Most of the time, art and science stare at each other across a gulf of mutual incomprehension. There is great confusion when the two look at each other. Art, of course, looks at the world through the psyche, the emotions -- the unconscious at times -- and of course the aesthetic. Science tends to look at the world through the rational, the quantitative -- things that can be measured and described -- but it gives art a terrific context of understanding.
Adeseori, arta şi ştiinţa se holbează una la alta peste o prăpastie de nedumerire reciprocă. Există o mare confuzie când privesc una la cealaltă. Arta, desigur, se uită la lume prin psihic, emoţii --- -- chiar inconștient uneori -- şi, desigur, estetică. Stiința tinde să privească lumea raţional, cantitativ –- lucruri care pot fi măsurate şi descrise – dar oferă artei un context grozav de cunoaștere și înţelegere.
In the Extreme Ice Survey, we're dedicated to bringing those two parts of human understanding together, to merging the art and science to the end of helping us understand nature and humanity's relationship with nature better. Specifically, I as a person who's been a professional nature photographer my whole adult life, am firmly of the belief that photography, video, film have tremendous powers for helping us understand and shape the way we think about nature and about ourselves in relationship to nature.
În Studiul Pierderilor Extreme de Ghețari suntem hotărâți să contopim cele două părţi ale înţelegerii umane, arta și stiința în scopul de a ne ajuta să înţelegem mai bine natura şi relaţia omenirii cu natura. Concret, ca persoană care am fost fotograf de profesie al naturii toată viața, sunt ferm convins că fotografia, video şi filmul au o putere extraordinară în a ne ajuta să înţelegem, şi să modelelăm gândirea despre natură şi despre noi înşine în relaţie cu natura.
In this project, we're specifically interested, of course, in ice. I'm fascinated by the beauty of it, the mutability of it, the malleability of it, and the fabulous shapes in which it can carve itself. These first images are from Greenland. But ice has another meaning. Ice is the canary in the global coal mine. It's the place where we can see and touch and hear and feel climate change in action.
În acest proiect, suntem interesaţi desigur, în special de gheaţă. Sunt fascinat de frumusețea ei, mutabilitatea ei, maleabilitatea ei, şi formele fabulose în care se auto-sculptează. Aceste prime imagini sunt din Groenlanda. Dar gheața mai are și un alt înţeles Gheaţa e canarul [avertismentul] în mina de cărbune mondială. E locul unde vedem, auzim, atingem şi simţim schimbările climatice în acţiune.
Climate change is a really abstract thing in most of the world. Whether or not you believe in it is based on your sense of is it raining more or is it raining less? Is it getting hotter or is it getting colder? What do the computer models say about this, that and the other thing? All of that, strip it away. In the world of the arctic and alpine environments, where the ice is, it's real and it's present. The changes are happening. They're very visible. They're photographable. They're measurable.
Schimbările climatice reprezintă ceva abstract pentru toată lumea. Dacă crezi sau nu, e în funcție de percepția ta, dacă plouă mai mult sau mai puțin, dacă e mai cald sau mai rece. Ori pe ce spun modelele computerizate sau alte măsurători. Uită toate astea. În lumea arctică și alpină unde se află gheața, schimbările climatice sunt reale şi prezente. Schimbările au loc. Sunt foarte vizibile. Se pot fotografia. Sunt măsurabile.
95 percent of the glaciers in the world are retreating or shrinking. That's outside Antarctica. 95 percent of the glaciers in the world are retreating or shrinking, and that's because the precipitation patterns and the temperature patterns are changing. There is no significant scientific dispute about that. It's been observed, it's measured, it's bomb-proof information. And the great irony and tragedy of our time is that a lot of the general public thinks that science is still arguing about that. Science is not arguing about that. In these images we see ice from enormous glaciers, ice sheets that are hundreds of thousands of years old breaking up into chunks, and chunk by chunk by chunk, iceberg by iceberg, turning into global sea level rise.
95% din gheţarii lumii se retrag sau se micșorează. Asta e în afara Antarcticii. 95% din gheţarii lumii se retrag sau se micșorează deoarece tiparele precipitaţiilor şi temperaturilor se schimbă. Nu există dezacord științific semnificativ despre asta. S-a observat, s-a măsurat, informațiile sunt clar dovedite. Şi marea ironie şi tragedie a timpului nostru e că publicul larg crede că ştiinţa încă mai argumentează despre asta. Ştiinţa nu e în dezacord. În aceste imagini vedem gheaţa din gheţari enormi, limbi de gheaţă vechi de sute de mii de ani rupându-se în bucăți, bucată cu bucată, iceberg cu iceberg, ducând la creșterea nivelului mărilor.
