Curiosity: a blessing, or a curse? The paradoxical nature of this trait was personified for the ancient Greeks in the mythical figure of Pandora. According to legend, she was the first mortal woman, whose blazing curiosity set a chain of earth-shattering events in motion.
סקרנות: ברכה או קללה? הטבע הפרדוקסלי של התכונה הזו הואנש על ידי היוונים הקדומים בדמותה המיתולוגית של פנדורה. לפי האגדה, היא בת-התמותה הראשונה, שהסקרנות הלוהטת שלה החלה שרשרת של ארועים מרעידי ארץ.
Pandora was breathed into being by Hephaestus, God of fire, who enlisted the help of his divine companions to make her extraordinary. From Aphrodite she received the capacity for deep emotion; from Hermes she gained mastery over language. Athena gave the gift of fine craftsmanship and attention to detail, and Hermes gave her her name.
את פנדורה ברא בנשיפת אפו הפסטוס, אל האש, שנעזר בשותפים האלים שלו כדי ליצור אותה יוצאת דופן. מאפרודיטה היא קיבלה את היכולת לרגשות עמוקים; מהרמס היא קיבלה את השליטה בשפה. אתנה נתנה את מתנת האומנות ושימת הלב לפרטים, והרמס נתן לה את שמה.
Finally, Zeus bestowed two gifts on Pandora. The first was the trait of curiosity, which settled in her spirit and sent her eagerly out into the world. The second was a heavy box, ornately curved, heavy to hold – and screwed tightly shut. But the contents, Zeus told her, were not for mortal eyes. She was not to open the box under any circumstance.
לבסוף, זאוס העניק לפנדורה שתי מתנות. הראשונה היתה תכונת הסקרנות, שהפכה חלק מרוחה ושלחה אותה בלהיטות לעולם. השניה היתה קופסה כבדה, מעוגלת, מקושטת וכבדה -- וסגורה בחוזקה. אבל התוכן, זאוס אמר לה, לא היה מיועד לעיניים אנושיות. נאסר עליה לפתוח את הקופסה ויהי מה.
On earth, Pandora met and fell in love with Epimetheus, a talented titan who had been given the task of designing the natural world by Zeus. He had worked alongside his brother Prometheus, who created the first humans but was eternally punished for giving them fire. Epimetheus missed his brother desperately, but in Pandora he found another fiery-hearted soul for companionship.
בעולמנו, פנדורה נפגשה והתאהבה באפימתאוס, טיטאן מוכשר שעליו הטיל זאוס את המשימה של תכנון עולם הטבע. הוא עבד יחד עם אחיו פרומתאוס, שיצר את האנשים הראשונים אבל נענש לעד על שנתן להם את האש. אפימתאוס מאוד התגעגע לאחיו, אבל בפנדורה מצא עוד חברה שאש בליבה.
Pandora brimmed with excitement at life on earth. She was also easily distracted and could be impatient, given her thirst for knowledge and desire to question her surroundings. Often, her mind wandered to the contents of the sealed box. What treasure was so great it could never be seen by human eyes, and why was it in her care? Her fingers itched to pry it open. Sometimes she was convinced she heard voices whispering and the contents rattling around inside, as if straining to be free. Its enigma became maddening.
החיים עלי אדמות מילאו את פנדורה בהתרגשות. דעתה גם הוסחה בקלות והיא יכלה להיות חסרת סבלנות, בהינתן הצמא שלה לידע והתשוקה לחקור את סביבתה. מחשבתה הרבתה לנדוד לתוכן של התיבה האטומה. איזה אוצרות כל כך גדולים, שלעולם אסור שייראו על ידי עיניים אנושיות, ולמה היא נמסרה לחסותה? אצבעותיה השתוקקו לפתוח אותה. לפעמים היא היתה משוכנעת שהיא שומעת קולות לוחשים ואת התוכן המרשרש בתוכה, כאילו מתאמץ לצאת לחופשי. החידה שלה הטריפה את דעתה.
Over time, Pandora became more and more obsessed with the box. It seemed there was a force beyond her control that drew her to the contents, which echoed her name louder and louder. One day she could bear it no longer. Stealing away from Epimetheus, she stared at the mystifying box. She’d take one glance inside, then be able to rid her mind of it forever...
במשך הזמן, פנדורה הפכה יותר ויותר אובססיבית לגבי התיבה. נראה שכוח מעבר לשליטתה מושך אותה אל תוכן התיבה, שהדהדה את שמה חזק יותר ויותר. יום אחד היא לא יכלה לסבול זאת יותר. היא התחמקה מאפימתאוס, ובהתה בתיבה המסתורית. היא תציץ פנימה רק פעם אחת, ואז תהיה מסוגלת לשכוח ממנה לתמיד...
But at the first crack of the lid, the box burst open.
אבל כשהמכסה נפתח כדי חריץ, התיבה נפרצה לרווחה.
Monstrous creatures and horrendous sounds rushed out in a cloud of smoke and swirled around her, screeching and cackling. Filled with terror, Pandora clawed desperately at the air to direct them back into their prison. But the creatures surged out in a gruesome cloud. She felt a wave of foreboding as they billowed away. Zeus had used the box as a vessel for all the forces of evil and suffering he’d created – and once released, they were uncontainable.
יצורים מפלצתיים וקולות נוראיים מיהרו החוצה בענן של עשן והתפתלו סביבה, צורחים ומצחקקים. מפוחדת לגמרי, פנדורה נפנפה באויר נואשות כדי לכוון אותם חזרה לכלא שלהם. אבל היצורים יצאו החוצה בענן דוחה. היא הרגישה גל מבשר רעות כהם התעופפו משם. זאוס השתמש בתיבה ככלי קיבול לכל כוחות הרשע והסבל שיצר -- וברגע ששוחררו, אי-אפשר היה לכלוא אותם שוב.
As she wept, Pandora became aware of a sound echoing from within the box. This was not the eerie whispering of demons, but a light tinkling that seemed to ease her anguish. When she once again lifted the lid and peered in, a warm beam of light rose out and fluttered away.
כשבכתה, פנדורה נעשתה מודעת לקול מהדהד מתוך הקופסה. זה לא היה לחשם המפחיד של שדים, אלא נצנוץ אור שכמו הקל על סבלה. כשהיא הרימה שוב את המכסה והציצה פנימה, קרן חמה של אור התרוממה ורפרפה משם.
As she watched it flickering in the wake of the evil she’d unleashed, Pandora’s pain was eased. She knew that opening the box was irreversible – but alongside the strife, she’d set hope forth to temper its effects.
כשהיא צפתה בהבהוב שלה אחרי גל הרוע שהיא שחררה, כאבה של פנדורה הוקל. היא ידעה שפתיחת התיבה היתה בלתי הפיכה -- אבל יחד עם הסבל, היא שחררה את התקווה כדי לרכך את השפעותיו.
Today, Pandora’s Box suggests the extreme consequences of tampering with the unknown – but Pandora’s burning curiosity also suggests the duality that lies at the heart of human inquiry. Are we bound to investigate everything we don’t know, to mine the earth for more – or are there some mysteries that are better left unsolved?
היום, קופסת פנדורה מרמזת על התוצאות הקיצוניות של התעסקות עם הלא נודע -- אבל הסקרנות הבוערת של פנדורה גם מרמזת על הדואליות שנמצאת בלב הסקרנות האנושית. האם נגזר עלינו לחקור כל מה שאנחנו לא יודעים, לחפור עוד ועוד בעולמנו -- או שיש תעלומות מסויימות שעדיף לא לפותרן?