I have, like, a thing about sleeping. I don't sleep that much, and I've come to this thing about, like, not sleeping much as being a great virtue, after years of kind of battling it as being a terrible detriment or something. And now I really like sort of sitting up. You know, but for years, I've been sitting up, and I think my creativity is greatly motivated by this kind of insomnia. I lie awake. I think thoughts. I walk aimlessly sometimes. I used to walk more at night. I walk during the day, and I follow people who I think look interesting.
Am o problemă cu somnul. Nu dorm prea mult, şi am ajuns să mă gândesc la insomnia asta ca la o mare virtute, după ce ani întregi m-am luptat cu ea ca şi cum ar fi un dezavantaj groaznic, sau cam aşa ceva. Acum, chiar îmi place să stau treaz, ştiţi. Dar ani întregi am stat treaz şi acum cred că, într-un fel, creativitatea mi-a fost motivată de această insomnie. Stau treaz. Mă gândesc. Merg fără ţintă. Obişnuiam să merg mai mult noaptea. Iar ziua urmăresc oamenii care mi se pare că arată interesant.
(Laughter)
(Râsete)
And sometimes -- actually, once it was on "Page Six" in the "Post" that I was cruising this guy, like, sort of, whatever, but I was actually just following because he had these great shoes on --
Şi, câteodată - de fapt, odată a apărut pe Pagina 6 a ziarului The Post că mă ţineam după un tip, gen, mă rog, când, de fapt, îl urmăream pentru că avea nişte pantofi foarte frumoşi.
(Laughter)
Şi, deci, îl urmăream pe tipul ăsta.
so I was following this guy. And I took a picture of his shoes, and we thanked each other and just went on our way. But I do that all the time. As a matter of fact, I think a lot of my design ideas come from mistakes and tricks of the eye. Because I feel like, you know, there are so many images out there, so many clothes out there. And the only ones that look interesting to me are the ones that look slightly mistaken, of course, or very, very surprising. And often, I'm driving in a taxi, and I see a hole in a shirt or something that looks very interesting or pretty or functional in some way that I'd never seen happen before. And so I'd make the car stop, and I'd get out of the car and walk and see that, in fact, there wasn't a hole, but it was a trick of my eye; it was a shadow, you know. Or if there was a hole, I'd think like, "Oh, damn. Actually, someone thought of that thought already. Someone made that mistake already, so I can't do it anymore."
Şi am făcut o poză cu pantofii lui, ne-am mulţumit reciproc şi am mers fiecare pe drumul lui. Dar asta fac mereu. De fapt, cred că o mare parte dintre ideile mele de design au apărut din astfel de greşeli şi percepţii vizuale greşite. Pentru că simt că, ştiţi, sunt multe imagini în lume, sunt multe haine. Şi singurele care îmi par interesante sunt cele care arată uşor "greşite", desigur, sau cele foarte, foarte suprinzătoare. Şi, de multe ori, când merg cu taxiul şi văd o gaură într-un tricou, sau ceva de genul ăsta, ceva care arată foarte interesant sau drăguţ sau funcţional, într-un fel pe care nu l-am mai văzut până atunci. Aşa că opresc maşina, mă dau jos şi merg pe stradă, totul pentru a vedea că nu era o gaură, ci o percepţie greşită, o umbră, ştiţi voi. Sau dacă era o gaură, mă gândesc "la naiba," "chiar s-a gândit cineva la asta înainte." "A făcut altcineva greşeala asta, aşa că nu o mai pot face eu."
I don't know where inspiration comes from. It does not come, for me, from research. I don't get necessarily inspired by research. As a matter of fact, one of the most fun things I've ever done in my whole life was this Christmas season at the Guggenheim in New York. I read "Peter and the Wolf" with this beautiful band from Juilliard, and I did, like, you know, the narrator, and I read it. And I saw this really smart critic who I love, this woman Joan Acocella, who's a friend of mine. And she came backstage and said, "Oh, Isaac, did you know that -- talk to me about Stalinism and talk to me about, you know, like, the '30s in Russia." And I thought, "How do I know about Stalinism?" I know about a wolf and a bird, and, you know, he ate the bird, and then in the end, you know, you hear the bird squeaking or something.
