“It was a pleasure to burn. It was a special pleasure to see things eaten, to see things blackened and changed.” Fahrenheit 451 opens in a blissful blaze - and before long, we learn what’s going up in flames.
“Przyjemnie było palić. Szczególną przyjemność sprawiało mu patrzenie, jak żar pochłania przedmioty, jak czerni je i przeobraża”. “451 stopni Fahrenheita” zaczyna się pożarem, a chwilę później dowiadujemy się, co trawią płomienie.
Ray Bradbury’s novel imagines a world where books are banned from all areas of life - and possessing, let alone reading them, is forbidden. The protagonist, Montag, is a fireman responsible for destroying what remains. But as his pleasure gives way to doubt, the story raises critical questions of how to preserve one’s mind in a society where free will, self-expression, and curiosity are under fire.
Powieść Raya Bradbury’ego pokazuje świat, w którym książki są nielegalne, a ich posiadanie i czytanie zabronione. Główny bohater, Montag, jest strażakiem odpowiedzialnym za palenie książek. Jednak wraz z jego wątpliwościami rodzi się zasadnicze pytanie o sposób zachowania jednostki w społeczeństwie, w którym wolna wola, samoekspresja i ciekawość są niedozwolone.
In Montag’s world, mass media has a monopoly on information, erasing almost all ability for independent thought. On the subway, ads blast out of the walls. At home, Montag’s wife Mildred listens to the radio around the clock, and three of their parlor walls are plastered with screens. At work, the smell of kerosene hangs over Montag’s colleagues, who smoke and set their mechanical hound after rats to pass the time.
W świecie Montaga mass media mające monopol na informację uniemożliwiają samodzielne myślenie. W metrze każdą ścianę zajmują reklamy. W domu żona Montaga ciągle słucha radia, a trzy z czterech ścian pokoju są pokryte ekranami. W pracy stale czuć zapach nafty, wiszący nad kolegami Montaga, którzy zabijają czas, paląc papierosy i szczując Mechanicznego Ogara na szczury.
When the alarm sounds they surge out in salamander-shaped vehicles, sometimes to burn whole libraries to the ground. But as he sets tomes ablaze day after day like “black butterflies,” Montag’s mind occasionally wanders to the contraband that lies hidden in his home. Gradually, he begins to question the basis of his work. Montag realizes he’s always felt uneasy - but has lacked the descriptive words to express his feelings in a society where even uttering the phrase “once upon a time” can be fatal.
Kiedy rozlega się alarm, wskakują do samochodów w kształcie salamander i jadą palić całe biblioteki. Ale w miarę jak Montag pali kolejne tomy dzień po dniu, jak “czarne motyle”, jego myśli wędrują do książek, które leżą ukryte w jego domu. Stopniowo zaczyna kwestionować sens swojej pracy. Montag zdaje sobie sprawę z niepokoju, który czuje, ale brakuje mu słów, żeby opisać te uczucia w społeczeństwie, w którym powiedzenie “dawno dawno temu” może być zabójcze.
Fahrenheit 451 depicts a world governed by surveillance, robotics, and virtual reality- a vision that proved remarkably prescient, but also spoke to the concerns of the time. The novel was published in 1953, at the height of the Cold War. This era kindled widespread paranoia and fear throughout Bradbury’s home country of the United States, amplified by the suppression of information and brutal government investigations. In particular, this witch hunt mentality targeted artists and writers who were suspected of Communist sympathies.
“451 stopni Fahrenheita” przedstawia świat rządzony przez inwigilację, robotykę i wirtualną rzeczywistość. Choć wizja ta okazała się prorocza, odnosiła się także do dawnych trosk. Powieść opublikowano w 1953 roku w trakcie zimnej wojny. W tamtych czasach paranoja i strach były na porządku dziennym w rodzinnym kraju Bradbury’ego, Stanach Zjednoczonych. Podsycało je ukrywanie informacji i brutalne rządowe śledztwa. Atmosfera polowania na czarownice dotykała zwłaszcza artystów i pisarzy podejrzewanych o komunistyczne sympatie.
