Curiosity: a blessing, or a curse? The paradoxical nature of this trait was personified for the ancient Greeks in the mythical figure of Pandora. According to legend, she was the first mortal woman, whose blazing curiosity set a chain of earth-shattering events in motion.
Curiozitatea: o binecuvântare sau un blestem? Paradoxul acestei trăsături este întruchipat la grecii antici de figura mitică a Pandorei. Potrivit legendei, a fost prima muritoare a cărei curiozitate arzătoare a produs un lanț de evenimente cutremurătoare.
Pandora was breathed into being by Hephaestus, God of fire, who enlisted the help of his divine companions to make her extraordinary. From Aphrodite she received the capacity for deep emotion; from Hermes she gained mastery over language. Athena gave the gift of fine craftsmanship and attention to detail, and Hermes gave her her name.
Pandora a fost însuflețită de Hefaistos, zeul focului, care a apelat la ajutorul altor divinități pentru a o înzestra. Afrodita i-a dăruit abilitatea de a simți profund, de la Hermes a primit stăpânirea limbilor. Atena i-a oferit meșteșugul de calitate și atenția la detalii, iar Hermes i-a pus numele.
Finally, Zeus bestowed two gifts on Pandora. The first was the trait of curiosity, which settled in her spirit and sent her eagerly out into the world. The second was a heavy box, ornately curved, heavy to hold – and screwed tightly shut. But the contents, Zeus told her, were not for mortal eyes. She was not to open the box under any circumstance.
La final, Zeus i-a acordat Pandorei două cadouri. Primul dar a fost curiozitatea, care i-a definit personalitatea și a trimis-o cu ardoare în lume. Al doilea era o cutie masivă, curbată, ornamentată și închisă strâns prin șuruburi. Însă conținutul cutiei, afirma Zeus, nu era pentru ochii muritorilor. Cutia nu trebuia deschisă sub nicio formă.
On earth, Pandora met and fell in love with Epimetheus, a talented titan who had been given the task of designing the natural world by Zeus. He had worked alongside his brother Prometheus, who created the first humans but was eternally punished for giving them fire. Epimetheus missed his brother desperately, but in Pandora he found another fiery-hearted soul for companionship.
Pe Pământ, Pandora s-a îndrăgostit de Epimeteu, un titan talentat care primise sarcina de a proiecta lumea naturală a lui Zeus. Acesta muncise alături de fratele său Prometeu, care a creat primii oameni, dar a fost pedepsit pe vecie pentru că le-a dăruit focul. Epimeteu îi ducea mult lipsa fratelui său, dar în Pandora a găsit un alt suflet zelos care să-i țină companie.
Pandora brimmed with excitement at life on earth. She was also easily distracted and could be impatient, given her thirst for knowledge and desire to question her surroundings. Often, her mind wandered to the contents of the sealed box. What treasure was so great it could never be seen by human eyes, and why was it in her care? Her fingers itched to pry it open. Sometimes she was convinced she heard voices whispering and the contents rattling around inside, as if straining to be free. Its enigma became maddening.
Pandora a trăit entuziasmată pe Pământ. Era ușor de distras și deseori nerăbdătoare, ținând cont de setea ei pentru cunoaștere și dorința de a cerceta împrejurimile. Deseori se gândea la conținutul cutiei sigilate. Ce comoară era atât de grozavă încât nu putea fi văzută de ochiul uman și de ce era în grija ei? Degetele abia rezistau tentației de a deschide cutia. Uneori era convinsă că aude șoapte și conținutul cutiei zornăind de parcă încerca să se elibereze. Enigma a devenit exasperantă.
Over time, Pandora became more and more obsessed with the box. It seemed there was a force beyond her control that drew her to the contents, which echoed her name louder and louder. One day she could bear it no longer. Stealing away from Epimetheus, she stared at the mystifying box. She’d take one glance inside, then be able to rid her mind of it forever...
Cu timpul, Pandora a devenit din ce în ce mai obsedată de cutie. Părea că o forță dincolo de controlul său o atrăgea către cutie și o chema pe nume din ce în ce mai tare. A venit ziua când nu a mai rezistat. Furișându-se pe lângă Epimeteu, s-a holbat la cutia misterioasă. Avea să arunce o privire înăuntru, satisfăcându-și curiozitatea pentru totdeauna...
But at the first crack of the lid, the box burst open.
Dar la prima deschizătură a capacului, cutia s-a desfăcut brusc.
Monstrous creatures and horrendous sounds rushed out in a cloud of smoke and swirled around her, screeching and cackling. Filled with terror, Pandora clawed desperately at the air to direct them back into their prison. But the creatures surged out in a gruesome cloud. She felt a wave of foreboding as they billowed away. Zeus had used the box as a vessel for all the forces of evil and suffering he’d created – and once released, they were uncontainable.
Creaturi monstruoase și sunete oribile au țâșnit într-un nor de fum și au înconjurat-o, țipând și chicotind. Înspăimântată, Pandora își agita mâinile în aer pentru a le redirecționa înapoi în cutie. Dar creaturile s-au dezlănțuit într-un nor înfiorător. A simțit un val de neliniște pe măsură ce acestea se îndepărtau. Zeus utilizase cutia ca recipient pentru toate forțele răului și suferințele pe care le-a creat – care odată eliberate, erau de necontrolat.
As she wept, Pandora became aware of a sound echoing from within the box. This was not the eerie whispering of demons, but a light tinkling that seemed to ease her anguish. When she once again lifted the lid and peered in, a warm beam of light rose out and fluttered away.
În timp ce plângea, Pandora a auzit niște sunetele din cutie. Nu auzea șoaptele fioroase ale demonilor, ci un zăngănit ușor ce părea liniștitor. Când a ridicat iar capacul și a privit înăuntru, s-a ivit o rază caldă de lumină care se unduia prin aer. Privind-o licărind în urma răului eliberat,
As she watched it flickering in the wake of the evil she’d unleashed, Pandora’s pain was eased. She knew that opening the box was irreversible – but alongside the strife, she’d set hope forth to temper its effects.
suferința Pandorei a fost ușurată. Știa că nu poate repara greșeala, dar odată cu cele rele, a eliberat și speranța de a le combate. Azi, cutia Pandorei reprezintă consecințele extreme
Today, Pandora’s Box suggests the extreme consequences of tampering with the unknown – but Pandora’s burning curiosity also suggests the duality that lies at the heart of human inquiry. Are we bound to investigate everything we don’t know, to mine the earth for more – or are there some mysteries that are better left unsolved?
de a te lupta cu necunoscutul – dar curiozitatea arzătoare a Pandorei sugerează și dualitatea ce stă la baza curiozității umane. Suntem sortiți să investigăm tot ce nu știm, să cercetăm Pământul tot mai mult, sau e mai bine ca unele mistere să rămână nerezolvate?