Nu ştiu de unde vine inspiraţia. Pentru mine, nu vine din cercetare. Nu mă inspir în mod necesar prin cercetăre. De fapt, unul dintre cele mai amuzante lucruri pe care le-am făcut vreodată în viaţă, a fost un Crăciun la Guggenheim, în New York, unde am citit "Petre şi lupul" alături de o orchestră foarte bună de la Juilliard. Iar eu eram naratorul şi citeam povestea. Şi m-am întâlnit cu o femeie-critic de artă foarte inteligentă, pe care o ador. Şi această femeie, Joan Acocella, care este prietena mea, a venit în culise şi mi-a spus: "Ştii, Isaac, ştiai că..." şi îmi povestea despre stalinism, despre Rusia anilor '30. Şi eu i-am răspuns "Ce ştiu eu despre stalinism?" "Eu ştiu că e vorba de un lup şi de o pasăre," "şi lupul a mâncat pasărea, iar la final auzi, ştii tu, " "auzi pasărea ţipând, sau ceva de genul ăsta, ştii?"
(Laughter)
Aşa că nu ştiam exact la ce se referea.
So I don't really know that, I don't really -- actually, I do my own kind of research, you know? If I'm commissioned to do the costumes for an 18th-century opera or something like that, I will do a lot of research, because it's interesting, not because it's what I'm supposed to do. I'm very, very, very inspired by movies. The color of movies and the way light makes the colors. Light from behind the projection or light from the projection makes the colors look so impossible. Anyway, roll this little clip. I'll just show you. I sit up at night, and I watch movies, and I watch women in movies a lot. And I think about, you know, their roles and about how you have to, like, watch what your daughters look at. Because I look at the way women are portrayed all the time, whether they're kind of glorified in this way, or whether they're kind of, you know, ironically glorified, or whether they're sort of denigrated or ironically denigrated.
De fapt, îmi realizez propriul tip de cercetare. Dacă am fost angajat să fac costumele pentru o operă din secolul 18, voi face multă cercetare, pentru că e interesant, nu pentru că sunt obligat să fac asta. Sunt foarte, foarte inspirat de filme. Culoarea din filme şi felul în care lumina face culorile să arate, lumina din spatele proiecţiei, sau lumina proiecţiei, care face culorile să arate atât de imposibil. Oricum, să vedem filmuleţul ăsta, o să vedeţi despre ce vorbesc. Noaptea stau treaz şi urmăresc filme şi mă uit mult la femeile din filme. Şi mă gândesc la, ştiţi voi, rolurile lor, şi la faptul că trebuie să te uiţi la filmele pe care le văd fiicele tale. Pentru că sunt atent mereu şi la felul în care sunt portretizate femeile. Dacă sunt glorificate în felul acesta, sau dacă sunt glorificate în mod ironic, sau dacă sunt, cumva denigrate, sau denigrate în mod ironic.
I go back to color all the time. Color is something that motivates me a lot. It's rarely color that I find in nature, although, you know, juxtaposed next to artificial color, natural color is so beautiful. So that's what I do. I study color a lot. But for the most part, I think, like, how can I ever make anything that is as beautiful as that image of Natalie Wood? How can I ever make anything as beautiful as Greta Garbo? I mean, that's just not possible. You know? And so that's what makes me lie awake at night, I guess. I'm also like a big -- I go to astrologers and tarot card readers often, and that's another thing that motivates me a lot. People say, "Do that" -- an astrologer tells me to do something, so I do it.
Tot timpul mă întorc la culori. Culoarea este ceva ce mă motivează foarte mult. Foarte rar e vorba de culorile pe care le găsesc în natură, deşi, ştiţi, alăturate culorilor artificiale, cele naturale sunt atât de frumoase. Cam asta fac eu. Studiez mult culorile. Dar, cel mai adesea, mă gândesc cum aş putea vreodată să creez ceva la fel de frumos ca această imagine a lui Natalie Wood? Cum aş putea să creez ceva la fel de frumos ca Greta Garbo? Adică, pur şi simplu e imposibil, ştiţi? Aşa că astea sunt lucrurile care mă ţin treaz noaptea, bănuiesc. Aş vrea să vă arăt - eu sunt şi un mare... - merg la astrologi şi cititori în cărţi de tarot destul de des, şi ăsta e un alt lucru care mă motivează foarte mult. Oamenii îţi spun adesea "fă asta!". Şi astrologul îmi spune la fel. Aşa că fac ce îmi zice el.
