Is there life beyond Earth in our solar system?
آیا حیات فرازمینی جایی در منظومه خورشیدی ما وجود دارد؟
Wow, what a powerful question. You know, as a scientist -- planetary scientist -- we really didn't take that very seriously until recently.
وای، عجب سوال قدرتمندی. میدانید، به عنوان یک دانشمند -- دانشمند سیاره شناسی -- تا همین اواخر هم این سوال را زیاد جدی نمیگرفتیم.
Carl Sagan always said, "It takes extraordinary evidence for extraordinary claims." And the claims of having life beyond Earth need to be definitive, they need to be loud and they need to be everywhere for us to be able to believe it.
کارل سیگان (اخترشناس) همیشه می گفت، "برای ادعاهای خارقالعاده باید مدارک خارقالعاده داشت." و ادعای وجود زندگی فرازمینی باید قاطعانه باشد، باید پر سر و صدا باشد و باید همه جا باشد تا بتوانیم باورش کنیم.
So how do we make this journey? What we decided to do is first look for those ingredients for life. The ingredients of life are: liquid water -- we have to have a solvent, can't be ice, has to be liquid. We also have to have energy. We also have to have organic material -- things that make us up, but also things that we need to consume.
پس چگونه قدم در این راه بگذاریم؟ کاری که ما تصمیم گرفتیم انجام دهیم اول جستجوی مواد اولیه لازم برای حیات بود. مواد لازم برای زندگی عبارتند از: آب مایع -- باید یک حلال داشته باشیم، نمیتواند منجمد باشد، باید مایع باشد. همچنین باید انرژی داشته باشیم. همچنین باید مواد آلی داشته باشیم -- چیزهایی که ما از آنها برخاستهایم، و همچنین چیزهایی که به مصرف آنها نیاز داریم.
So we have to have these elements in environments for long periods of time for us to be able to be confident that life, in that moment when it starts, can spark and then grow and evolve.
پس باید این عناصر برای مدت بسیار زیادی در محیط وجود داشته باشند تا ما مطمئن شویم که حیات، در لحظهای که آغاز میشود، میتواند رخ بنماید و رشد کند و تکامل بیابد.
Well, I have to tell you that early in my career, when we looked at those three elements, I didn't believe that they were beyond Earth in any length of time and for any real quantity.
خوب، باید خدمتتان عرض کنم که وقتی من کارم را تازه شروع کرده بودم، زمانی که دنبال این سه عنصر میگشتیم، باور نداشتم که خارج از زمین هم در هر برههای از زمان و به هر مقداری وجود داشته باشند.
Why? We look at the inner planets. Venus is way too hot -- it's got no water. Mars -- dry and arid. It's got no water. And beyond Mars, the water in the solar system is all frozen.
چرا؟ ما به سیارات داخلی نگاه میکردیم. زهره خیلی داغ است -- آب ندارد. مریخ -- خشک و بایر. آبی در آن وجود ندارد. و ورای مریخ هم، هر آبی در منظومه شمسی منجمد خواهد بود.
But recent observations have changed all that. It's now turning our attention to the right places for us to take a deeper look and really start to answer our life question.
اما مشاهدات اخیر این نکته را کاملاً تغییر داده است. حالا توجه ما به جاهای درستی معطوف شده است تا نگاهی دقیقتر به آنها بیاندازیم و برای یافتن پاسخ پرسش حیاتیمان به درستی جستجو کنیم.
So when we look out into the solar system, where are the possibilities? We're concentrating our attention on four locations. The planet Mars and then three moons of the outer planets: Titan, Europa and small Enceladus.
پس وقتی که به منظومه شمسی نگاه میکنیم، احتمالات در کجا قرار دارند؟ توجه ما اکنون به چهار نقطه جلب شده است. سیاره مریخ و بعد سه قمر از سیارات بیرونی: تایتان، یوروپا و انسلادوس کوچک.
So what about Mars? Let's go through the evidence. Well, Mars we thought was initially moon-like: full of craters, arid and a dead world.
خوب مریخ چی؟ بیایید نگاهی به شواهد بیاندازیم. خوب، ما گمان میکردیم که مریخ هم از ابتدا شبهقمر بوده است: پر از دهانه آتشفشان، خشک و مرده.
