There are a few things that all of us need. We all need air to breathe. We need clean water to drink. We need food to eat. We need shelter and love. You know. Love is great, too. And we all need a safe place to pee.
Có một số thứ mà tất cả chúng ta đều cần. Không khí để thở Nước sạch để uống. Ta cần đồ ăn, cần nơi ở, cần tình yêu. Bạn biết đấy, tình yêu rất tuyệt. Và quan trọng là ta cần một nơi an toàn để tiểu tiện.
(Laughter) Yeah?
(Cười) Đúng không?
As a trans person who doesn't fit neatly into the gender binary, if I could change the world tomorrow to make it easier for me to navigate, the very first thing I would do is blink and create single stall, gender-neutral bathrooms in all public places.
Là một người chuyển giới khớp với hệ thống chỉ có 2 giới tính, nếu tôi có thể thay đổi thế giới trong tương lai để tôi có thể dễ dàng xác định, điều đầu tiên tôi sẽ làm là chớp mắt và hóa ra một phòng vệ sinh đơn và phi giới tính ở mọi nơi công cộng.
(Applause) Trans people and trans issues, they've been getting a lot of mainstream media attention lately. And this is a great and necessary thing, but most of that attention has been focused on a very few individuals, most of whom are kinda rich and pretty famous, and probably don't have to worry that much anymore about where they're going to pee in between classes at their community college, or where they're going to get changed into their gym strip at their public high school. Fame and money insulates these television star trans people from most of the everyday challenges that the rest of us have to tackle on a daily basis.
(Tiếng vỗ tay) Gần đây, người chuyển giới và vấn đề này, đã thu hút nhiều sự chú ý từ giới truyền thông. Đây là một điều tuyệt vời và cần thiết, nhưng phần nhiều sự chú ý đó chỉ tập trung vào một số ít cá nhân, đa số họ đều khá giàu và nổi tiếng, và có lẽ không phải lo lắng về nơi họ sẽ đi vệ sinh giữa các tiết học ở các trường cao đẳng cộng đồng hay nơi họ sẽ thay đồ thể dục ở trường trung học công lập. Danh tiếng và tiền bạc đã tách những ngôi sao truyền hình chuyển giới này khỏi đa phần các thử thách hằng ngày mà phần còn lại chúng ta phải giải quyết hằng ngày.
Public bathrooms. They've been a problem for me since as far back as I can remember, first when I was just a little baby tomboy and then later as a masculine-appearing, predominantly estrogen-based organism.
Nhà vệ sinh công cộng. đã là một vần đề lớn đối với tôi, như những gì tôi còn nhớ được, lần đầu là khi tôi vẫn còn là một đứa bé tomboy và sau này như một sinh vật có vẻ ngoài nam tính, bị chi phối mạnh mẽ bởi estrogen
(Laughter)
(Tiếng cười)
Now, today as a trans person, public bathrooms and change rooms are where I am most likely to be questioned or harassed. I've often been verbally attacked behind their doors. I've been hauled out by security guards with my pants still halfway pulled up. I've been stared at, screamed at, whispered about, and one time I got smacked in the face by a little old lady's purse that from the looks of the shiner I took home that day I am pretty certain contained at least 70 dollars of rolled up small change and a large hard candy collection.
Còn hôm nay, là một người chuyển giới, nhà vệ sinh công cộng và phòng thay đồ là nơi tôi dễ bị soi xét và quấy rối nhất. Tôi thường bị bàn tán sau những cánh cửa. Tôi bị bảo vệ lôi ra ngoài khi còn chưa mặc xong quần. Tôi bị người khác nhìn, bị hét vào mặt, bị bàn tán và có lần tôi bị một người phụ nữ lấy ví tát vào mặt và từ vết thâm trên mắt hôm ấy tôi tin rằng cái ví chứa ít nhất là 70 đô-la tiền lẻ cuộn tròn và một bịch kẹo cứng tổ bố
(Laughter)
(Cười)
And I know what some of you are thinking, and you're mostly right. I can and do just use the men's room most of the time these days. But that doesn't solve my change room dilemmas, does it? And I shouldn't have to use the men's room because I'm not a man. I'm a trans person.
Tôi biết các bạn đang nghĩ gì, và các bạn đúng đấy. Tôi có thể và chỉ dùng phòng vệ sinh nam trong những ngày này. Nhưng điều đó chẳng giải quyết khổ nạn về phòng thay đồ của tôi, phải không? Đáng lẽ không nên dùng phòng nam bởi vì tôi không phải là đàn ông. Tôi là một người chuyển giới.
