Είμαι εδώ για να εξηγήσω γιατί φοράω αυτές τις πυτζάμες νίντζα. Και για να το κάνω αυτό, θέλω να μιλήσω πρώτα για τις περιβαλλοντικές τοξίνες στα σώματά μας. Ίσως κάποιοι να γνωρίζετε για το χημικό Δισφενόλη Α, ΒΡΑ. Είναι ένα συνθετικό οιστρογόνο και σκληραίνει τα υλικά και βρίσκεται στα κονσερβοποιημένα τρόφιμα και σε κάποια πλαστικά. Το ΒΡΑ μιμείται τις ορμόνες του σώματος και προκαλεί νευρολογικά και αναπαραγωγικά προβλήματα. Και βρίσκεται παντού. Μία πρόσφατη έρευνα εντόπισε ΒΡΑ στο 93 τοις εκατό των ανθρώπων άνω των 6 ετών. Αλλά είναι μόνο ένα χημικό. Το Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων στις ΗΠΑ λέει ότι έχουμε 219 τοξικούς ρυπαντές στο σώμα μας, σε αυτά περιλαμβάνονται συντηρητικά, εντομοκτόνα και βαρέα μέταλλα όπως ο υδράργυρος και ο μόλυβδος.
So I'm here to explain why I'm wearing these ninja pajamas. And to do that, I'd like to talk first about environmental toxins in our bodies. So some of you may know about the chemical Bisphenol A, BPA. It's a material hardener and synthetic estrogen that's found in the lining of canned foods and some plastics. So BPA mimics the body's own hormones and causes neurological and reproductive problems. And it's everywhere. A recent study found BPA in 93 percent of people six and older. But it's just one chemical. The Center for Disease Control in the U.S. says we have 219 toxic pollutants in our bodies, and this includes preservatives, pesticides and heavy metals like lead and mercury.
Αυτό μου λέει τρία πράγματα. Πρώτον, μη γίνετε κανίβαλοι. Δεύτερον, είμαστε υπεύθυνοι αλλά και θύματα της ίδιας μας της μόλυνσης. Και τρίτον, τα σώματά μας είναι φίλτρα και αποθήκες για περιβαλλοντικές τοξίνες. Τι γίνονται όμως αυτές οι τοξίνες όταν πεθαίνουμε; Η σύντομη απάντηση είναι: επιστρέφουν στο περιβάλλον με κάποιο τρόπο, συνεχίζοντας τον κύκλο της τοξικότητας. Οι σημερινοί τρόποι ενταφιασμού επιδεινώνουν την κατάσταση. Αν αποτεφρωθείς, όλες αυτές οι τοξίνες που προανέφερα απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα. Συμπεριλαμβανομένων 2,3 τόνων υδράργυρου ετησίως από σφραγίσματα δοντιών.
To me, this says three things. First, don't become a cannibal. Second, we are both responsible for and the victims of our own pollution. And third, our bodies are filters and storehouses for environmental toxins. So what happens to all these toxins when we die? The short answer is: They return to the environment in one way or another, continuing the cycle of toxicity. But our current funeral practices make the situation much worse. If you're cremated, all those toxins I mentioned are released into the atmosphere. And this includes 5,000 pounds of mercury from our dental fillings alone every year.
Και σε μία παραδοσιακή αμερικανική κηδεία, το νεκρό σώμα καλύπτεται με κοσμητικά προϊόντα για να φαίνεται ζωντανό. Το γεμίζουμε με τοξική φορμαλδεΰδη για να επιβραδυνθεί η αποσύνθεση -- μία μέθοδος που προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και καρκίνο στο προσωπικό των γραφείων κηδειών. Προσπαθώντας να διατηρήσουμε τα νεκρά σώματά μας αρνούμαστε το θάνατο, δηλητηριάζουμε τους ζωντανούς και βλάπτουμε επιπλέον το περιβάλλον. Οι πράσινες ή φυσικές κηδείες, που δεν χρησιμοποιούν βαλσάμωση, κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν αντιμετωπίζουν τις υπάρχουσες τοξίνες στο σώμα μας. Νομίζω πως υπάρχει καλύτερη λύση.
