I'd like you to ask yourself, what do you feel when you hear the words "organic chemistry?" What comes to mind? There is a course offered at nearly every university, and it's called Organic Chemistry, and it is a grueling, heavy introduction to the subject, a flood of content that overwhelms students, and you have to ace it if you want to become a doctor or a dentist or a veterinarian. And that is why so many students perceive this science like this ... as an obstacle in their path, and they fear it and they hate it and they call it a weed-out course. What a cruel thing for a subject to do to young people, weed them out. And this perception spread beyond college campuses long ago. There is a universal anxiety about these two words.
Gustaríame que vos preguntásedes que sentides ao escoitar as palabras "química orgánica" Que se vos vén á cabeza? Case tódalas universidades ofrecen un curso que se titula Química Orgánica, unha dura e pesada introdución á materia, unha avalancha de contidos que afoga aos estudantes e nos que hai que ser un ás para converterse en médico ou dentista ou veterinario. Por iso moitos estudantes ven así esta ciencia: como un atranco no camiño, e témena e ódiana e considérana un curso "peneira". Que cruel que unha materia lle faga iso á xente nova, que os peneire. E hai moito que esta percepción se estendeu alén dos campus. Esas dúas palabras causan angustia universal.
I happen to love this science, and I think this position in which we have placed it is inexcusable. It's not good for science, and it's not good for society, and I don't think it has to be this way. And I don't mean that this class should be easier. It shouldn't. But your perception of these two words should not be defined by the experiences of premed students who frankly are going through a very anxious time of their lives. So I'm here today because I believe that a basic knowledge of organic chemistry is valuable, and I think that it can be made accessible to everybody, and I'd like to prove that to you today. Would you let me try?
Acontece que eu adoro esta ciencia, e considero que a situación na que a puxemos é imperdoable. Non é bo para a ciencia e non é bo para a sociedade, e penso que non ten por que ser así. Non quero dicir que ese curso debería ser máis doado. Non tal. Pero a nosa percepción desas dúas palabras non debera depender da experiencia de estudantes de medicina que sinceramente pasan por unha etapa anguriosa das súas vidas. Así que hoxe estou aquí porque penso que ter coñecementos básicos de química orgánica é moi útil, e penso que se poden facer accesibles para todo o mundo, e hoxe gustaríame demostrárvolo. Permitídesme que o intente?
Audience: Yeah!
Audiencia: Si!
Jakob Magolan: All right, let's go for it.
Jakob Magolan: De acordo, imos aló.
(Laughter)
(Risas)
Here I have one of these overpriced EpiPens. Inside it is a drug called epinephrine. Epinephrine can restart the beat of my heart, or it could stop a life-threatening allergic reaction. An injection of this right here will do it. It would be like turning the ignition switch in my body's fight-or-flight machinery. My heart rate, my blood pressure would go up so blood could rush to my muscles. My pupils would dilate. I would feel a wave of strength. Epinephrine has been the difference between life and death for many people. This is like a little miracle that you can hold in your fingers.
Este é un deses carísimos autoinxectores Epipens. Contén un fármaco chamado epinefrina. A epinefrina pode reiniciar os latexos do meu corazón ou deter unha reacción alérxica mortal. Abonda cunha inxección disto xusto aquí. Sería como darlle ao interruptor da maquinaria corporal de loita ou fuxida. Subirían o ritmo cardíaco e a tensión para que o sangue chegase aos músculos. Dilataríanseme as pupilas. De súpeto sentiríame moi forte. A epinefrina leva sido para moitos a diferenza entre vivir ou morrer. É coma un pequeno milagre que che cabe na man.
Here is the chemical structure of epinephrine. This is what organic chemistry looks like. It looks like lines and letters ... No meaning to most people. I'd like to show you what I see when I look at that picture. I see a physical object that has depth and rotating parts, and it's moving. We call this a compound or a molecule, and it is 26 atoms that are stitched together by atomic bonds. The unique arrangement of these atoms gives epinephrine its identity, but nobody has ever actually seen one of these, because they're very small, so we're going to call this an artistic impression, and I want to explain to you how small this is. In here, I have less than half a milligram of it dissolved in water. It's the mass of a grain of sand. The number of epinephrine molecules in here is one quintillion. That's 18 zeroes. That number is hard to visualize. Seven billion of us on this planet? Maybe 400 billion stars in our galaxy? You're not even close. If you wanted to get into the right ballpark, you'd have to imagine every grain of sand on every beach, under all the oceans and lakes, and then shrink them all so they fit in here.
