Those of you who have seen the film "Moneyball," or have read the book by Michael Lewis, will be familiar with the story of Billy Beane. Billy was supposed to be a tremendous ballplayer; all the scouts told him so. They told his parents that they predicted that he was going to be a star.
Cei care aţi văzut filmul "Moneyball", sau aţi citit cartea lui Michael Lewis, ştiţi povestea lui Billy Beane. Instructorii i-au spus că urma să devină un jucător fantastic. Le-au spus părinţilor lui că prevedeau că va deveni un star.
But what actually happened when he signed the contract -- and by the way, he didn't want to sign that contract, he wanted to go to college -- which is what my mother, who actually does love me, said that I should do too, and I did -- well, he didn't do very well. He struggled mightily. He got traded a couple of times, he ended up in the Minors for most of his career, and he actually ended up in management. He ended up as a General Manager of the Oakland A's.
Dar ce s-a întâmplat de fapt când a semnat contractul, pe care de fapt nu vroia să-l semneze, el dorea să meargă la universitate - ceea ce şi mama mea, care chiar mă iubeşte, mi-a spus că ar trebui să fac, şi am făcut. Ei bine, n-a strălucit. S-a străduit din răsputeri. A prins contracte, dar mare parte a carierei a jucat în Liga Mică şi a ajuns în management, manager general al echipei Oakland A.
Now for many of you in this room, ending up in management, which is also what I've done, is seen as a success. I can assure you that for a kid trying to make it in the Bigs, going into management ain't no success story. It's a failure.
Mulţi credeţi că a ajunge în management, ca şi mine, e un succes. Pentru un tânăr care încearcă să intre în Liga Mare, să ajungă în management nu e o poveste de succes. E un eşec.
And what I want to talk to you about today, and share with you, is that our healthcare system, our medical system, is just as bad at predicting what happens to people in it -- patients, others -- as those scouts were at predicting what would happen to Billy Beane. And yet, every day thousands of people in this country are diagnosed with preconditions.
Azi vreau să vă arăt că sistemul nostru medical e la fel de slab în a prevedea ce se întâmplă cu oamenii din el - pacienţi, alţii - ca şi prospectorii care au prezis ce va ajunge Billy Beane. Cu toate astea, zilnic, mii de oameni din ţara asta sunt diagnosticaţi cu predispoziţii.
We hear about pre-hypertension, we hear about pre-dementia, we hear about pre-anxiety, and I'm pretty sure that I diagnosed myself with that in the green room.
Auzim de pre-hipertensiune, pre-demenţă, pre-anxietate şi sunt sigur că m-am diagnosticat singur de asta în camera verde.
We also refer to subclinical conditions. There's subclinical atherosclerosis, subclinical hardening of the arteries, obviously linked to heart attacks, potentially. One of my favorites is called subclinical acne. If you look up subclinical acne, you may find a website, which I did, which says that this is the easiest type of acne to treat. You don't have the pustules or the redness and inflammation. Maybe that's because you don't actually have acne.
Vorbim și de stări medicale subclinice. Există ateroscleroză subclinică, artere indurate subclinic, evident legate de potenţiale infarcte cardiace. Una din favoritele mele e acneea subclinică. Căutând acneea subclinică găseşti un site, eu l-am găsit, care spune că asta e forma de acnee cea mai ușor de tratat. Nu ai pustule, roşeaţă sau inflamaţie. Poate e aşa pentru că de fapt nu ai acnee.
I have a name for all of these conditions, it's another precondition: I call them preposterous. In baseball, the game follows the pre-game. Season follows the pre-season. But with a lot of these conditions, that actually isn't the case, or at least it isn't the case all the time. It's as if there's a rain delay, every single time in many cases.
Am un nume pentru toate aceste predispoziţii: la numesc "prea-absurde". În baseball, jocul e precedat de pre-joc. Sezonul e precedat de pre-sezon. Cu multe din aceste stări nu se întâmplă aşa, cel puţin nu mereu. E ca şi cum ploaia întârzie mai tot timpul.
