Στο φως του φεγγαριού, μια ομάδα νέων μπαίνει κρυφά στο δάσος, όπου παίρνουν διεγερτικές ουσίες, δημιουργούν ρομαντική ατμόσφαιρα και έρχονται αντιμέτωποι με πλάσματα από μια άλλη διάσταση. Στο «Όνειρο Θερινής Νυκτός» ο Σαίξπηρ γίνεται ψυχεδελικός και το αποτέλεσμα είναι ένα απολαυστικό έργο, και στο χαρτί και στο σανίδι.
By the light of the moon, a group of youths sneak into the woods, where they take mind-altering substances, switch it up romantically, and brush up against creatures from another dimension. "A Midsummer’s Night’s Dream" sees Shakespeare get psychedelic – and the result is a treat in the theatre and on the page. First performed in the 1590's,
Το έργο, που πρωτοπαίχτηκε στη δεκαετία του 1590, είναι από τα πιο παιχνιδιάρικα του Σαίξπηρ όντας γεμάτο απάτες, τρέλα και μαγεία. Το έργο, που εκτυλίσσεται σε μια νύχτα, εξελίσσεται με γρήγορο και ζωηρό ρυθμό. Η πλοκή έχει ως μοτίβα τη σύγκρουση και τη διάσπαση σε ένα έργο όπου χαρακτήρες από διαφορετικούς κόσμους συγκεντρώνονται και χωρίζονται. Ο Σαίξπηρ χρησιμοποιεί αυτά τα μοτίβα για να κοροϊδέψει την εγωπάθεια των χαρακτήρων και να αμφισβητήσει την εξουσία με κωμικό τρόπο.
this play is one of Shakespeare’s friskiest works, filled with trickery, madness and magic. Set over the course of one night, Midsummer progresses at a rollicking pace. The plot is structured around patterns of collision and dissolution, where characters from different worlds are thrown together and torn apart. Shakespeare uses these patterns to mock the characters’ self-obsession and question authority with a comic twist. The action is set in Ancient Greece,
Το έργο διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα αλλά, όπως πολλά έργα του Σαίξπηρ, αντικατοπτρίζει τους προβληματισμούς των συγχρόνων του. Το μαγικό σκηνικό του δάσους τη νύχτα διαταράσσει τα όρια ανάμεσα στις χωριστές ομάδες με απρόσμενα αποτελέσματα. Εδώ, ο Βάρδος κοροϊδεύει το αυστηρό ταξικό σύστημα του καιρού του παίρνοντας τρεις ξεχωριστές ομάδες και φέρνοντας τα πάνω-κάτω στην κοινωνία τους σε έναν κόσμο όπου κανένας θνητός δεν έχει τον έλεγχο.
but like many of Shakespeare’s plays it reflects his contemporary concerns. The magical setting of the woods at night disrupts the boundaries between separate groups, with bizarre results. Here, the bard plays with the rigid class system of his own time, taking three distinct groups and turning their society upside-down in a world where no mortal is in control. The play opens with young Hermia
Το έργο αρχίζει με τη νεαρή Ερμία, εξοργισμένη με τον πατέρα της, τον Αιγέα, και τον βασιλιά της Αθήνας, τον Θησέα, που της έχουν απαγορέψει να παντρευτεί τον αγαπημένο της, τον Λύσανδρο. Η Ερμία δεν ενδιαφέρεται για τον Δημήτριο, την επιλογή του πατέρα της για εκείνη, σε αντίθεση με την καλύτερη φίλη της την Έλενα. Εξοργισμένοι με τους γηραιότερους τους, η Ερμία και ο Λύσανδρος αποφασίζουν να κλεφτούν τη νύχτα, με τον Δημήτριο να τους ακολουθεί. Η κατάσταση περιπλέκεται με την απόφαση της Έλενας να τους ακολουθήσει στο δάσος, με την ελπίδα να κερδίσει την καρδιά του Δημήτριου.
raging at her father Egeus and Theseus, the King of Athens, who have forbidden her to marry her lover Lysander. Hermia has no interest in her father's choice for her of Demetrius – but her best friend Helena definitely does. Furious at their elders, Hermia and Lysander elope under cover of darkness, with Demetrius in hot pursuit. This is further complicated by Helena’s decision to follow them all into the woods, in the hope of winning Demetrius’ heart. At this point, the woods are getting crowded,
Σε αυτό το σημείο, πολλοί συγκεντρώνονται στο δάσος, καθώς και μια ομάδα τεχνιτών χαμηλής κοινωνικής τάξης βρίσκεται στο δάσος, οι οποίοι προβάρουν ένα έργο μεθυσμένοι, παρασυρόμενοι από τον πρόσχαρο Νικ Μπότομ. Χωρίς να το γνωρίζουν, οι άνθρωποι έχουν εισέλθει στον κόσμο των ξωτικών.
