In 1815, the eruption of Mount Tambora plunged parts of the world into darkness and marked a gloomy period that came to be known as The Year Without a Summer. So when Mary and Percy Shelley arrived at the House of Lord Byron on Lake Geneva, their vacation was mostly spent indoors. For amusement, Byron proposed a challenge to his literary companions: who could write the most chilling ghost story?
Vào năm 1815, vụ phun trào núi lửa Tambona đã đẩy nhiều phần thế giới vào bóng đêm và đánh dấu một thời kì u ám được biết tới với cái tên "Một năm không có mùa hè". Vì thế khi Mary và Percy Shelley đến ngôi nhà của Ngài Bryon trên Hồ Geneva, kì nghỉ của họ hầu như ở trong nhà. Để giải trí, Bryon đề ra một thách thức cho những đồng nghiệp: Ai có thể viết câu chuyện ma kinh dị nhất?
This sparked an idea in 18-year-old Mary. Over the next few months, she would craft the story of “Frankenstein.” Popular depictions may evoke a green and groaning figure, but that's not Mary Shelley's monster. In fact, in the book, Frankenstein refers to the nameless monster's maker, Dr. Victor Frankenstein. So tense is the struggle between creator and creature that the two have merged in our collective imagination. Before you read or reread the original text, there are several other things that are helpful to know about Frankenstein and how it came to assume its multiple meanings.
Thách thức này làm cô gái 18 tuổi Mary nảy ra một ý tưởng. Những tháng sau đó, cô ấy tạo dựng câu chuyện về Frankenstein. Đại chúng thường miêu tả hình ảnh một nhân vật xanh lè và gầm gừ, nhưng đó không phải con quái vật của Marry Shelley. Thực ra, theo tiểu thuyết, Frankenstein là tên của người tạo ra con quái vật vô danh, Tiến sĩ Victor Frankenstein. Đó là một cuộc chiến khốc liệt giữa người chế tạo và con quái thú đến nỗi mà cả hai đã hơp lại trong trí tưởng tượng chung của ta. Trước khi bạn đọc hay đọc lại nguyên bản, có vài thứ hữu ích để biết về Frankenstein và quá trình bị quy chụp tính đa nghĩa của nó.
The book traces Dr. Frankenstein's futile quest to impart and sustain life. He constructs his monster part by part from dead matter and electrifies it into conscious being. Upon completing the experiment, however, he's horrified at the result and flees. But time and space aren't enough to banish the abandoned monster, and the plot turns on a chilling chase between the two.
Cuốn sách theo dấu tiến sĩ Frankenstein trong hành trình viển vông để truyền và duy trì sự sống. Ông ta tạo dựng con quái vật bằng những mảnh xác chết và truyền điện vào để biến nó thành một sinh vật có ý thức. Tuy vậy, sau khi hoàn thành thí nghiệm, ông ta hoảng sợ trước kết quả và bỏ chạy. Nhưng không gian và thời gian không đủ để giam hãm con quái vật bị bỏ rơi,
Shelley subtitled her fireside ghost story, "The Modern Prometheus." That's in reference to the Greek myth of the Titan Prometheus who stole fire from the gods and gave it to humanity. This gave humanity knowledge and power, but for tampering with the status quo, Prometheus was chained to a rock and eaten by vultures for eternity. Prometheus enjoyed a resurgence in the literature of the Romantic Period during the 18th century. Mary was a prominent Romantic, and shared the movement's appreciation for nature, emotion, and the purity of art. Two years after Mary released “Frankenstein,” Percy reimagined the plight of Prometheus in his lyrical drama, "Prometheus Unbound." The Romantics used these mythical references to signal the purity of the ancient world in contrast to modernity. They typically regarded science with suspicion, and "Frankenstein" is one of the first cautionary tales about artificial intelligence. For Shelley, the terror was not supernatural, but born in a lab.
và cốt truyện dẫn đến một cuộc rượt đuổi kịch tính giữa cả hai. Shelley đặt tên cho câu chuyện ma bên lò sưởi của mình, "Prometheus thời hiện đại." Đó là ngụ ý về titan Prometheus trong thần thoại Hy Lạp người đánh cắp lửa của các vị thần và trao cho nhân loại. Từ đó nhân loại có kiến thức và sức mạnh, nhưng do cả gan xáo trộn hiện trạng Prometheus bị xích vào một tảng đá và bị kền kền ăn mãi mãi. Prometheus đã được sống lại trong văn học thời kì lãng mạn vào thế kỉ 18. Mary là một nhà văn lãng mạn xuất chúng, và đồng quan điểm với xu hướng này về thiên nhiên, cảm xúc và sự thuần khiết của nghệ thuật. Hai năm sau, Mary xuất bản "Frankenstein", Percy hồi tưởng lại cuộc chạy trốn của Prometheis trong vở kịch trữ tình của ông, "Giải thoát Prometheus." Các nhà văn phái lãng mạn dùng các yếu tố thần thoại để ám chỉ sự đối lập trong sự trong sạch của thế giới cổ đại với thời bấy giờ. Họ thường nhìn khoa học với con mắt ngờ vực, Và "Frankenstein" là một trong những câu chuyện đầu tiên cảnh báo về trí thông minh nhân tạo. Đối với Shelley, sự kinh dị không phải là thế lục siêu nhiên, mà được sinh ra trong phòng thí nghiệm.