And in a traditional American funeral, a dead body is covered with fillers and cosmetics to make it look alive. It's then pumped with toxic formaldehyde to slow decomposition -- a practice which causes respiratory problems and cancer in funeral personnel. So by trying to preserve our dead bodies, we deny death, poison the living and further harm the environment. Green or natural burials, which don't use embalming, are a step in the right direction, but they don't address the existing toxins in our bodies. I think there's a better solution.
Είμαι καλλιτέχνις και θα ήθελα να κάνω μία ταπεινή πρόταση που συνδυάζει τέχνη, επιστήμη και πολιτισμό. Το Πρόγραμμα Αιώνιας Ταφής είναι ένα εναλλακτικό σύστημα ενταφιασμού που χρησιμοποιεί μανιτάρια για να αποσυνθέσουν και να καθαρίσουν τοξίνες στα σώματα. Το Πρόγραμμα Αιώνιας Ταφής ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια με ένα όνειρο να δημιουργήσουμε το Αιώνιο Μανιτάρι -- ένα νέο υβριδικό μανιτάρι που θα αποσυνέθετε σώματα, θα καθάριζε τις τοξίνες και θα παρέδιδε θρεπτικά συστατικά στις ρίζες των φυτών, αφήνοντας καθαρό κόμποστ. Αλλά έμαθα ότι είναι σχεδόν αδύνατο να δημιουργήσεις ένα νέο υβριδικό μανιτάρι. Έμαθα επίσης ότι ορισμένα από τα πιο νόστιμα μανιτάρια μπορούν να καθαρίσουν περιβαλλοντικές τοξίνες στο έδαφος. Σκέφτηκα λοιπόν πως ίσως θα μπορούσα να εκπαιδεύσω ένα στρατό από φαγώσιμα μανιτάρια που καθαρίζουν τοξίνες για να φάνε το σώμα μου.
I'm an artist, so I'd like to offer a modest proposal at the intersection of art, science and culture. The Infinity Burial Project, an alternative burial system that uses mushrooms to decompose and clean toxins in bodies. The Infinity Burial Project began a few years ago with a fantasy to create the Infinity Mushroom -- a new hybrid mushroom that would decompose bodies, clean the toxins and deliver nutrients to plant roots, leaving clean compost. But I learned it's nearly impossible to create a new hybrid mushroom. I also learned that some of our tastiest mushrooms can clean environmental toxins in soil. So I thought maybe I could train an army of toxin-cleaning edible mushrooms to eat my body.
Έτσι σήμερα, συγκεντρώνω ό,τι χάνω ή ξύνω -- μαλλιά, δέρμα, και νύχια -- και ταΐζω φαγώσιμα μανιτάρια. Καθώς τα μανιτάρια μεγαλώνουν, διαλέγω τα καλύτερα για να γίνουν Αιώνια Μανιτάρια. Πρόκειται για ένα είδος επιλεκτικής διαδικασίας για τη ζωή μετά θάνατον. Όταν λοιπόν πεθάνω, αυτά τα μανιτάρια θα αναγνωρίσουν το σώμα μου και θα είναι σε θέση να το φάνε. Εντάξει, για κάποιους από εσάς αυτό μπορεί ν' ακούγεται εντελώς τρελό. (Γέλια) Λιγάκι.
