Ο Μπαλντρ - ο γιος του Πατέρα Όλων Όντιν και της βασίλισσας Φρίγκα, σύζυγος της Νάννα της Ειρηνικής και θεός της αλήθειας και του φωτός - ήταν το πιο πράο και αγαπητό πλάσμα σε όλη την Άσγκαρντ. Στη μεγάλη του αίθουσα του Μπρέινταμπλικ, η καθησυχαστική παρουσία του Μπαλντρ ελάφρυνε τα βάσανα των υπηκόων του. Τελευταία, όμως, είχε δικά του προβλήματα. Κάθε βράδυ έβλεπε φρικτά οράματα, που προμήνυαν τον επικείμενο θάνατό του.
Baldur— son of All Father Odin and Queen Frigg, husband of Nanna the Peaceful, and God of truth and light— was the gentlest and most beloved being in all of Asgard. In his great hall of Breidablik, Baldur’s soothing presence eased his subject’s woes. But lately, he was plagued by troubles of his own. Every night, Baldur had gruesome visions foretelling his own imminent death.
Αποφασισμένη να προστατεύσει τον γιο της από αυτές τις σκοτεινές προφητείες, η βασίλισσα Φρίγκα ταξίδεψε στα εννιά βασίλεια, ικετεύοντας όλα τα ζωντανά πλάσματα να μη βλάψουν τον Μπαλντρ. Η χάρη της συγκίνησε κάθε πλάσμα που συναντούσε. Κάθε ζώο και στοιχείο, κάθε πληγή και φυτό, κάθε λεπίδα και έντομο της έδωσε πρόθυμα τον λόγο του.
Determined to protect her son from these grim prophecies, Queen Frigg travelled across the nine realms, begging all living things not to harm Baldur. Her grace moved each being she encountered. Every animal and element, every plague and plant, every blade and bug gladly gave their word.
Η Φρίγκα επέστρεψε στο Μπρέινταμπλικ και διοργάνωσε μεγάλη γιορτή. Το κρασί έρεε άφθονα και σύντομα οι θεοί ο ένας μετά τον άλλον έλεγξαν την ανοσία του Μπαλντρ. Παραμονεύοντας στη γωνία, ο Λόκι κοίταζε αποδοκιμαστικά. Ο πονηρός θεός δεν είχε ενδιαφερθεί ποτέ για τον Μπάλντρ τον Φωτεινό και θεώρησε αυτό το νέο δώρο εξαιρετικά εκνευριστικό. Σίγουρα θα υπήρχε κάποιο ελάττωμα στο σχέδιο της Φρίγκα.
Frigg returned to Breidablik, and threw a great feast to celebrate. Wine flowed freely, and soon the gods took turns testing Baldur’s immunity. Lurking in the corner, Loki rolled his eyes. The trickster god had never cared for Baldur the Bright, and found his new gift profoundly irritating. Surely there was a flaw in Frigg’s plan.
Παίρνοντας τη μορφή γριάς γυναίκας, ο Λόκι πλησίασε τη Φρίγκα, προσποιούμενος ότι δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε. Γιατί επιτίθεντο οι θεοί στον γλυκό Μπαλντρ, που αγαπούσαν όλοι τόσο πολύ; Η Φρίγκα τής είπε για τους όρκους, αλλά η γριά επέμεινε. «Είσαι σίγουρη ότι πήρες όρκο από όλα;» τη ρώτησε. Η Φρίγκα ανασήκωσε τους ώμους της. Το μόνο ον που δεν είχε επισκεφθεί ήταν το γκι. Άλλωστε, ποιος θεός θα φοβόταν ένα ασήμαντο χόρτο;
Taking the form of an old woman, Loki crept to Frigg’s side and feigned confusion. Why were the gods attacking sweet Baldur, whom they all loved so dearly? Frigg told her of the oaths, but the old woman pressed on. Surely you didn’t receive a vow from everything, she asked. Frigg shrugged. The only being she hadn’t visited was mistletoe. After all, what god could fear a trifling weed?
Μόλις το άκουσε αυτό, ο Λόκι όρμησε έξω για να βρει ένα κλαδί γκι. Όταν επέστρεψε, οι εορτασμοί είχαν γίνει ακόμα πιο ξέφρενοι. Δεν απολάμβαναν, όμως, όλοι οι θεοί το πάρτι. Ο αδερφός του Μπαλντρ, ο Χοντ, που ήταν τυφλός και άοπλος, καθόταν λυπημένος. Βλέποντας την ευκαιρία του, ο απατεώνας πρόσφερε πονηρά στον Χοντ την ευκαιρία να συμμετάσχει. Ο Λόκι τον όπλισε με το γκι, καθοδήγησε το σημάδι του προς τον αδερφό του και είπε στον Χοντ να ρίξει με όλη του τη δύναμη.
At this, Loki dashed outside to find a sprig of mistletoe. When he returned, the festivities had grown even rowdier. But not every god was enjoying the party. Baldur’s brother Hodur, who was blind and weapon-less, sat dejected. Seeing his opportunity, the trickster slyly offered Hodur a chance to participate. Loki armed him with mistletoe, guided his aim towards his brother, and told Hodur to hurl with all his might.