And now we've got these fearmongering politicians that keep trying to pass these bathroom bills. Have you heard about these? They try to legislate to try and force people like myself to use the bathroom that they deem most appropriate according to the gender I was assigned at birth. And if these politicians ever get their way, in Arizona or California or Florida or just last week in Houston, Texas, or Ottawa, well then, using the men's room will not be a legal option for me either.
Và giờ thì chúng ta có những chính trị gia đáng sợ đang cố thông qua những dự luật về nhà vệ sinh Các bạn biết việc này chứ? Họ đang cố hợp pháp hóa việc ép những người như tôi dùng nhà vệ sinh mà họ cảm thấy là phù hợp nhất dựa trên giới tính trên giấy khai sinh. Và nếu những nhà chính trị này đạt được cái họ muốn, thì ở Arizona hay California hay Florida hay chỉ mới tuần trước ở Houston, Texas, hay Ottawa, sử dụng phòng vệ sinh nam sẽ không còn hợp pháp cho tôi nữa.
And every time one of these politicians brings one of these bills to the table, I can't help but wonder, you know, just who will and exactly how would we go about enforcing laws like these. Right? Panty checks? Really. Genital inspections outside of bath change rooms at public pools? There's no legal or ethical or plausible way to enforce laws like these anyway. They exist only to foster fear and promote transphobia. They don't make anyone safer. But they do for sure make the world more dangerous for some of us.
Và mỗi lần họ mang những dự luật kiểu này lên thảo luận, tôi không thể không thắc mắc bạn biết đó ai và chính xác là chúng tôi sẽ thi hành luật kiểu này như thế nào. Đúng không? Kiểm tra quần lót à? Thật sao? Kiểm tra bộ phận sinh dục ngoài phòng thay đồ ở bể bơi ư? Chẳng có cách nào vừa hợp pháp vừa đạo đức vừa hợp lý để áp dụng những luật như thế này đâu. Chúng tồn tại chỉ để nuôi dưỡng và gieo rắc nỗi sợ chuyển giới thôi. Chúng chẳng làm ai thấy an toàn hơn. Nhưng chắc chắn chúng làm thế giới nguy hiểm hơn cho một vài người chúng tôi.
And meanwhile, our trans children suffer. They drop out of school, or they opt out of life altogether. Trans people, especially trans and gender-nonconforming youth face additional challenges when accessing pools and gyms, but also universities, hospitals, libraries. Don't even get me started on how they treat us in airports.
Trong khi đó, những đứa trẻ chuyển giới đang phải gánh chịu những hậu quả. Tụi nhỏ bỏ học và lựa chọn tránh xa khỏi thế giới. Người chuyển giới, đặc biệt là những bạn trẻ không theo chuẩn về giới đang phải đối mặt với những vấn đề phát sinh khi đi bơi hay đến phòng tập gym, kể cả ở trường đại học bệnh viện, thư viện. Đấy là tôi chưa nói đến cách họ đối xử với chúng tôi ở sân bay.
If we don't move now to make sure that these places are truly open and accessible to everyone, then we just need to get honest and quit calling them public places. We need to just admit that they are really only open for people who fit neatly into one of two gender boxes, which I do not. I never have. And this starts very early.
Nếu chúng ta không hành động ngay để đảm bảo những nơi này cần thực sự mở rộng cánh cửa và kết nối với mọi người, vậy thì chúng ta chỉ cần trung thực và đừng nêu họ lên ở nơi công cộng nữa. Chúng ta chỉ cần thừa nhận rằng những nơi này chỉ chào đón những người khớp với một trong hai chiếc hộp giới tính, mà tôi không khớp với 2 chiếc hộp. và chưa từng khớp. Việc này bắt đầu từ rất sớm.
I know a little girl. She's the daughter of a friend of mine. She's a self-identified tomboy. I'm talking about cowboy boots and Caterpillar yellow toy trucks and bug jars, the whole nine yards. One time I asked her what her favorite color was. She told me, "Camouflage."
Tôi biết một bé gái. Là con của bạn tôi. Cô bé tự nhận là tomboy. Tôi đang nói về bốt cao bồi và xe hơi đồ chơi màu vàng Caterpillar và hũ đựng bọ, tất cả mọi thứ. Một lần tôi hỏi con bé màu ưa thích của nhóc là gì. Bé trả lời tôi,"Màu ngụy trang."