So today, I'm collecting what I shed or slough off -- my hair, skin and nails -- and I'm feeding these to edible mushrooms. As the mushrooms grow, I pick the best feeders to become Infinity Mushrooms. It's a kind of imprinting and selective breeding process for the afterlife. So when I die, the Infinity Mushrooms will recognize my body and be able to eat it. All right, so for some of you, this may be really, really out there. (Laughter) Just a little.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή δεν είναι το είδος της σχέσης που επιθυμούμε να έχουμε με το φαγητό μας. Θέλουμε να τρώμε το φαγητό μας, όχι να μας τρώει. Αλλά καθώς παρακολουθώ τα μανιτάρια να μεγαλώνουν και να χωνεύουν το σώμα μου, φαντάζομαι το Αιώνιο Μανιτάρι ως ένα σύμβολο ενός νέου τρόπου να σκεφτόμαστε το θάνατο και τη σχέση του σώματος με το περιβάλλον. Για μένα βλέπετε, η καλλιέργεια του Αιώνιου Μανιταριού δεν είναι απλώς ένα επιστημονικό πείραμα ή κηπουρική ή ανατροφή ενός κατοικιδίου, είναι ένα βήμα προς την αποδοχή του γεγονότος ότι κάποια μέρα θα πεθάνω και θα αποσυντεθώ. Είναι επίσης ένα βήμα προς την ανάληψη ευθύνης για το προσωπικό μου βάρος στον πλανήτη.
I realize this is not the kind of relationship that we usually aspire to have with our food. We want to eat, not be eaten by, our food. But as I watch the mushrooms grow and digest my body, I imagine the Infinity Mushroom as a symbol of a new way of thinking about death and the relationship between my body and the environment. See for me, cultivating the Infinity Mushroom is more than just scientific experimentation or gardening or raising a pet, it's a step towards accepting the fact that someday I will die and decay. It's also a step towards taking responsibility for my own burden on the planet.
Μεγαλώνοντας ένα μανιτάρι είναι επίσης μέρος μίας ευρύτερης πρακτικής της καλλιέργειας οργανισμών που αποσυνθέτουν που ονομάζεται καλλιέργεια αποικοδομητών, μία έννοια που αναπτύχθηκε από έναν εντομολόγο, τον Τίμοθι Μάιλς. Το Αιώνιο Μανιτάρι είναι μία υποκατηγορία της καλλιέργειας αποικοδομητών. που ονομάζω καλλιέργεια αποικοδομητών του σώματος και αποκατάσταση τοξικότητας -- η καλλιέργεια οργανισμών που αποσυνθέτουν και καθαρίζουν τοξίνες στα σώματα.
Growing a mushroom is also part of a larger practice of cultivating decomposing organisms called decompiculture, a concept that was developed by an entomologist, Timothy Myles. The Infinity Mushroom is a subset of decompiculture I'm calling body decompiculture and toxin remediation -- the cultivation of organisms that decompose and clean toxins in bodies.
Και τώρα αναφορικά με τις πυτζάμες νίντζα. Όταν ολοκληρωθεί σκοπεύω να ενσωματώσω το Αιώνιο Μανιτάρι σε μία σειρά από αντικείμενα. Πρώτον ένα σάβανο που περιέχει σπόρια μανιταριών, Το Κουστούμι Θανάτου από Μανιτάρια. (Γέλια) Φορώ το δεύτερο πρωτότυπο αυτού του σάβανου. Είναι καλυμμένο με ένα δίχτυ που περιέχει σπόρια μανιταριών. Το σχέδιο δέντρου που βλέπετε μιμείται την ανάπτυξη των μυκηλίων των μανιταριών που αντιστοιχούν στις ρίζες των φυτών.
And now about these ninja pajamas. Once it's completed, I plan to integrate the Infinity Mushrooms into a number of objects. First, a burial suit infused with mushroom spores, the Mushroom Death Suit. (Laughter) I'm wearing the second prototype of this burial suit. It's covered with a crocheted netting that is embedded with mushroom spores. The dendritic pattern you see mimics the growth of mushroom mycelia, which are the equivalent of plant roots.