So, having seen all of this in the course of a 30-year career, I was still a skeptic about climate change until about 10 years ago, because I thought the story of climate change was based on computer models. I hadn't realized it was based on concrete measurements of what the paleoclimates -- the ancient climates -- were, as recorded in the ice sheets, as recorded in deep ocean sediments, as recorded in lake sediments, tree rings, and a lot of other ways of measuring temperature.
Deci, văzând astea în decursul unei cariere de 30 de ani, eram sceptic despre schimbările climatice până acum vreo 10 ani deoarece credeam că povestea se baza pe modele de computer. Nu realizasem că se baza pe masurători concrete a ceea ce fuseseră paleoclimatele, înregistrate în limbile de gheaţă, în sedimentele oceanice adânci, înregistrate în sedimentele lacurilor, inele de copac, și multe alte modalităţi de măsurare a temperaturii.
When I realized that climate change was real, and it was not based on computer models, I decided that one day I would do a project looking at trying to manifest climate change photographically. And that led me to this project. Initially, I was working on a National Geographic assignment -- conventional, single frame, still photography. And one crazy day, I got the idea that I should -- after that assignment was finished -- I got the idea that I should shoot in time-lapse photography, that I should station a camera or two at a glacier and let it shoot every 15 minutes, or every hour or whatever and watch the progression of the landscape over time.
Când am realizat că schimbările erau reale și nu bazate pe modele de computer, am decis ca într-o zi să fac un proiect căutând să surprind schimbările climatice fotografic. Așa s-a născut acest proiect. Iniţial, am lucrat la o temă la National Geographic, fotografie convențională, statică, compoziție singulară. Și într-o zi, mi-a venit ideea că ar trebui -- -- după ce am terminat tema -- să fac fotografii cu filmare lentă care să reflecte scurgerea timpului, să staționez vreo două aparate la un ghețar să le las să pozeze la fiecare 15 min., sau la fiecare oră, și să urmăresc progresia priveliștii în timp.
Well, within about three weeks, I incautiously turned that idea of a couple of time-lapse cameras into 25 time-lapse cameras. And the next six months of my life were the hardest time in my career, trying to design, build and deploy out in the field these 25 time-lapse cameras. They are powered by the sun. Solar panels power them. Power goes into a battery. There is a custom made computer that tells the camera when to fire. And these cameras are positioned on rocks on the sides of the glaciers, and they look in on the glacier from permanent, bedrock positions, and they watch the evolution of the landscape. We just had a number of cameras out on the Greenland Ice Sheet. We actually drilled holes into the ice, way deep down below the thawing level, and had some cameras out there for the past month and a half or so. Actually, there's still a camera out there right now. In any case, the cameras shoot roughly every hour. Some of them shoot every half hour, every 15 minutes, every five minutes.
Ei bine, în vreo trei săptămâni nechibzuit, am schimbat ideea celor 2 aparate cu filmare lentă în 25 de aparate de fotografiat de acest tip. Şi următoarele şase luni au fost cele mai grele din cariera mea, proiectând, construind şi implementând pe teren 25 de camere cu filmare lentă. Sunt alimentate solar. Panouri solare furnizează energia. Energia alimentează bateria. Un computer făcut la comandă spune camerelor când să se declanșeze. Aparatele sunt poziționate pe rocile din apropierea ghețarilor privesc spre ghețar din poziții permanente, stabile în piatră, și urmăresc evoluţia peisajului. Am avut doar câteva camere pentru calota glaciară din Groenlanda. Am forat găuri în gheaţă, adânc sub nivelul de dezgheţare și am lăsat aparatele acolo pentru ultima lună și jumătate. De fapt, există încă un aparat de fotografiat acolo chiar acum. În fine, camerele au făcut poze în fiecare oră, fiecare 1/2 oră, la fiecare 15 min., la fiecare 5 min.
Here's a time lapse of one of the time-lapse units being made. (Laughter) I personally obsessed about every nut, bolt and washer in these crazy things. I spent half my life at our local hardware store during the months when we built these units originally.
