozgathatunk tárgyakat, és interakciókat hozhatunk létre anélkül, hogy minden egyes alkalommal végig kéne járnunk a nulláról építkezés teljes folyamatát.
So my first attempt at this was at the MIT Media Lab with Professor Hiroshi Ishii, and we built this array of 512 different electromagnets, and together they were able to move objects around on top of their surface. But the problem with this was that these magnets cost over 10,000 dollars. Although each one was pretty small, altogether they weighed so much that the table that they were on started to sag. So I wanted to build something where you could have this kind of interaction on any tabletop surface.
Az első próbálkozásom az MIT Media Lab-nál történt, Hiroshi Ishii professzorral közösen. Megépítettük ezt az 512 elektromágnesből álló hálózatot, ami képes a felületére helyezett tárgyakat mozgatni. A probléma csak az volt, hogy ezek a mágnesek több mint 10 ezer dollárba kerültek. Bár külön-külön egész kicsik voltak, az együttes súlyuk alatt behajlott az asztal, amire raktuk őket. Valami olyat akartam készíteni, amivel ez a fajta interaktivitás bármilyen asztalon előidézhető.
So to explore this idea, I built an army of small robots, and each of these robots has what are called omni wheels. They're these special wheels that can move equally easily in all directions, and when you couple these robots with a video projector, you have these physical tools for interacting with digital information. So here's an example of what I mean. This is a video editing application where all of the controls for manipulating the video are physical. So if we want to tweak the color, we just enter the color mode, and then we get three different dials for tweaking the color, or if we want to adjust the audio, then we get two different dials for that, these physical objects. So here the left and right channel stay in sync, but if we want to, we can override that by grabbing both of them at the same time. So the idea is that we get the speed and efficiency benefits of using these physical dials together with the flexibility and versatility of a system that's designed in software.
Ennek az ötletnek a kipróbálására építettem egy sereg kis robotokból, amelyek mindegyike ún. "omnigörgőn" fut. Ezek olyan speciális kerekek, amelyek bármely irányba képesek mozogni. Amikor a robotokat összekötjük egy videovetítővel, akkor ezek a fizikai eszközök képessé válnak a digitális információval való kölcsönhatásra. Ez egy példa arra, hogy mire is gondolok. Egy videoszerkesztő alkalmazás, amiben a video manipulálására fizikai eszközök szolgálnak. Ha például a színeken akarunk változtatni, belépünk a "szín" üzemmódba, ahol van három tárcsánk a színek változtatására. Ha a hangot akarjuk változtatni, akkor két tárcsánk van, ez a két fizikai eszköz itt. A bal és jobb csatorna szinkronban marad, de ha akarjuk, ezen is változtathatunk úgy, hogy mindkettőt egyszerre forgatjuk. Az alapötlet tehát, hogy kihasználhatjuk ezeknek a fizikai eszközöknek a hatékonyságát és más előnyeit egy olyan rendszerben, amely egyébként egy szoftverre épül.
And this is a mapping application for disaster response. So you have these physical objects that represent police, fire and rescue, and a dispatcher can grab them and place them on the map to tell those units where to go, and then the position of the units on the map gets synced up with the position of those units in the real world.
Ez a másik itt, a katasztrófa-védelemben használható alkalmazás. Ha ezek az eszközök a rendőrséget, tűzoltóságot és a mentőket jelentik, amelyeket a diszpécser a térképre helyezve mondhatja meg, hogy hová menjenek, majd a térképi pozíciójuk szinkronizálódik a valóságos helyükkel.
This is a video chat application. It's amazing how much emotion you can convey with just a few simple movements of a physical object.
Ez egy videochat alkalmazás. Hihetetlen, hogy mennyi érzelmet tudunk átvinni ezeknek a fizikai eszközöknek mindössze néhány egyszerű mozdításával.
With this interface, we open up a huge array of possibilities in between traditional board games and arcade games, where the physical possibilities of interaction make so many different styles of play possible.
Ezzel az interfésszel hatalmas lehetőségek nyílnak valahol a hagyományos táblajátékok és az ügyességi játékok között, ahol az interakció fizikai lehetőségei számos különféle játékstílust tesznek lehetővé.
But one of the areas that I'm most excited about using this platform for is applying it to problems that are difficult for computers or people to solve alone. One example of those is protein folding. So here we have an interface where we have physical handles onto a protein, and we can grab those handles and try to move the protein and try to fold it in different ways. And if we move it in a way that doesn't really make sense with the underlying molecular simulation, we get this physical feedback where we can actually feel these physical handles pulling back against us. So feeling what's going on inside a molecular simulation is a whole different level of interaction.
De számomra legizgalmasabb ennek a platformnak a használata olyan problémák esetén, amelyeket sem gépek, sem emberek nem tudnak önállóan megoldani. Egyik ilyen példa a fehérjék hajtogatása. Van tehát itt egy interfészünk, egy fehérjén lévő fizikai fogantyúk, amelyeket megfogva, a fehérjét különféle módon tudjuk mozgatni és hajtogatni. Ha olyan módon hajtogatjuk, aminek nincs értelme a háttérben futó szimuláció szerint, akkor ezt fizikai visszacsatolás jelzi, azaz a fogantyúk ellenállnak a mozgatásnak. Azt megérezni, hogy mi történik a molekuláris szimuláció belsejében, egy gyökeresen új interaktivitást jelent.
So we're just beginning to explore what's possible when we use software to control the movement of objects in our environment. Maybe this is the computer of the future. There's no touchscreen. There's no technology visible at all. But when we want to have a video chat or play a game or lay out the slides to our next TED Talk, the objects on the table come alive.
Most kezdjük csak felfedezni, milyen lehetőségeink vannak, amikor szoftvert használunk a környezetünkben lévő tárgyak mozgatására. Lehet, hogy ez a jövő számítógépe. Nincs érintőképernyő. Egyáltalán nincs látható technológia. De amikor videochat-elni, vagy játszani akarunk, vagy a következő TED előadásunkat rakjuk össze, az asztalon lévő tárgyak életre kelnek.
Thank you.
Köszönöm.
(Applause)
(Taps)