E esta é a estrutura química da epinefrina. Este é o aspecto da química orgánica. Semellan liñas e letras... Sen significado para a maioría. Gustaríame amosarvos o que vexo eu cando miro esa imaxe. Vexo un obxecto físico con profundidade e partes que rotan e que está en movemento. É o que chamamos un composto ou molécula, e consta de 26 átomos unidos por enlaces atómicos. A disposición única destes átomos dálle á epinefrina a súa identidade, pero en realidade ninguén viu isto nunca, porque é algo moi pequeno, así que ímolo tomar como unha representación artística e quérovos explicar ata que punto é pequeno. Aquí teño menos de medio miligramo disolto en auga. Ten a masa dun gran de area. O número de moléculas de epinefrina que hai aquí é un trillón. Son 18 ceros. É unha cifra difícil de visualizar. Os sete mil millóns que somos no planeta? En torno a 400.000 millóns de estrelas na galaxia? Nin sequera nos achegamos. Para facer unha estimación máis precisa, temos que imaxinar ata o último gran de area que hai en tódalas praias e baixo tódolos océanos e lagos e comprimilos todos para metelos aquí.
Epinephrine is so small we will never see it, not through any microscope ever, but we know what it looks like, because it shows itself through some sophisticated machines with fancy names like "nuclear magnetic resonance spectrometers." So visible or not, we know this molecule very well. We know it is made of four different types of atoms, hydrogen, carbon, oxygen and nitrogen. These are the colors we typically use for them. Everything in our universe is made of little spheres that we call atoms. There's about a hundred of these basic ingredients, and they're all made from three smaller particles: protons, neutrons, electrons. We arrange these atoms into this familiar table. We give them each a name and a number. But life as we know it doesn't need all of these, just a smaller subset, just these. And there are four atoms in particular that stand apart from the rest as the main building blocks of life, and they are the same ones that are found in epinephrine: hydrogen, carbon, nitrogen and oxygen. Now what I tell you next is the most important part. When these atoms connect to form molecules, they follow a set of rules. Hydrogen makes one bond, oxygen always makes two, nitrogen makes three and carbon makes four. That's it. HONC -- one, two, three, four. If you can count to four, and you can misspell the word "honk," you're going to remember this for the rest of your lives.
A epinefrina é tan pequena que nunca chegaremos a vela, nin sequera a través do microscopio, pero sabemos como é, porque se mostra por medio de sofisticados aparatos de nomes rebuscados como "espectrómetros de resonancia magnética nuclear". O caso é que, visible ou non, coñecemos esta molécula moi ben. Sabemos que se compón de catro tipos distintos de átomos, hidróxeno, carbono, osíxeno e nitróxeno. Estas son as cores que adoitamos usar para cada un. Todo no noso universo está feito de pequenas esferas que chamamos átomos. Existen uns cen destes ingredientes básicos. e todos están feitos de tres partículas máis pequenas: protóns, neutróns e electróns. Organizamos estes átomos por medio desta táboa ben coñecida. Dámoslle un nome e un número a cada un. Pero a vida tal e como a coñecemos non require todo isto, só un subconxunto, só estes. E catro átomos en concreto distínguense do resto por seren os elementos esenciais da vida. E son os mesmos que atopamos na epinefrina: hidróxeno, carbono, nitróxeno e osíxeno. Mais o que vos vou contar agora é a parte máis importante. Cando estes átomos se asocian para formar moléculas, seguen unha serie de normas. O hidróxeno forma un enlace, o osíxeno sempre forma dous, o nitróxeno, tres e o carbono, catro. E xa está. HONC: un, dous, tres, catro. Se sabedes contar ata catro e sodes quen de escribir mal "honk", ides lembrar isto para o resto da vosa vida.
(Laughter)
(Risas)
Now here I have four bowls with these ingredients. We can use these to build molecules. Let's start with epinephrine. Now, these bonds between atoms, they're made of electrons. Atoms use electrons like arms to reach out and hold their neighbors. Two electrons in each bond, like a handshake, and like a handshake, they are not permanent. They can let go of one atom and grab another. That's what we call a chemical reaction, when atoms exchange partners and make new molecules. The backbone of epinephrine is made mostly of carbon atoms, and that's common. Carbon is life's favorite structural building material, because it makes a good number of handshakes with just the right grip strength. That's why we define organic chemistry as the study of carbon molecules.