Iată efectuarea dispozitivului de declanșare la intervale determinate. (Râsete) Personal am urmărit fiecare șurub, cui şi garnitură în aceste trăznăi. Mi-am petrecut jumăte din viaţă la magazinul local de unelte în timpul lunilor în care am construit iniţial aceste unităţi.
We're working in most of the major glaciated regions of the northern hemisphere. Our time-lapse units are in Alaska, the Rockies, Greenland and Iceland, and we have repeat photography positions, that is places we just visit on an annual basis, in British Columbia, the Alps and Bolivia.
Suntem la lucru în majoritatea regiunilor glaciare din emisfera nordică. Avem unitați în Alaska, Munții Stâncoși, Groenlanda şi Islanda, și avem poziții de repetiție, adică locuri pe care le vizităm anual în British Columbia, Alpi şi Bolivia.
It's a big undertaking. I stand here before you tonight as an ambassador for my whole team. There's a lot of people working on this right now. We've got 33 cameras out this moment. We just had 33 cameras shoot about half an hour ago all across the northern hemisphere, watching what's happened. And we've spent a lot of time in the field. It's been a fantastic amount of work. We've been out for two and a half years, and we've got about another two and a half years yet to go.
E o acțiune de amploare. Stau aici, înaintea voastră ca ambasador al întregii echipe. Sunt mulți oameni care lucrează la asta acum. În prezent avem 33 de aparate pe teren. 33 de aparate au fotografiat cu 1/2 de oră în urmă în toată emisfera nordică, înregistrând ce s-a întâmplat. Am petrecut mult timp pe teren. A fost enorm de lucru. Suntem afară de doi ani şi jumătate, și mai avem încă alți doi ani şi jumătate.
That's only half our job. The other half of our job is to tell the story to the global public. You know, scientists have collected this kind of information off and on over the years, but a lot of it stays within the science community. Similarly, a lot of art projects stay in the art community, and I feel very much a responsibility through mechanisms like TED, and like our relationship with the Obama White House, with the Senate, with John Kerry, to influence policy as much as possible with these pictures as well. We've done films. We've done books. We have more coming. We have a site on Google Earth that Google Earth was generous enough to give us, and so forth, because we feel very much the need to tell this story, because it is such an immediate evidence of ongoing climate change right now.
Asta e doar jumătate din munca noastră. Cealaltă jumătate e de-a spune povestea tuturor pe glob. Știința a colectat acest gen de informaţii intermitent de-a lungul anilor, dar mare parte rămâne în comunitatea științifică. Similar, multe proiecte de artă stau în comunitatea artistică, şi consider o mare responsabilitate, prin mecanisme cum ar fi TED, si prin relația noastră cu administrația Obama la Casa Albă, cu Senatul, cu biroul lui John Kerry, să influențăm politica pe cât de mult posibil cu imagini ca acestea. Am făcut filme. Am făcut cărţi. Și vom mai face. Avem un site pe Google Earth, Google Earth a fost generos să ni-l ofere -- totul pentru că simțim nevoia să expunem această poveste, această dovadă imediată a schimbărilor climatice ce au loc chiar acum.
Now, one bit of science before we get into the visuals. If everybody in the developed world understood this graph, and emblazoned it on the inside of their foreheads, there would be no further societal argument about climate change because this is the story that counts. Everything else you hear is just propaganda and confusion. Key issues: this is a 400,000 year record. This exact same pattern is seen going back now almost a million years before our current time. And several things are important.
Acum, un pic de ştiinţă înainte de a intra în vizuale. Dacă toată lumea din țările dezvoltate ar înțelege acest grafic, şi l-ar întipări în minte, n-ar mai fi argumente divizante despre schimbări climatice pentru că asta e problema care contează. Orice altceva auziți e doar propagandă şi confuzie. Aspectul-cheie: aceasta e o înregistrare pe 400000 de ani. Exact acest tipar s-a mai văzut în urmă cu aproape 1 milion de ani înainte de timpul nostru. Şi câteva aspecte sunt importante.
Number one: temperature and carbon dioxide in the atmosphere go up and down basically in sync. You can see that from the orange line and the blue line. Nature naturally has allowed carbon dioxide to go up to 280 parts per million. That's the natural cycle. Goes up to 280 and then drops for various reasons that aren't important to discuss right here. But 280 is the peak. Right now, if you look at the top right part of that graph, we're at 385 parts per million. We are way, way outside the normal, natural variability. Earth is having a fever. In the past hundred years, the temperature of the Earth has gone up 1.3 degrees Fahrenheit, .75 degrees Celsius, and it's going to keep going up because we keep dumping fossil fuels into the atmosphere. At the rate of about two and a half parts per million per year. It's been a remorseless, steady increase.