Bradbury was alarmed at this cultural crackdown. He believed it set a dangerous precedent for further censorship, and was reminded of the destruction of the Library of Alexandria and the book-burning of Fascist regimes. He explored these chilling connections in Fahrenheit 451, titled after the temperature at which paper burns. The accuracy of that temperature has been called into question, but that doesn’t diminish the novel’s standing as a masterpiece of dystopian fiction. Dystopian fiction as a genre amplifies troubling features of the world around us and imagines the consequences of taking them to an extreme.
Bradbury był zaniepokojony tymi kulturowymi represjami. Widział w nich utworzenie precedensu dla działania cenzury, a także przypomnienie zniszczenia Biblioteki Aleksandryjskiej i palenia książek przez faszystów. Te niepokojące podobieństwa są widoczne w “451 stopniach Fahrenheita”. Tytuł powieści pochodzi od temperatury, w jakiej zaczyna palić się papier. Istnieją wątpliwości co do poprawności podanej temperatury, ale nie umniejsza to wagi powieści jako arcydzieła literatury dystopijnej. Dystopia jako gatunek literacki wybiera niepokojące zjawiska z codziennego życia i pokazuje konsekwencje doprowadzenia ich do ekstremum.
In many dystopian stories, the government imposes constrictions onto unwilling subjects. But in Fahrenheit 451, Montag learns that it was the apathy of the masses that gave rise to the current regime. The government merely capitalized on short attention spans and the appetite for mindless entertainment, reducing the circulation of ideas to ash.
W wielu dystopiach rządy stosują represje wobec opornych jednostek. Ale w “451 stopniach Fahrenheita” Montag dowiaduje się, że to apatia społeczeństwa pozwoliła na powstanie panującego reżimu. Rząd tylko wykorzystał niską zdolność koncentracji i apetyt na rozrywkę niewymagającą refleksji, zmieniając obieg idei w popioły.
As culture disappears, imagination and self-expression follow. Even the way people talk is short-circuited - such as when Montag’s boss Captain Beatty describes the acceleration of mass culture: "Speed up the film, Montag, quick. Click? Pic? Look, Eye, Now, Flick, Here, There, Swift, Pace, Up, Down, In, Out, Why, How, Who, What, Where, Eh? Uh! Bang! Smack! Wallop, Bing, Bong, Boom! Digest-digests, digest-digest-digests. Politics? One column, two sentences, a headline! Then, in mid-air, all vanishes!" In this barren world, Montag learns how difficult it is to resist when there's nothing left to hold on to. Altogether, Fahrenheit 451 is a portrait of independent thought on the brink of extinction - and a parable about a society which is complicit in its own combustion.
Wraz z zanikiem kultury przestają istnieć wyobraźnia i samoekspresja. Nawet sposób mówienia ulega skróceniu. Szef Montaga, kapitan Beatty, tak opisuje przyspieszenie kultury masowej. “Podkręć tempo, Montag. Szybciej. Jeszcze szybciej. Pstryk. Kadr. Patrz, spójrz, czas, film, tu, tam, bieg, sprint, szczyt, zjazd, jak, kto, co, gdzie, po co, hm? Auć! Bach! Ciach! Ryms! Bim, bam, bom! Streszczenie streszczenia, streszczenie streszczenia streszczenia. Polityka? Jedna kolumna, dwa zdania, nagłówek! A potem wszystko znika w locie”. W tym jałowym świecie Montag doświadcza, jak trudno stawiać opór, kiedy brak punktu podparcia. “451 stopni Fahrenheita” pokazuje obraz niezależnego myślenia na krawędzi wymarcia i przypowieść o społeczeństwie, które jest współwinne swego wypalenia.