(Laughter)
(Râsete)
When I was about 21, an astrologer told me that I was going to meet the man of my dreams, and that his name was going to be Eric, right? So, you know, for years I would go to bars and, sort of, anyone I met whose name was Eric, I was humping immediately or something.
Când aveam cam 21 de ani, un astrolog mi-a zis că aveam să îl întâlnesc pe bărbatul viselor mele şi că numele lui avea să fie Eric, ok? Aşa că ani întregi am mers în baruri şi orice persoană cu numele Eric întâlneam, o abordam imediat, sau aşa ceva.
(Laughter)
(Râsete)
There were times when I was so desperate, I would just walk into a room and go, "Eric?" And anybody who would turn around, I would make a beeline for.
Şi au fost momente când eram aşa de disperat încât intram într-o cameră şi strigam "Eric!". şi, oricare ar fi fost persoana care întorcea capul, ma duceam direct la ea.
(Laughter)
(Râsete)
And I had this really interesting tarot reading a long time ago. The last card he pulled, which was representing my destiny, was this guy in, like, a straw boater with a cane and, you know, sort of spats and this, you know, a minstrel singer, right? I want to show you this clip, because I do this kind of crazy thing where I do a cabaret act. So actually, check this out. Very embarrassing.
Şi mi-a citit cineva în tarot nişte lucruri foarte interesante, acum ceva timp. Ultima carte pe care a tras-o, cea care reprezenta destinul meu, era cu un barcagiu cu pălărie de paie, un baston şi cu un fel de jambiere, ştiţi, un menestrel, ok? Vreau să vă arăt acest clip pentru că, uneori, mai fac chestia asta nebunească de a juca în piese de cabaret. Aşa că uitaţi-vă la asta. Foarte jenant.
(Video) (Applause)
(Video): Vă mulţumesc. Putem face orice vreţi.
Thank you. We'll do anything you ask.
Numele emisiunii e bazat pe povestea asta
The name of the show is based on this story that I have to tell you, about my mother. It's sort of an excerpt from a quote of hers. I was dating this guy, right? And this has to do with being happy, I swear. I was dating this guy, and it was going on for about a year, and we were getting serious, so we decided to invite them all to dinner, our parents. We introduced them to each other. My mother was, sort of, very sensitive to his mother, who, it seemed, was a little bit skeptical about the whole "alternative lifestyle" thing -- you know, homosexuality. So my mother was a little offended, and turned to her and said, "Are you kidding? They have the greatest life together. They eat out, they see shows ..." They eat out, they see shows.
pe care trebuie să v-o relatez despre mama mea. Este un extras dintr-un citat de-ale ei. Ieşeam cu tipul ăsta, ok? Şi are legătură cu fericirea, pe cuvânt. Ieşeam cu tipul ăsta şi relaţia dura de aproape un an, ok? Şi devenise una serioasă, aşa că ne-am decis să ne invităm toţi părinţii la cină. Aşa că le-am făcut cunoştinţă. Mama era cam sensibilă vizavi de mama lui, care părea să fie puţin sceptică în privinţa stilului nostru alternativ de viaţă. Mă refer la homosexualitate, ştiţi? Aşa că mama s-a simţit ofensată. S-a întors şi i-a zis: "Glumeşti? Au cea mai bună viaţă împreună." "Ies în oraş, merg la spectacole." Ies în oraş, merg la spectacole.
(Laughter)
(Râsete)
That's the name of the show, "They eat out, they --" That's on my tombstone when I die: "He ate out, he saw shows." Right?
Ăsta e numele emisunii, ies în oraş... şi asta o să scrie pe piatra mea de mormânt. "A ieşit în oraş, a mers la spectacole", ok?
