So I'm here to explain why I'm wearing these ninja pajamas. And to do that, I'd like to talk first about environmental toxins in our bodies. So some of you may know about the chemical Bisphenol A, BPA. It's a material hardener and synthetic estrogen that's found in the lining of canned foods and some plastics. So BPA mimics the body's own hormones and causes neurological and reproductive problems. And it's everywhere. A recent study found BPA in 93 percent of people six and older. But it's just one chemical. The Center for Disease Control in the U.S. says we have 219 toxic pollutants in our bodies, and this includes preservatives, pesticides and heavy metals like lead and mercury.
Am venit să vă explic de ce port aceste pijamale ninja. Iar pentru asta, aş vrea să să vorbesc mai întâi despre toxinele de mediu din corpurile noastre. Unii dintre voi poate aţi auzit despre substanţa chimică Bisphenol A, BPA. Este un întăritor pentru materiale şi estrogen sintetic care se găseşte în interiorul conservelor de mâncare şi în anumite plasticuri. Astfel BPA-ul mimează hormonii corpului nostru şi determină probleme neurologice şi reproductive. Şi se găseşte peste tot. Un studiu recent a găsit BPA în 93 la sută din persoanele peste 6 ani. Dar este vorba doar despre o substanţă chimică. Centrul pentru Controlul Afecţiunilor din S.U.A spune că avem 219 de poluanţi toxici în corpul nostru, iar printre aceştia se numără conservanţii, pesticidele şi metalele grele, cum ar fi plumbul şi mercurul.
To me, this says three things. First, don't become a cannibal. Second, we are both responsible for and the victims of our own pollution. And third, our bodies are filters and storehouses for environmental toxins. So what happens to all these toxins when we die? The short answer is: They return to the environment in one way or another, continuing the cycle of toxicity. But our current funeral practices make the situation much worse. If you're cremated, all those toxins I mentioned are released into the atmosphere. And this includes 5,000 pounds of mercury from our dental fillings alone every year.
Mie asta îmi spune trei lucruri. În primul rând, să nu devii un canibal. În al doilea rând, suntem în egală măsură responsabili şi victime ale propriei poluări. Şi în al treilea rând, corpurile noastre sunt filtre şi depozite pentru toxinele de mediu. Deci, ce se întâmplă cu toate aceste toxine atunci când murim? Răspunsul scurt este: Se reîntorc în mediu într-un fel sau altul, continuând ciclul toxicităţii. Dar practicile noastre actuale de înmormântare înrăutăţesc situaţia. Dacă eşti incinerat, toate toxinele despre care am vorbit sunt eliberate în atmosferă. Iar asta înseamnă 5.000 de livre (aprox. 2200 kg) de mercur din plombele noastre dentare în fiecare an.
And in a traditional American funeral, a dead body is covered with fillers and cosmetics to make it look alive. It's then pumped with toxic formaldehyde to slow decomposition -- a practice which causes respiratory problems and cancer in funeral personnel. So by trying to preserve our dead bodies, we deny death, poison the living and further harm the environment. Green or natural burials, which don't use embalming, are a step in the right direction, but they don't address the existing toxins in our bodies. I think there's a better solution.
Iar la o înmormântare americană tradiţională un cadavru este îmbălsămat şi cosmetizat pentru a-l face să arate viu. Apoi este injectat cu formaldehidă pentru a încetini descompunerea -- o practică ce cauzează probleme respiratorii şi cancer la personalul de la pompe funebre. Astfel, încercând să ne conservăm cadavrele, negăm moartea, îi otrăvim pe cei vii şi, în plus, prejudiciem mediul înconjurător. Înmormântările verzi sau naturale, care nu întrebuinţează îmbălsămarea, sunt un pas în direcţia bună, dar nu iau în considerare toxinele existente în corpurile noastre. Eu cred că există o soluţie mai bună.
I'm an artist, so I'd like to offer a modest proposal at the intersection of art, science and culture. The Infinity Burial Project, an alternative burial system that uses mushrooms to decompose and clean toxins in bodies. The Infinity Burial Project began a few years ago with a fantasy to create the Infinity Mushroom -- a new hybrid mushroom that would decompose bodies, clean the toxins and deliver nutrients to plant roots, leaving clean compost. But I learned it's nearly impossible to create a new hybrid mushroom. I also learned that some of our tastiest mushrooms can clean environmental toxins in soil. So I thought maybe I could train an army of toxin-cleaning edible mushrooms to eat my body.