And so about 15 years ago, we started a series of missions to go to Mars and see if water existed on Mars in its past that changed its geology. We ought to be able to notice that. And indeed we started to be surprised right away. Our higher resolution images show deltas and river valleys and gulleys that were there in the past. And in fact, Curiosity -- which has been roving on the surface now for about three years -- has really shown us that it's sitting in an ancient river bed, where water flowed rapidly. And not for a little while, perhaps hundreds of millions of years. And if everything was there, including organics, perhaps life had started.
و خوب حدود ۱۵ سال پیش، ماموریتهایی را برای رفتن به مریخ ترتیب دادیم تا ببینیم آیا در گذشته بر روی مریخ آبی جریان داشته است که جغرافیای آن را تغییر بدهد. باید به این مسأله پی میبردیم. و البته بلافاصله هم غافلگیر شدیم. تصاویر با وضوح بالا دلتاها و بستر رودها و آب راههایی که در گذشته وجود داشتند را نشان میدادند. و در واقع، کاوشگر کنجکاوی -- که الان سه سال است بیوقفه بر سطح مریخ در حال کاوش است -- در واقع به ما نشان داد که بر روی بستر یک رودخانه باستانی نشسته است، جایی که آب با سرعت جریان داشته است. و نه برای مدتی کوتاه، احتمالاً برای صدها میلیون سال. و اگر همه چیز مهیّا بوده است، از جمله مواد آلی، احتمالاً حیات آغاز شده است.
Curiosity has also drilled in that red soil and brought up other material. And we were really excited when we saw that. Because it wasn't red Mars, it was gray material, it's gray Mars. We brought it into the rover, we tasted it, and guess what? We tasted organics -- carbon, hydrogen, oxygen, nitrogen, phosphorus, sulfur -- they were all there.
«کنجکاوی» همچنین آن خاک سرخ را حفر کرده است و مواد دیگری را بیرون آورده است. و بسیار هیجانزده بودیم وقتی آن را دیدیم. چون مریخ سرخ همیشگی نبود، مادهای خاکستری بود، مریخ خاکستری بود. آن را به درون مریخنورد آوردیم، آن را آزمایش کردیم، و حدس بزنید چی بود؟ مزه مواد آلی میداد -- کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، فسفر، گوگرد -- همه آنجا بودند.
So Mars in its past, with a lot of water, perhaps plenty of time, could have had life, could have had that spark, could have grown. And is that life still there? We don't know that.
پس مریخ در گذشتهاش، با آب بسیار زیاد، و شاید مقدار زیادی زمان، میتوانسته دارای حیات باشد، میتوانسته آن جرقه را داشته باشد، و میتوانسته رشد کند. و آیا آن حیات هنوز هم آنجا وجود دارد؟ اطلاعی نداریم.
But a few years ago we started to look at a number of craters. During the summer, dark lines would appear down the sides of these craters. The more we looked, the more craters we saw, the more of these features. We now know more than a dozen of them.
اما چند سال پیش شروع به کاوش تعدادی از دهانههای آتشفشان کردیم. در طول تابستان، خطوط سیاهی روی بدنه آتشفشان پدیدار میشد. بیشتر که نگاه کردیم، دهانههای بیشتر را که بررسی کردیم، این خطوط را بیشتر مشاهده کردیم. الان بیش از دوجین از آنها را میشناسیم.
A few months ago the fairy tale came true. We announced to the world that we know what these streaks are. It's liquid water. These craters are weeping during the summer. Liquid water is flowing down these craters. So what are we going to do now -- now that we see the water? Well, it tells us that Mars has all the ingredients necessary for life. In its past it had perhaps two-thirds of its northern hemisphere -- there was an ocean. It has weeping water right now. Liquid water on its surface. It has organics. It has all the right conditions.
چند ماه پیش افسانه به حقیقت پیوست. به جهان اعلام کردیم که میدانیم این خطوط چه هستند. آب مایع هستند. این دهانهها در طول تابستان تراوش میکنند. آب مایع از این دهانهها به پایین جاری میشود. خوب حالا چه کار میخواهیم بکنیم -- الان که آب را دیدیم؟ خوب، این مسئله به ما میگوید که مریخ تمام عناصر مورد نیاز برای حیات را دارد. در گذشته احتمالاً تنها دو سوم از نیمکره شمالی خشکی بوده است -- اقیانوسی آنجا بوده است. همین حالا هم دارای آب جاری است. آب مایع بر روی سطح. مواد آلی هم دارد. تمام شرایط درست را احراز کرده است.