Ben, aquí teño catro cuncas con estes ingredientes. Podemos usalos para facer moléculas. Comecemos pola epinefrina. Ben, estes enlaces entre átomos están feitos de electróns. Os átomos usan os electróns a modo de brazos para agarrar aos veciños. Dous electróns en cada enlace, como dándose a man, e coma unha aperta de mans, non son permanentes. Poden soltar un átomo e agarrar outro. É o que chamamos unha reacción química, na que os átomos cambian de parella e crean moléculas novas. O eixe central da epinefrina está formado sobre todo por átomos de carbono, o que é moi común. O carbono é o material de construción favorito da vida, porque dá unha boa cantidade de apertas de mans coa forza xusta. Por iso definimos a química orgánica como o estudo das moléculas de carbono.
Now, if we build the smallest molecules we can think of that follow our rules, they highlight our rules, and they have familiar names: water, ammonia and methane, H20 and NH3 and CH4. The words "hydrogen," "oxygen" and "nitrogen" -- we use the same words to name these three molecules that have two atoms each. They still follow the rules, because they have one, two and three bonds between them. That's why oxygen gets called O2.
As moléculas máis pequenas que podemos construír segundo as nosas regras poñen de relevo esas regras e teñen nomes familiares: auga, amoníaco e metano, H2O e NH3 e CH4. As palabras "hidróxeno", "osíxeno" e "nitróxeno"... usamos as mesmas palabras para nomear estas tres moléculas de dous átomos cada unha. Tamén cumpren as regras, porque teñen un, dous e tres enlaces entre eles. Por iso ao osíxeno se lle chama O2.
I can show you combustion. Here's carbon dioxide, CO2. Above it, let's place water and oxygen, and beside it, some flammable fuels. These fuels are made of just hydrogen and carbon. That's why we call them hydrocarbons. We're very creative.
Podo amosarvos a combustión. Isto é dióxido de carbono, CO2. Poñemos enriba auga e osíxeno, e ao pé, combustibles. Estes combustibles constan só de hidróxeno e carbono Por iso lles chamamos hidrocarburos. Somos moi creativos.
(Laughter)
(Risas)
So when these crash into molecules of oxygen, as they do in your engine or in your barbecues, they release energy and they reassemble, and every carbon atom ends up at the center of a CO2 molecule, holding on to two oxygens, and all the hydrogens end up as parts of waters, and everybody follows the rules. They are not optional, and they're not optional for bigger molecules either, like these three. This is our favorite vitamin sitting next to our favorite drug,
Así que cando chocan con moléculas de osíxeno, como no motor do voso coche ou na barbacoa, liberan enerxía e reagrúpanse, e cada átomo de carbono acaba no centro dunha molécula de CO2, agarrado a dous osíxenos, e os hidróxenos acaban como parte de moléculas de auga e todo o mundo segue as regras. Non son optativas. E tampouco o son para as moléculas de maior tamaño como estas tres. Esta é a nosa vitamina preferida, a carón da nosa menciña preferida.
(Laughter)
(Risas)
and morphine is one of the most important stories in medical history. It marks medicine's first real triumph over physical pain, and every molecule has a story, and they are all published. They're written by scientists, and they're read by other scientists, so we have handy representations to do this quickly on paper, and I need to teach you how to do that.
O da morfina é un dos relatos máis importantes da historia da medicina. Sinala o primeiro verdadeiro triunfo sobre a dor física, e cada molécula ten a súa historia, e todas están publicadas. Escribíronas científicos, e lenas outros científicos así que temos boas representacións á man para facer isto nunha folla e teño que ensinarvos a facelo.
So we lay epinephrine flat on a page, and then we replace all the spheres with simple letters, and then the bonds that lie in the plane of the page, they just become regular lines, and the bonds that point forwards and backwards, they become little triangles, either solid or dashed to indicate depth. We don't actually draw these carbons. We save time by just hiding them. They're represented by corners between the bonds, and we also hide every hydrogen that's bonded to a carbon. We know they're there whenever a carbon is showing us any fewer than four bonds. The last thing that's done is the bonds between OH and NH. We just get rid of those to make it cleaner, and that's all there is to it. This is the professional way to draw molecules. This is what you see on Wikipedia pages.