Numărul 1: temperatura şi dioxidul de carbon din atmosferă urcă și coboară sincronizat. Vedeți linia portocalie și linia albastră. Natura a permis dioxidului de carbon să meargă până la 280 ppm. Asta e ciclul natural. Urcă până la 280 şi apoi scade din diverse motive neimportante pentru a le discuta acum. Dar 280 este maximum. În prezent, vedeți în colțul dreapta sus în grafic, suntem la 385 părţi per milion. Suntem mult, mult în afara variabilităţii normale, naturale. Pământul are febră. În ultimele sute de ani, temperatura de pe pământ a urcat cu 1,3 grade Fahrenheit, 0.75 grade Celsius și va continua să urce pentru că tot aruncăm combustibili fosili în atmosferă. La rata de aprox. două şi jumătate părţi per milion pe an. A fost o creștere nemiloasă, continuă.
We have to turn that around. That's the crux, and someday I hope to emblazon that across Times Square in New York and a lot of other places. But anyway, off to the world of ice.
Trebuie să inversăm acest proces. Asta e crucial, şi într-o zi sper să înscriu asta în piața Times Square din New York şi o mulţime de alte locuri. Dar, în fine, înapoi la lumea de gheaţă.
We're now at the Columbia Glacier in Alaska. This is a view of what's called the calving face. This is what one of our cameras saw over the course of a few months. You see the glacier flowing in from the right, dropping off into the sea, camera shooting every hour. If you look in the middle background, you can see the calving face bobbing up and down like a yo-yo. That means that glacier's floating and it's unstable, and you're about to see the consequences of that floating. To give you a little bit of a sense of scale, that calving face in this picture is about 325 feet tall. That's 32 stories. This is not a little cliff. This is like a major office building in an urban center. The calving face is the wall where the visible ice breaks off, but in fact, it goes down below sea level another couple thousand feet. So there's a wall of ice a couple thousand feet deep going down to bedrock if the glacier's grounded on bedrock, and floating if it isn't.
Suntem acum la gheţarul Columbia în Alaska. Aceasta este o imagine a ceea ce se numeşte fața prăvălirii. Asta-i ce a văzut un aparat pe parcursul a câteva luni. Vedeţi ghețarul curgând din dreapta, căzând în mare, aparatul face o poză la fiecare oră. Dacă te uiţi în fundal la mijloc, vedeți faţa prăbușirii săltând în sus și în jos ca un yo-yo. Asta înseamnă că gheţarul plutește şi e instabil, și sunteți pe cale să vedeți consecinţele acelei plutiri. Pentru a vă face o idee de scară, acea fața a surpării din poză e înaltă de aproximativ 100 metri. Cât 30 de etaje. Asta nu-i o stâncă. Asta-i ca o mare clădire de birouri într-un centru urban. Faţa surpării e peretele unde partea vizibilă a gheții se rupe, dar de fapt, ghețarul coboară sub nivelul mării alte 2000 de metri. Deci există un perete de gheață până la 2000 m adâncime atingând fundul mării dacă ghețarul se sprijină pe rocă, sau plutind dacă nu.
Here's what Columbia's done. This is in south central Alaska. This was an aerial picture I did one day in June three years ago. This is an aerial picture we did this year. That's the retreat of this glacier. The main stem, the main flow of the glacier is coming from the right and it's going very rapidly up that stem. We're going to be up there in just a few more weeks, and we expect that it's probably retreated another half a mile, but if I got there and discovered that it had collapsed and it was five miles further back, I wouldn't be the least bit surprised.
Iată ce s-a petrecut cu Columbia. Asta-i în Alaska central sudică. Asta a fost o imagine aeriană făcută în iunie acum trei ani. Asta-i o imagine aeriană făcută acest an. Asta e retragerea acestui ghețar. Tulpina principală, fluxul principal al gheţarului e în dreapta și înaintează foarte rapid în susul acelei tulpini. Vom merge acolo în doar câteva săptămâni, şi ne aşteptăm că s-a retras probabil încă 1 km, dar dacă aș ajunge acolo şi aș descoperi că s-au prăbuşit şi ar fi cinci mile mai în spate, nu aş fi de loc surprins.