So what are we going to do next? We're going to launch a series of missions to begin that search for life on Mars. And now it's more appealing than ever before.
پس بعد از این چه کار میکنیم؟ مجموعهای از ماموریتها را برای آغاز جستجوی حیات در مریخ ترتیب خواهیم داد. و حالا از همیشه جذابتر شده است.
As we move out into the solar system, here's the tiny moon Enceladus. This is not in what we call the traditional habitable zone, this area around the sun. This is much further out. This object should be ice over a silicate core.
به سمت خارج منظومه شمسی که حرکت میکنیم، به قمر کوچک انسلادوس میرسیم. این قمر در محدوده سنتی قابل سکونت قرار ندارد، این محدوده دور خورشید. بلکه بسیار دورتر است. این شئ باید هستهای سیلیکاتی باشد که یخ آن را احاطه کرده است.
But what did we find? Cassini was there since 2006, and after a couple years looked back after it flew by Enceladus and surprised us all. Enceladus is blasting sheets of water out into the solar system and sloshing back down onto the moon. What a fabulous environment. Cassini just a few months ago also flew through the plume, and it measured silicate particles. Where does the silica come from? It must come from the ocean floor. The tidal energy is generated by Saturn, pulling and squeezing this moon -- is melting that ice, creating an ocean. But it's also doing that to the core.
اما چه چیزی پیدا کردیم؟ کاوشگر کاسینی از سال ۲۰۰۶ آنجا بود، و بعد از دو سال از آغاز ماموریت برگشت و نگاهی هم به انسلادوس انداخت و همه ما را شگفتزده کرد. انسلادوس تودههای آب را به بیرون از خود به سمت منظومه شمسی پرتاب میکند و آنها برمیگردند و روی قمر میریزند. چه محیط شگفتانگیزی. کاسینی همین چند ماه پیش از میان توده پرواز کرد، و ذرات سیلیکات را در آن شناسایی کرد. این سیلیس(اکسید سیلیسیوم) از کجا میآید؟ باید از بستر اقیانوس آمده باشد. انرژی جزر و مدی که زحل ایجاد میکند، این قمر را میکشد و میفشرد -- یخ را آب میکند، و اقیانوسی به وجود میآورد. اما این کار را با هسته هم میکند.
Now, the only thing that we can think of that does that here on Earth as an analogy ... are hydrothermal vents. Hydrothermal vents deep in our ocean were discovered in 1977. Oceanographers were completely surprised. And now there are thousands of these below the ocean.
حال، تنها چیزی که به ذهن ما میرسد که کاری مشابه را اینجا در زمین انجام میدهد ... حفرههای آب گرم هستند. حفرههای آب گرم در اعماق اقیانوسهای ما در سال ۱۹۷۷ کشف شدند. اقیانوسشناسان کاملاً شگفتزده شده بودند. و حالا هزاران حفره آب گرم در زیر اقیانوس وجود دارد.
What do we find? The oceanographers, when they go and look at these hydrothermal vents, they're teeming with life, regardless of whether the water is acidic or alkaline -- doesn't matter. So hydrothermal vents are a fabulous abode for life here on Earth.
چه چیزی پیدا کردیم؟ وقتی اقیانوسشناسان این حفرههای آب گرم را از نزدیک بررسی کردند، آنها را سرشار از حیات یافتند، فارغ از اسیدی یا قلیایی بودن آب -- هیچ فرقی نمیکرد. پس حفرههای آب گرم اینجا در زمین منزلگاه بینظیری برای حیات هستند.
So what about Enceladus? Well, we believe because it has water and has had it for a significant period of time, and we believe it has hydrothermal vents with perhaps the right organic material, it is a place where life could exist. And not just microbial -- maybe more complex because it's had time to evolve.
پس درباره انسلادوس چطور؟ خوب، ما فکر میکنیم از آنجا که آب دارد و مدت قابل توجهی هم آن را داشته است، و فکر میکنیم که حفرههای آب گرم و شاید مواد آلی مناسب داشته باشد، جایی است که حیات میتواند در آن شکل بگیرد. و نه تنها در ابعاد میکروبی -- بلکه در اشکال پیچیدهتر زیرا زمان لازم برای تکامل را در اختیار داشته است.
Another moon, very similar, is Europa. Galileo visited Jupiter's system in 1996 and made fabulous observations of Europa. Europa, we also know, has an under-the-ice crust ocean. Galileo mission told us that, but we never saw any plumes. But we didn't look for them.
