Είτε περιγράφει οικογένειες να καυγαδίζουν, ήσυχες ερωτικές εξομολογήσεις ή ζουμερό κουτσομπολιό, η γραφή της Τζέιν Όστεν μοιάζει συχνά σαν να έχει γραφτεί μόνο για εσάς. Το ειρωνικό χιούμορ και η παιχνιδιάρικη διάθεσή της συνιστούν τη βάση των ηρωίδων της, που καλωσορίζουν τον αναγνώστη γνέφοντας συνωμοτικά μέσω του τρόπου ομιλίας τους. Έχει ειπωθεί ότι κάποιοι αναγνώστες νιώθουν σαν έμπιστοι φίλοι της συγγραφέως, ανταλλάσσοντας γράμματα με την απολαυστικά σατανική φίλη τους, την Τζέιν. Αλλά αυτό το μοναδικό, ειρωνικό της χιούμορ είναι μόνο ένα από τα επιτεύγματά της που εντοπίζονται στις ευφυείς σάτιρες της κοινωνίας, της ευπρέπειας και του σαρωτικού έρωτα.
Whether she’s describing bickering families, quiet declarations of love, or juicy gossip, Jane Austen’s writing often feels as though it was written just for you. Her dry wit and cheeky playfulness informs her heroines, whose conversational tone welcomes readers with a conspiratorial wink. It’s even been said that some readers feel like the author’s secret confidante, trading letters with their delightfully wicked friend Jane. But this unique brand of tongue-in-cheek humor is just one of the many feats found in her sly satires of society, civility, and sweeping romance.
Γραμμένα στις αρχές του 19ου αιώνα, τα μυθιστορήματα της Όστεν αποκρυπτογραφούν την προστατευμένη ζωή των υψηλών κοινωνικών τάξεων στην αγγλική ύπαιθρο. Από απέχθεια κρυμμένη σε φιλοφρονήσεις μέχρι φιλονικίες που κρύβουν έλξη, τα έργα της εξερευνούν την περίπλοκη σύγκρουση των συναισθημάτων και της εθιμοτυπίας.
Written in the early nineteenth century, Austen's novels decode the sheltered lives of the upper classes in rural England. From resentment couched in pleasantries to arguing that masks attraction, her work explores the bewildering collision of emotions and etiquette. But while romance is a common thread in her work,
Παρόλο που ο έρωτας εμφανίζεται συχνά στα έργα της, η Όστεν απέρριπτε τη δημοφιλή στην εποχή της συναισθηματική γραφή. Αντί για ιστορίες εξιδανικευμένου έρωτα, οι χαρακτήρες της συμπεριφέρονται φυσικά και συχνά περίεργα. Δίνουν ρεαλιστικές συμβουλές, κάνουν αστεία και σχολιάζουν αρνητικά αλαζόνες του περίγυρού τους. Καθώς παλεύουν με τους αμέτρητους κοινωνικούς κανόνες, οι χαρακτήρες της Όστεν συχνά βρίσκουν χιούμορ στην υποκρισία, στην ευπρέπεια και στην ψιλή κουβέντα. Όπως λέει χιουμοριστικά ο κ. Μπένετ στην αγαπημένη του κόρη: «Μα γιατί ζούμε, παρά για να γελάμε με τους γείτονες μας και αυτοί να γελούν με εμάς με τη σειρά τους;»
Austen dismissed the sentimental style of writing so popular at the time. Instead of lofty love stories, her characters act naturally, and often awkwardly. They trade pragmatic advice, friendly jokes and not-so-friendly barbs about their arrogant peers. As they grapple with the endless rules of their society, Austen’s characters can usually find humor in all the hypocrisy, propriety, and small talk. As Mr. Bennet jokes to his favorite daughter, “For what do we live, but to make sport for our neighbors and laugh at them in our turn?” And though her heroines might ridicule senseless social mores,
Παρόλο που οι ηρωίδες της κοροϊδεύουν τις ανούσιες κοινωνικές νόρμες, η Όστεν γνώριζε την πρακτική σημασία της καθωσπρέπει συμπεριφοράς. Την εποχή που έγραφε, ένας πλούσιος γάμος συνιστούσε οικονομική αναγκαιότητα για τις περισσότερες κοπέλες, και η Όστεν εξερευνά την ένταση ανάμεσα στη μυθική αναζήτηση του έρωτα και στα οικονομικά οφέλη ενός γάμου. Η έμπειρη και κοσμική Μαίρη Κρόφορντ το συνοψίζει αυτό στο «Μάνσφηλντ Παρκ»: «Θα ήθελα όλοι να παντρεύονται αν μπορούσαν να το κάνουν σωστά. Δεν μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να χαραμίζονται».
Austen fully understood the practical importance of maintaining appearances. At the time she was writing, a wealthy marriage was a financial necessity for most young women, and she often explores the tension between the mythical quest for love, and the economic benefits of making a match. The savvy socialite Mary Crawford sums this up in "Mansfield Park;" “I would have everybody marry if they can do it properly: I do not like to have people throw themselves away.”