We have pre-cancerous lesions, which often don't turn into cancer. And yet, if you take, for example, subclinical osteoporosis, a bone thinning disease, the precondition, otherwise known as osteopenia, you would have to treat 270 women for three years in order to prevent one broken bone. That's an awful lot of women when you multiply by the number of women who were diagnosed with this osteopenia.
Avem leziuni pre-canceroase, care deseori nu se transformă în cancer. Cu toate acestea, dacă iei osteoporoza subclinică, o boală care subţiază oasele, predispoziţia fiind numită osteopenie, ar trebui să tratezi 270 de femei timp de 3 ani ca să previi un os fracturat. Sunt foarte multe femei dacă înmulţeşti cu numărul femeilor diagnosticate cu osteopenie.
And so is it any wonder, given all of the costs and the side effects of the drugs that we're using to treat these preconditions, that every year we're spending more than two trillion dollars on healthcare and yet 100,000 people a year -- and that's a conservative estimate -- are dying not because of the conditions they have, but because of the treatments that we're giving them and the complications of those treatments?
Vă mai miră, date fiind costurile şi efectele adverse ale medicamentelor cu care tratăm aceste predispoziţii, că anual risipim peste 3 trilioane dolari pe sănătate, deşi cel puțin 100.000 de oameni mor anual, nu din cauza predispoziţiilor pe care le au, ci din cauza tratamentelor şi a complicaţiilor acestora?
We've medicalized everything in this country. Women in the audience, I have some pretty bad news that you already know, and that's that every aspect of your life
Am medicalizat totul în ţara asta. Doamnelor din audienţă, am câteva veşti rele de care ştiţi deja, anume că fiecare aspect al vieţii voastre
has been medicalized. Strike one is when you hit puberty. You now have something that happens to you once a month that has been medicalized. It's a condition; it has to be treated. Strike two is if you get pregnant. That's been medicalized as well. You have to have a high-tech experience of pregnancy, otherwise something might go wrong.
a fost medicalizat. Prima treaptă e la pubertate. Aveţi ceva ce vi se întâmplă lunar care a fost medicalizat. E o stare medicală. Trebuie tratată. Faza a doua, dacă sunteți însărcinată, și asta s-a medicalizat. Trebuie să faci teste supertehnologizate pentru sarcină, altfel ceva poate să meargă prost.
Strike three is menopause. We all know what happened when millions of women were given hormone replacement therapy for menopausal symptoms for decades until all of a sudden we realized, because a study came out, a big one, NIH-funded. It said, actually, a lot of that hormone replacement therapy may be doing more harm than good for many of those women.
Treapta a treia e menopauza. Toți știm ce s-a întâmplat când milioane de femei au făcut terapie hormonală pentru simptomele de menopauză, zeci de ani, până când brusc ne-am dat seama, ca urmare a unui studiu subvenționat de Institutul Naţional de Sănătate, care spunea că terapia hormonală de înlocuire face mai mult rău decât bine pentru multe femei.
Just in case, I don't want to leave the men out -- I am one, after all -- I have really bad news for all of you in this room, and for everyone listening and watching elsewhere: You all have a universally fatal condition. So, just take a moment. It's called pre-death. Every single one of you has it, because you have the risk factor for it, which is being alive.
Pentru orice eventualitate nu vreau să-i omit pe bărbaţi - sunt și eu unul, la urma urmei. Am veşti foarte proaste pentru toţi din sală, şi pentru toţi cei ce urmăresc din altă parte: Toţi aveţi o boală universal fatală. Așteptați o clipă. Se numeşte pre-deces. Fiecare o aveţi, pentru că aveţi un factor de risc pentru ea, şi anume: trăiți.
But I have some good news for you, because I'm a journalist, I like to end things in a happy way or a forward-thinking way. And that good news is that if you can survive to the end of my talk, which we'll see if that happens for everyone, you will be a pre-vivor.
Dar am şi veşti bune, pentru că sunt jurnalist, şi îmi place să închei optimist sau cu idei avangardiste. Vestea bună e că dacă supravieţuiți prelegerii mele, vom vedea dacă e valabil pentru toţi, veţi fi un pre-vieţuitor.