Το γκι τρύπησε το στήθος του Μπαλντρ με φονική δύναμη. Το φως του θεού έσβησε γρήγορα και το πλήθος γέμισε απελπισία. Μέσε σε λίγες στιγμές, ο αντίκτυπος του θανάτου του Μπαλντρ έγινε αντιληπτός στα εννιά βασίλεια. Όμως, από τη θλιμμένη μάζα, ξεπρόβαλε ο Χέρμοντ ο Γενναίος. Ο πολεμιστής θεός πίστευε ότι με τη βοήθεια του πανίσχυρου αλόγου του Όντιν δεν υπήρχε μέρος που δεν μπορούσε να φτάσει. Θα έφτανε μέχρι την ίδια τη Χελ και θα έφερνε τον Μπαλντρ πίσω.
The mistletoe pierced Baldur’s chest with deadly force. The god’s light quickly flickered out, and despair swept over the crowd. Within moments, the impact of Baldur’s death could be felt across the nine realms. But from the weeping masses, Hermod the Brave stepped forward. The warrior god believed that with the help of Odin’s mighty steed, there was no plane he could not reach. He would travel to halls of Hel herself, and bring Baldur home.
Ο θεός ταξίδευε για εννιά μέρες και εννιά νύχτες, περνώντας από σωρούς πτωμάτων και μονοπάτια στρωμένα με οστά. Όταν έφτασε επιτέλους στη Βασίλισσα του Κάτω Κόσμου, ο Χέρμοντ την ικέτευσε να επιστρέψει τον Μπαλντρ στην οικογένειά του. Εκείνη σκέφτηκε να δείξει έλεος, αλλά ήθελε να μάθει πόσο μεγάλος ήταν ο θρήνος των θεών. Συμφώνησε να απελευθερώσει την ψυχή του Μπάλντουρ - αν ο Χέρμοντ μπορούσε να αποδείξει ότι όλα τα πλάσματα θρηνούσαν για τον χαμό του.
The god rode for nine days and nine nights, past halls of corpses and over paths paved with bone. When he finally reached the Queen of the Underworld, Hermod begged her to return Baldur to his family. Hel considered taking pity, but she wanted to know the extent of the gods’ mourning. She agreed to relinquish Baldur’s soul— if Hermod could prove that every living thing wept at Baldur’s death.
Ο Χέρμοντ γύρισε στον κόσμο των ζωντανών. Συνάντησε κάθε πλάσμα που είχε επισκεφθεί νωρίτερα η Φρίγκα. Όλα τους έκλαψαν για τον Μπαλντρ και παρακάλεσαν για την επιστροφή του. Εν τω μεταξύ, ο Λόκι παρακολουθούσε την αποστολή του Χέρμοντ με δυσαρέσκεια. Δεν θα άφηνε το έργο του να χαλάσει τόσο εύκολα, αλλά αν παρενέβαινε φανερά, θα αποκαλυπτόταν ο ρόλος του στη δολοφονία του Μπαλντρ. Μεταμφιεσμένος σε θηριώδη γίγαντα, κρύφτηκε στην τελευταία στάση του Χέρμοντ.
Hermod shot back to the land of the living. He met with every creature that Frigg visited earlier— all of which cried for Baldur and begged for his return. Meanwhile, Loki watched Hermod’s mission with disdain. He would not let his work be so easily undone, but if he interfered too boldly it might reveal his hand in Baldur’s murder. Disguising himself as a ferocious giant, he hid himself at Hermod’s final stop.
Όταν ήρθε ο πολεμιστής, ο δυνατός άνεμος και οι απόκρημνοι βράχοι ανακοίνωσαν την αγάπη τους για τον Μπάλντουρ. Όμως, ο γίγαντας μιλούσε μόνο απαξιωτικά για τον νεκρό. Όσο κι αν παρακαλούσε ο Χέρμοντ, εκείνος δεν έχυνε ούτε ένα δάκρυ.
When the warrior came, the howling wind and craggy rocks each declared their love for Baldur. But the giant within spewed only contempt for the deceased. No matter how much Hermod begged, she would not shed a single tear.
Με την τελευταία του ελπίδα να διαψεύδεται,
With his last hope dashed, the god began to mourn Baldur a second time.
ο θεός άρχισε να θρηνεί τον Μπαλντρ για δεύτερη φορά. Ένας αντίλαλος, όμως, από τη σπηλιά κάλυψε τα αναφιλητά του. Το φρικτό γέλιο του Λόκι ήταν γνωστό σε όλους τους κατοίκους της Άσκγαρντ και ο Χέρμοντ κατάλαβε ότι είχε εξαπατηθεί. Καθώς όρμησε να επιτεθεί στον Λόκι, εκείνος μεταμορφώθηκε σε σολομό και έπεσε μέσα στον καταρράκτη. Η διαφυγή του ήταν εγγυημένη, ώσπου κατέφθασε ο Θωρ.
But an echo from the cave rang out above his sobs. Loki’s twisted cackle was well-known to every Asgardian, and Hermod realized he’d been tricked. As he leapt to accost the trickster, Loki took the form of a salmon and wriggled into the waterfall. His escape was guaranteed, until Thor arrived at the scene.
Σέρνοντας τον Λόκι πίσω στη σπηλιά,
Dragging Loki back to the cave, the gods bound him with a poisonous serpent.
οι θεοί τον έδεσαν με ένα δηλητηριώδες ερπετό. Ο Λόκι θα παρέμενε αλυσοδεμένος εδώ για πάντα, με το ερπετό να στάζει δηλητήριο στο μέτωπό του ως τιμωρία επειδή έσβησε το λαμπρότερο φως της Άσγκαρντ.
Here, Loki would remain chained until the end of days— the serpent dripping venom on his brow as punishment for dousing Asgard’s brightest light.