Dispoñemos a epinefrina no plano da páxina e substituímos todas as esferas por simples letras, e logo os enlaces que figuran na superficie da páxina convértense en simples liñas, e os enlaces que apuntan cara a adiante ou atrás convértense en trianguliños, sólidos ou raiados para indicar profundidade. En realidade, non debuxamos estes carbonos. Aforramos tempo simplemente ocultándoos. Están representados polos ángulos entre os enlaces, e tamén agachamos todos os hidróxenos unidos a carbonos. Sabemos que están aí cando un carbono nos mostra menos de catro enlaces. O último que se pon son os enlaces entre OH e NH. Librámonos deles para que quede máis limpo e iso é todo. Este é o modo profesional de debuxar moléculas. É o que atopades nas páxinas da Wikipedia.
It takes a little bit of practice, but I think everyone here could do it, but for today, this is epinephrine. This is also called adrenaline. They're one and the same. It's made by your adrenal glands. You have this molecule swimming through your body right now. It's a natural molecule. This EpiPen would just give you a quick quintillion more of them.
Require algo de práctica, pero penso que calquera podería facelo, pero por hoxe, temos aquí a epinefrina. Tamén se lle chama adrenalina. Son exactamente o mesmo. Segrégana as glándulas adrenais. Agora mesmo tedes esta molécula flotando polo corpo. É unha molécula natural. Este EpiPen inxectaríavos nun instante outro trillón delas.
(Laughter)
(Risas)
We can extract epinephrine from the adrenal glands of sheep or cattle, but that's not where this stuff comes from. We make this epinephrine in a factory by stitching together smaller molecules that come mostly from petroleum. And this is 100 percent synthetic. And that word, "synthetic," makes some of us uncomfortable. It's not like the word "natural," which makes us feel safe. But these two molecules, they cannot be distinguished. We're not talking about two cars that are coming off an assembly line here. A car can have a scratch on it, and you can't scratch an atom. These two are identical in a surreal, almost mathematical sense. At this atomic scale, math practically touches reality. And a molecule of epinephrine ... it has no memory of its origin. It just is what it is, and once you have it, the words "natural" and "synthetic," they don't matter, and nature synthesizes this molecule just like we do, except nature is much better at this than we are.
Podemos extraer epinefrina das glándulas adrenais de ovellas ou gando vacún, pero non é de aí de onde procede esta substancia. Esta epinefrina fabricámola xuntando moléculas máis pequenas que saen sobre todo do petróleo. Isto é totalmente sintético. E esa palabra, "sintético", incomódanos a algúns. Non é como a palabra "natural", que nos fai sentir seguros. Mais estas dúas moléculas non se distinguen unha da outra. Aquí non falamos de dous coches que saen dunha cadea de montaxe. Un coche pode ter unha rascadura, pero non se pode rascar un átomo. Estas dúas son idénticas nun sentido surrealista, case matemático. A escala atómica, as matemáticas convértense na realidade. E a molécula da epinefrina non garda memoria da súa orixe. É simplemente o que é, e unha vez que a temos, as palabras "natural" e "sintética" xa non importan, e a natureza sintetiza esta molécula do mesmo xeito ca nós, só que a natureza faino moito mellor.
Before there was life on earth, all the molecules were small, simple: carbon dioxide, water, nitrogen, just simple things. The emergence of life changed that. Life brought biosynthetic factories that are powered by sunlight, and inside these factories, small molecules crash into each other and become large ones: carbohydrates, proteins, nucleic acids, multitudes of spectacular creations. Nature is the original organic chemist, and her construction also fills our sky with the oxygen gas we breathe, this high-energy oxygen.
Antes de que houbese vida na terra, tódalas moléculas eran pequenas, simples: dióxido de carbono, auga, nitróxeno, só cousas simples. A aparición da vida cambiou iso. A vida trouxo fábricas biosintéticas alimentadas pola luz solar, e nestas fábricas as pequenas moléculas chocan entre si e convértense noutras máis grandes: carbohidratos, proteínas, ácidos nucleicos, unha morea de creacións espectaculares. A natureza foi o primeiro químico orgánico, e a súa construción tamén enche o ceo dese aire que respiramos, ese osíxeno cargado de enerxía.
