Ο Όντιν, ο βασιλιάς της Άσγκαρντ, βασανιζόταν από εφιάλτες. Τρεις φοβερές φιγούρες στοίχειωναν τα όνειρά του: μια τεράστια οφιοειδής σκιά, ένα πτώμα σε αποσύνθεση που σέρνονταν, και το χειρότερο όλων, ένα τέρας με θανατηφόρα δαγκωματιά. Κάθε νύχτα, τα πλάσματα πολιορκούσαν τον βασιλιά. Και παρά την άγνοιά του για την πραγματική μορφή αυτών, καταλάβαινε ότι είχαν σχέση με το πιο επίμονο πρόβλημα της Άσγκαρντ: τον Λόκι.
Odin, the king of Asgard, was plagued by nightmares. Three fearsome figures haunted his dreams: a massive, writhing shadow; a shambling, rotting corpse; and worst of all, a monstrous beast with a deadly bite. Night after night, the creatures besieged the king. And although their true forms were unknown to him, he could tell they were related to Asgard’s most persistent problem: Loki.
Παρότι ζούσε με τη σύζυγό του και τους γιούς τους, ο Λόκι το έσκαγε για να επισκεφθεί τη γιγάντια Άνγκρμπόντα. Όταν ο βασιλιάς έμαθε ότι αυτή η σχέση είχε γεννήσει τρία παιδιά, γέμισε ανησυχία. Ο Όντιν κάλεσε τον Θωρ και τον Τυρ, δύο από τους πιο γενναίους πολεμιστές του, για να ταξιδέψουν στο Γιοτουνχέιμ και να αιχμαλωτίζουν τα κρυφά παιδιά του Λόκι.
Despite having settled down with his wife and sons, Loki had been sneaking off to visit the giantess Angrboda. And when the king learned this affair had produced three children, he was filled with unease. Odin summoned Thor and Tyr, two of his bravest warriors, to travel to Jotunheim to capture Loki’s secret children.
Μόλις έφτασαν στο σπίτι της Άνγκρμπόντα, οι δυο τους πλησίασαν, αμέσως, το πρώτο παιδί του Λόκι, ένα ερπετό, ονόματι Γιόρμουνγκαντρ. Ο θεός του κεραυνού απέφυγε το δηλητήριο του φιδιού και γρήγορα το έδεσε σ′ ένα πεύκο. Το δεύτερο παιδί, η Χελ, εμφανίζονταν σαν μια λαμπερή νέα γυναίκα από τη δεξιά και ένα πτώμα σε σήψη, από την αριστερή πλευρά. Η σάρκα της ξεφλούδιζε στο έδαφος, καθώς, σιωπηλά υποτάχθηκε στους δεσμώτες της. Τέλος, το τρίτο παιδί όρμηξε στον Τυρ. Ο μικρός λύκος ήταν άγριος, αλλά ακίνδυνος. Ο Τυρ έδεσε, παιδιάστικα, τις πατούσες του και φύλαξε το κουτάβι στην τσέπη του.
Upon arriving at Angrboda’s home, the pair were immediately accosted by Loki's first child, a serpent named Jörmungandr. The God of Thunder dodged the snake’s venom and swiftly bound him to a pine tree. The second child, Hel, appeared as a glowing young woman from the right and a moldering corpse from the left. Her flesh flaked onto the ground as she silently submitted to her captors. Finally, the third child leapt at Tyr. The small wolf was fierce but harmless. Tyr playfully cuffed its claws and stowed the cub in his pocket.
Πίσω στην Άσγκαρντ, οι πολεμιστές παρουσίασαν τους αιχμαλώτους και η έντρομη αναγνώριση κυρίευσε την καρδιά του Όντιν. Παρότι, οι τρεις τους, ήταν μηδαμινές αντανακλάσεις των σκοτεινών ονείρων του, ο βασιλιάς ήταν αποφασισμένος να τους ξεφορτωθεί, προτού βγουν αληθινά τα οράματά του.
Back in Asgard, the warriors presented their prisoners and fearful recognition seized Odin's heart. Though these three were meager reflections of his dark dreams, the king was determined to dispose of them before his visions came true.
Πρώτα, εξόρισε τον Γιόρμουνγκαντρ στη θάλασσα στην άκρη του κόσμου. Μετά έστειλε τη Χελ βαθειά, κάτω από τη γη να ενωθεί με τα άλλα πτώματα. Αλλά στον λύκο, ονόματι Φένριρ, έθεσε μια πρόκληση. Ήταν, ήδη, αρκετά δυνατός για να είναι απειλή για τους θεούς, έτσι, ο Όντιν υιοθέτησε μια πιο υπομονετική στάση. Για μήνες, επέβλεπε το πλάσμα, πρατηρώντας την ανάπτυξη του Φένριρ από κουτάβι, σε λύκο, από λύκο σε τέρας, που μίλαγε με φωνή θεού. Ο Τυρ επισκεπτόταν συχνά τον Φένριρ και τον έβρισκε δυνατό και έξυπνο. Αλλά, όσο πιο ισχυρός γινόταν δεσμός τους, τόσο μεγάλωνε ο φόβος του Όντιν.
First, he banished Jörmungandr to the sea at the edge of the world. Then he sent Hel deep below the earth to join her fellow corpses. But the wolf, named Fenrir, presented a challenge. He’d already grown strong enough to threaten the gods, so Odin took a more patient approach. For months, he supervised the creature, watching Fenrir grow from a cub to a wolf to a beast who spoke with the voice of a God. Tyr visited frequently and found Fenrir to be strong and clever. But as their bond deepened, Odin's fear only grew.
