In their ramshackle hut on the edge of the woods, a husband and wife were in despair. The woman had just given birth to their thirteenth child, and the growing family was quickly running out of food and money.
בבקתה המטה ליפול בקצה היער, בעל ואישה נואשים. האישה בדיוק ילדה לילד השלושה עשר שלהם, ולמשפחה הגדלה נגמר האוכל והכסף במהירות.
The father walked into the woods to ponder their problem. After hours spent wandering through the trees, he encountered two shadowy silhouettes. The first figure appeared to be the man’s God, while the second resembled the Devil. Both figures offered to lighten the man’s burden, and act as Godfather to his most recent child. But the man refused their offer— he wouldn’t entrust his son to those who passed judgment on human life.
האב שוטט לתוך היער כדי לחשוב על הבעיה. אחרי שעות שבילה בשיטוט בין העצים, הוא נתקל בשתי צלליות מוצלות. הדמות הראשונה נראתה כמו האל של האדם, בעוד השניה דמתה לשטן. שתי הדמויות הציעו להקל על העול של האדם, ולהיות הסנדקים של הילד האחרון שלו. אבל האיש סרב להצעה -- הוא לא יפקיד את בנו בידי אלה שדנים את החיים האנושיים.
He ventured deeper into the tangled thicket. Here in the darkest part of the woods, the father made out a third figure. Sunken eyes stared out of its gaunt face, which broke into a crooked smile. This was Death himself, come to offer his services as Godfather. He promised to return when the child came of age, to bring him happiness and prosperity. The father— knowing that all people are equal in the eyes of Death— accepted his offer.
הוא נכנס עמוק יותר לסבך. פה בחלק העמוק ביותר של היער, האב זיהה דמות שלישית. עינייה שקועות בפניה הכחושות, שהעלו חיוך עקום. זה היה המוות עצמו, שבא להציע את שרותיו כסנדק. הוא הבטיח לחזור כשהילד יגדל, כדי להביא לו אושר ושגשוג. האב -- שידע שכל האנשים שווים בעיני המוות -- קיבל את הצעתו.
Years later, when the child had grown into an ambitious young man, his skeletal Godfather came for his promised visit. In his gnarled hand he held a flask containing the cure for all human ailments. Death had brought this flask for his Godson, promising to make him a successful doctor. But the powerful potion came with very strict rules.
שנים מאוחר יותר, כשהילד גדל לאיש צעיר ושאפתן, סנדקו השלדי הגיע לביקור המובטח. בידו המיובלת החזיק בקבוק שהכיל תרופה לכל מחלות האדם. המוות הביא את הבקבוק לבן הסנדקאות שלו, והבטיח להפוך אותו לרופא מוצלח. אבל השיקוי החזק הגיע עם חוקים נוקשים.
If his Godson encountered a sick person and Death was hovering at the top of their bed, the doctor could heal them with just a waft of the antidote’s fumes. But if Death lingered at the foot of the bed, he’d already claimed the patient as his own— and the doctor could do nothing for them.
אם בן הסנדקות שלו נתקל באדם חולה והמוות ריחף מעל קצה המיטה שלהם, הרופא יוכל לרפא אותם עם רק מעט מאדי התרופה. אבל אם המוות היה למרגלות המיטה, הוא כבר תבע את החולה לעצמו -- והרופא לא יכל לעשות דבר עבורם.
In time, the doctor’s potent potion and uncanny instincts became known throughout the land. He grew rich and famous, casting off the hardships of his early life.
עם הזמן, השיקוי החזק של הרופא והאינסטיקנקטים המחודדים הפכו לידועים ברחבי הארץ. הוא נהפך לעשיר וידוע, ונפתר מהקשיים של תחילת חייו.
When the king fell ill, he summoned the famous physician to treat him. The doctor swept into the palace, ready to show off his skills. But when he entered the king’s chamber, he was dismayed to see Death settled at the foot of the bed.
כשהמלך חלה, הוא זימן את הרופא הנודע לטפל בו. הרופא נלקח לארמון, מוכן להציג את כישוריו. אבל כשהוא נכנס לחדרו של המלך, לצערו ראה את המוות למרגלות המיטה.
The doctor desperately wanted the glory of saving the king— even if it meant deceiving his Godfather. And so, he swiftly spun the bed around and reversed Death’s position, leaving the doctor free to administer the antidote. Death was livid. He warned his arrogant Godson that if he ever cheated Death again, he would pay for it with his life.
הרופא בנואשות רצה את התהילה של הצלת המלך -- אפילו אם זה אמר להונות את סנדקו. אז, הוא סובב במהירות את המיטה ושינה את מיקומו של המוות, מה שאפשר לרופא לתת את התרופה. המוות זעם. הוא הזהיר את בן סנדקותו היהיר שאם ירמה את המוות שוב, הוא ישלם על כך בחייו.
Death and the doctor continued their travels. After some time, the king’s messengers came to collect the doctor yet again. The princess was gravely ill, and the king had promised incredible riches to anyone who could cure her.
המוות והרופא המשיכו במסעותייהם. אחרי זמן מסויים, שליחו של המלך הגיע לאסוף את הרופא שוב. הנסיכה היתה ממש חולה, והמלך הבטיח עושר עצום למי שירפא אותה.
The doctor approached the princesses’ chamber with gold in his eyes. But upon seeing the sleeping princess, his greed fell away. He was so struck by her grace, that he failed to notice Death lurking by her feet. He swiftly healed the princess, but before she could even utter her thanks, Death had dragged his lovesick Godson away.
הרופא ניגש לחדר הנסיכה עם זהב בעיניו. אבל עם הגעתו לנסיכה הישנה, החמדנות שלו נעלמה. הוא נפעם מיופיה, ולא שם לב שהמוות ארב לרגליה. הוא ריפא במהירות את הנסיכה, אבל לפני שיכלה אפילו למלמל תודה, המוות גרר את בן סנדקותו המאוהב משם.
In an instant, the palace dissolved around them. The doctor found himself in an immense cave lined with countless quivering candles, each representing the duration of a life. As punishment for his Godson’s foolish attempt to master mortality, Death whittled his candle down to its wick.
מייד, הארמון התפורר סביבם, הרופא מצא את עצמו במערה עצומה מכוסה באין ספור נרות מרצדים, כל אחד מייצג אורך חיים. כעונש על הנסיון המטופש של בן סנדקותו לשלוט במוות, המוות התיך את הנר שלו לפתיל.
Seeing his own dwindling light, the doctor felt the fear he’d often glimpsed in his patients’ eyes. Desperately, he begged Death to transfer his dying light onto a new candle. His Godfather considered the request— but the doctor’s betrayal was too great. He loosened his bony grip, and his Godson’s candle fell to the floor. Death stood motionless, his inscrutable face fixed on the sputtering flame— until all that was left of the doctor was a wisp of smoke.
כשהוא רואה את אורו שלו נעלם, הרופא הרגיש את הפחד שראה פעמים רבות בעייני חוליו. ביאושו, הוא התחנן בפני המוות להעביר את אורו הגווע לנר חדש. סנדקו שקל את בקשתו -- אבל הבגידה של המוות היתה גדולה מדי. הוא שיחרר את אחיזתו הגרמית, והנר של בן סנדקותו נפל לרצפה. המוות עמד ללא ניע, פרצופו הבלתי נתפס מקובע על הלהבה הכבה -- עד שכל מה שנשאר מהרופא היה אבכת עשן.