In addition, gothic devices infuse the text. The gothic genre is characterized by unease, eerie settings, the grotesque, and the fear of oblivion— all elements that can be seen in "Frankenstein."
Thêm vào đó, phong cách gothic được pha vào câu chuyện. Thể loại gothic được đặc trưng bởi sự khó chịu, khung cảnh kì quái, sự kinh tởm, và nỗi sợ bị lãng quên - những yếu tố có thể thấy trong "Frankenstein".
But this horror had roots in personal trauma, as well. The text is filled with references to Shelley's own circumstances. Born in 1797, Mary was the child of William Godwin and Mary Wollstonecraft. Both were radical intellectual figures, and her mother's book, "A Vindication of the Rights of Women," is a key feminist text. Tragically, she died as a result of complications from Mary’s birth. Mary was haunted by her mother's death, and later experienced her own problems with childbirth. She became pregnant following her elopement with Percy at 16, but that baby died shortly after birth. Out of four more pregnancies, only one of their children survived. Some critics have linked this tragedy to the themes explored in "Frankenstein." Shelley depicts birth as both creative and destructive, and the monster becomes a disfigured mirror of the natural cycle of life.
Nhưng sự kinh dị này cũng bắt nguồn từ chấn thương tâm lí cá nhân. Câu chuyện đầy những liên hệ với hoàn cảnh của Shelley. Sinh năm 1797, Mary là con của William Godwin và Mary Wollstonecraft. Cả hai đều là những trí thức cấp tiến, và cuốn sách của mẹ cô "Sự xác minh quyền của phụ nữ", là một văn bản then chốt về bình đẳng giới. Bi kịch thay, mẹ Mary chết vì chứng khó sinh sau khi đẻ cô. Mary bị ám ảnh bởi cái chết của mẹ, và sau này cũng gặp khó khăn trong việc sinh nở. Cô có thai sau khi bỏ trốn cùng Percy ở tuổi 16, nhưng đứa bé chết yểu sau sinh. Bốn lần mang thai sau đó, chỉ có một đứa bé sống sót. Một số nhà phê bình đã liên hệ bi kịch này với những chủ đề trong "Frankenstein." Shelley miêu tả sự sinh nở là cả sáng tạo và huỷ diệt, và con quái vật trở thành tấm gương ô uế của chu trình tự nhiên của sự sống.
The monster, therefore, embodies Dr. Frankenstein's corruption of nature in the quest for glory. This constitutes his fatal flaw, or hamartia. His god complex is most clear in the line, "Life and death appear to me ideal bounds which I should first break through and pour a torrent of light onto our dark world." Although he accomplishes something awe-inspiring, he has played with fire at his own ethical expense. And that decision echoes throughout the novel, which is full of references to fire and imagery that contrasts light and dark. These moments suggest not only the spark of Prometheus's fire, but the power of radical ideas to expose darker areas of life.
Vì thế, con quái vật tượng trưng cho sự bóp méo tự nhiên của tiến sĩ Frankenstein trong con đường tìm vinh quang. Điều này cho thấy lỗi chí mạng của ông ta, hay còn gọi là harmatia. Sự cuồng tín của ông ta thể hiện rõ nhất trong câu, "Sự sống và cái chết đối với tôi là ranh giới tưởng tượng mà tôi phải phá bỏ đầu tiên và đổ tràn ánh sáng trên thế giới tối tăm này". Mặc dù đạt được một thứ đáng nể phục, ông ta đã chơi với lửa, bằng cái giá phải trả là luân lí của ông ta. Và quyết định đó âm vang xuyên suốt cuốn tiểu thuyết, bằng đầy rẫy những liên hệ với lửa và phép tương phản giữa sáng và tối. Những khoảnh khắc này gợi nên không chỉ tia sáng của ngọn lửa Prometheus, mà còn sức mạnh của lí trí để phơi bày những mặt đen tối của xã hội.