Now it's really hard to grasp the scale of these places, because as the glaciers -- one of the things is that places like Alaska and Greenland are huge, they're not normal landscapes -- but as the glaciers are retreating, they're also deflating, like air is being let out of a balloon. And so, there are features on this landscape. There's a ridge right in the middle of the picture, up above where that arrow comes in, that shows you that a little bit. There's a marker line called the trim line above our little red illustration there. This is something no self-respecting photographer would ever do -- you put some cheesy illustration on your shot, right? -- and yet you have to do it sometimes to narrate these points. But, in any case, the deflation of this glacier since 1984 has been higher than the Eiffel Tower, higher than the Empire State Building.
Acum, e foarte greu să înţelegeți amploarea acestor locuri, deoarece ghețarii -- locuri precum Alaska si Groenlanda sunt imense, nu sunt peisaje obișnuite --, dar cum gheţarii se retrag ei se și dezumflă, precum aerul scăpând dintr-un balon. Şi astfel, există repere în acest peisaj. Există o creastă în mijlocul imaginii, sus unde arată acea săgeată, care ilustrează asta un pic. Există o linie de marcaj numită linia de tundere, de scurtare deasupra marcajului roșu. Asta-i ceva ce nici un fotograf care se respectă n-ar face vreodată -- să pui niște ilustrații ieftine pe poză, și totuși trebuie s-o faci uneori ca să exemplifici. Dar, în fine, dezumflarea acestui ghețar din 1984 a fost mai mare decât Turnul Eiffel, mai mare decât Empire State Building.
A tremendous amount of ice has been let out of these valleys as it's retreated and deflated, gone back up valley. These changes in the alpine world are accelerating. It's not static. Particularly in the world of sea ice, the rate of natural change is outstripping predictions of just a few years ago, and the processes either are accelerating or the predictions were too low to begin with. But in any case, there are big, big changes happening as we speak.
O cantitate enormă de gheaţă s-a scurs din aceste văi și s-a retras şi dezumflat, în sus pe vale. Aceste schimbări în mediul alpin se accelerează. Nu e static. În special gheața de mare, rata de schimbare naturală depășește previziunile de acum câţiva ani, și procesele fie se accelerează sau previziunile au fost prea mici de la bun început. Dar, în orice caz, există schimbări mari, mari care se întâmplă în timp ce vorbim.
So, here's another time-lapse shot of Columbia. And you see where it ended in these various spring days, June, May, then October. Now we turn on our time lapse. This camera was shooting every hour. Geologic process in action here. And everybody says, well don't they advance in the winter time? No. It was retreating through the winter because it's an unhealthy glacier. Finally catches up to itself, it advances.
Iată aici e o altă fotografiere a ghețarului Columbia. Şi vedeţi cum s-a topit în diferite zile de primăvară, iunie, mai, apoi octombrie. Acum să rulăm scurgerea timpului. Acest aparat a pozat la fiecare oră. Proces geologic în acțiune. Şi lumea spune, bine dar nu avansează în timpul iernii. Nu. S-a retras în iarna pentru că e un gheţar nesănătos. În cele din urmă se prinde din urmă, avansează.
And you can look at these pictures over and over again because there's such a strange, bizarre fascination in seeing these things you don't normally get to see come alive. We've been talking about "seeing is believing " and seeing the unseen at TED Global. That's what you see with these cameras. The images make the invisible visible. These huge crevasses open up. These great ice islands break off -- and now watch this. This has been the springtime this year -- a huge collapse. That happened in about a month, the loss of all that ice.
Şi vă puteţi uita la aceste imagini iar și iar, pentru că e o fascinaţie ciudată, bizară să vezi aceste lucruri pe care în mod normal nu ajungi să le vezi prinzând viaţă. S-a spus că a vedea înseamnă a crede şi că la TED Global se văd lucruri nevăzute. Asta e ceea ce vezi cu aceste camere. Imaginile fac invizibilul vizibil. Aceste crevase uriaşe se despică. Aceste insule mari de gheața se desprind -- şi acum priviți asta. Asta a fost în primavară anul acesta -- un colaps imens. Asta s-a întâmplat în decurs de-o lună, toată acea pierdere de gheaţă.