(Laughter)
(Cười)
So that awesome little kid, she came home from school last October from her half day of preschool with soggy pants on because the other kids at school were harassing her when she tried to use the girls' bathroom. And the teacher had already instructed her to stay out of the boys' bathroom. And she had drank two glasses of that red juice at the Halloween party, and I mean, who can resist that red juice, right? It's so good. And she couldn't hold her pee any longer.
Đứa trẻ đáng yêu đó, con bé về nhà vào cuối tháng mười từ nửa buổi học ở trường mẫu giáo với chiếc quần ẩm nước vì bị các bạn ở trường bắt nạt khi mà con bé định vào phòng vệ sinh nữ. Trong khi cô giáo đã bảo con bé tránh xa khỏi phòng dành cho nam. Và con bé đã uống hai ly nước ép đỏ đó tại bữa tiệc Halloween, ý tôi là, ai có thể cưỡng lại thứ nước đó chứ. Quá ngon. Và con bé không thể nhịn tè nữa.
Her and her classmates were four years old. They already felt empowered enough to police her use of the so-called public bathrooms. She was four years old. She had already been taught the brutal lesson that there was no bathroom door at preschool with a sign on it that welcomed people like her. She'd already learned that bathrooms were going to be a problem, and that problem started with her and was hers alone. So my friend asked me to talk to her little daughter, and I did. I wanted to tell her that me and her mom were going to march on down and talk to that school, and the problem was going to go away, but I knew that wasn't true. I wanted to tell her that it was all going to get better when she got older, but I couldn't. So I asked her to tell me the story of what had happened, asked her to tell me how it made her feel. "Mad and sad," she told me. So I told her that she wasn't alone and that it wasn't right what had happened to her, and then she asked me if I had ever peed in my pants before. I said yes, I had, but not for a really long time.
Nó và bạn học đã 4 tuổi. Tụi bạn đã cảm thấy đủ quyền lực để kiểm tra quyền sử dụng của con bé của cái được gọi là nhà vệ sinh công cộng. Con bé chỉ mới 4 tuổi. Nó đã được dạy những bài học tàn nhẫn rằng ở trường mẫu giáo sẽ không có cánh cửa nào ở nhà vệ sinh có ký hiệu chào đón người như con bé. Con bé đã học được rằng nhà vệ sinh sẽ trở thành một vấn đề lớn, và vấn đề đó bắt đầu từ con bé và chỉ với con bé thôi. Vậy nên bạn tôi nhờ tôi nói chuyện với con bé, và tôi đã làm thế. Tôi rất muốn nói với cô bé rằng tôi và mẹ nó sẽ làm đến cùng và nói chuyện với trường và mọi vấn đề sẽ được giải quyết. nhưng tôi biết điều đó sẽ không xảy ra Tôi muốn nói với cô bé rằng mọi thứ sẽ ổn khi con lớn hơn, nhưng tôi không thể. Vậy nên, tôi hỏi con bé chuyện gì đã xảy ra, hỏi con bé chuyện đó làm con cảm thấy thế nào. "Giận và buồn," con bé nói với tôi. Rồi tôi nói rằng con bé không cô đơn rằng những gì xảy đến với con là không đúng, và rồi cô bé hỏi tôi tôi có từng tè ra quần chưa. Tôi bảo rồi, đã từng, nhưng không được lâu lắm.
(Laughter)
(Cười)
Which of course was a lie, because you know how you hit, like, 42 or 43, and sometimes you just, I don't know, you pee a little bit when you cough or sneeze, when you're running upstairs, or you're stretching. Don't lie. It happens. Right? She doesn't need to know that, I figure.
Điều mà đương nhiên là một lời nói dối, bởi vì bạn biết khi bạn đến tuổi 42 hay 43 và thi thoảng bạn chỉ, tôi không biết nữa, bạn tè một chút khi bạn ho hay hắt xì, khi bạn chạy lên lầu, hay duỗi tay chân. Đừng có nói dối. Điều đó có, đúng không? Con bé không cần biết điều đó, tôi nghĩ vậy.
(Laughter)
(Cười)
I told her, when you get older, your bladder is going to grow bigger, too. When you get old like me, you're going to be able to hold your pee for way longer, I promised her.
