Cú Chulainn, hero of Ulster, stood at the ford at Cooley, ready to face an entire army singlehandedly— all for the sake of a single bull.
Cú Chulainn, erou al provinciei Ulster, stătea la vad la Cooley, gata să înfrunte o armată întreagă de unul singur, totul pentru un singur taur.
The army in question belonged to Queen Meadhbh of Connaught. Enraged at her husband’s possession of a white bull of awesome strength, she had set out to capture the fabled brown bull of Ulster at any cost.
Armata în cauză aparținea reginei Meadhbh din Connaught. Furioasă pe strașnicul taur alb, deținut de soțul ei, ea și-a propus să captureze faimosul taur maro din Ulster cu orice preț.
Unfortunately, the King of Ulster had chosen this moment to force the goddess Macha to race her chariot while pregnant. In retaliation, she struck down him and his entire army with stomach cramps that eerily resembled childbirth— all except Cú Chulainn.
Din păcate, regele din Ulster a ales acest moment ca să o oblige pe zeița Macha să concureze gravidă la o cursă de care. Ca răzbunare, Macha i-a îmbolnăvit pe rege și armata sa cu crampe stomacale, ciudat asemănătoare cu durerile nașterii, pe toți, cu excepția lui Cú Chulainn.
Though he was the best warrior in Ulster, Cú Chulainn knew he could not take on Queen Meadhbh’s whole army at once. He invoked the sacred rite of single combat in order to fight the intruders one by one. But as Queen Meadhbh’s army approached, one thing worried him more than the grueling ordeal ahead.
Deși era cel mai bun războinic din Ulster, Cú Chulainn știa că nu poate înfrunta întreaga armată a reginei Meadhbh deodată. El a invocat ritualul sacru al duelului pentru a se lupta cu fiecare intrus în parte. Dar pe măsură ce armata reginei se apropia, un lucru l-a îngrijorat mai mult decât încercarea istovitoare care urma.
Years before, Cú Chulainn had travelled to Scotland to train with the renowned warrior Scáthach. There, he met a young warrior from Connaught named Ferdiad. They lived and trained side-by-side, and soon became close friends.
Cu ani în urmă, Cú Chulainn călătorise în Scoția pentru a se antrena cu renumita războinică Scáthach. Acolo, a cunoscut un tânăr războinic din Connaught pe nume Ferdiad. Au trăit și s-au antrenat cot la cot, devenind repede prieteni apropiați.
When they returned to their respective homes, Cú Chulainn and Ferdiad found themselves on opposite sides of a war. Cú Chulainn knew Ferdiad was marching in Meadhbh’s army, and that if he succeeded in fending off her troops, they would eventually meet.
Când s-au întors la casele lor, Cú Chulainn și Ferdiad s-au trezit în taberele opuse ale războiului. Cú Chulainn știa că Ferdiad făcea parte din armata reginei Meadhbh și dacă reușea să se apere de trupele ei, în cele din urmă, s-ar fi întâlnit.
Day after day, Cú Chulainn defended Ulster alone. He sent the heads of some of his adversaries back to Meadhbh’s camp, while the rushing waters of the ford carried others away. At times, he slipped into a trance and slayed hundreds of soldiers in a row. Whenever he saw the queen in the distance, he hurled stones at her— never quite hitting her, but once coming close enough to knock a squirrel off her shoulder.
Zi după zi, Cú Chulainn a apărat Ulster de unul singur. A trimis capetele unor adversari înapoi la taberele reginei Meadhbh, în timp ce altele au fost duse de apele curgătoare ale vadului. Uneori, intra într-o transă și nimicea sute de soldați la rând. De câte ori o vedea pe regină în zare, arunca cu pietre după ea, nereușind să o lovească, dar odată fiind destul de aproape să doboare o veveriță de pe umărul ei.
Back at the Connaught camp, Ferdiad was laying low, doing everything he could to avoid the moment when he’d have to face his best friend in combat. But the Queen was impatient to get her hands on the prize bull, and she knew Ferdiad was her best chance to defeat Cú Chulainn. So she goaded him and questioned his honor until he had no choice but to fight.
La tabara Connaught, Ferdiad stătea ascuns, făcând tot ce îi stătea în putință să evite momentul când urma să își înfrunte cel mai bun prieten în luptă. Dar regina era nerăbdătoare să pună mâinile pe trofeu și știa că Ferdiad era cea mai bună șansă de a-l învinge pe Cú Chulainn. Așa că l-a provocat și i-a pus la îndoială onoarea, până când acesta nu a mai avut de ales.
The two faced off at the ford, matching each other exactly in strength and skill no matter what weapons they used. Then, on the third day of their fight, Ferdiad began to gain the upper hand over the exhausted Cu Chulainn.
Cei doi s-au înfruntat la vad, egalându-se în forță și îndemânare indiferent de arma folosită. Apoi, în a treia zi a luptei, Ferdiad a început să obțină un avantaj în fața lui Cú Chulainn care era extenuat.
But Cú Chulainn had one last trick up his sleeve: their teacher had shared a secret with him alone. She told him how to summon the Gáe Bulg, a magical spear fashioned from the bones of sea monsters that lay at the bottom of the ocean. Cu Chulainn called the spear, stabbed Ferdiad to death, and collapsed.
Dar Cú Chulainn a avut un ultim truc în mânecă: maestra lor împărtășise un secret numai cu el. I-a spus cum să invoce Gáe Bulg, o suliță magică, făurită din oasele monștrilor marini care zăceau la fundul oceanului. Cú Chulainn a invocat sulița, l-a înjunghiat pe Ferdiad și s-a prăbușit.
Meadhbh seized her chance and swooped in with the rest of her army to capture the brown bull. At last, the men of Ulster were recovering from their magical illness, and they surged out in pursuit. But they were too late: Queen Meadhbh crossed the border unscathed, dragging the brown bull with her.
Meadhbh a profitat de șansa ei și s-a năpustit cu restul armatei sale pentru a captura taurul maro. În cele din urmă, oamenii din Ulster se vindecau de boala magică și au pornit în căutare. Dar a fost prea târziu: regina Meadhbh a trecut frontiera nevătămată, târând cu ea taurul maro.
Once home, Meadhbh demanded another battle, this time between the brown bull and her husband’s white bull. The bulls were well matched, and struggled into the night, dragging each other all over Ireland.
Odată ajunsă acasă, Meadhbh a solicitat o altă luptă, de data aceasta între taurul maro și taurul alb al soțului ei. Taurii erau egali și s-au luptat până în noapte, prin toată Irlanda.
At long last, the brown bull killed the white bull, and Queen Meadhbh was finally satisfied. But the brown bull’s victory meant nothing to him. He was tired, injured, and devastated. Soon after, he died of a broken heart, leaving behind a land that would remain ravaged by Meadhbh’s war for years to come.
În cele din urmă, taurul maro a ucis taurul alb și regina Meadhbh a fost în final satisfăcută. Dar victoria taurului maro nu a însemnat nimic pentru el. Era obosit, rănit și devastat. Curând după, a murit de inimă rea, lăsând în urmă un ținut care urma să fie distrus de războiul reginei în anii următori.