So that's where we started three years ago, way out on the left, and that's where we were a few months ago, the last time we went into Columbia. To give you a feeling for the scale of the retreat, we did another cheesy illustration, with British double-decker buses. If you line up 295 of those nose to tail, that's about how far back that was. It's a long way.
Deci de acolo am plecat acum trei ani, departe acolo la stânga, și aici am ajuns a acum cîteva săptămâni ultima oară când ne-am dus la ghețarul Columbia. Pentru a vă da o idee de magnitudinea retragerii, am făcut o altă ilustrare ieftină. Cu autobuze britanice cu etaj. Dacă înșirui 295 din acelea cap la coadă, atât era de departe. E un drum lung.
On up to Iceland. One of my favorite glaciers, the Sólheimajökull. And here, if you watch, you can see the terminus retreating. You can see this river being formed. You can see it deflating. Without the photographic process, you would never see this. This is invisible. You can stand up there your whole life and you would never see this, but the camera records it.
Acum în Islanda. Unul dintre gheţarii mei preferați, Sólheimajökull. Aici, dacă te uiţi, vezi capătul terminus retrăgându-se, puteţi vedea acest râu formându-se, puteţi vedea dezumflarea. Fără procesul fotografic, n-ai vedea niciodată acest lucru. This este invizibil. Puteţi sta acolo toată viaţa şi nu vedeți asta, dar aparatul de fotografiat îl înregistrează.
So we wind time backwards now. We go back a couple years in time. That's where it started. That's where it ended a few months ago.
Și acum să derulăm timpul înapoi. Ne întoarcem doi ani înapoi în timp. Acolo a început. Aici a ajuns cu câteva luni în urmă.
And on up to Greenland. The smaller the ice mass, the faster it responds to climate. Greenland took a little while to start reacting to the warming climate of the past century, but it really started galloping along about 20 years ago. And there's been a tremendous increase in the temperature up there.
Și acum în Groenlanda. Cu cât mai mică masa de gheață, cu atât răspunde mai repede la climă. Groenlandei i-a luat ceva timp să înceapă să reacţioneze la încălzirea climei din secolul trecut, dar acum 20 de ani a început să galopeze cu adevărat. Şi acolo s-a înregistrat o creştere extraordinară a temperaturii.
It's a big place. That's all ice. All those colors are ice and it goes up to about two miles thick, just a gigantic dome that comes in from the coast and rises in the middle. The one glacier up in Greenland that puts more ice into the global ocean than all the other glaciers in the northern hemisphere combined is the Ilulissat Glacier.
Este un loc mare. Numai gheaţă. Toate acele culori sunt de gheaţă şi ajunge până la aproape 3 km grosime, un dom gigantic care pornește din coastă şi se ridică în mijloc. Există un gheţar în Groenlanda, care varsă mai multă gheaţă în oceanul global decât toți ceilalți gheţari din emisfera nordică la un loc: gheţarul Ilulissat.
We have some cameras on the south edge of the Ilulissat, watching the calving face as it goes through this dramatic retreat. Here's a two-year record of what that looks like. Helicopter in front of the calving face for scale, quickly dwarfed. The calving face is four and a half miles across, and in this shot, as we pull back, you're only seeing about a mile and a half. So, imagine how big this is and how much ice is charging out. The interior of Greenland is to the right. It's flowing out to the Atlantic Ocean on the left. Icebergs, many, many, many, many times the size of this building, are roaring out to sea.
Avem aparate pe marginea de sud a Ilulissat, urmărind fața surpării în timp ce trece prin această retragere dramatică. Iată o înregistrare care redă topirea timp de 2 ani. Elicopterul în faţa feţei surpării, ca raportare, și e rapid minimalizat. Faţa topirii e de 7 km transversal şi în această înregistrare, după ce ne îndepărtăm, vedeţi doar 2.5 km din ea. Deci imaginați-vă cât e de mare și cât de multă gheață se pierde. Interiorul Groenlandei este la dreapta. La stânga se scurge în Oceanul Atlantic. Iceberguri, mult, mult mai mari decât această clădire năvălesc spre mare.
We just downloaded these pictures a couple weeks ago, as you can see. June 25th, monster calving events happened. I'll show you one of those in a second.
Chiar am descărcat aceste imagini acum câteva săptămâni, după cum vedeți, 25 iunie, se petrec evenimente gigantice. Voi arăta unul dintre acestea într-o secundă.