(Laughter)
So in editing these clips, I didn't have the audacity to edit a clip of me singing at Joe's Pub. So you'll have to go check it out and come see me or something, because it's mortifying. And yet, it feels -- I don't know how to put this. I feel as little comfort as possible is a good thing. You know? And at least, you know, in my case, because if I just do one thing all the time, I don't know, I get very, very bored. I bore very easily. And you know, I don't say that I do everything well. I just say that I do a lot of things, that's all. And I kind of try not to look back, you know? Except, I guess that's what staying up every night is about -- like, looking back and thinking, "What a fool you made of yourself." You know? But I guess that's OK. Right?
Când editam aceste clipuri, nu am îndrăznit să adaug şi un clip cu mine cântând în Joe's Pub. Aşa că va trebui să vă uitaţi singuri, şi să veniţi să mă vedeţi. Pentru că e umilitor, şi totuşi mă simt ca şi cum... Nu ştiu exact cum să explic. Consider că o doză cât mai mică de confort este un lucru bun, ştiţi. Şi, cel puţin în cazul meu, pentru că eu, dacă fac un singur lucru tot timpul, nu ştiu, mă plictisesc foarte, foarte tare. Mă plictisesc foarte uşor. Şi nu pretind că aş face totul foarte bine, doar spun că fac foarte multe lucruri, asta-i tot. Şi, de obicei, încerc să nu privesc în urmă, ştiţi. Exceptând faptul că asta fac când stau treaz noaptea. Ca atunci când priveşti în urmă şi te gândeşti cât de mult te-ai făcut de râs, ştiţi. Dar bănuiesc că e în ordine. Nu?
(Laughter)
Because if you do many things, you get to feel lousy about everything, and not just one, you know? You don't master feeling lousy about one thing. Yeah, exactly.
Pentru că, dacă faci multe lucruri, ai ocazia să te simţi prost în legătură cu fiecare dintre ele, nu doar cu unul singur. Nu eşti specialist în a te simţi jenat de un singur lucru.
I will show you this next thing, speaking of costumes for operas. I do work with different choreographers. I work with Twyla Tharp a lot and I work with Mark Morris a lot, who is one of my best friends. And I designed three operas with him -- the most recent one, "King Arthur." I've been very ingrained in the dance world since I was a teenager. I went to a performing arts high school, where I was an actor, and many of my friends were ballet dancers. Again, I don't know where inspiration comes from. I don't know where it comes from. I started making puppets when I was a kid. Maybe that's where the whole inspiration thing started from: puppets.
Da, exact. O să vă mai arăt ceva, că tot vorbeam de costume pentru spectacole de operă. Eu lucrez cu diferiţi coreografi. Lucrez mult cu Twzla Tharp, lucrez mult şi cu Mark Morris, care este unul dintre cei mai buni prieteni ai mei. Şi am creat pentru trei spectacole împreună cu el. Cel mai recent este "Regele Arthur". Am fost foarte implicat în lumea dansului încă de când eram adolescent. Am mers la un liceu de arte, unde eram actor. Şi mulţi dintre prieteni mei erau balerini. Din nou, n-aş putea spune de unde vine inspiraţia. Nu ştiu de unde vine. Am început să fac păpuşi când eram mic. Poate de acolo a început treaba cu inspiraţia, de la păpuşi.
(Laughter)
Şi apoi liceul de arte.
And then performing arts high school. There I was in high school, meeting dancers and acting.
Şi iată-mă în liceu,
And somehow, from there, I got interested in design.
făcând cunoştinţă cu dansatori şi jucând în piese.
I went to Parsons School of Design, and then I began my career as a designer. I don't really think of myself as a designer, and I don't really think of myself necessarily as a fashion designer. And frankly, I don't really know what to call myself. I think of myself as ... I don't know what I think of myself as, so ... That's just that.