Μια μέρα, ο Όντιν σφυρηλάτησε τις βαρύτερες αλυσίδες και τις έσυρε στον Φένριρ, με μια πρόκληση. Θα έδενε τον λύκο, για να ελέγξει την ολοένα αυξανόμενη δύναμή του. Ο Φένριρ πρόθυμα δέχτηκε την πρόκληση και κομμάτιασε το μέταλλο σαν παλιόξυλο. Ο Όντιν γύρισε στο σιδηρουργείο, φτιάχνοντας ασήκωτα δεσμά. Αυτέ οι στιβαρές αλυσίδες ανησύχησαν τον Φένριρ. Αλλά, με το ενθαρρυντικό βλέμμα του Τυρ, δέχτηκε την πρόκληση. Το τέρας πιέστηκε για μια στιγμή, και μετά έσπασε τα δεσμά του σε χίλια κομμάτια. Απελπισμένος ο Όντιν, ζήτησε τη βοήθεια των πιο επιδέξιων τεχνιτών: των Νάνων. Αντί για μέταλλα, ζήτησαν τα σπανιότερα υλικά: από τα πατήματα των αιλουροειδών και τις πνοές των ψαριών, μέχρι τη δύναμη των βουνών και το σθένος των αρκούδων. Με αυτά, οι Νάνοι έφτιαξαν την Γκλέιπνιρ, μια άρρηκτη αλυσίδα, με όψη λεπτής κλωστής. Όταν ο Όντιν προκάλεσε τον Φένριρ για τρίτη φορά, ο λύκος γέλασε. Αλλά, καθώς εξέτασε τη κλωστή προσεχτικά, ο Φένριρ αισθάνθηκε το κόλπο του Όντιν και άρχισε να φοβάται.
One day, Odin forged his heaviest chains and hauled them to Fenrir with a challenge. He would bind the wolf to test his growing strength. Fenrir eagerly accepted the challenge and splintered the metal like old wood. Odin returned to the forge, crafting shackles that no man could lift alone. These sturdy chains gave Fenrir pause. But with an encouraging wink from Tyr, he accepted the challenge. The beast strained for a moment and then shattered his restraints into a thousand pieces. Desperate, Odin sought help from the most skilled makers of all: the Dwarves. Rather than metal, they sought the rarest ingredients; from feline footsteps and fish breath to the sinews of mountains and mighty bears. With these, the Dwarves crafted Gleipnir, an unbreakable chain in the guise of fine thread. When Odin challenged Fenrir a third time, the wolf laughed. But as he examined the thread more closely, Fenrir sensed Odin’s trickery and began to feel some fear himself.
Ο Φένριρ έκανε μια συμφωνία. Θα δεχόταν την πρόκληση, μόνο αν, κατά τη διάρκεια αυτής, ένας θεός έβαζε το χέρι του στο στόμα του. Με βαριά καρδιά, προσφέρθηκε ο Τυρ. ΟΙ θεοί έδεσαν τον λύκο, που όσο αντιστεκόταν, η Γκλέιπνιρ γινόταν όλο και πιο σφιχτή. Ο Φένριρ ένιωσε την αγωνία της προδοσίας, όχι μόνο από τον Όντιν, αλλά και από τον απρόθυμο φίλο του. Με ένα αλύχτισμα μένους, δάγκωσε τον καρπό του Τυρ και ορκίστηκε να καταστρέψει τον Όντιν, που τον ξεγέλασε.
Fenrir struck a deal. He would accept the challenge, but only if a god kept their hand in his mouth throughout. With a heavy heart, Tyr volunteered. The gods bound the wolf and as he strained Gleipnir only grew tighter. Fenrir felt the agony of betrayal— not only from Odin, but from his reluctant friend. With a howl of fury, he bit through Tyr’s wrist and vowed to destroy Odin for tricking him.
Βλέποντας τους εφιάλτες του να ζωντανεύουν ο Όντιν έχωσε τη λεπίδα του Τυρ ανάμεσα στα σαγόνια του Φένριρ, απελευθερώνονταν ένα χείμαρρο σάλιου, που έγινε άγριος ποταμός. Αν και το τέρας δεν ήταν νεκρό, ήταν δεμένο, και ο Όντιν γιόρτασε τη νίκη ενάντια στη μοίρα του. Στην πραγματικότητα, οι πράξεις του, απλώς σφράγισαν τη μοίρα του. Κάτω από το κύματα, το Γιόρμουνγκαντρ μεγαλώνει περικυκλώνοντας τον κόσμο. Η Χελ υψώθηκε να κυβερνήσει τους νεκρούς, ως βασίλισσα του Κάτω Κόσμου. Κάθε μέρα, ο Φένριρ πιέζει κι άλλο τις αλυσίδες του προσεγγίζοντας, σιγά σιγά, την αιματηρή εκδίκησή του.
Watching his nightmare come to life, Odin thrust Tyr’s blade between Fenrir jaws, releasing a torrent of saliva that became a furious river. While the beast was not dead, he was bound, and Odin celebrated his victory over fate. But in truth, his actions had only sealed his doom. Beneath the waves, Jörmungandr grew to encircle the world. Hel rose to rule the dead as queen of the Underworld. And every day, Fenrir strained a little more against his chains, inching ever closer to his bloody revenge.