This glacier has doubled its flow speed in the past 15 years. It now goes at 125 feet a day, dumping all this ice into the ocean. It tends to go in these pulses, about every three days, but on average, 125 feet a day, twice the rate it did 20 years ago.
Acest gheţar şi-a dublat viteza de curgere în ultimii 15 ani. Acum se retrage cu 40 m pe zi, aruncând toată această gheaţă în ocean. Tinde să înainteze în aceste puseuri tot la trei zile, dar în medie 40 metri pe zi, de două ori viteza de acum 20 de ani.
Okay. We had a team out watching this glacier, and we recorded the biggest calving event that's ever been put on film. We had nine cameras going. This is what a couple of the cameras saw. A 400-foot-tall calving face breaking off. Huge icebergs rolling over. Okay, how big was that? It's hard to get it. So an illustration again, gives you a feeling for scale. A mile of retreat in 75 minutes across the calving face, in that particular event, three miles wide. The block was three-fifths of a mile deep, and if you compare the expanse of the calving face to the Tower Bridge in London, about 20 bridges wide. Or if you take an American reference, to the U.S. Capitol Building and you pack 3,000 Capitol Buildings into that block, it would be equivalent to how large that block was. 75 minutes.
Bine. Am avut o echipă urmărind acest ghețar, și am înregistrat cel mai mare eveniment de prăvălire fotografiat vreodată. Am avut 9 aparate fotografiind. Iată ce au văzut două din aparate. O prăbușire de 120 metri. Iceberguri imense, uriașe desprinzându-se, rostogolindu-se. Ei bine, cât de mare a fost? E greu de apreciat. Din nou, o ilustrare pentru o idee a magnitudinii. Aprox. 1.5 km de retragere în 75 de minute, transversal, fața prăvălirii acelei surpări e lată de 5 km. Blocul a fost adânc de 1 km dacă comparați întinderea surpării cu Tower Bridge din Londra, măsura în lățime cam 20 de poduri. Ori dacă luaţi o referinţă americană, clădirea Capitoliului din SUA și stivuiți 3.000 de clădiri Capitoliu în acel bloc, ar fi echivalent cu cât de mare a fost acel bloc. Toate acestea doar în 75 de minute.
Now I've come to the conclusion after spending a lot of time in this climate change world that we don't have a problem of economics, technology and public policy. We have a problem of perception. The policy and the economics and the technology are serious enough issues, but we actually can deal with them. I'm certain that we can. But what we have is a perception problem because not enough people really get it yet. You're an elite audience. You get it. Fortunately, a lot of the political leaders in the major countries of the world are an elite audience that for the most part gets it now. But we still need to bring a lot of people along with us. And that's where I think organizations like TED, like the Extreme Ice Survey can have a terrific impact on human perception and bring us along. Because I believe we have an opportunity right now.
Acum am ajuns la concluzia după ce am studiat mult timp despre schimbările climatice, că nu avem o problemă de economie, tehnologie şi legislație publică. Avem o problemă de percepţie. Politica, economia şi tehnologia sunt probleme destul de serioase, dar de fapt le putem face față. Sunt sigur că putem. Dar ceea ce avem este o problemă de percepţie, pentru că încă nu destui oameni înțeleg cu adevărat. Voi sunteți un public de elită. Voi pricepeți. Din fericire, mulți dintre liderii politici din principalele ţări ale lumii sunt o audiență de elită din care majoritatea își dau seama acum. Dar încă mai avem de trezit multă lume. Şi aici cred că organizaţii precum TED, la fel ca înregistrările Studiului Pierderilor Extreme de Ghețari pot avea un impact crucial asupra perceperii umane, ca să ne scoată la liman. Deoarece cred că avem o oportunitate acum.
We are nearly on the edge of a crisis, but we still have an opportunity to face the greatest challenge of our generation and, in fact, of our century. This is a terrific, terrific call to arms to do the right thing for ourselves and for the future. I hope that we have the wisdom to let the angels of our better nature rise to the occasion and do what needs to be done. Thank you.
Suntem aprope pe marginea unei crize, dar totuși avem o ocazie să privim în față cea mai mare provocare a generației noastre, de fapt, a secolului nostru. Aceasta e o chemare la arme să facem ce e drept pentru noi înșine și pentru viitor. Sper că vom avea înţelepciunea să lăsăm îngerii jumătății noastre bune să facă ceea ce trebuie făcut. Mulţumesc.
(Applause)
(Aplauze)