Şi cumva, din acest punct, am devenit interesat de design. Am fost la Şcoala de Design Parsons, iar apoi mi-am început cariera de designer. Nu prea mă gândesc la mine ca la un designer, şi nu prea mă gândesc la mine ca la un designer de modă. Sincer să fiu, nu prea ştiu cum să mă intitulez. Îmi imaginez că sunt un... Nu ştiu ce îmi imaginez că sunt. Cam asta ar fi. (Râsete)
(Laughter)
But I must say, this whole thing about being slightly bored all the time, I think that is a very important thing for a fashion designer. You always have to be, like, slightly bored with everything. And if you're not, you have to pretend to be slightly bored with everything. (Laughter)
Dar trebuie să menţionez că toata treaba asta cu plictiseala perpetuă e cea care... - cred că e ceva foarte important pentru un designer de modă. Trebuie să fii mereu uşor plictisit de tot. Şi dacă nu eşti, va trebui să te prefaci că eşti plictisit. (Râsete)
But I am really a little bored with everything. I always say to my partner, Marisa Gardini, who books everything -- books everything and makes everything happen and makes all the deals. And I always tell her that I find myself with a lot of time on the computer bridge program. Too much time on computer bridge, which is, you know, like, that's -- So, somehow, like, about 10 years ago, I thought that the most unboring place in the world would be, like, a TV studio, like for a day show, some kind of day talk show, because it's all of these things that I love kind of in one place. And if you ever get bored, you can look at another thing and do another thing and talk about it, right?
Dar eu chiar sunt puţin plictisit de tot. Mereu îi spun partenerei mele, Marissa Gardini, care face toate rezervările - face toata rezervările şi pune lucrurile în mişcare. Şi stabileşte toate înţelegerile. Şi mereu îi zic că îmi rămâne foarte mult timp liber în programare. Prea mult timp, ceea ce e cam, ştiţi voi... deci, oricum, cam acum 10 ani credeam că cel mai puţin plictisitor loc din lume ar fi fost un studio TV, un studio în care se face un talk show. Pentru că toate lucrurile pe care le ador ar fi într-un singur loc. Şi dacă te plictiseşti vreodată, te poţi uita la altceva, poţi să faci altceva şi să vorbeşti despre asta, nu?
And so I had this TV show. And that was a very, very, very big part of my process. Actually, could you roll the clip, please? This is one of my favorite clips of Rosie O'Donnell.
Aşa că am făcut emisiunea asta. Şi a fost o etapă foarte importantă a dezvoltării mele. De fapt, aţi putea da drumul clipului, vă rog? Ăsta e unul dintre clipurile mele favorite cu Rosie.
(Video) Isaac Mizrahi: We're back on the set. Hi, Ben!
(Video) Isaac Mizrahi: Ne-am întors pe platou.
Rosie O'Donnell: Hello, Ben.
Salut!
Rosie O'Donnell: Buna, Ben!
IM: Look how cute she looks with just a slick back.
Uite ce bine arată în asta, doar un pic pe spate.
Ben: As my grandmother says, "Delish!"
Bărbat: Mama ei sigur spune: "Delicios!"
RO: Delish!
IM: A, da, delicios. Bine. Deci, cam unde ar trebui să mă aşez?
IM: Wow, delish. All right. So where should I position myself? I want to stay out of the way. I don't want to be -- OK, here we go.
Nu vreau să stau în drum. Nu vreau să... bine. Hai să începem.
RO: Do you get nervous, Ashley?
Ai emoţii vreodată, Ashleigh?
Ashley: Doing what? RO: Cutting hair.
Ashleigh: În legătură cu ce? Atunci când tunzi.
A: Never. I don't think there was ever a day when I cut hair I was nervous.
A: Când tund? Niciodată, niciodată.
IM: You look so cute already. RO: You like it? All right.
Nu cred că a existat vreo zi în care să fi avut emoţii când tundeam. Deja arăţi foarte drăguţ, apropo. Îţi place? Bine.
IM: Do you have a problem looking cute? RO: Of course I want to look cute.
Ai vreo problemă cu a arăta drăguţ? Vrei să arăţi drăguţ.
ROD: Sigur că vreau să arăt drăguţ.
IM: Just checking, because some people want to look, you know, aggressively ugly.
IM: Doar verificam, pentru că unii oamenii vor să arate, ştii tu, urât, într-un mod agresiv.
ROD: Nu, nu, eu nu.
RO: No, not me, no.