Sunt artistă, astfel că aş vrea să vin cu o propunere modestă la intersecţia dintre artă, ştiinţă şi cultură. Proiectul funebru „Infinitul”, un sistem de înmormântare alternativ care foloseşte ciupercile pentru a descompune şi curăţa toxinele din cadavre. Proiectul funebru „Infinitul”, a început acum câţiva ani cu fantezia de a crea Ciuperca Infinităţii -- o nouă ciupercă hibridă care ar descompune cadavrele, ar curăţa toxinele şi ar furniza nutrienţi rădăcinilor plantelor, creând compost curat. Dar am aflat că este aproape imposibil să creezi un nou hibrid de ciupercă. Am aflat,de asemenea, că unele dintre cele mai gustoase ciuperci pot curăţa toxinele de mediu din pământ. Astfel, m-am gândit că poate aş putea antrena o armată de ciuperci comestibile care curăţă toxinele să îmi digere corpul.
So today, I'm collecting what I shed or slough off -- my hair, skin and nails -- and I'm feeding these to edible mushrooms. As the mushrooms grow, I pick the best feeders to become Infinity Mushrooms. It's a kind of imprinting and selective breeding process for the afterlife. So when I die, the Infinity Mushrooms will recognize my body and be able to eat it. All right, so for some of you, this may be really, really out there. (Laughter) Just a little.
Asftel că azi adun ceea ce lepăd şi cade de la mine -- părul meu, pielea şi unghiile -- şi le dau ciupercilor comestibile. Pe măsură ce ciupercile cresc, aleg cele mai bune consumatoare pentru a deveni Ciupercile Infinităţii. Este un fel de proces de imprimare şi înmulţire selectivă pentru viaţa de după. Astfel, atunci când voi muri, Ciupercile Infinităţii îmi vor recunoaşte corpul şi îl vor putea digera. Bine, deci pentru unii dintre voi acest lucru poate părea un lucru foarte excentric. (Râsete) Doar puţin.
I realize this is not the kind of relationship that we usually aspire to have with our food. We want to eat, not be eaten by, our food. But as I watch the mushrooms grow and digest my body, I imagine the Infinity Mushroom as a symbol of a new way of thinking about death and the relationship between my body and the environment. See for me, cultivating the Infinity Mushroom is more than just scientific experimentation or gardening or raising a pet, it's a step towards accepting the fact that someday I will die and decay. It's also a step towards taking responsibility for my own burden on the planet.
Îmi dau seama că acesta nu este tipul de relaţie la care aspirăm de obicei să îl avem cu mâncarea noastră. Vrem să mâncăm, nu să fim mâncaţi de mâncarea noastră. Dar pe măsură ce văd cum cresc ciupercile şi îmi digeră corpul, îmi imaginez Ciuperca Infinităţii ca un simbol al noului mod de percepere a morţii şi a relaţiei dintre corpul meu şi mediul înconjurător. Vedeţi, pentru mine, cultivarea Ciupercii Infinităţii este mai mult decât un experiment ştiinţific sau grădinărit sau creşterea unui animal de companie, este un pas spre acceptarea faptului că într-o zi voi muri şi mă voi descompune. Este, de asemnea, un pas spre asumarea responsabiltăţii pentru povara pe care o reprezint pentru planetă.
Growing a mushroom is also part of a larger practice of cultivating decomposing organisms called decompiculture, a concept that was developed by an entomologist, Timothy Myles. The Infinity Mushroom is a subset of decompiculture I'm calling body decompiculture and toxin remediation -- the cultivation of organisms that decompose and clean toxins in bodies.
Cultivarea de ciuperci face parte dintr-o practică mai extinsă de cultivare a organismelor pentru descompunere numită decompicultură, un concept dezvoltat de un entomolog, Timothy Myles. Ciuperca Infinității este un subset de decompicultură pe care eu o denumesc decompicultură de corpuri şi remediere a toxinelor -- cultivarea de organisme care descompun şi curăţă toxinele din corpuri.