Tôi bảo con bé, khi con lớn hơn, các cơ quan của con cũng sẽ lớn hơn. Và khi con lớn như ta, con sẽ có thể nhịn lâu hơn, tôi hứa với con bé.
"Until you can get home?" she asked me.
"Cho đến khi về đến nhà ạ?" Cô bé hỏi tôi.
I said, "Yes, until you can get home." She seemed to take some comfort in that.
Tôi nói rằng,"Ừ, cho đến khi con về đến nhà." Con bé có vẻ yên tâm vì điều đó.
So let's just build some single stall, gender-neutral bathrooms with a little bench for getting changed into your gym clothes. We can't change the world overnight for our children, but we can give them a safe and private place to escape that world, if only for just a minute. This we can do. So let's just do it.
Vậy nên hãy xây một vài nhà vệ sinh đơn và trung tính với một chiếc ghế dài để thay đồ thể thao. Chúng ta không thể thay đổi thế giới qua một đêm cho con chúng ta, nhưng có thể cho chúng một nơi an toàn và riêng tư để thoát ly khỏi thế giới, kể cả chỉ trong một phút thôi. Chúng ta có thể làm điều này. Vậy hãy cùng làm nào.
And if you are one of those people who is sitting out there right now already coming up with a list of reasons in your head why this is not a priority, or it's too expensive, or telling yourself that giving a trans person a safe place to pee or get changed in supports a lifestyle choice that you feel offends your morality, or your masculinity, or your religious beliefs, then let me just appeal to the part of your heart that probably, hopefully, does care about the rest of the population. If you can't bring yourself to care enough about people like me, then what about women and girls with body image issues? What about anyone with body image stuff going on? What about that boy at school who is a foot shorter than his classmates, whose voice still hasn't dropped yet? Hey? Oh, grade eight, what a cruel master you can be. Right? What about people with anxiety issues? What about people with disabilities or who need assistance in there? What about folks with bodies who, for whatever reason, don't fit into the mainstream idea of what a body should look like? How many of us still feel shy or afraid to disrobe in front of our peers, and how many of us allow that fear to keep us from something as important as physical exercise? Would all those people not benefit from these single stall facilities?
Và nếu bạn là một trong những người đang ngồi ở đây đã sẵn sàng nêu lên hàng loạt lý do điều này không cần được ưu tiên hay rằng nó quá đắt đỏ, hay tự bảo rằng việc cho người chuyển giới một nơi an toàn để đi vệ sinh hay thay đồ là đang khuyến khích một cách sống xúc phạm đến đức tin của bạn, hay sự nam tính của bạn, hay tôn giáo của bạn, vậy hãy để tôi khẩn cầu đến một phần trong trái tim bạn mà hy vọng rằng nó quan tâm đến phần còn lại của thế giới. Nếu bạn không thể thuyết phục bản thân quan tâm đến những người như tôi, vậy còn những người phụ nữ và bé gái với vấn đề về ngoại hình? Còn những người có vấn đề về vẻ ngoài thì sao? Còn cậu bé người mà một chân ngắn hơn các bạn mình, người mà tiếng nói vẫn chưa bị lờ đi? Này? Ôi, lớp 8, sao các con có thể trở nên tàn nhẫn thế. Đúng không? Còn những người với nỗi sợ thường trực? Còn những người khuyết tật hay những người cần được trợ giúp? Còn những người với cơ thể, vì một lý do nào đó, không phù hợp với những quan niệm truyền thống về cơ thể Bao nhiêu người trong chúng ta vẫn thấy ngại hay sợ hãi khi cởi đồ trước mặt bạn bè, và bao nhiêu người chúng ta chấp nhận để nỗi sợ đó ngăn cản chúng ta làm những việc quan trọng như tập thể thao? Có phải những người đó sẽ không hưởng lợi gì từ những căn phòng đơn này không?
We can't change transphobic minds overnight, but we can give everybody a place to get changed in so that we can all get to work making the world safer for all of us.
Ta không thể thay đổi định kiến về chuyển giới trong một đêm, nhưng ta có thể cho mọi người một nơi để thay đồ để chúng ta có thể đi biến thế giới trở nên an toàn hơn cho tất cả mọi người.
Thank you for listening.
Cảm ơn vì đã lắng nghe.
(Applause)
(Vỗ tay)
Thank you.
Cảm ơn.
(Applause)
(Tiếng vỗ tay)