IM: Citeşti despre toţi oamenii ăştia care au o grămadă de bani
IM: You read about people who have a lot of money and they have kids and the kids always end up somehow, really messed up, you know? And there's got to be some way to do that, Rosie. Just because you're fabulously rich and fabulously famous, does that mean you shouldn't have kids, because you know they're going to end up messed up?
şi au şi copii care mereu ajung, cumva, terminaţi, ştiţi la ce mă refer? Şi trebuie să existe o cale de a face asta. Doar pentru că eşti fabulos de bogat, şi fabulos de faimos, nu înseamnă că nu trebuie să ai copii, pentru că ştii că vor ajunge să fie terminaţi, nu?
RO: No, but it means your priority has to be their well-being first, I think. But you have to make the decision for yourself. My kids are seven, who the hell knows? They're going to be like 14 and in rehab. And they're going to be playing this clip. "I'm such a good mother." My God, this is the shortest I've ever had!
ROD: Nu, dar înseamnă că prioritatea ta trebuie să fie bunăstarea lor, cred eu. Dar trebuie să iei tu singur decizia asta. Copiii meu au şapte ani, cine naiba ştie. Poate la 14 ani vor fi la dezintoxicare. Şi vor pune clipul ăsta: "Sunt o mamă atât de bună." Doamne, n-am mai avut niciodată părul aşa scurt.
IM: It looks good, yeah?
IM: Arată bine, nu?
A: Has your hair ever been this short? RO: No! But it's all right -- go crazy.
A: Vroiam să te întreb, părul tău...
ROD: Nu! E în regulă - fă-ţi de cap.
IM: I feel like it needs to be closer down here.
IM: Cred că ar trebui să fie un pic mai scurt aici.
A: It's just a stage. RO: We're just staging it.
A: A, nu, îl tund în scări.
ROD: Îl tundem în scări.
IM: Are you freaking out? It's so cute.
IM: Nu îţi vine s-o iei razna? Arăţi foarte drăguţ.
RO: No, I love it. It's the new me. IM: It's so fabulous!
ROD: Nu, îmi place. E noul meu look.
IM: Arată foarte bine!
RO: Flock of Rosie. Wooo!
ROD: Un smoc din Rosie!
(Laughter)
Apropo... vorbeam de cel mai puţin plictisitor loc din lume.
IM: By the way, of all the most unboring things in the world, right? I mean, like, making someone who's already cute look terrible like that --
Adică, să pui pe cineva care deja arată drăguţ într-o postură ca aia.
(Laughter)
Asta nu e plictisitor. E orice, mai puţin plictisitor.
That is not boring. That is nothing if it's not boring.
(Laughter)
De fapt, am citit un citat grozav zilele astea, care spunea:
Actually, I read this great quote the other day, which was, "Style makes you feel great, because it takes your mind off the fact that you're going to die." Right?
"Stilul te face să te simţi grozav pentru că îţi distrage atenţia de la faptul că vei muri." Nu? Şi apoi mi-am dat seama că asta apărea pe site-ul meu,
(Laughter)
And then I realized that was on my website, and it said, you know, the quote was attributed to me. And I thought, "Oh, I said something in an interview. I forgot I said that." But it's really true.
şi mi-am zis că, practic, citatul îmi era atribuit, aşa că m-am gândit, "oau, eu am spus asta", probabil într-un interviu. Uitasem că am spus asta. Dar chiar e adevărat.
I want to show you this last clip because it's going to be my last goodbye. I'll tell you that I cook a lot also. I love to cook. And I often look at things as though they're food. Like, I say, "Would you serve a rotten chicken? Then how could you serve a beat-up old dress or something? How could you show a beat-up old dress?" I always relate things to kitchen-ry.
Vreau să vă mai arăt clipul ăsta şi va fi ultimul. O să vă mai împărtăşesc şi că gătesc mult. Îmi place să gătesc. Şi adesea privesc lucrurile ca şi cum ar fi mâncare. Îmi spun "Ai servi cuiva un pui stricat?" Atunci cum ai putea servi o rochie veche şi uzată, sau ceva de genul? Cum ai putea arăta cuiva o rochie veche şi uzată? Întotdeauna asociez lucrurile cu chestii legate de bucătăreală.
(Laughter)
Cred că la asta se reduce totul.