All of these molecules are infused with the energy of the sun. They store it like batteries. So nature is made of chemicals. Maybe you guys can help me to reclaim this word, "chemical," because it has been stolen from us. It doesn't mean toxic, and it doesn't mean harmful, and it doesn't mean man-made or unnatural. It just means "stuff," OK?
Todas estas moléculas están impregnadas da enerxía do sol Almacénana coma baterías. Así que a natureza componse de substancias químicas. Se cadra podedes axudarme a reclamar ese termo, substancia "química", porque nolo roubaron. Non significa tóxico, nin nocivo, non significa fabricado ou artificial. Significa simplemente "substancia", estamos?
(Laughter)
(Risas)
You can't have chemical-free lump charcoal. That is ridiculous.
Non existe o carbón vexetal sen substancias químicas. Iso é ridículo.
(Laughter)
(Risas)
And I'd like to do one more word. The word "natural" doesn't mean "safe," and you all know that. Plenty of nature's chemicals are quite toxic, and others are delicious, and some are both ...
E quero comentar unha palabra máis. "Natural" non significa "seguro", e todos sabedes iso. Moitas das substancias da natureza son bastante tóxicas, e outras son deliciosas, e algunhas son ámbalas dúas cousas,
(Laughter)
(Risas)
toxic and delicious.
tóxicas e deliciosas.
The only way to tell whether something is harmful is to test it, and I don't mean you guys. Professional toxicologists: we have these people. They're well-trained, and you should trust them like I do.
O único xeito de saber se algo é nocivo é analizándoo, e non me refiro a vós, senón a toxicólogos profesionais. Existen. Son persoas moi preparadas, e deberiades confiar neles como fago eu.
So nature's molecules are everywhere, including the ones that have decomposed into these black mixtures that we call petroleum. We refine these molecules. There's nothing unnatural about them. We purify them. Now, our dependence on them for energy -- that means that every one of those carbons gets converted into a molecule of CO2. That's a greenhouse gas that is messing up our climate. Maybe knowing this chemistry will make that reality easier to accept for some people, I don't know, but these molecules are not just fossil fuels. They're also the cheapest available raw materials for doing something that we call synthesis. We're using them like pieces of LEGO. We have learned how to connect them or break them apart with great control. I have done a lot of this myself, and I still think it's amazing it's even possible. What we do is kind of like assembling LEGO by dumping boxes of it into washing machines, but it works.
As moléculas da natureza están por todas partes, incluso as que se descompuxeron nesas misturas negras que chamamos petróleo. Refinamos esas moléculas. Non teñen nada de artificial. Purificámolas. Ben, a nosa dependencia delas como fonte de enerxía, iso significa que cada un deses carbonos vaise converter nunha molécula de CO2. É un gas de efecto invernadoiro que está a estragar o clima. Pode que saber de química faga a realidade máis doada de aceptar para algúns, non sei, pero estas moléculas non son só combustibles fósiles. Son tamén as materias primas máis baratas das que dispoñemos para facer iso que chamamos síntese. Usámolas como pezas de LEGO. Aprendemos a conectalas ou separalas de forma moi controlada. Eu mesmo fíxeno moitas veces e sigo pensando que é sorprendente que sexa posible. O que facemos vén ser como ensamblar pezas de LEGO botando caixas delas nunha lavadora, pero funciona.
We can make molecules that are exact copies of nature, like epinephrine, or we can make creations of our own from scratch, like these two. One of these eases the symptoms of multiple sclerosis; the other one cures a type of blood cancer that we call T-cell lymphoma. A molecule with the right size and shape, it's like a key in a lock, and when it fits, it interferes with the chemistry of a disease. That's how drugs work. Natural or synthetic, they're all just molecules that happen to fit snugly somewhere important.
Podemos facer moléculas que son copias exactas da natureza, coma a epinefrina, ou elaborar creacións propias partindo de cero, coma estas dúas. Unha delas alivia os síntomas da esclerose múltiple; a outra cura un tipo de cancro no sangue denominado linfoma das células T. Unha molécula do tamaño e forma correctos e coma unha chave para unha pechadura, e cando encaixa, interfire nos procesos químicos dunha enfermidade. Así funcionan os medicamentos. Sexan naturais ou sintéticos, non son máis que moléculas que resulta que encaixan nalgún lugar importante.