I made up pre-death. If I used someone else's pre-death, I apologize, I think I made it up. I didn't make up pre-vivor. Pre-vivor is what a particular cancer advocacy group would like everyone who just has a risk factor, but hasn't actually had that cancer, to call themselves. You are a pre-vivor.
Am inventat pre-decesul. Dacă l-am luat de la altcineva, îmi cer scuze, cred totuşi că eu l-am inventat. Nu am inventat pre-vieţuitor. Pre-vieţuitor e ceea ce grupul care sprijină cancerul ar dori ca cei ce prezintă un factor de risc, dar încă nu au cancer, să se auto-numească. Eşti un pre-vieţuitor.
We've had HBO here this morning. I'm wondering if Mark Burnett is anywhere in the audience, I'd like to suggest a reality TV show called "Pre-vivor." If you develop a disease, you're off the island.
HBO a fost aici de dimineaţă. Mă întreb dacă Mark Burnett e în sală. Aș dori să-i sugerez un reality-show intitulat "Pre-vieţuitorii". Dacă te îmbolnăvești eşti dat afară de pe insulă.
But the problem is, we have a system that is completely -- basically promoted this. We've selected, at every point in this system, to do what we do, and to give everyone a precondition and then eventually a condition, in some cases. Start with the doctor-patient relationship. Doctors, most of them, are in a fee-for-service system. They are basically incentivized to do more -- procedures, tests, prescribe medications.
Problema e că avem un sistem care în esență a promovat asta. Am ales în orice punct din sistem, să facem ce facem şi să dăm fiecăruia o predispoziţie și în final o boală, în anumite cazuri. În relaţia doctor-pacient, majoritatea doctorilor consultă în sistem taxă pe tratament. Sunt stimulaţi să facă mai multe proceduri, teste, să prescrie medicamente.
Patients come to them, they want to do something. We're Americans, we can't just stand there, we have to do something. And so they want a drug. They want a treatment. They want to be told, this is what you have and this is how you treat it. If the doctor doesn't give you that, you go somewhere else. That's not very good for doctors' business. Or even worse, if you are diagnosed with something eventually, and the doctor didn't order that test, you get sued.
Pacienţii vin la consultație şi vor să facă ceva. Suntem americani, nu putem sta, trebuie să facem ceva. Aşa că vor un medicament. Vor tratament. Vor să audă: asta ai, aşa te tratezi. Dacă doctorul nu-ţi dă asta, te duci în altă parte. Asta nu e bine pentru doctor. Sau şi mai rău, dacă eşti diagnosticat cu ceva şi doctorul nu a cerut acea analiză, ești dat în judecată.
We have pharmaceutical companies that are constantly trying to expand the indications, expand the number of people who are eligible for a given treatment, because that obviously helps their bottom line. We have advocacy groups, like the one that's come up with pre-vivor, who want to make more and more people feel they are at risk, or might have a condition, so that they can raise more funds and raise visibility, et cetera.
Companiile farmaceutice încearcă să extindă indicaţiile, numărul celor eligibili pentru un anumit tratament, pentru că evident îi avantajează. Grupuri de susţinători ca cel care a inventat pre-vieţuitorul, vor să facă tot mai mulţi să se simtă în pericol că ar avea o boală, ca să strângă mai multe fonduri să-şi mărească vizibilitatea, etc.
But this isn't actually, despite what journalists typically do, this isn't actually about blaming particular players. We are all responsible. I'm responsible. I actually root for the Yankees, I mean talk about rooting for the worst possible offender when it comes to doing everything you can do. Thank you. But everyone is responsible.
Dar nu asta fac jurnaliștii de fapt, nu dau vina pe anumiți factori decisivi. Suntem toți responsabili. Eu sunt responsabil. Eu de fapt țin cu Yankees. Să mă vedeți cum susțin și pe cel mai rău faultist când e vorba să fac tot ce pot. Vă mulţumesc. Dar toţi suntem răspunzători.
I went to medical school, and I didn't have a course called How to Think Skeptically, or How Not to Order Tests. We have this system where that's what you do. And it actually took being a journalist to understand all these incentives. You know, economists like to say, there are no bad people, there are just bad incentives.