And so I think that's what it all boils down to. Everything boils down to that.
Totul se reduce la asta.
So check this out. This is what I've been doing, because I think it's the most fun thing in the world. It's, like, this website with a lot of different things on it. It's a polymathematical website. We actually shoot segments, like TV show segments. And it's kind of my favorite thing in the world. And it just began, like, in the beginning of February. So who knows? Again, I don't say it's good, I just think it's not boring, right? And here's the last bit.
Aşa că uitaţi-vă la asta. M-am ocupat cu asta pentru că mi se pare că e cel mai distractiv lucru din lume. E vorba de site-ul ăsta. Are multe lucruri pe el. Este un site politematic. Chiar filmăm segmentele din el ca şi cum ar fi părţi dintr-o emisiune de TV. Şi e lucrul meu preferat din lume. Şi a început cam pe la începutul lui februarie. Aşa că, cine ştie... Şi, din nou, nu zic că e bun, zic doar că nu e plictisitor, bine? Şi uitaţi şi ultima parte.
(Music)
IM: I make buttermilk pancakes or buttermilk waffles all the time.
Video: IM: Trebuie să-ţi zic, fac clătite cu zer sau vafe cu zer tot timpul.
Sara Moulton: Do you?
Bucătar: Da?
IM: Yeah, but I can never find buttermilk, ever.
IM: Da, dar niciodată nu găsesc zer, niciodată.
You can't find it at Citarella, you can't find it.
Bucătar: Aa.
IM: Nu găseşti zer la Citarella, nu găseşti niciunde.
SM: You can't? IM: It's always low-fat.
Bucătar: Nu? IM: Mereu găseşti numai cu conţinut redus de grăsime.
SM: But that's all it is. IM: It is? OK.
Bucătar: Păi doar aşa există. IM: Doar aşa există?
SM: You don't know? Let me tell you something interesting.
Bucătar: A, nu ştiai? Stai să-ţi zic ceva.
IM: You know what? Stop laughing! It's not funny.
Stai să-ţi zic ceva interesant.
Just because I don't know there's no such thing as whole buttermilk. Sorry. What?
IM: Ştiţi ce? Nu mai râdeţi, nu e amuzant. Doar pentru că nu ştiam că nu există zer cu grăsime... Scuze, ce spuneai?
SM: Here's the deal: in the old days, when they used to make butter -- You know how you make butter?
Bucătar: Uite care e treaba. Stai să-ţi spun. Înainte, când se făcea untul... Ştii cum se face untul?
IM: Churn. SM: From cream.
În putinei?
IM: Yeah, exactly.
Bucătar: Pentru smântână?
SM: So you take heavy, high-fat milk, which is cream,
IM: Da, exact.
and you churn it until it separates into these curds and water. The liquid is actually -- if you've ever overbeaten your whipped cream, it's actually buttermilk. That's what it was in the early days. And that's what people used for baking and all sorts of things. Now the buttermilk that you get is actually low-fat or skim milk.
Bucătar: Deci, se foloseşte laptele gros şi gras, care este smântâna, şi se bate până se separă în cheag şi apă. Lichidul este chiar lichidul ăla incolor. Dacă ai bătut vreodată prea mult frişca, să ştii că ăla e zerul. Şi aşa se făcea înainte. Asta foloseau oamenii pentru copt şi tot felul de lucruri din astea. Acum, zerul pe care-l găseşti e lapte cu conţinut redus de grăsime sau smântânit.
IM: Excuse me, I didn't know. Alright?
IM: Ştiţi ce, chiar nu ştiam. Bine?
SM: The reason he thought that is because buttermilk is so wonderfully thick and delicious.
Bucătar: Credea asta pentru că zerul este atât de gros şi de delicios. IM: Da, chiar este.
IM: Yeah, it is. Exactly.
Cine ar fi crezut că nu are prea multă grăsime?
SM: So who would think that it was low-fat?
Asta e tot. Mulţumesc.
IM: Well, that's it. Thank you very much. Happy TED. It's so wonderful here. I love it. I love it. I love it.
TED fericit! E minunat aici. Îmi place la nebunie.
Thanks. Bye.
Mulţumesc. La revedere!