But nature is much better at making them than we are, so hers look more impressive than ours, like this one. This is called vancomycin. She gave this majestic beast two chlorine atoms to wear like a pair of earrings. We found vancomycin in a puddle of mud in a jungle in Borneo in 1953. It's made by a bacteria. We can't synthesize this cost-efficiently in a lab. It's too complicated for us, but we can harvest it from its natural source, and we do, because this is one of our most powerful antibiotics. And new molecules are reported in our literature every day. We make them or we find them in every corner of this planet. And that's where drugs come from, and that's why your doctors have amazing powers ...
Só que a natureza fainas moito mellor ca nós, así que as súas son máis espectaculares cás nosas, como esta de aquí. Chámase vancomicina. Regaloulle a esta besta maxestosa dous átomos de cloro para que os usase de pendentes. Atopamos a vancomicina nunha lameira na selva de Borneo en 1953. Faina unha bacteria. Non se pode sintetizar nun laboratorio de forma rendible. Para nós é demasiado complicado, pero podemos obtela da súa fonte natural, e así o facemos, porque é un dos nosos antibióticos máis potentes. E nas nosas publicacións infórmase a diario de novas moléculas. Facémolas ou atopámolas en cada recuncho do planeta. E de aí saen os medicamentos, razón pola que os nosos médicos teñen poderes incribles
(Laughter)
(Risas)
to cure deadly infections and everything else.
para curar infeccións mortais e todo o demais.
Being a physician today is like being a knight in shining armor. They fight battles with courage and composure, but also with good equipment. So let's not forget the role of the blacksmith in this picture, because without the blacksmith, things would look a little different ...
Ser médico hoxe en día é coma ser un cabaleiro de relucente armadura. Libran batallas con coraxe e compostura, pero tamén con bo equipo. Non esquezamos o papel do ferreiro nesta imaxe, porque sen o ferreiro, as cousas serían un pouquiño distintas...
(Laughter)
(Risas)
But this science is bigger than medicine. It is oils and solvents and flavors, fabrics, all plastics, the cushions that you're sitting on right now -- they're all manufactured, and they're mostly carbon, so that makes all of it organic chemistry. This is a rich science.
Pero esta ciencia é moito máis que a medicina. Son os aceites e os disolventes e os aromas, as teas, tódolos plásticos, o coxín enriba do que sentades, son todos manufacturados, e son esencialmente carbono, o que converte todo iso en química orgánica. É unha ciencia moi rica.
I left out a lot today: phosphorus and sulfur and the other atoms, and why they all bond the way they do, and symmetry and non-bonding electrons, and atoms that are charged, and reactions and their mechanisms, and it goes on and on and on, and synthesis takes a long time to learn.
Hoxe deixei moitas cousas fóra: o fósforo e o xofre e os outros átomos, e por que se enlazan como o fan e a simetría e os electróns libres e os átomos que se cargan, e as reaccións e os seus mecanismos, etcétera, etcétera e a síntese leva moito aprendela.
But I didn't come here to teach you guys organic chemistry -- I just wanted to show it to you, and I had a lot of help with that today from a young man named Weston Durland, and you've already seen him. He's an undergraduate student in chemistry, and he also happens to be pretty good with computer graphics.
Pero eu non vin aquí aprendervos química orgánica. Só quería amosárvola, E niso axudoume moito hoxe un rapaz chamado Weston Durland, a quen vós xa vistes. É un estudante do grao de Química, a quen resulta que se lle dan moi ben os gráficos por ordenador.
(Laughter)
(Risas)
So Weston designed all the moving molecules that you saw today. He and I wanted to demonstrate through the use of graphics like these to help someone talk about this intricate science. But our main goal was just to show you that organic chemistry is not something to be afraid of. It is, at its core, a window through which the beauty of the natural world looks richer.
Así que Weston foi quen deseñou todas as moléculas en movemento que vistes hoxe. El e mais eu queriamos probar o uso de gráficos coma estes como apoio para alguén que queira falar desta complexa ciencia. Pero o principal obxectivo era simplemente mostrarvos que a química orgánica non é algo que haxa que temer. É, en esencia, unha xanela a través da cal a beleza do mundo natural semella aínda máis rica.
Thank you.
Grazas.
(Applause)
(Aplausos)