Κατασκευάζω επίσης και μία εργαλειοθήκη καλλιέργειας αποικοδομητών, ένα μείγμα από κάψουλες που περιέχουν σπόρια Αιώνιων Μανιταριών και άλλα στοιχεία που επιταχύνουν την αποσύνθεση και την αποκατάσταση τοξινών. Αυτές οι κάψουλες περιέχονται σ' ένα ζελέ με πολλά θρεπτικά στοιχεία, ένα είδος δεύτερου δέρματος, που διαλύεται γρήγορα και γίνεται παιδική τροφή για τα μανιτάρια που μεγαλώνουν. Σκοπεύω να τελειώσω τα μανιτάρια και την εργαλειοθήκη στα επόμενα δύο χρόνια, και μετά θα ήθελα να αρχίσω να τα δοκιμάζω, αρχικά με ληγμένο κρέας από την αγορά και μετά με ανθρώπους. Και είτε το πιστεύετε είτε όχι, κάποιοι άνθρωποι έχουν προθυμοποιηθεί να προσφέρουν το σώμα τους και να φαγωθεί από μανιτάρια.
I'm also making a decompiculture kit, a cocktail of capsules that contain Infinity Mushroom spores and other elements that speed decomposition and toxin remediation. These capsules are embedded in a nutrient-rich jelly, a kind of second skin, which dissolves quickly and becomes baby food for the growing mushrooms. So I plan to finish the mushroom and decompiculture kit in the next year or two, and then I'd like to begin testing them, first with expired meat from the market and then with human subjects. And believe it or not, a few people have offered to donate their bodies to the project to be eaten by mushrooms.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτό που έμαθα μιλώντας μαζί τους είναι πως έχουμε μία κοινή επιθυμία να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε το θάνατο και να μειώσουμε τις επιπτώσεις του θανάτου μας στο περιβάλλον. Ήθελα να καλλιεργήσω αυτή την οπτική όπως και τα μανιτάρια, έτσι σχημάτισα την Εταιρεία καλλιέργειας αποικοδομητών, μία ομάδα ανθρώπων που αποκαλούνται αποσυνθετοναύτες και εξερευνούν ενεργά τις μεταθανάτιες επιλογές τους, αναζητούν την αποδοχή του θανάτου και καλλιεργούν οργανισμούς που αποσυνθέτουν όπως το Αιώνιο Μανιτάρι. Αυτή η εταιρεία έχει ένα όραμα πολιτισμικής αλλαγής από τον πολιτισμό άρνησης του θανάτου και διατήρησης του σώματος σε μία κουλτούρα αποσύνθεσης, μία ριζοσπαστική αποδοχή του θανάτου και της αποσύνθεσης.
What I've learned from talking to these folks is that we share a common desire to understand and accept death and to minimize the impact of our death on the environment. I wanted to cultivate this perspective just like the mushrooms, so I formed the Decompiculture Society, a group of people called decompinauts who actively explore their postmortem options, seek death acceptance and cultivate decomposing organisms like the Infinity Mushroom. The Decompiculture Society shares a vision of a cultural shift, from our current culture of death denial and body preservation to one of decompiculture, a radical acceptance of death and decomposition.
Η αποδοχή του θανάτου σημαίνει αποδέχομαι πως είμαι μέρος της φύσης Σε στενή σχέση με το περιβάλλον, όπως επιβεβαιώνει η έρευνα για τις περιβαλλοντικές τοξίνες. Και όπως λέει το ρητό, χους ει και εις χουν απελεύσει. Και όταν κατανοήσουμε ότι είμαστε συνδεδεμένοι με το περιβάλλον, βλέπουμε πως η επιβίωση του είδους μας Εξαρτάται από την επιβίωση του πλανήτη. Πιστεύω πως αυτή είναι η αρχή πραγματικής περιβαλλοντικής ευθύνης.
Accepting death means accepting that we are physical beings who are intimately connected to the environment, as the research on environmental toxins confirms. And the saying goes, we came from dust and will return to dust. And once we understand that we're connected to the environment, we see that the survival of our species depends on the survival of the planet. I believe this is the beginning of true environmental responsibility.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)