قمر بسیار مشابه دیگر، اروپا است. کاوشگر گالیله در سال ۱۹۹۶ از منظومه مشتری دیدن کرد و مشاهدات شگفتانگیزی از اروپا انجام داد. درباره اروپا هم میدانیم که دارای اقیانوسی زیرِ سطحِ یخی است. ماموریت گالیله این را به ما اطلاع داد، اما هیچوقت تودهای مشاهده نکردیم. چونکه دنبال این نبودیم.
Hubble, just a couple years ago, observing Europa, saw plumes of water spraying from the cracks in the southern hemisphere, just exactly like Enceladus.
تلسکوپ هابل، همین دو سال پیش، هنگام مشاهده یوروپا، تودههای آب را دید که از میان ترکهای نیمکرهی جنوبی به فضا افشانده میشوند، درست مانند انسلادوس.
These moons, which are not in what we call a traditional habitable zone, that are out in the solar system, have liquid water. And if there are organics there, there may be life.
این قمرها، که در محدودهای که آن را منطقهی سنتی قابل سکونت مینامیم قرار ندارند، و در بخش بیرونی منظومهی خوشیدی هستند، آب مایع دارند. و اگر مواد آلی هم داشته باشند، ممکن است دارای حیات باشند.
This is a fabulous set of discoveries because these moons have been in this environment like that for billions of years. Life started here on Earth, we believe, after about the first 500 million, and look where we are. These moons are fabulous moons.
این مجموعهای شگفتانگیز از اکتشافات است زیرا این قمرها برای میلیاردها سال به همین صورت باقی ماندهاند. گمان میکنیم اینجا در زمین حیات پس از گذشت ۵۰۰ میلیون سال نخست آغاز شده است، و ببینید اکنون کجا هستیم. این قمرها بسیار شگفت انگیزند.
Another moon that we're looking at is Titan. Titan is a huge moon of Saturn. It perhaps is much larger than the planet Mercury. It has an extensive atmosphere. It's so extensive -- and it's mostly nitrogen with a little methane and ethane -- that you have to peer through it with radar.
قمر دیگری که زیر نظر داریم تایتان است. تایتان قمر عظیم سیاره زحل است. شاید بسیار بزرگتر از سیاره عطارد است. و جو پهناوری دارد. آنقدر وسیع است -- و بیشتر از نیتروژن تشکیل شده است و حاوی مقداری متان و اتان است -- که باید با رادار به داخل آن نگاه کنید.
And on the surface, Cassini has found liquid. We see lakes ... actually almost the size of our Black Sea in some places. And this area is not liquid water; it's methane. If there's any place in the solar system where life is not like us, where the substitute of water is another solvent -- and it could be methane -- it could be Titan.
و بر روی سطح، «کاسینی» مایع پیدا کرده است. دریاچهها را میبینیم ... در واقع در بعضی نقاط به وسعت «دریای سیاه» ما هستند. و در این مناطق آب مایع نیست؛ متان هست. اگر جایی در منظومه خوشیدی باشد که حیات در آن شبیه ما نیست، و حلال دیگری جایگزین آب شده باشد -- که میتواند متان باشد -- آنجا تایتان است.
Well, is there life beyond Earth in the solar system? We don't know yet, but we're hot on the pursuit. The data that we're receiving is really exciting and telling us -- forcing us to think about this in new and exciting ways. I believe we're on the right track. That in the next 10 years, we will answer that question. And if we answer it, and it's positive, then life is everywhere in the solar system. Just think about that. We may not be alone.
خوب، آیا حیات در منظومه شمسی خارج از سیاره زمین هم وجود دارد؟ هنوز نمیدانیم، اما گرم در کار یافتن پاسخ هستیم. اطلاعاتی که به دست ما میرسد بسیار هیجانانگیز هستند و میگویند -- ما را وامیدارند تا به روشهای نو و جالبی در اینباره بیاندیشیم. من باور دارم که در مسیر درستی هستیم. که در ۱۰ سال آینده، پاسخ سوال را خواهیم یافت. و اگر جواب آن را یافتیم، و مثبت بود، پس زندگی همه جای منظومه خورشیدی وجود دارد. فقط به این فکر کنید شاید تنها نباشیم.
Thank you.
متشکرم.
(Applause)
(تشویق)