And now about these ninja pajamas. Once it's completed, I plan to integrate the Infinity Mushrooms into a number of objects. First, a burial suit infused with mushroom spores, the Mushroom Death Suit. (Laughter) I'm wearing the second prototype of this burial suit. It's covered with a crocheted netting that is embedded with mushroom spores. The dendritic pattern you see mimics the growth of mushroom mycelia, which are the equivalent of plant roots.
Iar acum despre aceste pijamale ninja. Odată desăvârşită, plănuiesc să integrez Ciuperca Infinităţii în câteva obiecte. În primul rând, un costum de înmormântare impregnat cu spori de ciupercă, Costumul de înmormântare cu ciuperci. (Râsete) Acum port al doilea prototip al acestui costum de înmormântare. Este acoperit cu o rețea croşetată care are spori de ciupercă încorporaţi. Modelul dendritic pe care îl vedeţi mimează creşterea miceliului ciupercilor, ceea ce reprezintă echivalentul rădăcinilor plantelor.
I'm also making a decompiculture kit, a cocktail of capsules that contain Infinity Mushroom spores and other elements that speed decomposition and toxin remediation. These capsules are embedded in a nutrient-rich jelly, a kind of second skin, which dissolves quickly and becomes baby food for the growing mushrooms. So I plan to finish the mushroom and decompiculture kit in the next year or two, and then I'd like to begin testing them, first with expired meat from the market and then with human subjects. And believe it or not, a few people have offered to donate their bodies to the project to be eaten by mushrooms.
Pregătesc, de asemenea, o trusă de decompicultură, un amestec de capsule care conţin spori din Ciuperca Infinităţii şi alte elemente care grăbesc descompunerea şi remedierea toxinelor. Aceste capsule sunt încorporate într-un jeleu bogat în nutrienţi, un fel de a doua piele, care se dizolvă repede şi devine hrană pentru ciupercile în creştere. Plănuiesc să termin trusa de decompicultură și ciuperci în următorul an sau doi, iar apoi aş vrea să încep să le testez, mai întâi cu carne expirată de la piaţă, iar apoi cu subiecţi umani. Şi, credeţi sau nu, câteva persoane s-au oferit să îşi doneze corpurile pentru acest proiect, să fie mâncaţi de ciuperci.
(Laughter)
(Râsete)
What I've learned from talking to these folks is that we share a common desire to understand and accept death and to minimize the impact of our death on the environment. I wanted to cultivate this perspective just like the mushrooms, so I formed the Decompiculture Society, a group of people called decompinauts who actively explore their postmortem options, seek death acceptance and cultivate decomposing organisms like the Infinity Mushroom. The Decompiculture Society shares a vision of a cultural shift, from our current culture of death denial and body preservation to one of decompiculture, a radical acceptance of death and decomposition.
Ceea ce am aflat vorbind cu aceşti oameni este că împărtăşim o dorinţă comună de a înţelege şi accepta moartea şi de a diminua impactul morţii noastre asupra mediului înconjurător. Vreau să cultiv această perspectivă la fel ca pe ciuperci, astfel că am creat Societatea de Decompicultură, un grup de oameni numiţi decompinauţi care explorează activ opţiunile lor postmortem, caută acceptarea morţii şi cultivă organisme pentru descompunere precum Ciuperca Infinităţii. Societatea de Decompicultură împărtăşeşte o viziune de modificare culturală, de la cultura noastră actulă care neagă moartea şi conservă cadavrele spre una de decompicultură, o acceptare radicală a morţii şi a descompunerii.
Accepting death means accepting that we are physical beings who are intimately connected to the environment, as the research on environmental toxins confirms. And the saying goes, we came from dust and will return to dust. And once we understand that we're connected to the environment, we see that the survival of our species depends on the survival of the planet. I believe this is the beginning of true environmental responsibility.
Acceptarea morţii înseamnă acceptarea faptului că suntem fiinţe fizice care sunt conectate intim la mediul înconjurător, după cum o confirmă cercetările despre toxinele de mediu. După cum se spune, din pământ ne tragem şi în pământ ne vom întoarce. Iar când vor înţelege că suntem conectaţi la mediul înconjurător, vom vedea că supravieţuirea speciei noastre depinde de supravieţuirea planetei. Cred că acesta este începutul adevăratei responsabilităţi faţă de mediu.
Thank you.
Mulţumesc.
(Applause)
(Aplauze)