Am absolvit o şcoală medicală, şi n-am avut niciun curs despre "Cum să gândeşti sceptic" sau "Cum să nu ceri analize". Avem acest sistem în care asta facem. Şi a trebuit să mă fac jurnalist ca să înţeleg aceste stimulente. Economiştii afirmă că nu există oameni răi, doar stimulente rele.
And that's actually true. Because what we've created is a sort of Field of Dreams, when it comes to medical technology. So when you put another MRI in every corner, you put a robot in every hospital saying that everyone has to have robotic surgery. Well, we've created a system where if you build it, they will come. But you can actually perversely tell people to come, convince them that they have to come.
E adevărat. Tehnologia medicală a devenit un "Câmp al Visurilor". Când pui un RMN în fiecare colţ, pui un robot în fiecare spital, spui că toţi ar trebui să-și facă operație robotică. Am creat un sistem în care "dacă-l faci, vor veni". Dar poţi , abuziv, să spui oamenilor să vină, să-i convingi că trebuie să vină.
It was when I became a journalist that I really realized how I was part of this problem, and how we all are part of this problem. I was medicalizing every risk factor, I was writing stories, commissioning stories, every day, that were trying to, not necessarily make people worried, although that was what often happened.
Devenind jurnalist am realizat că şi eu eram parte a problemei, şi că toţi suntem parte a problemei. Medicalizam orice factor de risc, scriam şi spuneam poveşti în fiecare zi, prin care nu încercam neapărat să îngrijorez oamenii, deşi asta se întâmpla deseori.
But, you know, there are ways out. I saw my own internist last week, and he said to me, "You know," and he told me something that everyone in this audience could have told me for free, but I paid him for the privilege, which is that I need to lose some weight. Well, he's right. I've had honest-to-goodness high blood pressure for a dozen years now, same age my father got it, and it's a real disease. It's not pre-hypertension, it's actual hypertension, high blood pressure.
Dar există căi de ieşire. Am fost la internistul meu săptămâna trecută, şi mi-a spus ceva ce oricine din sală mi-ar fi putut spune gratuit, dar am plătit pentru privilegiu, anume că trebuie să slăbesc. Are dreptate. Am tensiune crescută de vreo 12 ani deja, la vârsta la care o avea şi tatăl meu, şi e o boală reală. Nu e pre-hipertensiune, e chiar hipertensiune mare.
Well, he's right, but he didn't say to me, well, you have pre-obesity or you have pre-diabetes, or anything like that. He didn't say, better start taking this Statin, you need to lower your cholesterol. No, he said, "Go out and lose some weight. Come back and see me in a bit, or just give me a call and let me know how you're doing."
Are dreptate, dar nu mi-a spus, ai pre-obezitate sau pre-diabet sau ceva asemănător. Nu mi-a spus: ar fi cazul să iei Statin să-ți reduci colesterolul. Nu, mi-a spus: "Du-te slăbeşte puţin şi revino sau sună-mă să ştiu cum te mai simţi."
So that's, to me, a way forward. Billy Beane, by the way, learned the same thing. He learned, from watching this kid who he eventually hired, who was really successful for him, that it wasn't swinging for the fences, it wasn't swinging at every pitch like the sluggers do, which is what all the expensive teams like the Yankees like to -- they like to pick up those guys. This kid told him, you know, you gotta watch the guys, and you gotta go out and find the guys who like to walk, because getting on base by a walk is just as good, and in our healthcare system we need to figure out, is that really a good pitch or should we let it go by and not swing at everything? Thanks.
Asta pentru mine e o veste bună. Billy Beane a învăţat acelaşi lucru. A învăţat, privind acest puşti pe care l-a şi angajat, şi a meritat, că nu trebuia să te arunci în garduri, să te năpustești la fiecare azvârlire ca boxerii, cum fac toate echipele ca Yankees - le place să-i culeagă pe acei tipi. Puştiul i-a spus, caută băieţii cărora le place să se plimbe, pentru că atingând baza în plimbare e la fel de bine, iar în sănătate trebuie să discernem dacă asta-i o mişcare bună sau o putem ignora fără să ne agităm pentru orice. Vă mulţumesc.