as the lovers are sharing the space with a group of “rude mechanicals”— a troupe of workers drunkenly rehearsing a play, led by the jovial Nick Bottom. Unbeknownst to them, the humans have entered into the world of the fairies. Despite their magical splendor, Oberon and Titania,
Παρά τη μαγική μεγαλοπρέπειά τους, ο Όμπερον και η Τιτάνια, ο βασιλιάς και η βασίλισσα των ξωτικών, έχουν τα δικά τους ερωτικά προβλήματα. Ο ζηλιάρης Όμπερον, εξοργισμένος που δεν μπορεί να ελέγξει την Τιτάνια, διατάζει τον σκανταλιάρη Πουκ να ρίξει τον χυμό ενός μαγικού λουλουδιού στα μάτια της. Όταν η Τιτάνια ξυπνήσει, θα ερωτευθεί το πρώτο πλάσμα που θα αντικρίσει. Στην πορεία, ο κεφάτος Πουκ ρίχνει τον χυμό στα μάτια του κοιμισμένου Δημήτριου και του Λυσάνδρου και επίσης μεταμορφώνει το κεφάλι του Μπότομ σε γάιδαρο.
the king and queen of the fairies, have their own romantic problems. Furious at his inability to control Titania, the jealous Oberon commands the trickster Puck to squeeze the juice of a magical flower over her eyes. When she wakes up, she’ll fall in love with the first thing she sees. On his mission, Puck gleefully sprinkles the juice over the eyes of the napping Demetrius and Lysander, and transforms Bottom’s head into that of a donkey for good measure. As eyes flicker open,
Καθώς οι ήρωες ανοίγουν τα μάτια τους, μια χαώδης νύχτα ξεκινά που περιλαμβάνει ραγισμένες καρδιές, ταυτότητες που μπερδεύονται και μεταμορφώσεις. Από όλους τους χαρακτήρες, πιθανότατα ο Μπότομ περνάει καλύτερα. Όταν η μαγεμένη Τιτάνια τον αντικρίζει, καλεί τις νεράιδες της που τον ραίνουν με κρασί και χρυσάφια και η Τιτάνια γοητεύει τον μεταμορφωμένο Μπότομ: «Βγάλτε τα φτερά από τις χρωματιστές πεταλούδες για να διώξετε το φεγγαρόφωτο από τα νυσταγμένα του μάτια. Γνέψτε του, ξωτικά, και περιποιηθείτε τον.»
a night of chaos commences that includes broken hearts, mistaken identity, and transformations. Out of all the characters, Bottom probably fares the best – when the bewitched Titania lays eyes on him, she calls on her fairies to lavish him with wine and treasures and sweeps the transfigured donkeyman off his feet: “pluck the wings from painted butterflies/ To fan the moonbeams from his sleeping eyes. Nod to him, elves, and do him courtesies.”
Ενώ η μαγεία είναι ο καταλύτης της δράσης, το έργο αντικατοπτρίζει τις τρέλες που κάνουν οι άνθρωποι για την αγάπη και την χαζή συμπεριφορά όσων αγαπούν. Το φεγγάρι παρακολουθεί τη δράση «σαν ένα ασημένιο τόξο», συμβολίζοντας την απρόβλεπτη συμπεριφορά, τη σκοτεινή πλευρά της αγάπης και τη μαγευτική γοητεία ενός κόσμου όπου δεν ισχύουν οι συνήθεις κανόνες.
While magic is the catalyst to the action, the play reflects the real drama of the things we do for love – and the nonsensical behavior of the people under its spell. The moon overlooks the action “like a silver bow,” signifying erratic behavior, the dark side of love, and the bewitching allure of a world where the usual rules don’t apply.
Παρόλο που χαρακτήρες συνέρχονται τελικά, το «Όνειρο Θερινής Νυκτός» θέτει το ερώτημα κατά πόσο ελέγχουμε οι ίδιοι τις ζωές μας. Αλλά δεν είναι οι πιο ρεαλιστικά γραμμένοι εραστές, κυβερνήτες ή εργάτες που έχουν τον τελευταίο λόγο, αλλά ο Πουκ το ξωτικό που αναρωτιέται αν μπορούμε να εμπιστευόμαστε ό,τι βλέπουμε:
Although the characters eventually come to their senses, "A Midsummer Night's Dream" raises the question of how much agency we have over our own daily lives. But it’s not the more realistically rendered lovers, rulers or workers who have the last word, but the impish Puck who queries whether we can ever truly trust what we see: If we shadows have offended,
Αν εμείς οι σκιές σας προσβάλαμε, σκεφτείτε αυτό και όλα διορθώνονται: Ότι απλώς αποκοιμηθήκατε εδώ ενώ όλες αυτές οι οπτασίες εμφανίστηκαν.
Think but this and all is mended: That you have but slumbered here While these visions did appear. And in so doing,
Και λέγοντας αυτό, ο Πουκ υπενθυμίζει την επίδραση που έχει η είσοδος στο μαγικό κόσμο του μεγάλου θεάτρου που συγχέει τα όρια μεταξύ της ψευδαίσθησης και της πραγματικότητας και δραματοποιεί την πιθανότητα ότι η ζωή δεν είναι παρά ένα όνειρο.
he evokes the effect of entering into the magical world of great theatre that plays with the boundary between illusion and reality – and dramatizes the possibility that life is but a dream.