Φυσικά, αυτοί οι προβληματισμοί υπήρχαν και στην προσωπική ζωή της Όστεν. Γεννημένη το 1775, η Όστεν κυκλοφορούσε στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους με βιβλία της. Οι γονείς της στήριζαν την εκπαίδευσή της και της παρείχαν χώρο για να γράφει και να εκδίδει ανώνυμα τα βιβλία της. Αλλά η συγγραφή δεν ήταν επικερδής εργασία. Και παρόλο που είχε κάποιες ρομαντικές στιγμές, δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Unsurprisingly, these themes were also present in Austen’s personal life. Born in 1775, she lived in the social circles found in her novels. Jane's parents supported her education, and provided space for her to write and publish her work anonymously. But writing was hardly lucrative work. And although she had sparks of chemistry, she never married.
Στοιχεία της προσωπικότητάς της υπάρχουν σε πολλούς χαρακτήρες της: έξυπνες συχνά γυναίκες με πνευματώδεις, προσγειωμένες προσωπικότητες και πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Αυτές οι δυναμικές ηρωίδες αποτελούν μια διασκεδαστική βάση για τις πολυτάραχες και ρομαντικές αφηγήσεις τους. Σαν την ατίθαση Ελίζαμπεθ Μπένετ του «Περηφάνια και Προκατάληψη» της οποίας η αφοσίωση στις αδερφές της την οδηγεί σε έναν αδέξιο μνηστήρα. Ή η ισχυρογνώμων Ανν Έλιοτ του έργου «Πειθώ», που επιλέγει να μείνει ανύπαντρη μετά την εξαφάνιση του αγαπημένου της. Η Έλινορ Ντάσγουντ, που προστατεύει την οικογένεια της με πάθος και κόστος τις επιθυμίες της στο «Λογική και Ευαισθησία». Όλες αυτές οι γυναίκες αντιμετωπίζουν δύσκολες επιλογές για την ερωτική, αδερφική και οικονομική σταθερότητά τους και επιλύουν τα προβλήματά τους χωρίς να θυσιάζουν τις αξίες τους ή την αίσθηση του χιούμορ τους.
Elements of her circumstances can be found in many of her characters; often intelligent women with witty, pragmatic personalities, and rich inner lives. These headstrong heroines provide an entertaining anchor for their tumultuous romantic narratives. Like the irreverent Elizabeth Bennet of "Pride and Prejudice," whose devotion to her sisters’ love lives blinds her to a clumsy suitor. Or the iron-willed Anne Elliot of "Persuasion," who chooses to remain unmarried after the disappearance of her first love. And Elinor Dashwood, who fiercely protects her family at the cost of her own desires in "Sense and Sensibility." These women all encounter difficult choices about romantic, filial, and financial stability, and they resolve them without sacrificing their values– or their sense of humor.
Φυσικά, αυτοί οι χαρακτήρες έχουν τα ελαττώματά τους. Συχνά νομίζουν ότι γνωρίζουν τα πάντα. Και λέγοντας την ιστορία από την προοπτική τους, η Όστεν κάνει τον αναγνώστη να πιστεύει ότι η ηρωίδα γνωρίζει καλύτερα -- μόνο για να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του πρωταγωνιστή και του αναγνώστη. Στην «Έμμα», η ομότιτλη ηρωίδα νιώθει ότι περιστοιχίζεται από βαρετούς γείτονες και φίλους που δεν είναι τόσο ευφυείς όσο αυτή. Καθώς οι καλεσμένοι της φλυαρούν άσκοπα, ο αναγνώστης τείνει να συμφωνεί μαζί της. Η Έμμα είναι ο μόνος ενδιαφέρων άνθρωπος σε αυτή την ήσυχη γειτονιά. Ωστόσο, παρά την ισχυρογνωμοσύνη της, η Έμμα δεν έχει τον έλεγχο που νομίζει -- στη ζωή ή τον έρωτα. Και η χρήση της προοπτικής της Έμμας κάνει αυτές τις αποκαλύψεις να φαντάζουν ως εκπλήξεις τόσο για την Έμμα όσο και για τους αναγνώστες.
Of course, these characters are far from perfect. They often think they have all the answers. And by telling the story from their perspective, Austen tricks the viewer into believing their heroine knows best– only to pull the rug out from under the protagonist and the reader. In "Emma," the titular character feels surrounded by dull neighbors, and friends who can’t hope to match her wit. As her guests prattle on and on about nothing, the reader begins to agree– Emma is the only exciting character in this quiet neighborhood. Yet despite her swelling ego, Emma may not be as in control as she thinks – in life or love. And Austen’s intimate use of perspective makes these revelations doubly surprising, blindsiding both Emma and her audience.
Αλλά αντί να υποβαθμίζουν την παρουσίαση των ηρωίδων της, τα ελαττώματα αυτά επιβεβαιώνουν την «ασυνέπεια της ανθρώπινης φύσης». Η περιπλοκότητα των ηρωίδων της έχει κάνει την Όστεν πασίγνωστη στο θέατρο και τον κινηματογράφο, και καθιστά το έργο της κατάλληλο να θίξει σύγχρονες ευαισθησίες. Ας ελπίσουμε ότι οι νέοι αναγνώστες θα συνεχίζουν να βρίσκουν μια φίλη στην κ. Όστεν για πολλά χρόνια.
But rather than diminishing her host of heroines, these flaws only confirm “the inconsistency of all human characters.” Their complexity has kept Austen prominent on stage and screen, and made her work easily adaptable for modern sensibilities. So hopefully, new readers will continue to find a friend in Ms. Austen for many years to come.